ข่าว:

ทดลองใช้งานบอร์ดตะลุง ที่อยู่ในขั้นตอนการกู้คืนข้อมูล เบื้องต้นมีแต่กระทู้ (ข้อความ) กำลังกู้รูปภาพ ไฟล์แนบต่าง ๆ คาดว่าจะทยอยสมบูรณ์ภายในไม่ช้า

Main Menu

ผลผลิตธรรมชาติจากป่าเมืองใต้

เริ่มโดย คนรือเสาะรู้ดี, 20:03 น. 15 ม.ค 56

คนรือเสาะรู้ดี

ลูกพลา สมัยเด็กเอาลูกเขียวมาเล่น"ฉับโผง"ลูกสุกสีดำๆอร่อยมาก ได้แค่ดูดน้ำเพราะไม่มีเนื้อเลย

คนรือเสาะรู้ดี

ลูกสมอไทย เมื่อก่อนรถขายส้มดองมีขายทุกคัน เดี๋ยวนี้จะดูก็หายาก

คนรือเสาะรู้ดี

ส้มแขก ตอนนี้ฟื้นคืนชีพและทำท่าจะราคาแพง เพราะเป็นยายอดนิยมในหมู่สตรีเพศ

นายไข่นุ้ย

DO YOU KNOW ME? I AM A CAT 28 YEARS. AND YOU?    แมวแท้สู (แมวยิ้ม)

คนรือเสาะรู้ดี

ส้มจุก ผลไม้สัญญลักษณ์อำเภอจะนะก็ว่าได้ สมัยก่อนนั่งรถไฟผ่านสถานีจะนะต้องซื้อเป็นของฝาก ตอนหลังมีส้มโชกุนมาอาละวาด รสชาตอร่อยกว่า ถูกกว่าและปอกกินง่ายกว่า ขณะที่ส้มจุกไม่มีการพัฒนาสายพันธ์ ทำท่าจะสูญพันธ์ได้ด้วย

คนรือเสาะรู้ดี

ละมุดฝรั่ง บ้านเราเรียกสะหวา บางปีราคาเฉียดร้อย รสอร่อยมากๆ

คนรือเสาะรู้ดี

หมากสลอด บ้านเราเรียกหมากหลอด สรรพคุณเหลือรับประทาน ใช้เป็นยาถ่ายได้ผล100% ของจริงไม่เคยเห็นรู้จักแต่เม็ดในที่ตากแห้งคล้ายๆเม็ดกาแฟผ่าซึก สมัยเด็กๆเห็นผู้ใหญ่แกล้งกันเอามาบดใส่อาหารหลอกให้กิน ไม่เกินครึี่งชั่วโมง.....จู๊ดๆแน่นอน
(ขอบคุณรูปภาพจากเว็บต่างๆ)

Mr.No


ขอบคุณ คุณคนรือเสาะรู้ดี... เป็นความรู้ดีจริงครับ โดยเฉพาะ ภาพหลายภาพค่อนชัดเจนดีจัง

อย่างในรูปแรก ที่บ้านเกิดผม(ยะลา) เรียกกัน จัมปูลิง แต่ที่อื่นอาจเรียกเพี้ยนไป..บ้าง

..ขอเป็นแค่ "มนุษย์" ที่อาศัยโลกใบนี้สำหรับ เกิด.แก่.เจ็บ.ตาย อย่างนอบน้อมและคารวะ.

คนรือเสาะรู้ดี

ขออภัยคุณลุงMr.No...อย่างแรง
ภาพแรกไม่ใช่จัมปูลิ่งหรือจำปูดิงหรอกนะครับ มีชื่อกำกับใต้ภาพ ลองอ่านเป็นภาษาใต้แล้วจะรู้ว่ามันน่าขนหัวพองจริงๆ ส.หัว
ส่วนจำปูดิงคือภาพนี้ครับ

คนรือเสาะรู้ดี

เนื้อในมันคล้ายกัน แต่จำปูดิงมี3พู3เม็ด สีสรรสวยงามพอๆกัน

นายไข่นุ้ย

อ้างจาก: คนรือเสาะรู้ดี เมื่อ 22:13 น.  15 ม.ค 56
เนื้อในมันคล้ายกัน แต่จำปูดิงมี3พู3เม็ด สีสรรสวยงามพอๆกัน
สีสวย น่ากินมาก  ส.ตากุลิบกุลิบ
DO YOU KNOW ME? I AM A CAT 28 YEARS. AND YOU?    แมวแท้สู (แมวยิ้ม)

wpc

ผมก็คนรือเสาะ แต่ไม่รู้เรื่องพืชดีเท่าท่าน
ขอบคุณความรู้ที่ให้มา
ส่วนเรื่องไฟใต้ ผมคิดเหมือนท่านนั่นแหละ
สงสารแต่คนไทยพุทธที่ยังเหลืออยู่บ้างครับ
ผมออกไปจากรือเสาะนานกว่า 20 ปีแล้วครับ

คนรือเสาะรู้ดี

สวัสดีครับคุณwpc เมื่อก่อนอยู่ตรงไหนหรือครับ?เผื่อรู้จัก
จริงๆแล้วผมไม่ได้รู้เรื่องพืชมากกว่าคุณหรอกครับ เพียงแต่เคยพบเห็นตอนเด็กๆช่วงปิดเทอมเข้าไปท่องป่าบ่อยๆ สมัยนั้นบ้านเรายังไม่มีเหตุรุนแรงเท่านี้(ตอนนั้นมีแต่โจรกระจอกจริงๆ)
เวลาเข้าป่าพวกเราไปกันอย่างน้อย2คน บางทีก็4-5คน(ผู้ว่าฯยะลาก็กลุ่มผม)มีอาวุธคือหนังสติ๊กคนละอัน ไปกันแต่เช้ากลับค่ำๆ บางคนกลับมาโดนพ่อแม่ตีก็บ่อย อาหารการกินไปหาเอาข้างหน้า ถ้ายิงนกไม่ได้ก็อาศัยผลไม้ป่านี่แหละ เหนื่อยก็นอนพักในหนำแขก ร้อนก็แก้ผ้าโดดคลองหรือเล่นน้ำตก บ้านเราสมบูรณ์จะตายไป แต่เดี๋ยวนี้แค่คิดจะเข้าป่าก็ตายไปครึ่งตัวแล้ว(พูดแล้วแค้นว่ะ)
บังเอิญไปเจอภาพเหล่านี้ในเว็บอื่น ประทับใจมากเลยเอามาส่งต่อให้น้องๆที่ไม่เคยเห็นได้รู้จักว่าบ้านเรามันอุดมสมบูรณ์แค่ไหน?
เป็นกุศโลบายด้วย ให้น้องๆเยาวชนรุ่นหลังช่วยกันคิดหาทางกำจัดพวกลัทธิสันดานเลวที่มันจ้องจะยึดแผ่นดินไทย
ไว้เจอกันนะครับ

wpc

ถ้าท่านรุ่นเดียวกับผู้ว่าฯ ยะลาคนปัจจุบัน
ผมคงอ่อนกว่าท่านสิบปีกว่าปีแน่นอน
ตอนนี้ญาติๆที่รือเสาะไม่มีแล้ว เพราะเสียชีวิตตามปกติหมดแล้วครับ
โชคดีที่ผมเขาส่งไปเรียนที่อื่น ก็เลยไม่ได้กลับไปรือเสาะอีก
จำได้ว่าตอนเด็กๆ มีงานวัด มีงานลอยกระทง มีหนังกลางแปลงให้ดู
ตอนนี้รือเสาะเหลือแต่คนแก่ แต่ก่อนมีกองกำลังอาสา เคยเห็นผู้ใหญ่เขาใส่ชุดสีน้ำเงินเข้ม
ออกตรวจดูแลในตลาดรือเสาะ ไม่รู้ว่าวันนี้มีอีกหรือไม่......

meet

อ้างจาก: คนรือเสาะรู้ดี เมื่อ 20:46 น.  15 ม.ค 56
ลูกประ หรือลูกกระ หน้าตาทึมๆแบบนี้แหละ คนกรุงเทพนิยมกินนัก วงการลูกกระค้ากันเป็นสิบๆล้านนะจะบอกให้
ไอ้นี่แหละกินเหนาะกับข้าวหรือกินเล่นรสชาติมันส์ยิ่งกว่าอัลมอนผสมยาร่วงผมซื้อกินทีละ100บาทได้ไม่เยอะหรอกแต่อร่อยมากจริงที่ว่าสิบล้านเพราะถามป้าคนขายแล้วแกรับมาจากกรุงเทพโลละหลายบาทหนัด

Thereat Cheaper

อ้างจาก: คนรือเสาะรู้ดี เมื่อ 20:21 น.  15 ม.ค 56
ลูกพร้าวนกคุ่ม เม็ดเล็กๆแค่เนี้ย หวานบาดคอนะจะบอกให้
กินน้ำตามแล้วหวานมากเลย ส.ตากุลิบกุลิบ

Zom~Zaa

 ส.โอ้โห ส.โอ้โห  เห็นแต่ละอย่างแล้วน้ำลายสอคะ  ส.โอ้โห ส.โอ้โห ส.โอ้โห

mana.thipmanee

โรปแรกชื่อน่าเกลียดมากครับ หมันคือ โลกแตดลิง โหม๋แด็กควน เห้อว่าคนแต่แรกถึงจะโร้จักครับ

ลุงสวัสดี

กระทู้นี้ดีมีค่ามาก ไม่อยากให้ตกไป จึงเอาไม้ริมทางอีกอย่างหนึ่งมาลงรวมไว้ด้วย ถ้าไม่มีในนี้ก็น่าจะขาดไป นั่นคือ มังเคร่ซึ่งบางที่ก็เรียกต่างไปเล็กน้อย จัดเป็นคู่ได้กับลูกโท่

ฅนสองเล

บ้านผมรัตภูมิเรียกลูกเหมร อ่านติดกันนะครับ มันขึ้นอยู่ข้างทางเวลาเดินไปโรงเรียนก็เก็บมากินกันพอไปถึงปากม่วงฟันดำ ครูเนียรตีกันหล่าวแหละเรา บางทีติดเสื้อแม่ดากันเทือนท่องทีๆ

ลุงสวัสดี

อ้างจาก: ต้อม_รัตภูมิ เมื่อ 14:34 น.  12 พ.ย 58
บ้านผมรัตภูมิเรียกลูกเหมร อ่านติดกันนะครับ มันขึ้นอยู่ข้างทางเวลาเดินไปโรงเรียนก็เก็บมากินกันพอไปถึงปากม่วงฟันดำ ครูเนียรตีกันหล่าวแหละเรา บางทีติดเสื้อแม่ดากันเทือนท่องทีๆ


อาจเรียกตามนี้ก็ได้ครับคุณต้อย รัตภูมิ

หมันหรือต้นหมัน
อย่างไรก็ตามผมยังมีต้นไม้อีกชนิดหนึ่ง นั่นคือ ต้นหมัน หรือ ไม้หมัน ไม้ขวัญใจวัยรุ่นสมัยก่อน คือเอายางที่เมล็ดของมันซึ่งเหนียว ๆ เหมือนกาวมาติดว่าว ทำไมต้องใช้ลูกไม้นี้สมัยก่อนเขาก็ใช้กาวนั่นแหละ แต่ว่าถ้าเอาลูกหมันมาทา มันง่ายดี มีข้างทางแล้ว สมัยนี้ไม่ค่อยมีให้เป็นแล้ว ว่าจะเอาภาพมาลง ค้นจากูเกิ้ลเห็นว่าเป็นต้นไม่ประจำจังหวัดพระนครศรีอยุธยา คิดว่าคงจะคนละชนิดกัน ในสวนผมมีอญุ่ต้นหนึ่งพยายามจะอนุรักษ์ไว้ แต่ก็ปลูกมาสี่ห้าปีแล้วไม่มีออกลูกสักทีเพราะโดนเชื้อราทำลายใบมันจึงไม่ออกลูกสักที
รู้จักกันไหมครับ

จจ

มังเคร่ดอกสีม่วง เหมือนกับต้นโคลงเคลงหรือเอนอ้าของทางภาคกลางเลยครับ ในป่าผมมีขึ้นเองอยู่ 2 พุ่ม สูงประมาณ2-3 เมตร ออกดอกปีละครั้งแต่ไม่เคยเห็นลูกมันครับ