ทะเลน้อย...วิถีชุมชนอนุรักษ์

[plengpai]

     ทริปสั้นของครอบครัวลงตัวที่จังหวัดใกล้เคียง นั่นคือ จังหวัดพัทลุง  หนทางจากตัวเมืองสงขลาทอดยาวไปตามเส้นทางหลวง บ้านเรือนสองข้างทางค่อยๆ บางตาไป เพราะ พวกเรากำลังขับรถ มุ่งหน้าสู่ทะเลน้อย  อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง  บรรยากาศที่โอบล้อมไปด้วยขุนเขา และป่าพรุอันอุดมสมบูรณ์ นั้นทำให้สัมผัสได้ถึงกลิ่นโคลนดินที่พัดมาแตะจมูก
     เราเปิดหน้าต่างรถรับลมธรรมชาติ  และพากันชี้ภาพการดำเนินชีวิตซึ่งเป็นวิถีชาวบ้านดั่งเดิม  ซึ่งที่นี่ยังมีการทำนาปลูกข้าว เลี้ยงควาย เป็นบริเวณกว้าง  สลับกับพื้นที่อนุรักษ์เขตป่าพรุ  ไม่มีบ้านเรือนหรือตึกสูงใหญ่บดบังทัศนียภาพ  สามารถมองความจริงของธรรมชาติได้ไปจนสุดลูกหูลูกตา  เป็นความน่าประทับใจก่อนที่เราจะเดินทางถึงจุดหมายปลายทาง
         วินาทีที่รถจอดหน้าที่ทำการอุทยานทะเลน้อย  บริเวณนั้นเริ่มเป็นร้านค้าพอที่จะให้จับจ่ายใช้สอยกันได้  แต่พวกเรากลับสนใจสิ่งที่อยู่ด้านในของอุทยานมากกว่า  เบื้องหน้ามีเรือหางยาวเทียบท่ารอผู้โดยสาร ซึ่งสามารถจะเหมาลำ หรือโดยสารเป็นรายหัวได้  ช่วงเวลาที่เรามาเยือนตรงกับฤดูร้อนในเดือนเมษายน  เราจึงไม่สามารถเห็นภาพดอกบัวเต็มท้องน้ำอย่างที่ผู้มาเยือนท่านอื่นได้เคยสัมผัส  แต่ความสวยงามและความเป็นธรรมชาติอย่างอื่นก็ยังมีให้ได้เห็นกันอยู่  อย่างเช่น  พืชน้ำสีเขียวที่ลอยปกคลุม เต็มไปหมด   นั่นคือ  ผักตกชวา  กระจูดหนู  และมีบัวต่าง ๆ ขึ้นแซมเป็นระยะ มีนกเจ้าถิ่นมาอวดโฉมนักท่องเที่ยว ส่งเสียงร้องบ้าง เรียกคู่บ้าง  ทุกคนพากันนั่งปล่อยอารมณ์ ให้เพลินไป กับธรรมชาติ  บ้างก็ เดินสำรวจเส้นทางโดยรอบบ้านพักอุทยานหลังเล็กและใหญ่  ซึ่งทุกห้องมีเครื่องปรับอากาศไว้ให้บริการนักท่องเที่ยว  บ้านทุกหลังถูกเชื่อมถึงกันด้วยสะพานไม้  เราใช้เวลาไปมากพอสมควรในการเดินรอบบริเวณพื้นที่ของอุทยานทะเลน้อย  จนรู้สึกเหนื่อยและหิวขึ้นมา  จึงสมควรแก่เวลาที่จะอำลาสถานที่พักผ่อนที่โดนใจแบบนี้  แต่การอำลาไปนั้นไม่ยั่งยืนยาวนานกว่าความสวยงามและอุดมสมบูรณ์ของสถานที่แห่งนี้แน่  เราคิดว่าถ้ามีโอกาสก็จะกลับมาอีกครั้งแน่นอน