ที่นี่ สถานีวิทยุกระจายเสียง ปชส.หาดใหญ่

[หม่องวิน มอไซ]

งานแหลม เดี๋ยวนี้แปรรูปเป็นงานกาชาดไปแล้ว
(ผมได้"กางเกงบูติก"จากงานแหลมนี่แหละครับ ตอนเรียนอยู่มหาฯ ม.4 (2529) ช่วงนั้นฮิตคำว่าบูติกมาก)
ส่วนหนังสือหนูจ๋า เบบี้ ชัยพฤกษ์การ์ตูนนั้น ที่บ้านซื้อแทบทุกฉบับ
พอโตขึ้นเลยบริจาคให้โรงเรียนไปหมดแล้ว เสียดายจังครับ

สำหรับสวนหมอบุญจองกับลานฉายหนังกลางแปลงที่วชิราที่ผมบอก ดูท่าทางจะเป็นที่เดียวกันนั่นเองครับ
จากภาพ ลานกว้างจะอยู่ตรงกลางระหว่างซอย 5 กับซอย 13 ครับ

[หม่องวิน มอไซ]

ลานหลังสถานีรถไฟ พ.ศ. 2517
สมัยนั้นยังมีคลังน้ำมันกลม ๆ อยู่หน้าสถานีรถไฟ มีหัวรถจักรไอน้ำและโบกี้จอดอยู่บนรางด้วยครับ

[คนนอกสวน]

ขอบคุณมากครับ

ลานโล่ง ๆ ซึ่งกลายเป็นหมู่บ้านโอมสุขโข เมื่อก่อนเต็มไปด้วยต้นมะม่วงหิมพานต์ เราเรียกกันว่า "สวนลุงแก้ว" ครับ
ลุงแก้ว ผู้ดูแลสวนจะหวงพืชผลทุกอย่างมาก มีการ "ใส่โจ" ที่ต้นผลไม้ด้วย นักเรียนโรงเรียนวชิรานุกูล จะเดินเลียบสวนลุงแก้ว
ไป - กลับ ทุกวัน แล้วแอบขโมย ลูกหัวครก หรือแอบปลิดโม่งหัวครก

สวนหมอบุญจอง อยู่ติดถนนทะเลหลวงครับ รถฉายหนังมาปั๊บเลี้ยวเข้าไปปักจอได้เลย
ดูจากแผนที่ ที่คุณหม่องวินให้มา พื้นที่สวนหมอบุญจอง มีอาคารบ้านเรือนเต็มหมดแล้วครับ

[คนนอกสวน]

ดูภาพสนามหลังสถานีรถไฟแล้วคิดถึงอดีตครับ ที่นี่เป็น"ลานคนเมือง"จริง ๆ
เคยใช้เป็นที่ฉายหนังกางแปลง แข่งขันฟุตบอล แสดงลิเกบุษบา แสดงวงดนตรี
ใช้เป็นที่ปราศัยหาเสียง

ในรูปเห็นรอยเท้าลัดสนาม เพราะชาวบ้านใช้เป็นทางเดินไปตลาด
โดยหิ้วตะกร้า เพราะก่อนนั้นถุงพลาสติกยังไม่เฟื่อง ใช้ถุงกระดาษ ใบตอง เป็นหลัก
รถรายังมีน้อยมาก คนนิยมเดินกัน ขนาดนักเรียน โรงเรียนมหาวชิราวุธ วรนารีเฉลิม ก็ย่ำเท้าไปโรงเรียนครับ

[คนนอกสวน]

วกมาที่ สถานีวิทยุกระจายเสียง ปชส. หาดใหญ่ ต่อนะครับ
ในปี พ.ศ. 2519 สถานีวิทยุกระจายเสียง ปชส.หาดใหญ่ เปลี่ยนชื่อมาเป็น
สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย จังหวัดสงขลา (สวท.สงขลา)
พ.ศ. 2524 เปลี่ยนความถี่จาก 97 เมกกะเฮิรทซ์เป็น 90.50 เมกกะเฮิรทซ์

ข่วงเวลาดังกล่าว เป็นยุคที่ทีวีช่อง 7 ขยายเครือข่าย แล้วตามด้วย ช่อง 5 ช่อง 3 ช่อง 9 และ ITV
และกิจการให้เช่า วิดีโอ เฟื่องฟู
ทำให้ผมละความสนใจจากการฟังวิทยุไปมาก ประกอบกับรายการวิทยุในเวลาต่อมา
เป็นการถ่ายทอดจากส่วนกลางในระบบเน็ตเวิร์ค ทำให้ขาดความเป็นท้องถิ่น
และตัวผมเองทำงานได้เงินแล้ว จึงพอมีกำลังทรัพย์ซื้อหาเทป และซีดีเพลงที่ตรงกับรสนิยมไว้ฟัง
ไม่ต้องพึ่งพาวิทยุที่เปิดเพลงไม่ถูกใจ
ไม่ต้องทนฟังนักจัดรายการที่ไม่ถูกหู และโฆษณาต่าง ๆ อีกต่อไป

จวบจนวันหนึ่ง เกิดเหตุการณ์น้ำท่วมที่หาดใหญ่เมื่อเดือนพฤศจิกายน 2543 ผมพยายามติดตามข่าวจากทีวี
แต่ไม่มีช่องไหนรายงานเลย จึงลองเปิดวิทยุเครื่องเก่าหมุนรับฟัง เจอคลื่น 90.5 สวท.สงขลา
รายงานข่าวน้ำท่วมทันต่อเหตุการณ์พร้อมเปิดรับสายโทรศัพท์จากผู้ฟังทางบ้าน

[คนนอกสวน]

ผู้จัดรายการในวันนั้นผมจำได้ท่านหนึ่งคือ คุณนาถนภา ทินกร
ท่านทำหน้าที่สื่อมวลชนได้ดีเยี่ยม ทราบภายหลังว่าวันนั้น สวท.สงขลา
ตัดสินใจยกเลิกรายการปกติซึ่งถ่ายทอดผ่านดาวเทียมจากกรุงเทพฯ
มารายการสถานการณ์น้ำท่วม

เหตุการณ์ครั้งนั้น นิตยสาร อบจ.สงขลา ฉบับเดือน พ.ย.2549 ได้ลงไว้ดังนี้

[คนนอกสวน]

 .

[คนนอกสวน]

 .

[คนนอกสวน]

มาวันนี้ ผมเหินห่างการฟังวิทยุ ไม่เป็นแฟนรายการใด สถานีใดเป็นพิเศษ
แต่ความประทับใจจากเรื่องต่าง ๆ ที่เล่าให้ฟัง จะอยู่ในความทรงจำตลอดไป

...ที่นี่ สถานีวิทยุกระจายเสียง ปชส.หาดใหญ่...

สวัสดีครับ

[หม่องวิน มอไซ]

ต้องขอบคุณมาก ๆ ครับสำหรับประสบการณ์ที่ได้เล่าสู่กันฟัง
นับเป็นบันทึกประวัติศาสตร์อีกหน้าหนึ่งของสงขลาบ้านเราครับ

ผมคิดว่าถึงอย่างไร วิทยุคงยังเป็นสื่อที่ไม่ตายครับ
เพราะเป็นสื่อเดียวที่ฟังไปด้วย ทำงานอื่นไปด้วยได้
ไม่เหมือนหนังสือพิมพ์ โทรทัศน์ อินเทอร์เน็ต ที่ต้องตั้งใจอ่านและดู
ไม่สามารถทำงานอื่นไปด้วยได้

[พี่]

โฟกัสภาคใต้ วันที่ 26 ธันวาคม 2552 - 1 มกราคม 2553

[หม่องวิน มอไซ]

แม้เวลาจะผ่านมาเกือบ 30 ปีแล้ว
แต่ผมยังจำช่วงที่ช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ ขยายเครือข่ายมาที่สงขลาได้ดีครับ
ตอนนั้นบ้านยังอยู่ที่เทพา ที่บ้านผมเพิ่งซื้อโทรทัศน์สีฮิตาชิได้เพียง 2 ปีครับ (ซื้อเมื่อ พ.ศ. 2522)
เป็นทีวีที่เปิดปุ๊บติดปั๊บ มาแทนทีวีขาวดำเครื่องเก่า ที่เปิดแล้วกว่าจะดูได้ต้องตั้งทิ้งไว้หลายนาที

ปรากฏว่าข้างบ้านซึ่งเป็นทีวีขาวดำรุ่นเก่าแบบบิดช่อง สามารถบิดไปดูช่อง 7 ได้ทันที
ส่วนบ้านผมซึ่งเป็นทีวีสีทันสมัยมากในตอนนั้น กลับไม่สามารถบิดช่องไปดูได้
เพราะเป็นทีวีที่ต้องใช้วิธีจูนหาช่องเอา

ที่บ้านไม่มีใครจูนเป็น เดือดร้อนพี่ชายที่ทำงานอยู่สงขลา ต้องเดินทางขึ้นรถเมล์ต่อรถไฟมาหาที่เทพา
เพื่อมาจูนทีวีให้ครับ  ;D

ตอนนั้นช่อง 7 ทำโบรชัวร์แผ่นพับประชาสัมพันธ์การขยายเครือข่าย เอามากองไว้ที่ไปรษณีย์ให้บุรุษไปรษณีย์ช่วยแจกตามบ้านด้วย
ผมยังไปรับมาเป็นสิบชุด เสียดายหายไปหมดแล้ว ไม่อย่างนั้นจะเป็นเอกสารสำคัญทางประวัติศาสตร์อีกอย่างหนึ่ง

[คนนอกสวน]

ขอบคุณ คุณพี่ และ คุณหม่องวิน ที่มาช่วยเติมเต็มเรื่องราวเกี่ยวกับทีวีช่อง 10 และช่อง 7 ครับ

คุณหม่องวินเคยอยู่เทพา คงจำอาหารท้องถิ่น "ไก่ทอดเทพา" ได้ใช่มั้ยครับ
รบกวน เล่าเรื่องเมืองเทพา สมัยเก่าให้ฟังบ้าง
ขอบคุณครับ

[หม่องวิน มอไซ]

นึกถึงข้าวแกงเขียวหวานและไก่ทอดเทพา แล้วหิวขึ้นมาทันทีครับ  ;D
ผมอยู่เทพาช่วง 2522-2527 ครับ ไว้ค่อยเล่าสู่กันฟังครับว่า เทพายุคนั้นเป็นยังไงมั่ง

[attach=1]
ภาพโดยคุณ heerchai จากรถไฟไทยดอทคอม

[คนนอกสวน]

ดูรูปแม่ค้าชานชาลาสถานีแล้วคิดถึงสมัยก่อนครับ
อาหารสองข้างทางรถไฟ นอกจาก ไก่ทอดเทพา ยังมี "ส้มจุก จะนะ" และ "สับปะรด ควนเคี่ยม พัทลุง"

ตอนเป็นเด็กเวลานั่งรถไฟ ผมกลัวมาก ๆ ช่วงผ่านสะพาน เพราะมีเสียงดังกึกก้อง
เห็นโครงสะพานขนาดใหญ่ ผ่านช่องหน้าต่างอย่างรวดเร็ว ไม่กล้าโผล่หน้าออกไปเลย
ในขบวนรถ จะมีรูปข้อห้าม ข้อตักเตือนต่าง ๆ ไว้ด้วย ยิ่งทำให้นั่งตัวเกร็ง
สมัยนั้นยังใช้รถจักรไอน้ำ บางทีเถ้าถ่านจากหัวรถจักรปลิวเข้ามาด้วย

อยากให้รถไฟสายหาดใหญ่ - สงขลา กลับมาวิ่งเหมือนเดิมครับ
รับรองว่า จะไม่กลัวสะพานน้ำน้อย อีกแล้ว...

[หม่องวิน มอไซ]

ระหว่างสถานีท่าแมงลักกับสถานีจะนะ จะมีสะพานอยู่ตัวหนึ่ง เป็นสะพานแบบ"แผงขึ้น" ตัวแผงเหล็กข้าง ๆ เป็นรูปโค้ง และเป็นสะพานที่ยาวพอสมควร จึงมีหลายโค้ง (หลาย span) เวลารถไฟวิ่งผ่านสะพานตัวนี้ เสียงจะดังเบาสลับกัน ตอนเด็ก ๆ ผมกลัวเสียงดังจากสะพานตัวนี้มากครับ  ;D

สำหรับสถานีจะนะ ผมได้มีโอกาสไปนั่งรอรถไฟที่นี่บ่อยมากสมัยเด็ก ๆ เพราะจากอำเภอเทพา หนทางเดียวที่จะเข้าสู่ตัวเมืองสงขลาได้ คือขึ้นรถไฟจากเทพาไปลงจะนะ แล้วต่อรถสองแถว (รถเล็ก) หรือรถเมล์สมหวังขนส่งสีเขียวเข้าสงขลาครับ และภาพที่คุ้นตาคือ แม่ค้าขายส้มจุกครับ
น่าเสียดายที่เป็นภาพในอดีตไปแล้ว

พี่ชายผมได้มอบใบปลิว เมื่อครั้งช่อง 3 และช่อง 9 ขยายเครือข่ายมาที่สงขลา พ.ศ. 2531 มาให้ชมครับ

[attach=1]

น่าเสียดายที่แผ่นพับเมื่อคราวช่อง 7 ขยายเครือข่ายมาในปี พ.ศ. 2524 นั้นสูญหายไปแล้ว
(เป็นแผ่นพับใหญ่มาก กางออกแล้วเท่ากระดาษหนังสือพิมพ์เลยครับ)

[Singoraman]

ไก่อดเทพา ในโย กลายเป็นสินค้า โอทอปไปแล้ว
ส้มแป้นหัวจุก หายากเข้าทุกวัน

[หม่องวิน มอไซ]

ใช่แล้วครับ อ. Singoraman
ผมก็เรียก ส้มแป้นหัวจุก  ;D

ตั้งแต่มีส้มสายน้ำผึ้ง ส้มโชกุนเข้ามา
ส้มแป้นหัวจุก หายไปเลย

[Probass]

ดูรูปแม่ค้าชานชาลาสถานีแล้วคิดถึงสมัยก่อนครับ
อาหารสองข้างทางรถไฟ นอกจาก ไก่ทอดเทพา ยังมี "ส้มจุก จะนะ" และ "สับปะรด ควนเคี่ยม พัทลุง"

ตอนเป็นเด็กเวลานั่งรถไฟ ผมกลัวมาก ๆ ช่วงผ่านสะพาน เพราะมีเสียงดังกึกก้อง
เห็นโครงสะพานขนาดใหญ่ ผ่านช่องหน้าต่างอย่างรวดเร็ว ไม่กล้าโผล่หน้าออกไปเลย
ในขบวนรถ จะมีรูปข้อห้าม ข้อตักเตือนต่าง ๆ ไว้ด้วย ยิ่งทำให้นั่งตัวเกร็ง
สมัยนั้นยังใช้รถจักรไอน้ำ บางทีเถ้าถ่านจากหัวรถจักรปลิวเข้ามาด้วย

อยากให้รถไฟสายหาดใหญ่ - สงขลา กลับมาวิ่งเหมือนเดิมครับ
รับรองว่า จะไม่กลัวสะพานน้ำน้อย อีกแล้ว...

ตอนเด็กๆ ผมก็กลัวสะพานใหญ่ครับ  เวลาโผล่หัวออกไปรับลม ชมวิว เจอเสาสีดำๆ ก็จะหลุบหัวเข้ามาทันที
ป้ายนี้ก็เห็น ทุกครั้ง เวลาเดินผ่านรอยต่อโบกี้

["มะเหมี่ยว"]

เมื่อสมัยเด็กๆ ควนกาหลง ที่บ้านจะมีอาชีพทำนา  แม่จะเป็นคนชอบฟังวิทยุมาก 
ตื่นขึ้นมาตอนเช้าแม่เปิดวิทยุฟังข่าวที่คุณปรีชา ทรัพย์โสภา อ่านข่าวตอน 6 โมงเช้าทุกวัน
เวลาไปทำนาแม่ก็จะพาวิทยุไปตั้งบนหัวนา ฟังนิยายมั่ง  ฟังเพลงมั่ง
สมัยนั้นถ้าจำไม่ผิด  รุ่นที่มะเหมี่ยวจำความได้  มี วปถ.5  จะฟังคุณตาสมาน  ตาลทะนุช จัดรายการเพลงยาสตรีเบลโล 
แป้งสปริงซอง  และก็มีรายการของคุณยินดี  กุหลาบขาว ส่งเทปมาจากพุนพิน จ.สุราษ  , 
วิทยุ มก.สงขลา  จะฟังคุณสกล  อ่องวงศ์วัฒนา  อ่านข่าวตอนเที่ยงๆ  เสียงคุณสกล จะเพราะมากๆ
และเป็นคนที่อ่านข่าวได้เร็วๆพอๆกับคุณปรีชา ทรัพย์โสภา  แต่คุณสกล จะอ่านข่าวแบบภาษาใต้นะ
นิยายสมัยนั้น  ที่จำได้มีคณะเกษทิพย์  ,  คณะ 081 ,คณะวิเชียร  ณีริกานนท์ ( ถ้าผิดขอภัยด้วย)
แล้วก็มีสถานีวิทยุผู้พิทักษ์สันติราษฎร์
และที่จำได้แม่นก็คือ ที่ผู้ประกาศจะประกาศชื่อสถานีวิทยุกระจายเสียง ปชส.หาดใหญ่
ว่า  ที่นี่ (เว้นวรรคนิดนึงให้ผู้ฟังคิดถามในใจ  ...ที่ไหนวะ ) แล้วผู้ประกาศก็พูดต่อว่า สถานีวิทยุกระจายเสียง ปชส.หาดใหญ่

[Singoraman]

จำได้  อ. อ่าง ณ เมือ งใต้
ได้ไหมครับ

[พี่]

ผลจากการที่ ช่อง 3 และ ช่อง 9 มาส่งที่หาดใหญ่ ทำให้ชาวบ้านในตัวเมืองสงขลารับได้ยาก เพราะสายอากาศที่มีอยู่เดิม
รับได้แต่ช่อง 5 ช่อง 7 และช่อง 10 เกิดมีคนหัวใส คิดทำสายอากาศเพื่อรับช่อง 3 ช่อง 9 แถมรับช่อง 5 7 10 ได้ด้วย
ราคาก็ไม่แพง แถมสามารถทำเองได้ง่าย ๆ โดยใช้ท่ออะลูมิเนียม + ท่อพีวีซี ข้อต่อแยกน้ำประปา แล้วใช้สายแบน 300 โอห์ม
ต่อมาเข้าปลั๊กทีวี ตามรูป