แหลงใต้มั่ง

[หนุ่มเหลือน้อย]

    แตแรก น้ำมันพืชหายาก ต้องทำกันเองจากมะพร้าว ขูดพร้าวแล้ว"ปั้นเทะ" เอา "น้ำเทะ" เคี่ยวจนน้ำเหยเหม็ดเหลือแต่น้ำมัน เรียกว่า "มันพร้าว"  มีบางสวนเป็นกากสีน้ำตาลแก่ เรียกว่า "ขี้มัน"  กินหรอยดี 
  "มันพร้าว" เอามาทำอาหารได้หลายสิง หลายอย่าง เช่น ผัด ทอด (เจียน)  เช่น เจียนปลา ถ้าไม่มีน้ำมันเอาปลาเผาไฟ เรียกว่า"ปลาจี"  เคยกินหม้าย   บางทีไม่มีไอไหรกินกับข้าว เอาเคยพอกกับไม้ปิ้งไฟ  เรียกว่า "เคยจี" กินกับข้าว หรอยดีเหมือนกัน