ข่าว:

ทดลองใช้งานบอร์ดตะลุง ที่อยู่ในขั้นตอนการกู้คืนข้อมูล เบื้องต้นมีแต่กระทู้ (ข้อความ) กำลังกู้รูปภาพ ไฟล์แนบต่าง ๆ คาดว่าจะทยอยสมบูรณ์ภายในไม่ช้า

Main Menu

สงขลา รำลึก

เริ่มโดย เบื่อคนเจ้าเล่ห์, 14:01 น. 26 มิ.ย 51

มุมหมอน

ขอบคุณค่ะ ท่าน หมอ่งวิน มอไซ ที่บ้านรับ น.ส.พ.โฟกัส เป็นประจำ จะคอยติดตามเรื่องราวที่คุณเขียนค่ะ

มุมหมอน

อยากทราบ ประวัติหลาลุงแสง คุณ หม่อง วิน มอไซ ชว่ยนำเสนอให้หน่อยค่ะ ตอนเด็กๆ เวลาผู้ใหญ่เขาทวงตังค์กัน ทำไมเขาต้องพูดเล่นกันว่า ให้ไปเอาที่หลาลุงแสง  ความเป็นมายังไงกันคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

หม่องวิน มอไซ

เรื่องหลาลุงแสงนี้ ผมเองก็ยังไม่ทราบประวัติแน่ชัดครับ
เคยถามคุณเอนก นาวิกมูล ท่านบอกว่าลุงแสงเป็นพ่อค้าที่มาขายของอยู่ที่ตลาดแถวนั้น
แต่ไม่ได้เป็นผู้สร้างศาลาแต่อย่างใดครับ

คุณเอนกได้เขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ ไว้ในคอลัมน์นอกตำรา ในนิตยสารเนชั่นสุดสัปดาห์ครับ เมื่อไม่กี่เดือนมานี้เอง
แต่ผมเองยังไม่ได้อ่านฉบับดังกล่าว ไว้ค้นเจอจะมานำเสนอเพิ่มเติมนะครับ  :)

มุมหมอน

แล้วคุณ หม่อง วิน ไซ  พอมีเรื่องราว  ภาพยนตร์ เรื่อง ผีเสื้อกับดอกใม้ และหนังสือให้อ่านมั๊ยคะ ชอบเรื่องราวเก่าๆ และประวัติศาสตร์ รู้สึกว่ามาถ่ายทำแถวบ้านเรา และก้อมีเรื่องราวรถไฟดว้ย  อ่านในอินเตอร์เน็ต มีเรื่องราวนิดเดียวเองค่ะ อ่านแล้วน่าสนใจมาก อยากรู้ว่าเรื่องราว ภาพยนตร์ เรื่องนี้จบอย่างไรกันคะ    ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

หม่องวิน มอไซ

ภาพยนตร์เรื่องผีเสื้อและดอกไม้ สร้างจากนิยายที่แต่งโดย นิพพาน ซึ่งเป็นศิษย์เก่า ร.ร.บ้านเทพา อ.เทพา ครับ
ผมจบประถมที่โรงเรียนนี้แหละครับ  :)
ลองอ่านกระทู้นี้ดูสิครับ ผมเขียนถึงเรื่องนี้ไว้นิดหน่อยด้วยครับ
http://portal.rotfaithai.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=2184

มุมหมอน

เข้าไปดูแล้วนะคะ อาจารย์  น่าสนใจมากเลยค่ะ  ขอบคุณอีกครั้งนะคะ

คุณหลวง

ผมก็ว่าดีนะ
แต่ไม่เอารถไฟประเภทถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่างนะครับ
ได้ข่าวทางพระจอมเกล้าธนบุรีศึกษารถโดยสารสาธารณะหาดใหญ่-สงขลาอยู่
ว่าจะใช้รถไฟหรือเอ็มอาร์บี (รึเปล่า)
อยากมีรถโดยสารดีๆกว่าที่มีอยู่ในปัจจุบัน
ใครมีข้อมูลขอรายละเอียดได้ไหม ขอความเห็นด้วยอะไรดีกว่ากัน

สิ่งที่ไม่เหลือคือ  ความสงสัยในวิถีตน
สิ่งที่เหลือคือ  เดินทางต่อไป และต่อไป

ลูกแมวตาดำๆ

เห็นบ่นๆๆกันว่ารกเมล์สีเขียวๆไม่ดี

แต่มีด้านดีของเค้ามาบอกกันครับ

รถเมล์เขียวๆพวกนี้เวลามีรถพยาบาลฉุกเฉินเปิดไซเรนมาข้างหลัง

เค้าจะหลบให้เลยครับ ไม่ต้องตบไฟหน้า ไม่ต้องกดอ็อดเตือน ไม่ต้องกดเสียงหวอดับเพลิงให้ดังๆ

ต่างกับรถที่ราคาแพงบางคัน ที่กดอ็อด ตบไฟฟน้า กดเสียงหวอดังพิเศษ แถมแตรไปอีกหนึ่ง

ยังขับรถคุยโทรศัพท์ไม่สนใจ รถข้างหลังเลย

นี้แระครับด้านๆดีของรถเมล์เขียว ยามที่ทุกวินาทีสำคัญกับชีวิต

เล่าจากสิ่งที่ผมประสบมาด้วยตนเอง

เบื่อคนเจ้าเล่ห์

อ้างจาก: ลูกแมวตาดำๆ เมื่อ 19:37 น.  04 ก.ย 52
เห็นบ่นๆๆกันว่ารกเมล์สีเขียวๆไม่ดี

แต่มีด้านดีของเค้ามาบอกกันครับ

รถเมล์เขียวๆพวกนี้เวลามีรถพยาบาลฉุกเฉินเปิดไซเรนมาข้างหลัง

เค้าจะหลบให้เลยครับ ไม่ต้องตบไฟหน้า ไม่ต้องกดอ็อดเตือน ไม่ต้องกดเสียงหวอดับเพลิงให้ดังๆ

ต่างกับรถที่ราคาแพงบางคัน ที่กดอ็อด ตบไฟฟน้า กดเสียงหวอดังพิเศษ แถมแตรไปอีกหนึ่ง

ยังขับรถคุยโทรศัพท์ไม่สนใจ รถข้างหลังเลย

นี้แระครับด้านๆดีของรถเมล์เขียว ยามที่ทุกวินาทีสำคัญกับชีวิต

เล่าจากสิ่งที่ผมประสบมาด้วยตนเอง

อืมมม... ผมว่า มาถึงวันนี้ เราคงต้องทำความเข้าใจแล้วละครับว่า

ในอดีต  เมื่อเมือง พัฒนา มาถึงจุดหนึ่งด้วยความไร้ทิศทาง.....เละทะ และแนวทางพัฒนาว่า เมืองจะไปในทางใด ไปอยู่ในมือของนักการเมืองท้องถิ่น และจากแนวคิดของนักวิชาการต่างบ้าน ต่างแดน  สิ่งที่น่าเศร้าก็คือ 
คนในท้องที่เอง....กลับได้แต่ทำตาปริบ ๆ  ทำอะไรไม่ได้เลย..
เมืองไทย เราแย่ตรงที่  คนคิดไม่ได้ใช้  คนใช้ไม่เคยได้คิด เสียแยะ  และแต่ละโครงการที่จะนำไปสู่การพัฒนาที่ยั่งยืนได้นั้น กลับถูกลิดรอนความโปร่งใส จากน้ำมือของ คนที่คอยฉกฉวยผลประโยชน์จากรัฐฯ ทั้งทางตรง และทางอ้อมมากเกินไป

เมืองไทยเรามีคนเก่งมากพอ ๆ กับคนโกง และที่สำคัญ ในคนเก่งกับมีทัศนคติที่ว่า โกงไปเก่งไป ชาติก็คงไม่บรรลัย! เสียแยะ

มันน่าประหลาดใจ..ที่นักการเมืองพยายามเหลือเกินที่จะผลักดันโครงการสนามบินสุวรรณภูมิมูลค่าหลายแสนล้านให้เกิดให้จงได้ และน่าประหลาดที่ การอนุมัติงบประมาณเพื่อสร้างสนามบินเหล่านั้น ผ่านฉลุยเพราะ เหตุ และผล นานาที่จะหามาใส่ให้เชื่อว่า   "มันคุ้มค่า!"

ในขณะที่โลกทีเค้าเจริญสุด ๆ ไม่ว่าจะเป็น ญี่ปุ่น, เยอรมนี และที่กำลังเดินตามโลกที่เจริญ อย่างเวียตนาม กลับเห็นคุณค่าของ ขนส่งมวลชนระบบรางว่า มันคือพาหนะชนิดเดียวที่สามารถสนองตอบความต้องการของประชาชนได้ทุกระดับชั้น.    ที่สำคัญมันขนทั้งคน... ทั้งสินค้า ได้แบบ ครบวงจร เค้าจึงกล้าลงทุนมหาศาล เพราะคิดสำหรับอนาคต

แต่เมืองไทย...ชอบแก้ปัญหาไปวัน ๆ ....  การลงทุนในสาธารณูปโภคอย่าง "รถไฟ" กลับถูกนักการเมืองเมินเฉย หรือรังแต่จะแทะทึ้งผลประโยชน์ทำลายราวกับปลวก  แถมนักวิชาการบางคนกลับเย้ยหยันเสียดสีในทำนองว่า

"..... แหมคุณพี่อยากจะมีรถไฟความเร็วสูงหรือ?  หัดเจียมตัว ดูเงินในกระเป๋าตัวเองซะบ้างว่ามีแค่ไหน?"
มันยิ่งน่าสมเพช.....กับ คนพวกนี้   และที่สำคัญก็คือ น่าสังเวชที่คนเหล่านี้ ยังมีอยู่เต็มบ้าน เต็มเมือง......

งานนี้......ถ้าใครที่พอรู้จักท่านนิพนธ์ สส.สงขลา  เผื่อได้อ่าน ก็ขอกรุณาไหว้วานไปบอกท่านผ่านไปยังท่านนายก อภิสิทธิ์ สุดหล่อว่า ...
                "เริ่มเสียทีเถอะ....ทำได้แล้ว   เพราะท่านพึ่งพยักหน้าหงึก ๆ กับจีนมิใช่หรือว่า เค้าพร้อมจะช่วยเรา"

รถไฟรางคู่.... จะเร็วสูง ไม่สูงไม่ว่า.... แต่ขอให้เกิดเสียที     และที่สำคัญ  ต้องพ่วง สงขลา – หาดใหญ่ กลับมาให้คนหาดใหญ่ สงขลาด้วย   อย่าปล่อยให้เกิดเรื่องเฮงซวย เพียงเพราะ คนรถไฟไม่กี่คน ดัตจริตคิดว่า รถไฟเป็นของตัวเอง คิดจะยกเลิก...คิดจะเดิน ..คิดจะกิน อย่างไรก็ได้ ไม่ต้องฟังเสียงประชาชนอีกต่อไป...............

                    (ฮึ่มๆ  วันนี้มาดุนะเฟ้ยยยยย...)
โลกมีทรัพยากรเหลือเฟือสำหรับทุกคน..แต่ทรัพยากรทั้งหมดของโลก..ไม่พอสำหรับคนโลภ เพียงคนเดียว!

ลูกแมวตาดำๆ

ฝากถามผู้บริหารเมืองหน่อย
คนต่างถิ่นหรือครับที่จะเข้าใจดีกว่าคนบ้านเราที่จะต้องใช้รถไฟ
เค้ามาแค่คิดแล้วเค้าก็ไปแถมเอาเงินภาษีประชาชนในท้องถิ่นเป็นค่าหัวสมองเค้าอีก
แล้วทำไมคนบ้านเราไม่ทำกันเอง เค้าก็เก่งแต่วิชาการ แต่พอผลที่จะได้รับจริงๆตกที่คนบ้านเรานั้นแระ

ถ้าสำรวจโดย มอ หาดใหญ่ นั้นแระโอเคเลย คนในถิ่น สำรวจในถิ่นบ้านเอง เข้าใจพื้นที่ดีสุด

นี้กลับเอาคนจากกทม ที่ไม่เคยใช้ระบบขนส่งระหว่างสงขลา-หาดใหญ่ในปัจจุบันมาศึกษางาน

ชอบคำคุณเบื่อคนเจ้าเล่ห์ ที่ว่า คนคิดไม่ได้ใช้  คนใช้ไม่เคยได้คิด

arr

เห็นด้วยครับ ผมอยากให้รื้อฟื้นนะครับ การมีรถไฟเข้าถึงที่ มันไม่ดีเหรอครับ ผมชอบมาก ๆ
ผมอยู่บ้านโป่ง มีรถไฟผ่าน ดีมาก ๆ เลยไปใต้ ขึ้นเหนือ ถึงจะช้า แต่มั่นใจได้ว่าปลอดภัย กว่า! รถทัวร์ครับ

อยากให้คุณกิมหยง ตั้งหัวข้อ "ชมรมฟื้นฟูเส้นทางรถไฟสาย หาดใหญ่-สงขลา"

คล้ายๆ ในกรณีการตั้ง หัวข้อตลาดน้ำคลองแห

หากจะผลักดันเส้นทางรถไฟเส้นนี้กันจริงๆ   ก็ควรจะตั้งนะ  เพราะข้อมูลเกี่ยวกับ รถไฟสายนี้ อยู่สะแปะสะปะไปหมด  น่าจะรวมๆไว้ เพื่อช่วยๆกันผลักดัน

ข้อมูลข้างล่างเอามาจากบล๊อกๆหนึ่ง

................................................


รูปที่ 1 : แสดงสถานีรถไฟสงขลาในอดีต


"การตั้งชมรมฟื้นฟูรถไฟสาย หาดใหญ่-สงขลา"[/b] เป็นการผลักดันในรูปแบบที่ได้ผลอย่างคาดไม่ถึง


ว่ากันด้วยประวัติของรถไฟเส้นทางสายนี้ เส้นทางรถไฟสาย หาดใหญ่-สงขลา ถือเป็นเส้นทางรถไฟสายแรกๆที่ก่อสร้างขึ้นในประเทศไทย และมีประวัติที่ยาวนาน ตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 จนมาถึงสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่เส้นทางรถไฟสายนี้ มีผลต่อการสกัดกั้นการยกทัพของจักรวรรดิญี่ปุ่น ในแผนการจะมีการระเบิด สะพานหลายแห่ง เช่นสะพานน้ำน้อย และมีการเตรียมกำลังพลไว้สกัดบริเวณ เนินภูเขาน้ำน้อย ซึ่งเป็นทางแคบ อีกทั้ง เส้นทางรถไฟสายนี้ ยังมีประวัติผูกพันธ์กับ คนหาดใหญ่-สงขลา มาเป็นระยะเวลานาน ดังนั้นเส้นทางรถไฟสายนี้ จึงเป็นเส้นทางสายประวัติศาสตร์อย่างชัดเจน ไม่แพ้เส้นทางรถไฟ สายกาญจนบุรีเลยทีเดียว



รูปที่ 2 : แสดงเส้นทางรถไฟสาย หาดใหญ่-สงขลา ถูกบุกรุก ในเขต อ.เมืองสงขลา


แต่ปัจจุบัน เส้นทางรถไฟสายนี้ กลับถูกละเลย และถูกปิดไป เพราะเหตุผลทางการเมือง และผลประโยชน์บางอย่าง

เรื่องที่น่าเศร้าคือ เส้นทางรถไฟสายนี้ กำลังถูกบุกรุก อย่างหนัก เนื่องจากข้ออ้างที่ว่า ไม่มีรถไฟวิ่งแล้ว จะปล่อยพื้นที่ให้ว่างไว้ทำไม

และปัจจุบัน มีการพูดถึงเรื่องการฟื้นฟูเส้นทางรถไฟสายนี้ แต่จะฟื้นฟูได้อย่างไร หากไม่มีรถไฟวิ่ง โอกาสในการถูกบุกรุกก็จะมากขึ้น จนยากที่จะแก้ไขได้ในอนาคต




รูปที่ 3 : แสดงเส้นทางรถไฟสายสุพรรณบุรี ที่ถูกรักษารางไว้ด้วย รถไฟขบวน 355 ซึ่งมีแค่ 2 โบกี้เท่านั้น


รูปที่ 4 : แสดงหัวรถลาก ที่อาจจะสามารถนำมาวิ่งในเชิงการ "รักษาราง" และต่อพ่วงด้วยโบกี้ ขนส่งสินค้า ขนส่งมวลชน และการท่องเที่ยวขนาดเล็กได้  อาจจะใช้ในกรณีที่ รฟท. อ้างว่าหัวรถจักรไม่พอ



รูปที่ 5 : แสดงระบบขับเครื่องของรถลากแบบนี้ จะเห็นได้ว่า สามารถเอารถบันทุกมาดัดแปลงได้ไม่ยากเลย 



กรณีศึกษาในเรื่องนี้คือ [/b]เส้นทางรถไฟสายสุพรรณบุรี ที่แทบจะไม่สามารถ สู้กับถนนมอเตอร์เวย์ ที่ตัดตรงเข้าสู่ตัวจังหวัดสุพรรณบุรีได้เลย แต่ทว่า นายบรรหาร ศิลปะอาชา ซึ่งเป็นนายกรัฐมณตรีในขณะนั้น ได้แล่งเห็นแล้วว่า หากไม่มีรถไฟวิ่ง พื้นที่ทางรถไฟจะถูกบุกรุกอย่างแน่นอน จึงได้เกิดโครงการ รถไฟรักษาราง" [/b]  ซึ่งวิ่งวันละเที่ยว และทำให้เส้นทางรถไฟสายสุพรรณบุรี รักษาตัวตนเอาไว้ได้ และในอนาคต เส้นทางนี้จะไปเชื่อมกับภาคเหนือ เป็นรถไฟเส้นทางเศรษฐกิจ เหนือ-ใต้ หรือ เส้นทาง จีน-สิงคโปร์ โดยไม่ต้องวิ่งเข้ากรุงเทพฯ

จากตัวอย่าง เส้นทางรถไฟสายสุพรรณบุรี แสดงให้เห็นผลเป็นรูปธรรมแล้ว ว่า สามารถที่จะรักษารางได้ ดังนั้น คนหาดใหญ่-สงขลา จึงต้องคิดว่า ควรจะทำอย่างไร ให้เกิดรถไฟในรูปแบบ "รักษาราง"[/b]ให้เกิดขึ้นก่อน ไม่เช่นนั้นแล้วการบุกรุกเส้นทางรถไฟสายนี้ จะมากขึ้นทุกวัน จนยากต่อการแก้ไขได้ในอนาคต

แต่รูปแบบที่จะทำให้เกิด "รถไฟรักษาราง"[/b] เกิดขึ้นนั้น มีหลายๆรูปแบบ เช่น รถไฟเชิงการท่องเที่ยว เพราะเป็นรถไฟสายประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับสงครามโลก เช่นเดียวกับ รถไฟสายกาญจนบุรี หรืออาจจะขนส่งมวลชนขนาดเล็ก หรือขนส่งสินค้าขนาดเล็ก (ตามรูปที่ 4 และ 5)



รูปที่ 6 : แสดงรถไฟ LRT ที่สามารถนำมาวิ่งขนส่งมวลชนบนรางขนาด 1.00 ม. ได้ทันที่


รูปที่ 7 : แสดงการขนส่งสินค้า หากมีการสร้างรางไปถึงท่าเรือน้ำลึกสงขลา และสามารถใช้รางร่วมกับ LRT ได้ 

ซึ่งเมื่อเกิดรูปแบบ "รถไฟรักษาราง" [/b]เกิดมาขึ้นแล้ว ผลที่ได้คือ

1.จะไม่มีการบุกรุกเพิ่มเติมจนอยากต่อการแก้ไข  (รูปที่ 2 )

2.สามารถที่จะพัฒนาต่อ จนกลายเป็นระบบขนส่งมวลชนขนาดใหญ่ หรือ รถไฟ LRT ของ หาดใหญ่-สงขลาได้  (รูปที่ 6)

3.และยังสามารถพัฒนาต่อจนกลายเป็น รถไฟขนส่งสินค้า เข้าท่าเรือน้ำลึก สงขลา ซึ่งจะเป็นแนวแลนด์บริจด์อีกแนวได้ (ในข้อนี้จะต้องมีการสร้างรางเพิ่มไปจนถึงท่าเรือน้ำลึกสงขลา)  (รูปที่ 7)

และจากที่อธิบายมาทั้งหมด คีย์เวริด์สำคัญ ก็คือ ต้องให้เกิดรถไฟในรูปแบบ "รถไฟรักษาราง" ให้ได้ก่อน[/b]



รูปที่ 8 : แสดงการมีส่วนร่วมของภาคประชาชน


แต่การจะทำให้เกิดรถไฟในรูปแบบรักษาราง[/b]นั้น ดูเหมือนว่าจะไม่ง่ายนัก เพราะอย่างที่บอก มีทั้งคนได้ และคนเสีย อีกทั้ง หน่วยงานของกระทรวงคมนาคม ในนาม สนข. ที่ศึกษา เกี่ยวกับเรื่องนี้ มีแนวโน้มว่า จะเลือก BRT ซึ่งก็คือรถเมล์ดีๆนี้เอง แต่เป็นรถเมล์ที่วิ่งในช่องทางพิเศษในถนน สาย 407 เท่านั้นเอง เรื่องนี้อาจมีผลประโยชน์ที่ซับซ้อน คงไม่สามารถลงรายละเอียดได้ เพราะมีเอกชนบางราย ผลักดัน BRT เต็มตัว และหากเกิด BRT ขึ้นจริงๆ เส้นทางรถไฟสาย หาดใหญ่-สงขลา ต้องใช้คำว่า "ตายสนิท" อย่างแน่นอน[/b]

และอย่างที่บอก คนหาดใหญ่-สงขลา แค่ไม่กี่คนที่รักเส้นทางรถไฟสายนี้ คงจะไม่สามารถต่อสู้กับหน่วยงานของรัฐ แบบ สนข. หรือกระทรวงคมนาคมได้ หากเราไม่รวมตัวกัน

ดังนั้น การรวมตัวกันผลักดันเส้นทางรถไฟสายนี้ จะสามารถทำให้เกิดพลังในการต่อรอง กับหน่วยงานใหญ่ๆได้ แต่ปัจจุบันนั้น การรวมตัวกันผลักดัน ค่อนข้างขนาดเอกภาพ ต่างคนต่างทำ จึงไม่เกิดพลัง สับสนกันไปหมด


รูปที่ 9 : แสดงการรวมตัวกันของภาคประชาชน  โดยใช้สัญลักษณ์คือ ผ้าคาดผมสีเขียว


รูปที่ 10 : แสดงธงสัญลักษณ์ขององค์กรภาคประชาชนองค์กรหนึ่ง




ดังนั้น ควรจะรวมตัวกันและตั้งเป็น "ชมรมฟื้นฟูเส้นทางรถไฟสายหาดใหญ่-สงขลา" [/b]ตั้งเป็นชมรมขึ้นมา และจดทะเบียนเป็นองค์กรภาคประชาชน ต่อกระทรวงมหาดไทยให้ถูกต้อง จะทำให้มีกำลังต่อรองมากมายทีเดียว ซึ่งกลุ่มเสื้อเหลือง เสื้อแดง หรือแม้กระทั้งกลุ่ม NGO ได้พิสูทธิ์ มาแล้ว ว่าสามารถต่อรองกับรัฐได้

ในองค์กรจะต้องมีการตั้งเป้าหมาย ระยะสั้น กลาง ยาว อย่างเป็นระบบ มีช่องทางการติดต่อสื่อสารระหว่างกัน มีสัญลักษณ์ร่วมกัน เช่น ป้าย ธง เสื้อ ตราสัญลักษณ์ ฯลฯ (รูปที่ 9 และ 10)



และจะต้องมีการขับเคลื่อนองค์กร หาแนวรวมทางความคิดเพิ่มเติม เช่นติดป้ายประกาศ จัดเวทีแสดงความคิดเห็น สร้างบอร์ดข่าว ติดต่อทางอินเตอร์เน็ต สร้างกิจกรรมต่างๆเช่น นำนักเรียนนักศึกษาไปถางหญ้า ริมทางรถไฟ เป็นต้น

องค์กรภาคประชาชนที่เข้มแข็ง มีพลังกว่าที่คิดมาก แค่ประชาชนรวมตัวกัน เอาจอบเอามีดไปคนละเล่มไปฟื้นฟูเส้นทางรถไฟสายนี้กันเอง แค่นี้รัฐก็หนาวๆร้อนๆแล้ว แต่ต้องรวบรวมคนที่มีแนวคิดเหมืนกัน ในการฟื้นฟูเส้นทางรถไฟสายนี้ ให้รวมเป็นกลุ่มก้อน หรือบางคนที่เข้าร่วมชมรมอาจจะมีตำแหน่งทางหน้าที่การงานใหญ่โต ก็จะทำให้ชมรมยิ่งมีพลังต่อรองเยอะขึ้นอีก และเมื่อมวลชนรวมกันได้ ภาคธุรกิจ ภาคการเมือง ก็จะเข้ามาสนับสนุนเอง

หากทำได้เส้นทางรถไฟสายนี้ จะเป็นของประชาชนโดยแท้จริง  หาก รฟท.ไม่ยอมให้ใช้เส้นทาง  พวกเราก็รวมตัวกันฟ้องศาลปกครอง งานนี้มีลุ้นแน่  แต่เหตุการณ์ ที่ว่า รฟท.  ไม่ยอม  คงเป็นไปได้ยาก  เพราะรฟท. จะเก็บเส้นทางให้หญ้าขึ้นรกไปทำไม  และจะมีเรื่องกับคน หาดใหญ่-สงขลา ไปทำไม

ถ้าเราไม่ช่วยกันเอง ใครจะมาช่วยเรา "ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน" สุภาษิตนี้ ยังใช้ได้ดีแม้เวลาจะเปลี่ยนไปแค่ไหนก็ตาม[/b]



ผู้เขียนหวังว่า คงเกิด "ชมรมฟื้นฟูเส้นทางรถไฟสาย หาดใหญ่-สงขลา"[/b] อย่างเป็นรูปธรรมในไม่ช้านี้


เครดิดรูปทั้งหมด : อยู่ในรูปแล้ว


http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=chuk007&month=10-2009&date=01&group=1&gblog=17

โอ๊คไม่ อาค

เห็นด้วยที่จะน้ำเอารถไฟ สายหาดใหญ่สงขลากลับมา
แต่ทำเป็นรถไฟฟ้าไปเลย ลดโลกร้อน :D

นายไข่นุ้ย

 :) ;) :D ;D >:( ดีใจจังที่ป้ายสถานีสงขลายังอยู่ 555
DO YOU KNOW ME? I AM A CAT 28 YEARS. AND YOU?    แมวแท้สู (แมวยิ้ม)

เบื่อคนเจ้าเล่ห์

อ้างจาก: นายไข่นุ้ย เมื่อ 10:42 น.  07 ธ.ค 52
:) ;) :D ;D >:( ดีใจจังที่ป้ายสถานีสงขลายังอยู่ 555


กำลังเล็งว่า....... ถ้าป้ายนี้เค้าไม่ใช้แล้ว   จะขอไปประมูลซื้อจากการรถไฟฯ เก็บไว้ดีมั้ยเนี่ยะ..... ฮ่า 
โลกมีทรัพยากรเหลือเฟือสำหรับทุกคน..แต่ทรัพยากรทั้งหมดของโลก..ไม่พอสำหรับคนโลภ เพียงคนเดียว!

บัวน้อยลอยชูช่อ

อ้างจาก: คุณหลวง เมื่อ 11:33 น.  04 ก.ย 52
ผมก็ว่าดีนะ
แต่ไม่เอารถไฟประเภทถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่างนะครับ
ได้ข่าวทางพระจอมเกล้าธนบุรีศึกษารถโดยสารสาธารณะหาดใหญ่-สงขลาอยู่
ว่าจะใช้รถไฟหรือเอ็มอาร์บี (รึเปล่า)

อยากมีรถโดยสารดีๆกว่าที่มีอยู่ในปัจจุบัน
ใครมีข้อมูลขอรายละเอียดได้ไหม ขอความเห็นด้วยอะไรดีกว่ากัน



ใช่ค่ะ อาจารย์ที่คณะวิศวะฯ มอ. ท่านนึง FWD เป็นอีเมลล์เรื่องนี้มาให้ ขอกลับไปค้นหาก่อน แล้วจะนำข้อมูลมาแชร์ค่ะ

ลูกแมวตาดำๆ

อ้างจาก: หม่องวิน มอไซ เมื่อ 11:58 น.  31 ส.ค 52
ภาพยนตร์เรื่องผีเสื้อและดอกไม้ สร้างจากนิยายที่แต่งโดย นิพพาน ซึ่งเป็นศิษย์เก่า ร.ร.บ้านเทพา อ.เทพา ครับ
ผมจบประถมที่โรงเรียนนี้แหละครับ  :)
ลองอ่านกระทู้นี้ดูสิครับ ผมเขียนถึงเรื่องนี้ไว้นิดหน่อยด้วยครับ
http://portal.rotfaithai.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=2184

ละครทีวี เรื่อง ผีเสื้อดอกไม้   ทางทีวีไทย เร็วๆนี้

เพิ่งดูจากโฆษณาจากทีวีมาเมื่อสักครู่ครับ

หม่องวิน มอไซ

รอติดตามชมครับ  ;D
น่าเสียดายที่เวอร์ชั่นใหม่ ไม่ได้ถ่ายทำในภาคใต้หรือที่เทพาตามสถานที่จริง
ด้วยเหตุผลเรื่องความสะดวก ปลอดภัยและต้นทุนการถ่ายทำ

ลูกแมวตาดำๆ

ว่าแล้ว เพราะจำได้ว่าจะมีทางโค้งต่อกับชานชลาพอดีแต่ในโฆษณาเป็นทางตรงอ่ะครับ อ.เอก

หม่องวิน มอไซ

อ้างจาก: เบื่อคนเจ้าเล่ห์ เมื่อ 14:01 น.  26 มิ.ย 51
ภาพนี้ เข้าใจว่า มีผู้โพสในเวบไซด์ รถไฟไทยดอทคอม... ขออนุญาตนำมาเผยแพร่..

เด็ก รุ่นหลัง จะได้เห็นภาพ สถานีรถไฟสงขลา และขบวนรถไฟที่เคยมีชีวิตชีวา โลดแล่นรับใช้คนหาดใหญ่ คนสงขลาในอดีตครับ
ภาพถ่ายภาพนี้ ตอนนี้ไปปรากฏอยู่ที่เมืองสงขลาแล้วครับ


หม่องวิน มอไซ

เป็น ส.ค.ส.ขนาดใหญ่ ที่ทางเทศบาลนครสงขลาจัดทำขึ้นครับ


หม่องวิน มอไซ

เข้าไปชมใกล้ ๆ ครับ ลักษณะเป็นแผ่นป้ายไวนิล





หวังว่า ส.ค.ส. ปีหน้า 2554 ท่านนายกเทศมนตรีพีระ ตันติเศรณีจะเอาโครงการฟื้นฟูทางรถไฟสายสงขลามานำเสนอนะครับ  8)