สำรวจสถานีอู่ตะเภา (สถานีต้นโด - ต้นประดู่)

[กิมหยง]

ภาพถ่ายจากหลักกีโลเมตรที่ 926 จากหาดใหญ่ ไป กรุงเทพ

ซ้ายมือคือทางแยกเข้าสถานีอู่ตะเภา เยี้อง ๆ กันไกล ๆ ทางขวามือคือโรงรถจักรครับ

[กิมหยง]

ยังคงพบบางส่วนของซากอาคารครับ
ซึ่งไม่แน่ใจว่าเป็นอะไรครับ

[กิมหยง]

จากภาพ 2462



กับภาพปัจจุบัน 2553 (น่าจะเป็นตำแหน่งเดียวกัน)

[กิมหยง]

ในระหว่างการสำรวจ มีรถไฟวิ่งมากเที่ยวเหลือเกิน

แค่ไม่กี่นาที ทำไมวิ่งกันหลายขบวนจัง

[กิมหยง]

นี่คือภาพสถานีอู่ตะเภา



ข้างล่างน่าจะเป็นมุมเดียวกันอีก

[กิมหยง]

เดินสำรวจไม่ทันเท่าไร รถไฟก็มาอีกครับ

่โชคดี กะว่าจะขึ้นไปถ่ายบนสะพานข้ามคลองอู่ตะเภาพอดี

ถ้าขึ้นไปแล้วรถไฟมา คงตื่นเต้นที่สุดในชีวิตเป็นแน่แท้

[กิมหยง]

นี่แหละครับ สำรวจวันนี้ กลางแดดตอนเที่ยงวัน กับ สถานีอู่ตะเภา
รายละเอียดรอท่านลูกแมวตาดำดำ มาให้เพิ่มเติมให้ครับ

[พี่]

ชื่นชม และศรัทธา ท่านกิมหยง ท่านลูกแมว เป็นอย่างยิ่ง
ลงลุยในพื้นที่เสี่ยงภัย ด้วยตนเองโดยไม่ใช้ สตั๊นท์แมน หรือลวดสลิงช่วย

ยังไม่เคยพบเห็นการสำรวจสถานีต้นโด จากเว็บ หรือเอกสารใด ๆ มาก่อนเลย
เชื่อว่า นี่เป็นครั้งแรก ที่มีการเผยแพร่เรื่องนี้สู่สาธารณชน

[ลูกแมวตาดำๆ]

ภาพแรก ภาพมุมสูงความละเอียดสูง


และได้ไปสำรวจพื้นที่จริง จนได้ภาพแผนผังที่ผมพอจะวิเคราะห์ออกมาได้ครับ มีข้อสังเกตตรงไหนช่วยเสริมเติมแต่งได้ครับ

[หม่องวิน มอไซ]

ขออภัยที่ขัดจังหวะครับ
คุณลูกแมวฯ ครับ ผมมาคิด ๆ ดูแล้ว
โดยปกติ ทางที่ไม่ใช่ทางโค้ง เสาโทรเลข 16 ต้น (16 ช่วง) เป็น 1 กิโลเมตร
ช่วงละ 62.5 เมตร
โดยเริ่มจาก /1 ซึ่งตรงกับหลัก กม. พอดี แล้วไปเรื่อย ๆ /2 /3 /4 /5 จนถึง /16 ครับ
ดังนั้น ช่วงที่ 1 คือ /1 ถึง /2
ช่วงที่ 2 คือ /2 ถึง /3
ช่วงที่ 3 คือ /3 ถึง /4
.
.
.
ช่วงที่ 15 คือ /15 ถึง /16
ช่วงที่ 16 คือ /16 ถึง /1
ดังนั้น จำเป็นต้องมีเสาโทรเลขที่ /16 ด้วยครับ
ขออภัยที่บอกผิดครับ

[ลูกแมวตาดำๆ]

ฉะนั้นในภาพ สทล.926/1 ผิด   ส่วนที่ถูกต้องเป็น 925/16 ครับ

[หม่องวิน มอไซ]

ขุดลงไปราว 50 - 60 ซม. ไม่พบปูนอะไรเลยครับ
มีแต่ดินเหนียวอย่างเดียวครับ
ก็ไม่เข้าใจว่าจริงๆ แล้ว ข้างใต้ที่กลับหัวนี้ มีอะไรอยู่บ้างครับ

ปล. ระหว่างการขูดดินที่กลบขอบปูนและขุดสำรวจ
เป็นลมหลายรอบมากๆ แดดร้อน แถมยังล้อมรอบไปด้วยคอกเลี้ยงหมูครับ

บ่อที่กลับรถจักรแบบมีขอบชั้นเดียวก็มีครับ
นี่เป็นการพิสูจน์ว่า บ่อที่นี่มีขอบชั้นเดียวครับ  O0

[ลูกแมวตาดำๆ]

แต่การขุดนั้นเล่นเอาท่านกิมหยงเกือบจะเป็นลม เพราะลุยถ่ายภาพงานแห่พระ
ดึกทุกวันแล้วตอนเช้าตรู่ต้องมาถ่ายต่ออีก ไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อน
พอวันี้ไปกลางเที่ยงอีก แถมล้อมไปด้วยคอมหมู หนักเข้าไปใหญ่เลย

[กิมหยง]

ได้ไปสำรวจ แต่ไม่ค่อยมีความรู้เลยครับ

เห็นเสารถไฟมากมาย แต่ไม่เข้าใจครับว่ามีความหมายอย่างไร

เพิ่งเห็นเสาหลักกีโลของรถไฟครับ แปลกดีเขียนเป็นเลขไทยครับ

ไว้มีโอกาสจะไปสำรวนอีกครั้งครับ

อาจยืมเครื่อง GPS ใครมาสักคนแล้วไปสำรวจครับท่าน
จะได้ระบุพิกัดลงไปเลยครับ

[เฮียใช้]

คราวหน้าไปก็ชวนผมไป ไปลุย ร่วมแรงร่วมใจดี

[หม่องวิน มอไซ]

เสาโทรเลขของทางรถไฟสายใต้ ส่วนใหญ่จะอยู่ทางขวามือ เมื่อหันหลังให้กรุงเทพครับ มียกเว้นเพียงบางจุด
ส่วนเสาโทรเลขของสายสงขลา อยู่ทางด้านซ้ายมือ เมื่อมองไปทางสงขลา หันหลังให้หาดใหญ่ครับ

ตัวเลขบนเสาโทรเลข (สทล.) บอกระยะทางเป็นกิโลเมตร นับจากสถานีธนบุรี
ส่วนตัวเลขใต้ขีด คือ "ต้นที่" ของเสาโทรเลข แต่ละต้น ปักห่างกัน 62.5 เมตร
ดังนั้น 1 กิโลเมตร = 16 ช่วงเสาโทรเลข
ดังนั้น เสาโทรเลขที่ 925/9 ก็หมายความว่า จุดที่ปักเสาไว้นี้ ห่างจากสถานีธนบุรี 925 + (9-1)/16 = 925.50 กม.
เสาต้นที่อยู่ตรงกับหลักกิโล นับเป็นต้นที่ 1
เช่น 925/1 จะอยู่ตรงกับหลักกิโล ๙๒๕ พอดี
จากนั้นก็ run ไปเรื่อย ๆ ครับ คือ 925/2, 925/3 ....925/15,925/16, 926/1,926/2
-------------------
ดังนั้น จากหลักกิโลที่ ๙๒๕ ซึ่งตรงกับเสาโทรเลขที่ 925/1 ถึงหลักกิโลที่ ๙๒๖ ซึ่งตรงกับเสาโทรเลขที่ 926/1
คิดเป็นระยะทาง 1 กิโลเมตร ประกอบด้วย 16 ช่วงเสานั่นเองครับ
(มีข้อยกเว้นบ้าง ถ้าเป็นทางโค้ง ต้องใช้เสาโทรเลขเพิ่มขึ้นต่อระยะทาง 1 กิโลเมตร อาจจะมีเสาโทรเลขที่ /17 โผล่ให้เห็นด้วยครับ)

[หม่องวิน มอไซ]

ในบางกรณี พิกัดศูนย์กลางสถานีรถไฟในเอกสาร ไม่ได้บอกตำแหน่งของเสาโทรเลขไว้
แต่บอกเป็นกิโลเมตร เราก็ต้องมาคำนวณกลับเป็นเสาโทรเลขเอง
เช่น สถานีอู่ตะเภานั้น ในเอกสารบอกว่า อยู่ห่างจากสถานีธนบุรี (สถานีต้นทางของสายใต้) 925.80 กม.
ดังนั้น จึงอยู่ที่เสาโทรเลขที่ 925/x
โดยที่ x = (0.80*16)+1
= 13.8 ปัดขึ้นเป็น 14
ดังนั้น สถานีอู่ตะเภาอยู่ประมาณเสาโทรเลขที่ 925/14 ครับ

[หม่องวิน มอไซ]

ต้องขอบคุณท่านกิมหยงเป็นอย่างมากที่ลงทุนลงแรงขุดบ่อกลับรถดู
ขุดลึกแล้วยังไม่ถึงก้นบ่อนะครับ (ก้นบ่อน่าจะมีพื้นปูนอยู่)
ที่สถานีกันตัง ก็มีซากวงเวียนกลับรถจักรอยู่ด้วยครับ ตามภาพนี้

[หม่องวิน มอไซ]

ขอบบ่อเป็นแบบชั้นเดียวครับ
วงเวียนกลับรถจักรที่กันตัง สร้างเมื่อปีพ.ศ. 2454 (ค.ศ.1911) ครับ

[กิมหยง]

ที่ของเขาอยู่โล่ง น่าจะอนุรักษ์ไว้นะครับ
จัดตกแต่งให้สวยงาม

ทำไมเขาไม่เห็นคุณค่าด้านประวัติศาสตร์เลยครับ

[เฮียใช้]

การอนุรักษ์วัตถุโบราณของไทยนั้น มีเฉพาะบางเรื่อง ไม่ได้ครอบคลุมทุกเรื่อง หน่วยงานไหนมีงบประมาณมากเพียงพอก็สามารถทำได้ การรถไฟแทบไม่มีงบประมาณที่จะทำพิพิทธภัณฑ์รวบรวมรถไฟไทยตั้งแต่ยุคบุกเบิกมาให้ลูกหลานชม เหมือนของต่างประเทศที่ทำอย่างอลังการ มีแต่หน้าสถานีรถไฟทุกสถานีเอารถจักรไอน้ำมาโชว์ ตากแดดตากฝนจนผุผังไปมาก คนไทยมัวแต่ไปชื่นชมของโบราณ ไปเที่ยวเมืองนอก กลับมาก็มาคุยโอ๋อวด ไปดูโน่นดูนี่มาแล้ว ผมเสียดายวัตถุโบราณของไทย ที่คนไทยไม่เหลียวแล้ว ยังมาดูถูกของไทยว่า ดูทำไมไม่มีอะไร น่าสนใจ ไร้สาระ

[กิมหยง]

นี่ท่าน ตอนไปสำรวจยังคิดเพ้อฝันเลยครับ

หากมีตังค์มีบารมีพอ อยากได้ที่ดินตรงนั้นทั้งหมดคืน
แล้วก็สร้างมันขึ้นมาใหม่ อนุรักษ์ไว้

แต่ก็ได้แค่นิดครับ
เอาเป็นว่า ของที่มี ที่น่าจะอนุรักษ์ไว้
เราช่วยกันดีกว่าครับ

ผมว่าสิ่งเหล่านั้นมันมีคุณค่าครับ