เมื่อเริ่มต้นก็เริ่มต้าน ปฏิรูปท้องถิ่นไทยในยุค คสช.จะไปได้ไกลแค่ไหน

[หาดใหญ่ใหม่]

เมื่อเริ่มต้นก็เริ่มต้านเป็นเรื่องธรรมดาสามัญของทุกการเปลี่ยนแปลงอยู่ที่ว่าผู้นำการเปลี่ยนแปลงสามารถทำความเข้าใจและฝ่ากระแสต้านไปได้หรือไม่

[attach=1]

พลันที่ สนช.มีข่าแว่วออกมาแบบโยนหินถามทางว่าจะยุบการปกครองส่วนภูมิภาคไม่ทันมีข่าวเป็นทางกำนัน ผู้ใหญ่บ้านก็นั่งไปติดบุกถ้ำผู้ว่าฯ ยืนหนังสือค้านกันทันที ไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะแค่มีข่าวว่ายุบ อบจ.นายกก็แต่งดำประท้วงกันมาแล้วที่ที่คนพูดไม่ได้กำกับเรื่องดังกล่าว

คนที่มีอำนาจอยู่ในอำนาจหากอะไรที่ทำให้เข้าเสียผลประโยชน์แน่นอนว่าต้องค้านทันที วันนี้การปกครองท้องถิ่นของประเทศไทยสลับซับซ้อนเหลือเกิน ใน1 หมู่บ้านมีทั้งเขตเทศบาล เขต อบต.หรือเป็น 2 เขตเทศบาล มีผู้ใหญ่บ้าน ประธานชุมชน นายก สท. อบต.โอ้ยปวดหัวไปหมด

บทบาทกำนัน-ผุ้ใหญ่บ้านถามว่าสำคัญไหม ผมในฐานะเด็กบ้านนอกบอกได้เลยว่า นายบ้านยังจำเป็นต้องมี เพราะเวลามีอะไรคนแรกที่ลูกบ้านวิ่งหาคือนายบ้านนี่แหละครับ แต่ต้องมากำหนดบริบทและบทบาทนายบ้านใหม่ในฐานะผู้ช่วยนายอำเภอ ทำหน้าที่ด้านงานปกครองโดยตรง

บริบทของคนเมืองวันนี้ เทศบาลเมืองที่ยกฐานะมานานแล้วก็จะไม่มีกำนัน-นายบ้านแล้ว แต่เทศบาลที่เพิ่งยกฐานะไม่นานมานี้ก็ยังมีอยู่ เพราะอะไร ก็เพราะนักการเมืองนั่นแหละที่แก้กฎหมายเอื้อเฟื้อพวกตัวเอง แต่ก่อนกฎหมายระบุชัดเมื่อท้องถิ่นใดยกฐานะเป็นเทศบาลเมืองให้ยุบการปกครองท้องที่โดยอัตโนมัติ หรือแม้แต่กฎหมายที่กำหนดในนายกท้องถิ่นอยู่ได้ไม่เกิน 2 สมัย นักการเมืองก็มาแก้ให้อยู่กันทั้งปีทั้งชาติโดยมีข้ออ้างว่าเมื่อชาวบ้านเลือกก็ไม่ควรปิดกั้น

การกระจายอำนาจสู่ท้องถิ่นเป็นสิ่งจำเป็นและสำคัญอย่างมาก และที่สำคัญกว่าคือการผลักดันให้เกิดท้องถิ่นจัดการตนเอง คนในจังหวัดควรเลือกผู้นำจังหวัดเอง และผู้นำจังหวัดควรมีการจัดเก็บงบประมาณและบริหารจัดการพัฒนาจังหวัดเอง วันนี้นักการเมืองส่วนกลางอย่าง ส.ส.มีอำนาจล้นฟ้า ความขัดแย้งทางการเมืองเลยมีสูง

ลองเปลี่ยนแนวมาให้อำนาจแก่ระดับจังหวัด ระดับท้องถิ่นให้มากขึ้น โยนการแข่งขันและความขัดแย้างมาให้ท้องถิ่นเสียบ้าง ความขัดแย้งในระดับชาติคงลดลงและคนท้องถิ่นจะได้เรียนรู้การเลือกผู้นำของตนเองมายิ่งขึ้น