ทางรถไฟสายผลประโยชน์!!??

[Mr.No]

เห็นความพยายายามของ หลาย ๆ ท่านในบอร์ดนี้ ที่มีความตั้งใจที่จะผลักดันให้ ทางรถไฟสายหาดใหญ่ สงขลา กลับมาอีกครั้งหนึ่ง .... ก็เห็นว่า ดีด้วย   
แต่ปัญหาและอุปสรรค ดูเหมือนจะค่อนข้างหิน.... เอาการ

ปัญหาและอุปสรรคด้านเงินทุน.... หรือเทคโนโลยี นั้นจิ๊บจ๊อยมาก... แต่ปัญหาที่สำคัญที่สุดที่ผมคิดว่า ผ่านยากนั่นคือ

ปัญหาเรื่อง การเมือง... และกลุ่มผลประโยชน์..... รวมทั้งปัญหาเน่าหนอนภายในการรถไฟฯ เองดูจะหนักหนาสาหัสเกินเยียวยา

ร5. ท่านมีสายพระเนตรยาวไกล จึงทรงกันที่ดินไว้เพื่อใช้ในกิจการรถไฟมากมายมหาศาล เพราะทรงเล็งเห็นว่า วันหนึ่งเมื่อประเทศพัฒนา และปริมาณผู้คนมีจำนวนมากขึ้นก็จะไม่เป็นอุปสรรคว่าจะต้องไปเบียดบังทรัพย์สินราษฎร์มาใช้ด้วยการเวนคืน (แบบที่วันนี้ กรุงเทพ ชอบใช้ เอามาทำพวกรถไฟฟ้าสารพันสายสี)

ทางรถไฟสายหาดใหญ่ สงขลา ถูกยกเลิก ด้วยเหตุผล ของคนเพียงสองสามคน ในที่ประชุม จากนั้นก็สมคบกันชงเรื่องให้ นักการเมือง เพื่อนำเข้า ครม ถ้าจำไม่ผิดน่าจะยุคนายกที่ชอบทำแกงเขียวหวานเนื้อใส่บรั่นดี

จากนั้นเมื่อยกเลิกเส้นทางแล้ว การรถไฟฯ ก็ไม่ได้กำรี้ กำไร อะไรหรือทำให้การขาดทุนลดน้อยลงแต่อย่างใด มิหนำงบดุลแต่ปี เมื่อนำมาเปิดดู แล้วก็ต้องส่ายหน้า เพราะมีแต่ เจ๊ง ๆ ๆๆ ทุกปี

แต่ที่หนักหนากว่า ก็คือ เมื่อยกเลิกเส้นทางรถไฟหาดใหญ่ สงขลาแล้ว ที่ดินเหล่านั้น  กลายเป็นแหล่งแสวงหาของคนที่ชอบแสวงหาผลประโยชน์ เมื่อแรกๆ มักจะเป็นพวกยิบซี หรือคนเร่ร่อน ปลูกเพิงสังกะสี อยู่ไปๆ ก็เริ่มเซ้งให้เหล่านายทุนกัน นั่นคือจุดที่การรถไฟฯ ทำลายหม้อข้าวตัวเองอย่างไม่น่าอภัย

นายทุนที่เข้าทำการเช่า หรือครอบครองที่ดินรถไฟ ไม่ว่าจะเป็น สถานีรถไฟสงขลา หรือสร้างรุกล้ำคร่อมทางรถไฟเดิม เพื่อสร้างโกดัง ฯลฯ เมื่อเปิดสัญญาดูก็จะพบว่า พวกนี้ค่าตอบแทนในการจ่ายค่าเช่า นั้นถูกแสนถูก ดู ๆ หยั่งกะทำเพียงเพื่อเป็นพิธีเท่านั้น....

กรณี ศูนย์การค้าโรบินสันหาดใหญ่ ก็นับเป็นตัวอย่างที่การรถไฟฯ ทำอะไรที่ไม่ชอบมาพากล เพราะเดิมทีสัญญาให้เช่าถูกระบุว่า จะต้องสร้างอาคารพาณิชย์ แต่สุดท้ายก็มีการหมกเม็ดโดยสร้างอาคารพาณิชย์ให้พอเข้าองค์ประกอบ แต่ที่สุดส่วนใหญ่กับนำไปใช้ในการสร้างศูนย์การค้า (จนบัดนี้ ผมว่า คดีก็ยังมีการฟ้องร้องกันอยู่)

ผมเล่าให้ฟัง... เพื่อให้ว่า  เมื่อทางรถไฟสายนี้  มันถูกปิดด้วย นักการเมือง และผู้หวังผลประโยชน์ การจะกลับมาเป็นเส้นทางรถไฟเพื่อประชาชนส่วนใหญ่ แบบเจตนารมณ์ดั้งเดิมนั้น ก็คงต้องใช้ การเมือง และพลังของคนหาดใหญ่ สงขลา ร่วมกัน

เพราะสุดท้ายวันหนึ่งในอนาคต ก็ต้องยอมรับว่า  ไม่มีระบบขนส่งมวลชนใดที่ สะดวก ปลอดภัย และประหยัดได้ เท่าระบบราง....

ลำพังวันนี้...ฝากความหวังไว้กับ รถบัสสีเขียว ผุๆ  ที่จ่ายสัมปทานปีหลักแสน (แต่กินหัวคิวรถร่วมปีละหลาย ๆ ล้าน) ตายแล้ว ตายอีก.... เผลอ ๆ นั่งในรถพื้นยังทะลุตกลงมาเหยียบหัวเละ ก็เคยปรากฏมาแล้ว...    ขนส่งจังหวัดมันยังพยักหน้าบอก.. ตรวจแล้ว ๆ ผ่าน  ๆ หน้าตาเฉย!

ประชาชนที่กล้าประกาศสิทธิในความเป็นพลเมือง..สิทธิในการมีส่วนร่วมที่จะแสดงออก และสิทธิในการตรวจสอบสาธารณะ นั่นคือ นั่นคือตัวอย่างของประเทศที่จะไปสู่ความเจริญ และพัฒนา

แต่แบบที่เป็นอยู่วันนี้... บอกได้คำเดียวว่า......................... อีกนานนนนนนนนนนนนนนนน

[แฟนเก่าชื่อส้ม]

ผมก็คิดว่ารถไฟหาดใหญ่-สงขลา คงไม่ได้เกิดเช่นกัน แต่ไม่รู้เบื่องหน้าเบื้องหลังว่าเป็นไปเป็นมาอย่างไร
ได้อ่านความคิดเห็นของคุณ Mr.Noแล้ว หากเป็นจริงก็คงเบื่อการเมืองเพิ่มอีกมากมาย
ว่าแล้วอาจจะไปสำรวจพื้นที่รถไฟ อันไหนว่างติดป้ายจองบ้างดีกว่า

[บ่าวเคว็จ]

ผมคนหนึ่งที่เห็นด้วยในการรื้อฟื้นทางรถไฟ หาดใหญ่-สงขลา

[pond_marine49]

คงต้องให้แปรรูปการรถไฟก่อนแหล่ะครับ ถึงจะทำให้การรถไฟดีขึ้น