มาช่วยแหลงคำใต้...ที่กำลังจะเลือนหายไป

[w_2005]

ไม่รู้เรื่องกับเค้า มาอ่านอย่างเดียว 555

[คนเมืองสง]

เคอะ = สอด , เสือก

ไม่ถูกนะครับ
เคอะ = โชว์โง่, ไม่เข้าเรื่อง
ทำเฒ่า = สอด-เสือก

[คนเมืองสง]

ปลาหล๊าปู = ปลาเก๋า
ปลาบ่าวัน = ปลาจาระม็ดดำ
ปลาไอ้ญา = ปลาโอ
ปลาจ๊องม๊อง = ปลากระเบนเล็ก
ปลาหลาม = ปลาฉลาม
ปลาเงิน = ปลาดาบเงิน
ปลาตาหลุน = ปลาทูตาโต
ปลาหม่อหย็อง = ปลาริวกิว
ปลาขี้ตัง = ปลาสลิดหินลายเสือ (อร่อย)
ปลาขี้ตังราธา = ปลาสลิดหินลายจุด (ไม่ค่อยอร่อย)
ปลาพรก = ปลาตาเดียว
ปลาตูหนา = ปลาไหลภูเขา
ปลาหลุมพุก = ปลกชิกคัก

[คนเมืองสง]

ปลามี้หลัง = ปลาดุกทะเล
หมึกตรน = ปลาหมึกกล้วย
หมึกคางคก = ปลาหมึกกระดองเล็ก
หมึกศอก = ปลาหมึกหอม
ปลารำพัน = ปลาดุกรำพัน (ปลาดุกป่า)
ปลากั้ง = ปลาช่อนหางแดง
แม่ปลา = ปลาหางแดง

[คนเมืองสง]

ริด = ปอกเปลือกด้วยมีด
แมระ = ฆ่า เชือดด้วยมีด
เชียด = เชือด

[คนเมืองสง]

กางหราง = เกกมะเหรกเกเร , ขัดขวางอย่างไม่ควร

[คนเมืองสง]

ด้น = ดุ
ล้ง = หลง
เลิ้น = ไม่คม (มีด)
ลูกไม้รอกเจาะ = ลูกไม้ตื้นๆกระจอกๆ
เหี้ยน = สึก (มีด)
เอือน = เลี่ยน,เอียน (อาหารมันๆ)
ไฟแขบ = ไฟฉาย
เรือบิน = เครื่องบิน
ศอก = ลดลง
ศอกลงไปลุย = ลดลงไปเยอะ
เติบครัน = โตขึ้นเยอะ

[นายไข่นุ้ย]

 

[คนเมืองสง]

ปลาเหลน = ปลาช่อนทะเล
หรอก = กระรอก
แลนดอกไม้ = เหี้ย
แลน = ตะกวด
งูบองหลา = งูจงอาง
นกกรงหัวจุก = นกปรอทหัวโขน
นกมังกะ = นกกระเต็น
นกเขาเล็ก = นกเขาชวา
ปลาเด๋ = ปลากระดี่
หัวหลอน = หัวจุกดูดนมแบบหัวหลอก
นกทีเถี่ยวเห็ด = นกต้อยตีวิด
ฮบเอิด = หายซ่าส์
ฮบเหมร่อ = สมกับความเหมร่อ
เหมร่อ = ไม่เข้าเรื่อง, บ้าบอ, หาเหาใส่หัว, ไม่รู้จักต่ำสูง, ไม่เข้าท่า, ประมาท, ไม่มีเหตุผล, ขาดศีลธรรม ฯลฯ

[คนเมืองสง]

เขรอะ = สกปรก, เข้ามาวุ่นวาย, ยุ่ง, กวนใจ, มั่ว, ทำเนียนเข้ามายุ่มย่าม, แทรกแซง, ฯลฯ
อย่ามาเขรอะ = อย่ามายุ่มย่าม
หึงสา = อิจฉา
หึง = หึงหวง
รักอาธรรม์ (รัก-อา-ทัน) = ทำตัวไม่เป็นธรรม, รักลูกหลานแบบไม่ยุติธรรม
ส้อน = เครื่องมือดักปลาสานด้วยไม้ไผ่รูปทรงกระบอกแบบยาว ปากผายกว้างเล็กน้อย ซ้อนด้วยกรวยเงี่ยงไม้ไผ่ ดักปลา        ตามช่องน้ำไหลแรง
กัด = ตาข่ายดักปลาขึงกั้นน้ำนิ่ง
ไซ = ลอบ (เครื่องมือดักปลา)
หวาก = น้ำตาลเมา
ซ้ากี่ = ปุ้งกี๋
เหล็กโคน = ตะปู
ปากนก = อีเตอร์ (สำหรับขุดดินลูกรัง)
วี = พลั้ว
สาด = เสื่อ
รถรุน = รถเข็น
โถกลักยิง = โดนลอบยิง
ซั้งสี = สังกะสี
กงซี้ = บ้านพักชั่วคราวในสวนยาง
หนำ = ที่พักชั่วคราว (ท้องนาหรือตามสวน-ไม่มีผนังหรืออาจมีผนังไม่เกินสามด้าน)
มีดขีดยาง = มีดกรีดยาง
หวัก = ทัพพี
แกงเทะ = แกงกระทิ
คั้วส้มหมูลูกตอใส่กุ้ง = ผัดหมู-กุ้ง-สะตอ รสชาติเผ็ดเปรี้ยวหวานเค็ม (เมนูประจำถิ่นสิงหนครในงานบุญ)

[คนเมืองสง]

โหยะ = พร่ำเพรื่อ, บ่อยๆ
ตั้งเขรง = วางเด่นอยู่

[คนเมืองสง]

ฮาย = ครื่งวัน
แตกเลือด, โพะเลือด (คำหยาบ) = กิน
หวันฉ่าย = บ่าย
พ่อแม่ตายาย = บรรพบุรุษ
วันว่าง = วันร่วมทำบุญอุทิศส่วนกุศลบรรพบุรุษ (ประมาณเดือนเมษายน) นิยมทำที่วัดที่เก็บอัฐิบรรพบุรุษ
รา = ละเลง
หนมรา = ขนมแป้งร่อนเส้นละเลงกระทะทอด
ข้าวพอง = ข้าวเหนียวทอดฟูปั้นกลมๆทำสีต่างๆ เสียบด้วยไม้
ตอก = ข้าวตอก
หวายพระ = ถวายพระ
หนมข่อม = ขนมเทียน
ดับชั้น = จัดอาหารปิ่นโตไปวัด
เฒ่าไท = ใหญ่โต

[คนเมืองสง]

ไก่เถื่อน = ไก่ป่า
หมูเถื่อน = หมูป่า
แกงขี้พร้า = แกงลูกฟัก
คั่วมูสัง = แกงคั่วชะมด
คั่วรอก = แกงคั่วกระรอก
ขี้เกะต้มแตร็ก = ปลาเล็กปลาน้อย(ปลาน้ำจืด)สด ต้มปรุงรสด้วยน้ำส้มตาลตะโหนดจนน้ำแห้งขลุกขลิก
ต้มพุงวัว = ต้มเครื่องในวัว (สไตล์สงขลา)
คั่วคลิ้ง = แกงคั่วกลิ้ง
แกงเคยปลา = แกงไตปลา
แกงเอาะดิบ = แกงก้านทูน
ผักเหนาะ = ผักสดเคียง
หลาน้ำผึ้ง = ฉาบน้ำตาล
ต้มเทะยอดเลียบ = ต้มกระทิยอดต้นเลียบ
ไข่ครอบ = ไข่แดงหมักคมสดนึ่ง ใช้ไข่แดงสองลูกนึ่งในเปลือกไข่และใช้เปลือกไข่ครอบ (สงขลา)
สอบจูด = กระสอบสานด้วยใบจูด
สอบป่าน = กระสอบป่าน
ผัดบี่หุน = ผัดเส้นหมี่ขาว
ผัดต่างหุน = ผัดวุ้นเส้น
วุ้นดำ = เฉาก๊วย

[คนเมืองสง]

ไข่ครอบ = ไข่แดงหมักเค็มสดนึ่ง ใช้ไข่แดงสองลูกนึ่งในเปลือกไข่และใช้เปลือกไข่ครอบ (สงขลา)

[คนเมืองสง]

ถ่าวกั๊ว = เต้าฮู้ทอด+เส้นหมี่ขาวลวก+กุ้งทอด+ผักบุ้งลวก+หนังหมูต้มสุกหั่นชิ้น+ไข่ต้มผ่าซีก+ราดน้ำเชื่อมเปรี้ยวเค็มหวาน+พริกน้ำส้ม

[wareerant]

กินไม่หมด แหยะ

แหยะ ออกเสียงนาสิก ว่า แหญะ

แปลว่า เอียน (เอือน) อาการเอียน มี 2 สาเหตุ คือ 1. กินสิ่งนั้นเยอะจนอิ่มมาก 2. กินสิ่งนั้นบ่อยจนเบื่อ

[คนเมืองสง]

แหยะ ออกเสียงนาสิก ว่า แหญะ

ขอนับถือท่าน wareerant เป็นผู้รู้จริง
น้อยคนนักที่จะสังเกตออกว่าภาษาใต้ออกเสียง ย ยักษ์ กับ ญ หญิง ต่างกัน
เสียงวรรณยุกต์ก็มากกว่าภาษากลางอยู่สองเสียงคือมีถึงเจ็ดเสียงในขณะที่ภาษากลางมีเพียงห้าเสียงคือ
สามัญ เอก โท ตรี จัตวา

[คนเมืองสง]

ม็อง = ตั้งท้อง (สัตว์)
ป่าโชน = ป่าที่มีต้นไม้ขนาดเล็กมีเถาวัลย์หนาแน่น
ป่าโพระ = ป่าพรุ (ป่าบนแหล่งน้ำลึกบ้างตืนบ้าง)
ต้นตำเสา = ต้นกันเกรา
หมายิกแลน = หมาไล่จับตะกวด
โสะไฟ = สุมไฟ
โหละไฟ = ส่องไฟ
โหละปลา = ส่องไฟหาปลา
ดานเฉียง = เขียง
แขบหีดต๊ะ = รีบหน่อยสิ

[คนเมืองสง]

โส้น้ำฝน = รองน้ำฝนไว้ใช้

[คนเมืองสง]

ลูกลู้หมา = อินทะผาลัม

[คนเมืองสง]

จำหนำ = จำนำ
ได้ไหมร = ได้กำไร
นายเถา = เท้าแชร์
นายหัว = หัวหน้า
นายหัว = พนักงานขับรถ
ลูกน้องรถ = กระเป๋ารถเมล์
โถกเบอร์ = ถูกหวยใต้ดิน
โถกหน็อด = ถูกล็อตเตอรี่
รักษาหมู = เลี้ยงหมู

[คนเมืองสง]

คั่วพุงปลา = แกงไตปลาใส่กระทิ
หมวดข้าวย้ำ = ผักหั่นผสมข้าวยำ
หมวดหนมจีน = ผักเคียงขนมจีน
ผักเหนาะ = ผักจิ้มน้ำพริก
น้ำชุบ = น้ำพริกกะปิ