หมันอีไปไหนง่ะเวียนอยู่ตรงนั้นแล ในวัฏสงสาร ยังกี่ภพกี่ภูมิไปหาเอาแล นรก มนุษย์ สวรรค์ พรหม อรูปพรหม สัมภเวสี รุกขเทวดา สัตว์เดรัจฉาน ทำชั่วมากบวกลบคูนหารทำบุญไม่เป็นติดลบเยอะเข้าก็เดรัจฉานลงไปจนนรกขุมลึกสุด หรือนรกสุดขอบนอกจักรวาลก็มี ถ้าบุญเยอะกว่าส่งผลก่อนก็มนุษย์ขึ้นไป แต่ของร้อนทั้งนั้น อรหันต์เท่านั้นที่เย็น นิพพาน ๆๆๆ นิพานังปรมังสุขัง นิพานังปรมังสุญยังๆๆ ของอย่างนี้บอกไปกรรมบังตาอยู่ ยังไงก็เข้าใจยาก ต้องอ่าน พระไตรปิฎกวันละ2ชม.ต่อเนื่องสัก2-3 เดือน แล้วมาคุยถกกันยังพอจะเห็นภาพบ้าง อ่านๆฟังธรรมให้เยอะๆ แล้วมารตัวจริงจะมาทดสอบเจ้า ธรรมของแท้ต้องเจอมาร บารมีจะยิ่งแก่กล้าขึ้น นึกไวะอย่างเดียวห้ามกลัวและยึดติดห่วงข้าวขอเลือดเนื้อเชื้อไข มาคนเดียวก็ตายไปคนเดียวอย่าหวังพึ่งใครให้ช่วย เพราะมารมันขึงควบคุมหมดเมื่อเจ้าเจอธรรมแท้ มารมันจะล่อ พรากลูกพรากเมียพรากทรัพย์สมบัต้ที่เจ้ารักเจ้าหวง หวงอะไรมากยึดติดอะไรมากมารมันจะเอาสิ่งนั้นมาล่อมาเป็นตัวประกัน ความตายในทางจิตไม่มีจริง จิตไม่มีวันตาย มันแค่หาที่อยู่ใหม่ไปเรื่อยเวียนอยู่ในวัฏสังสารวัตรนี้้ไม่จบไม่สิ้นจนกว่าจะเข้า อรหันต์เท่านั้นพี่น้อง ธรรมจริงตัวใครตัวมันจิตใครจิตมันกรรมใครกรรมมัน วัฏวนนี้โรงละครโรงใหญ่หนังยาวไม่รู้จบ จิตมันสมมุติสร้างเนรมิตรขึ้นทั้งนั้น อ่านซะอ่าน แผนที่ที่สุดยอดมนษย์ทิ้งไว้ให้ พระตรัยปิฏก ของจริงเป้งๆ หยุดกิจกรรมทางโลกทุกอย่างหันหาใบไม้กำมือเดียว ท่องอ่านใคร่ครวญพิจารณา ในตอนที่เป็นฆราวาสนี่แหละเหมาะที่สุด อกหักโดนทิ้ง ล้มละลาย ไม่มีใครเข้าใจ ตอนที่เจ้ารู้สึกว่าไม่มีใคร เอาธรรมมาผึงอ่านไว้ก่อนอย่าเข้าไปหาใครเมื่อมารมันควบคุมได้หมด เข้าป่าเข้าเปลวปลีกวิเวก ที่ไหนที่น่ากลัวล่ำลือเข้าไปหามันเลย เสืองูพิษ แต่อย่าพรากชีวิตตัวเองบาปหนักเค้าแผ่บุญกุศลไปให้ก็ไม่ถึงสุดทรมานยอมมุ่งหาสิ่งภายนอกให้มันมาพรากเราไปยังดีกว่า แต่ต้องมีภูมิธรรมที่พร้อมแล้วตัดได้ระลึกได้ชั่วช้างกระดิกหูงูแลบลิ้น จำใว้ว่าตายแค่ตัวจิตมันตายที่ไหน ฯลฯ เรียบเรียงทำความเข้าใจเอาเอง อย่าเชื่อ ขัอความนี้สื่อสารให้คนกลุ่มน้อยที่สัมผัสได้ว่าเราบอกอะไรถึงใคร