เรือพระจากวัสดุธรรมชาติวัดบ่อสระ สิงหนคร

[ทีมงานบ้านเรา]

ที่มา ภิรมย์ ศรีเมือง
กลุ่มนาฬิกาแห่งกาลเวลาที่ สงขลา

[attach=1]

เทศกาลลากพระ มหกรรมวิจิตรศิลป์จากโฟมซึ่งเป็นปฎิปักษ์ต่อสิ่งแวดล้อม ใกล้เข้ามา
แต่วัดนี้วัดบ่อสระ อ.สิงหนคร และอีกสองสามวัด
คงยืนยันใช้วัสดุธรรมชาติโดยเฉพาะไม้ไผ่ที่ใช้
กันมาแต่โบราณ และลากพระกันแต่ในท้องถิ่น ไม่ไปบ่อยาง

[เณรเทือง]

สมัยเด็กๆลากพระแถวนี้สนุกมาก เรือพระวัดบ่อสระสวยงามมาก ตอนนั้นยังเป็นถนนลูกรังฝุ่นแดง ฝนตกหน่อยๆจะเป็นโคลนเหนียวลากจากวัดบ่อสระผ่านวัดบ่อป่าไปประกวดกันที่วัดม่วงหมู่ บางปีไปประกวดที่วัดป่าขาด (อาจารย์คง-เหรียญคงหน้าคงหลัง) ขบวนต่อท้ายเรือพระจะเป็นขบวนตลกใช้คนจริงพอกดินเหนียวล้อเลียนพระพุทธรูปนั่งตัวแข็งตามหลังเรือพระไปตลอดทาง มีเหล้าขาวและหวากร่วมขบวน ตกเย็นถึงหัวค่ำจะลากพระกลับวัด เสียงตะโพนและกลองเร้าใจมาก วัดบ่อสระมักได้รางวัลชนะเลิศอยู่เสมอ ยุดนั้นจะเป็นยุคก่อนเกินเหตุขัดแย้งชาวบ้านสองฝั่ง เรียกตัวเองว่าประตีน(เหนือ)ฝ่ายหนึ่ง,
ประหัวนอน(ใต้)ฝั่งหนึ่ง ต่างฝ่ายต่างหนุนผู้นำ(พระ)ของตน หลังจากนั้นผมก็ไม่ค่อยได้ไปอีก
    ที่รั้วโบสถ์วัดนี้ยังมีชื่อจากรึกของคุณแม่ผมที่ไปร่วมทอดกฐิน มีคนดังมากมายมีชื่อจารึกอยู่ เช่น พระยาอนุมานราชธน น่าจะใช่ท่านเสฐียรโกเศศ ผู้มีคุณูปการวงการศึกษาและเจ้าของบทประพันธ์มากมายเช่น กามนิต-วาสิฎฐี, หิโตปเทศ ฯลฯ

[jobyjob]

ขอบคุณสำหรับความรู้ครับ