สรรพนามเรียกบุรุษที่ 2 "สงขลา - ตัว" "นครฯ - เติน"

[กิมหยง]

วันนี้ไปภาระกิจที่ร่อนพิบูลย์ นครศรีธรรมราช
ได้มีโอกาสคุยกับญาติ ๆ ผู้หลักผู้ใหญ่

แหลงใต้กันเทือนไปหมด

หลายครั้งที่เรียกคู่สนทนาว่า "ตัว"

ตัวในที่นี้หมายถึง ชื่อแทนที่ให้เรียก ลุง ๆ ป้า ๆ

บรรดาญาติ ๆ ก็ตอบกลับมาทันควันว่า  ที่นครเขาใช้คำว่า "เติน"

ไม่เหมือนสงขลา ที่เขาใช้ว่า "ตัว"

เพิ่งรู้หล่าว นะเนี๊ย

[DtawanDigital]

   จริงๆผมก็เคยได้ยินคนในหาดใหญ่หรือสงขลาเรียก เติ้ล เหมือนกันนาแต่ไม่รู้ว่าเค้าเป็นคนนครที่มาอยู่นี่รึปล่าน่ะท่าน 

[dj cop]

 อีกคำนึงที่เขาว่า สงขลาหอน นครฯหมา  คงหมายถึง ไม่เคยไปใช่ม่าย

[คนพัทลุง]

สงขลาหอน คำว่าหอน แปลว่าไม่ เช่น ไม่หอนทำ ไม่หอนโหร่ ไม่หอนเห็น
นครฯหมา    คำว่าหมา ก็แปลว่าไม่ เช่น หมาโหร่ หมาเห็น หมาทำ

[Singoraman]

คำว่า "หอน" ในภาษาสงขลาความหมายเดียวกับคำว่า "เคย" (ไม่ใช่กะปิ) เช่น ไม่หอนทำ = ไม่เคยทำ
ในภาษากลางเป็นคำเดียวกับคำว่า "ห่อน" ในบทกวีหลายบท เช่น
"วัวหายจึงล้อมคอก    กันวัว
ไม่เห็นวัวสักตัว        คิดล้อม
แต่ก่อนบ่ห่อนกลัว      วัวจักหายนา
....................     ..........."
ใครช่วยต่อบาทสุดท้ายกันจ๊ะ จำไม่ได้แล้ว

[somrax]

สงขลาหอน คำว่าหอน แปลว่าไม่ เช่น ไม่หอนทำ ไม่หอนโหร่ ไม่หอนเห็น
นครฯหมา    คำว่าหมา ก็แปลว่าไม่ เช่น หมาโหร่ หมาเห็น หมาทำ

คนพัทลุงอย่าแปลคำว่าหอนให้ผิดความหมายต้าครับ  คำว่า "หอน" ของคนสงขลาเขาหมายถึง "เคย" มาตั้งนมนานกาเล
แล้วครับ เช่นไม่หอนโหร่ ก็หมายถึงไม่เคยรู้(โหร่) ถ้าแปลว่า "ไม่" ตามที่ท่านว่าก็ไม่ต้องใส่คำว่าไม่ไว้หน้าคำว่าหอนแล้วแหละครับ
จะพูดว่า หอนโหร่ เลย แต่นี้มันไม่ช่าย ขอทำความเข้าใจกับท่านนะ

[junekodkdldo]

คำว่า "หอน" ในภาษาสงขลาความหมายเดียวกับคำว่า "เคย" (ไม่ใช่กะปิ) เช่น ไม่หอนทำ = ไม่เคยทำ
ในภาษากลางเป็นคำเดียวกับคำว่า "ห่อน" ในบทกวีหลายบท เช่น
"วัวหายจึงล้อมคอก    กันวัว
ไม่เห็นวัวสักตัว        คิดล้อม
แต่ก่อนบ่ห่อนกลัว      วัวจักหายนา
....................     ..........."
ใครช่วยต่อบาทสุดท้ายกันจ๊ะ จำไม่ได้แล้ว

วัวหาย จึงล้อมคอก
กันวัวไม่เห็น วัวสักตัว
คิดล้อมแต่ก่อน บ่ห่อนกลัว
วัวจัก หายนา
คิดแต่ ทางอ้อมค้อม
หมดเค้า เข้าตำรา[/size][/color]

[คนโบราณ]

ขออนุญาต กลับไปเรื่อง คำว่า ตัว (ของคนสงขลา ) กับ เติ้น  ( ของคนคอน) นะครับ

เท่าที่ทราบ จากคำบอกเล่าของผู้เฒ่าผู้แก่  ทั้ง คำว่า ตัว (ของคนสงขลา ) กับ เติ้น  ( ของคนคอน)เป็นคำที่ใช้เรียกขานผู้ที่อาวุโสกว่าผู้พูด เป็นคำที่ให้เกียรติ  ( ทั้ง 2 คำ นี้ เป็นคำที่เลือนมาจากคำว่า ต่วน- tuan ในภาษามลายูโบราณ ที่ผู้น้อยใช้เรียกขาน ผู้อาวุโสกว่า หรือสูงศักดิ์กว่า )     
        อย่างไรก็ตาม  การใช้คำว่า ตัว ไปพูดกับผู้หลักผู้ใหญ่ ในจังหวัดอื่น ที่ห่างไกลจากสงขลา  มักเกิดความเข้าใจผิดอยู่บ่อยครั้ง  เพราะผู้ฟังเข้าใจว่า คำว่า ตัว นี้ เปรียบได้กับสัตว์จึงรู้สึกโกรธ ทั้งๆที่ผู้พูดพูดด้วยความเคารพ  ดังนั้น เพื่อเลี่ยงปัญหาความเข้าใจผิดดังกล่าว คนสงขลาจึงควรพูดตามธรรมเนียม ในถิ่นนั้นๆ   เช่น  ในจังหวัดนครศรีธรรมราช ก็ใช้คำว่า  เติ้น  ซึ่งเป็นภาษาของคนคอน    ถ้าจะใช้คำว่าตัว ก็ให้ใช้เมื่อกลับมาถึงสงขลา  ก็แล้วกัน