คนบ้านบ้าน 2

[คุณหลวง]

เป็นเรื่องจริงอีกทีของคนบ้านบ้านครับ
ก่ะคือ บ้านเราบางทีก่ะแหลงกันแบบไม่เป็นความหมายตามตัวทีเดียวไฮครับ
บางที เขาถามว่า มายัง ก็ตอบว่า มาแล้ว แต่ถามต่อว่า มาแล้ว ทำไมไม่เห็น
ก่ะว่า มาแล้ว แต่ยังไม่ถึง  555+

วันนั้น คนเป็นผัวกลับมาจากไร่เหนื่อยๆครับ ตอนเที่ยง
เนือย เลยถามเมียว่า
"หุงข้าวแล้วหม้าย"
"ม้ายที" เมียว่า
"ไซร่โยเร้ยฮ่ะ เนือยเด๊"
"สารแหม็ด" เมียว่า
"แหม่..เท่านี้ มึ้งก่ะทำเป็นเรื่องยาก" ผัวว่าให้ "ต้มเปียกเสียแล๊ะ"
"เอ๊าะ แล้วกูบอกว่าสารแหม็ด" เมียเถียง
"แล้วต้มเปียกไม่ใช่ใช้สารมากทีเหร่า" ผัวเข้าใจว่าเหลือสารแบบก้นถังนิดๆน่ะ ไม่พอหุงคนบ้านบ้านเรียกว่า แหม็ดครับ
"วะ" เมียขึ้นเสียง "ว่าแหม็ดก่ะแหม็ดแหล่ะ แหม็ดฉ้าดฮั้น โร้เรื่องม้าย"

5555+ ส่วนใหญ่พอเมียขึ้นหน้า ผัวก็เหนียมๆไปทั้งนั้นแหละ แกว่าเบาๆ
"กูว่ามันแหม็ดไม่เกลี้ยงแหละฮ้า.."

[Feriona]

หลาบบบบ

[opun]

" แ ห ม็ ด ฉ้ า ด "


ต้องเติมคำคุณศัพท์ขั้นสุดเข้าไปด้วย


555
;D  )55

อ่านแล้วอมยิ้ม

[ปอโทโข่ง]

อิอิ  ;D

[คุณหลวง]

" แ ห ม็ ด ฉ้ า ด "


ต้องเติมคำคุณศัพท์ขั้นสุดเข้าไปด้วย


555
;D  )55

อ่านแล้วอมยิ้ม

ต้องใส่อารมณ์ด้วยครับ อย่างเวลาเขาเล่ากันในวงนินทา
5555+......เหมือนมากๆ