ข่าว:

ทดลองใช้งานบอร์ดตะลุง ที่อยู่ในขั้นตอนการกู้คืนข้อมูล เบื้องต้นมีแต่กระทู้ (ข้อความ) กำลังกู้รูปภาพ ไฟล์แนบต่าง ๆ คาดว่าจะทยอยสมบูรณ์ภายในไม่ช้า

Main Menu

"โคตรแพง"แต่เต็มใจจ่าย

เริ่มโดย บ้านนอกเข้ากทม., 23:34 น. 17 ส.ค 55

บ้านนอกเข้ากทม.

หยุดวันแม่ไปธุระที่กทม.นั่งรถไฟฟ้าหลงไปสยามพารากอน ไหนๆก็ไหนๆลงไปเดินดูซะหน่อย แล้วก็บังเอิญซ้ำ2วันนั้นเขาจัดต้อนรับนักกีฬาโอลิมปิคพอดี เดินเบียดคนจะไปดูหน้านักกีฬาวาสนาไม่ถึงเลยอดดู แต่ยังได้ถ่ายรูปกับโค้ชมวยชาวคิวบาและถ่ายรูปคู่แม่มะลิ(แม่ของแก้วนักมวยที่ถูกโกง)แค่นี้ก็สุขใจแล้ว
หลังจากนั้นชะตาชีวิตก็พาไปเข้าห้าง"อิเซตัน"สินค้าญี่ปุ่นล้วนๆ อะไรๆก็ญี่ปุ่น หยิบจับไม่ได้เลย"มันช็อต"ของราคาสูงทั้งห้าง ขนาดขนมหน้าตาน่ารักๆสไตล์พี่ยุ่นยังตกชิ้นละหลายสิบ แต่แปลก...คนแน่นห้าง ของขายดี
ไปเห็นข้าวแกงกะหรี่ญี่ปุ่นเข้าพอดี อยากกินมานานแสนนานแล้ว เคยไปเห็นที่มาเลเซียไม่กล้ากินเพราะไม่แน่ใจว่าเป็นญี่ปุ่นแท้หรือเปล่า? แต่ที่นี่เชื่อได้ว่าน่าจะเป็นสูตรต้นฉบับ แม้คนทำจะเป็นคนไทยก็ไม่เป็นไร เห็นราคาแล้วเฉยๆจานละ225บาท แต่ในใจมีขัดแย้งกันนิดๆ "โคตรแพง" กับ "อยากกิน" ฝ่ายอยากกินชนะเลยเิดินไปจ่ายเงินแล้วมานั่งกิน(ที่นี่จ่ายเงินแล้วเอาบิลไปรับอาหาร) ถามแบบให้ฟันธงทุบโต๊ะเปรี้ยงๆ"รสชาตเป็นไง?"
คำตอบ"โคตรแพงจริงๆสำหรับบ้านนอกอย่างเราๆ" เอาเฉพาะรสชาตกินข้าวราดแกงเขียวหวานแกล้มอาจาดอร่อยกว่าเยอะ แต่ถ้าพินิจพิเคราะห์ตามเส้นทางอาชีพของเขา"รับได้ครับ"เพราะว่าหลังจากกินแล้วลองมาเสริจดูในเน็ต ปรากฏว่าเป็นสาขาร้านดังในญี่ปุ่นเชียวนะ วัตถุดิบสำคัญๆขนมาจากญี่ปุ่นจริงๆ นอกจากคนญี่ปุ่นแวะเวียนมากินประจำแล้วคนไทยที่เคยกินในประเทศญี่ปุ่นก็มาอุดหนุนกันแน่นร้าน แสดงว่าเราเข้าร้านถูก เพียงแต่เข้าร้านแพง ด้วยความเต็มใจ
เรากินได้แต่ไม่ติดใจเท่าไหร่ ขณะที่คนไทยส่วนหนึ่งกินแล้วติดใจมากินอีกบ่อยๆ แสดงว่ามนุษย์มีความชอบไม่เหมือนกัน และห้ามตำหนิกันและกัน
ขณะที่เดินชมสินค้าญี่ปุ่นเพลินๆ เดินเป็นชั่วโมงก็ยังไม่ทั่ว มันเพลินจริงๆ ญี่ปุ่นนี่ช่างคิดช่างทำของได้น่าสนใจแถมคุณภาพดีอีกด้วย อดน้อยใจไม่ได้ ชาตินี้จะเห็นห้างแบบนี้ในภาคใต้รึเปล่า?

phanuwat

บินเท่าที่บินไหว

บ้านนอกเข้ากทม.

ถ้าจะให้ตีราคาข้าวราดแกงกะหรี่ญี่ปุ่นชุดนี้ 100-150บาทน่าจะเหมาะที่สุด แต่225บาทก็เต็มใจจ่ายเพราะว่า"ค่าจัดการ"น่าจะสูงมาก เช่นค่าเช่า(1.5x2เมตร),ค่าเครื่องมือและค่าอื่นๆจิปาถะที่เราไม่รู้
ฉะนั้น...เวลาไปกินอะไรแถวๆบ้านเรา ถ้าราคาสูงไปนิดกรุณาคิดถึง"ค่าจัึดการ"ก่อนจะวิจารณ์แรงๆ บางร้านน่าเห็นใจจริงๆ ใช้แต่ของดี ร้านก็สะอาด รสชาตใช้ได้ พอขายแพงกว่าร้านอื่นๆแค่5บาท10บาทโดนกระหน่ำเสียแทบจะต้องปิดกิจการ

บ้านนอกเข้ากทม.

รูปข้าวราดแกงกะหรี่ญี่ปุ่นในห้าง"อิเซตัน"กทม.

Anone

เราก็ชอบกินข้าวแกงกะหรี่เหมือนกันถ้าไปกรุงเทพก็จะไปกินที่ ร้าน อิชิบังยะ ใน Terminal21 ก็มีนะ ลงที่ BTSอโศก

เรายอมจ่ายนะ ถึงจะแพงก็เถอะ แต่คุณภาพสมราคาจริงๆ

นานา จิตตัง

ก็แล้วแต่นะ ก็คงนานๆครั้งที่เราจะไปทานแบบนั้น

ถ้ากินหมดก็ OK แต่ในใจคิดว่าแอบเสียดาย
ก็มันคนละรสลิ้นกันง๊ะ ของนำเข้า + แบรนด์อีก

เต็มใจก็คือเต็มใจนะ แต่..ก็แปลก 1 อย่าง ทำไมบางครั้ง คนไทยเราไม่เคยเรื่องมากกับของต่างชาติ
แต่กับคนไทยกันเอง ว่า โคตรเรื่องมากเลย เปรี้ยวนิดหวานหน่อย
ตรงนั้นอร่อยกว่า ตรงนี้ดีกว่า ทำไมไม่คิดว่า ก็ของเค้าเป็นแบบนั้น

แค่ความคิดส่วนตัวนะ

ตั้งต้น

คิดว่าคงเหมือนอาหารไทยที่ไปขายในต่างแดนมั้งคะ แพง แต่ชาวต่างชาติ หรือ คนไทยในต่างประเทศก็ยินดีจะจ่าย

อาจจะด้วยรสชาด วัตถุดิบบางอย่างที่ต้องนำเข้า
คนไทยที่คิดถึงรสชาดอาหารไทย

คุณาพร.

^

^

^

^

คงงั้นมั๊ง   ผมสมัยอยู่ต่างประเทศ  วันๆกินเเต่มันฝรั่งกะเเฮมเบอร์เกอร์ๆๆๆๆๆ  เเรกๆก็อร่อยดีหรอก  เเต่ผ่านไป 7 วันอยากกินข้าวอย่างเเรงงงงงง.....เดินๆหาร้านในเมืองปรากฏเจอร้านอาหารไทยเข้า  ข้าวราดเเกงจานละ 300 - 400 บาท(+น้ำส้มคั้น)  เเพงว่ะ(เเต่ก็จ่ายเพราะอยากกิน)   ส.ดุดุขำขำ

****** บทความพิเศษ : เปิดกรุหนังต้องห้าม (Prohibited Films) *******
http://www.siamsouth.com/smf/index.php?topic=19768.0

เว็บบอร์ดส่วนตัว  :  ห้องคุยกับคุณาพร
http://www.siamsouth.com/smf/index.php?board=11.0

คุณาพร.

"โคตรแพง"แต่เต็มใจจ่าย

^

^

^

^

ในความหมายของผมก็ประมาณ  " อยากสุดๆเเล้วล่ะ " 

สมัยไปเรียนระยะสั้นที่ต่างประเทศ  เจ้าของบ้านที่ผมไปอาศัยอยู่ด้วยทำเเต่อาหารประจำถิ่นให้กินน่ะ  กินๆๆๆ เเบบรูปข้างล่างทุกวัน....เราเป็นคนไทยนะ  มีเบื่อเหมือนกันล่ะ  7 วันผ่านไป  เเทบลงเเดง....อยากกินข้าวจนใจจะขาด  ส.ร้อง









ต้องทนยัดเจ้าพวกนี้ลงท้องอยู่หลายอาทิตย์  เพื่อให้ท้องอิ่ม  มีเเรงไปเรียนหนังสือ+วิจัย   
ทรมานอิ๊บหายยยยยย....เวลาต้องนั่งทานข้าวกะเจ้าของบ้าน  จะบอกว่า ไม่อร่อย  ก็....เอ้อ  เสียมารยาท(ว่ะ) ส.ร้อง
จำใจต้องทนๆ  ตักเข้าปาก  เคี้ยว  เเละก็...กลืนลงท้อง  ส.ร้อง ส.แลบลิ้น


วันหนึ่งอยากกินข้าวอิ๊บหายยยย  เดินๆๆหาจนเจอร้านอาหารไทย  ข้าวสวยร้อนๆ ราดผัดไทย +เนื้อเเละผัก  จานละ 450 บาท(เเพงว่ะ)....เเต่ก็ยอมจ่าย!!!  ยอมจ่ายเพื่อให้ได้กิน!!!   ผมเข้าใจเลยเเหล่ะคำว่า....โคตรแพง แต่เต็มใจจ่าย  ส.ยกน้ิวให้

****** บทความพิเศษ : เปิดกรุหนังต้องห้าม (Prohibited Films) *******
http://www.siamsouth.com/smf/index.php?topic=19768.0

เว็บบอร์ดส่วนตัว  :  ห้องคุยกับคุณาพร
http://www.siamsouth.com/smf/index.php?board=11.0

Anone

อ้างจาก: คุณาพร. เมื่อ 01:25 น.  05 ก.ย 55
วันหนึ่งอยากกินข้าวอิ๊บหายยยย  เดินๆๆหาจนเจอร้านอาหารไทย  ข้าวสวยร้อนๆ ราดผัดไทย +เนื้อเเละผัก  จานละ 450 บาท(เเพงว่ะ)....เเต่ก็ยอมจ่าย!!!  ยอมจ่ายเพื่อให้ได้กิน!!!   ผมเข้าใจเลยเเหล่ะคำว่า....โคตรแพง แต่เต็มใจจ่าย  ส.ยกน้ิวให้

Feel แบบนี้เคยเป้นเหมือนกันตอนไปฝึกงานที่กัวลาลัมเปอร์ ประเทศมาเลเซีย เพื่อนบ้านข้างๆ เรานี่เอง
แต่ด้วยความที่ว่าอยากกินอาหารไทยอ่ะ ความรู้สึกอยากกินแทบจะลงแดงมันเป็นแบบไหนตอนนั้นรู้ซึ้งเลย อาหารเอเชียเหมือนกันแต่รสชาติ วัตถุดิบที่ต่างกัน ยังไงมันก็ต่างกันอยู่ดี

วันนั้นไปเดินเที่ยวแถว Bintang Walk เจอร้านอาหารไทย รีบตรงดิ่งเข้าร้าน บอกในใจว่า "ถึงแพง ก็จะกิน"

สรุปวันนั้นได้กินทับทิบกรอบถ้วยละ 70 บาท (RM7) ก็ยังถือว่าถูกนะ แล้วก็ข้าวแกงเขียวหวานไก่ จานละเกือบ 200 บาท

ออกมาจากร้านยิ้มแก้มปริเลย หายคิดถึงบ้านซักที

ปูนิ่ม

อ้างจาก: Anone เมื่อ 10:23 น.  05 ก.ย 55
Feel แบบนี้เคยเป้นเหมือนกันตอนไปฝึกงานที่กัวลาลัมเปอร์ ประเทศมาเลเซีย เพื่อนบ้านข้างๆ เรานี่เอง
แต่ด้วยความที่ว่าอยากกินอาหารไทยอ่ะ ความรู้สึกอยากกินแทบจะลงแดงมันเป็นแบบไหนตอนนั้นรู้ซึ้งเลย อาหารเอเชียเหมือนกันแต่รสชาติ วัตถุดิบที่ต่างกัน ยังไงมันก็ต่างกันอยู่ดี

วันนั้นไปเดินเที่ยวแถว Bintang Walk เจอร้านอาหารไทย รีบตรงดิ่งเข้าร้าน บอกในใจว่า "ถึงแพง ก็จะกิน"

สรุปวันนั้นได้กินทับทิบกรอบถ้วยละ 70 บาท (RM7) ก็ยังถือว่าถูกนะ แล้วก็ข้าวแกงเขียวหวานไก่ จานละเกือบ 200 บาท

ออกมาจากร้านยิ้มแก้มปริเลย หายคิดถึงบ้านซักที








เราเคยไปดูงานที่มาเลย์ 2 อาทิตย์(ไปเเถวมะละกา)  มหาลัยจัดไป  ข้าวที่นั่นส่วนใหญ่เป็นเเบบอาหารมุสลิม-อุดมไปด้วยเครื่องเทศ ทั้งรสทั้งกลิ่น  สุดๆ  ขากลับได้ไปพักเก็นติ้ง  เจอร้านขายข้าวเเกงเเบบไทยๆ  ข้าวราดเนื้อเเละผักจานละ 32 เหรียญมาเลย์(320 บาทไทย)  เเพงเเต่ยอมจ่ายค่ะ  อร่อยจนน้ำตาไหล  อาหารบ้านเราอร่อยที่สุด  ส.ยกน้ิวให้ ส.ยกน้ิวให้ ส.ยกน้ิวให้

88

อาหารไทยอร่อยที่สุดในโลก   ส.ยกน้ิวให้

เห็นด้วย

ขนาดหลานสาวผมไปอยู่มาเลย์ตั้งแต่3ขวบจนกลายเป็นมาเลย์ไปแล้ว กลับมาหาดใหญ่ปีละครั้ง แต่พอเหยียบเมืองหาดใหญ่เธอต้องให้คนพาไป"ระดมกิน"ของที่คิดถึงเหลือเกิน เช่นขนมจีนแกงไก่พร้อมขนมหวาน ข้าวราดแกงพะแนง ลูกชิ้นทอด มันเดือย เย็นตาโฟ ข้าวหมูแดงและอีกสารพัด วันกลับจะต้องซื้อพกพากลับไปแช่ตู้เย็นไว้กินอีกต่างหาก ผมถามว่าชอบอะไรที่สุด?เธอบอกให้ถามว่า ไม่ชอบอะไรดีกว่า เพราะชอบไปหมดเกือบทุกอย่างแม้แต่ไอติมริมทาง

ลุงแกลบ

แถวสถานีรถไฟฟ้า ทองหล่อ ร้านอาหารญี่ปุ่น เยอะเลยครับ คนญี่ปุ่นมาเปิดเองเยอะ อีกย่านก็แถวสีลม เยอะเหมือนกัน

ควรปรับตัว

เรื่องอาหารการกิน คิดว่าใหญ่ก็ใหญ่ คิดว่าเล็กมันก็เล็กได้

ผมไปอยู่อเมริกาเมื่อปี 2510-2513 จำไม่ได้ปีไหนแน่

นายกรัฐมนตรีไทยที่ชื่อ ถนอม กิตติขจร ไปอเมริกาพอดี

แบบเราไม่ค่อยได้ตั้งใจหรอก แต่ต้องขายหน้าเพื่อนอเมริกัน

เพราะเขาเอารูปการ์ตูนล้อเลียนนายกรัฐมนตรีไทยมาให้ดู

ในรูปเป็นรูปนายกไทยนั่งทานอาหารที่โต๊ะที่มีอาหารเต็มไปหมด

และมีบ๋อยถือถาดเรียงเป็นแถวมาเตรียมเสริฟอีกหลายคน ที่น่าอายก็ตรง

คำบรรยายใต้ภาพนั่นเอง "more chaomien for you Mr. Prime-Mininter"

"มีอาหารจีนอีกมากครับ ท่านนายกรัฐมนตรี"  เพราะที่เสื้อเขียนไว้ว่า "นายกรัฐมนตรีไทย"

ก็อยากกินอาหารไทย อาหารจีน กินที่ไหน ก็กินไป ไม่ว่าหรอก แต่มาถึงอเมริกา พูดงี้ได้ไง?

กลายเป็นว่า ถนอม บอกกับ นิกสัน ว่าอยู่เมืองไทยกินอาหารจีนเป็นประจำ โอ้ย ไม่น่าเลย

แทนที่จะบอกเขาว่ากินอาหารไทยเป็นประจำ วันนี้มาถึงอเมริกา ท่านนิกสันมีอะไรที่ขึ้นชื่อ

ของเมริกาเอามาให้ชิมบ้างซิ ดูซิว่าจะสู้อาหารไทยของเราได้ไม๊?  อุตส่าห์มาถึงที่แล้ว

นี่ไงที่บอกว่า ไม่ว่าใครก็ต้องยอมรับว่าคุ้นชินกับอาหารของตัวเองทั้งนั้น

แต่ผมต้องทำใจเพราะในปี พ.ศ.นั้นอาหารไทยรู้สึกจะมีอยู่แค่ 2 ร้านและแพงหูฉี่ทีเดียว

คงต้องเข้าเมืองตาลิ่วลิ่วตาตามเป็นดี  ผมก็เลยจำเป็นต้องกินอาหารพื้นๆของอเมริกาอยู่ตลอด

นอกจากมีโอกาสซื้อมาทำเองนั่นแหละจึงได้กินอาหารไทยตามแบบที่คิดและสามารถซื้อหาได้บางอย่างเท่านั้นตอนนั้น

ตอนหลังมีลูกมีโอกาสส่งไปเรียนก็บอกกับลูกไว้ก่อนเดินทางว่า ต้องพยายามอยู่ให้ได้กินอาหารของเขาให้ได้  อย่าได้คิด

อยากกินอาหารไทยเพราะมันแพงและไม่อร่อยเหมือนเมืองไทย อดเปรี้ยวไว้กินหวานเถอะตอนกลับเมืองไทย

อาหารไทยอร่อยที่สุดในโลกไม๊? คงไม่ใช่มั๊ง ทุกชาติต่างก็ถือว่าอาหารของเขาอร่อยกว่าแน่นอน เอาเป็นว่าพื้นๆ

ทุกชาติจะมีอาหารเด่นของเขาเป็นสัญญลักษณ์ อย่างกับไทย คงไม่พ้น ผัดไทย ต้มยำกุ้ง หมี่กรอบ ผัดเปรี้ยวหวาน แกงไก่

คนแซ่เล่า

เคยตะลุยไปอินโดทางเรือ ขับรถไปจอดปินังแล้วนั่งเรือไปเมดาน11ชม.อยู่ที่นั่นอีก1คืน เห็นแต่อาหารมุสลิมแล้วไม่ไหว ขนาดในเมืองไทยเรายังไม่กินเลย เพราะทนกลิ่นฉุนแนวนี้ไม่ได้ จะกินเคเอฟซีก็ไม่มี ร้านจีนก็ปิดหมด บังเอิญเห็นป้าย"Thai Curry"นึกดีใจว่าต้องเป็นคนไทยมาเปิดแน่ๆ ถึงจะเป็นมุสลิมก็ไม่เป็นไร?พอสั่งมาปรากฏว่า...เป็นแกง(พยายาม)จะเขียวหวานให้ได้ แต่ก็ไม่ได้ อ๊วกจะแตกตายตรงนั้น เหมือนเอาแกงกะหรี่ของแขกมาใส่สีเขียวหรือตำใบอะไรเขียวๆใส่ลงไป แค่คิดก็จะอ๊วกอีก
ไปอีกทีเมื่อปีก่อน คราวนี้บ้านเมืองเจริญแล้ว ร้านคนไทยพอหาได้ ไม่ลำบากเรื่องกินเท่าไหร่

ดัมพ์รงค์ เล่าสกุลมีธรรม

ยังไม่เคยไปเมืองนอกเลย แต่เจอแล้ว คนแซ่เล่า แซ่เดียวกันครับ เป็นญาติกันปล่าว

ข้าแผ่นดิน

ลองไปทานข้าวผัดที่ร้านสยามดูครับ จานละ 12 ยูโร ใช้ข้าวเม็กซิกันผัด เม็ดเล็กๆแข็งๆไม่หรอยเลย
กินไปน้ำตาไหลไปด้วยความคิดถึงร้านเจ๊ปากซอย อิอิอิ สรุปว่า ราคาอาหารไทยในต่างแดน
ก็ไม่ได้ถูกๆเลย แต่ลูกค้าคับคั่ง จะมากินต้องโทรจองโต๊ะกันเป็นเรื่องเป็นราว เหมือนอาหารญี่ปุ่น
ในบ้านเราเช่นกัน นานๆกินทีก็ไม่เป็นไร กินบ่อยๆก็หมดตัว 555