ถึงโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง

[ผีดำ1]

ถ้าหวงกันมากใส่งกรงไว้ในบ้านตะ

[Bigboss]

เคยหากันไม่เจอกับลูกเหมือนกันครับในโรงเรียน แต่หาไปหามาลูกเขารู้ว่าเราต้องอยู่ในโรงเรียน เขาเลยไปบอก
ครูประจำชั้นว่าหาเราไม่เจอ ครูประจำชั้นก็ใจดีโทรหาเรา เด็กมันแยอะครับ บางทีตาลายไปจูงมือลูกเพื่อนก็มี 555

[Premier]

พลัดหลงกับลูกในโรงเรียน ก็โทษว่าครูไม่ดูแล
ถ้าพลัดหลงกับลูกในห้างฯ ก็คงโทษว่ายามไม่ดูแล

ก่อนที่จะโทษอะไร ควรคิดก่อนว่าตัวเราเองทำดีแล้วหรือยัง ถ้าดูแลลูกให้ดีไม่เผลอ คงไม่พลัดหลงกับลูก
อ่านแล้วเป็นเวลาเลิกเรียนแล้ว เด็กจึงสามารถออกมาข้างนอกได้ เพราะถ้าผู้ปกครองยังไม่ไปรับหรือยังอยู่ในเวลาเรียนครูคงไม่ให้ออกมาจากห้องเรียน ซึ่งจะดูแลได้ง่าย เมื่อรับออกมาแล้วก็เป็นหน้าที่รับผิดชอบของผู้ปกครองที่ต้องดูแล

ครูที่อยู่หน้าประตูโรงเรียนคงไม่ได้คิดหรอกว่าจะมีผู้ปกครองที่ไม่ใส่ใจลูกตัวเองได้แบบนี้

[ผู้ปกครองคนหนึ่ง]

การมีลูกสมัยนี้ไม่เหมือนสมัยก่อน เด็กเดี๋ยวนี้ ฉลาดและซนมากเกือบจะเหมือนกันทุกคนแหล่ะครับ ก็เนื่องจากการพัฒนาของแม่และเด็กตั้งแต่อยู่ในครรมารดา เดี๊ยวนี้พ่อแม่จะเข้มงวดมากกับการดูแลลูกตั้งแต่รู้ว่าตั้งท้องประกอบกับนโยบายของรัฐเองโดยเฉพาะกระทรวงสาธารณสุขที่คอยควบคุมคุณแม่ตั้งแต่ตั้งครรยันคลอดเด็กที่ออกมาก็เลยค่อนข้างที่จะมีการพัฒนาทั้งทางด้านร่างกายและจิตใจค่อนข้างดีมาก..และเมื่อคลอดมาแล้วพ่อแม่ก็ค่อนข้างเอาใจใส่ลูกมากเป็นพิเศษนับตั้งแต่การกินการเป็นอยู่ การศึกษา การพัฒนาทั้งทางด้านสังคมเด้กเดี๋ยวนี้ อยากได้อะไร ส่วนมากจะได้ ไม่เหมือนเมื่อก่อน เด็กเดี๋ยวนี้มีการแข่งขันกันทั้งทางด้านการเป็นอยู่ การศึกษา และการได้รับสิ้งอำนวยความสะดวกค่อนข้างดี ..แค่ป.1ก็มีมีถือให้ใช้แล้วเป็นบางคนนะครับ..ฉนั้นเด็กเดี๊ยวนี้ค่อนข้างจะอยู่เหนือการควบคุมจากคุณครู เด็กเดี๊ยวนี้ครูตีไม่ได้ เด็กเดี๊ยวนี้คุณครูต้องหอมแก้มเช้าเย็น ไม่งั้นผู้ปกครองไม่ประทับใจ ส่งผลให้ย้าย รร.นี่มันเป็นเหตุผลทางธุรกิจ รร.เด็กเดี๊ยวนี้ไม่ค่อยมีสัมมาคารวะ..เนื่องจากเด็กมองว่าคุณครูคือลูกจ้างของคุณพ่อคุณแม่เพราะบางคนผู้ปกครองยอมจ่ายเงินให้กะครูเพื่อดูแลลูกพิเศษพร้อมให้มาสอนพิเศษให้นอกเวลาอีกต่างหาก คุณครูอยากได้ตังค์อยากมีรายได้พิเศษก็เลยเออ.ออ ห่อหมก ร่วมกันตามใจเด็กเพื่อหวังให้ได้มาเพื่อเงิน..เรื่องนี้ก็โทษกันไม่ได้ ใครบ้างไม่อยากได้ตังค์ก็ครู รร.เงินเดือนก็ไม่มากเท่าไหร่ เมื่อได้โอกาสก็เลยอยากใช้โอกาสในการหารายได้..เรื่องนี้น่าเห็นใจคุณครูนะครับ แต่สำหรับเด็กออกนอก รร.โดยที่ผู้ปกครองยังไม่มารับ มันก็ยากที่จะปฏิเสธความรับผิดชอบครับ..แต่เมื่อเกิดขึ้นมาแล้วผู้ปกครองก็ควรบอกกับทางโรงเรียนให้รับทราบเพื่อที่จะได้ระมัดระวังเพิ่มมากขึ้น..นี่ดีนะครับที่ลูกท่านไม่หายสาบสูญ..ไม่งั้น รร.แห่งนั้น จะโดนลงโทษทางสังคมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ไได้ รับรองได้ไม่มีใครอยากส่งลูกเข้าโรงเรียนนี้อีกแล้ว..หรือท่านว่ายังไงกันครับ

[ผ่านมา]

จขกท มีความเห็นอยู่ในใจอยู่แล้วนี่ ว่าอยากร้องเรียนก็ทำไปเลยครับ จะมาปรึกษาทำไม พอคนในนี้บอกว่าอาจจะไม่ใช่ความผิดของคุณครูก็ยังยืนยันว่าครูผิดอีก ในเมื่อมีคำตอบในใจแล้วก็ทำไปเลยครับ สงสารก็แต่ครูเวรสงสัยโดนอ่วม สมัยนี้อะไรๆผู้ปกครองก็โทษครูๆ ไม่โทษหรอกตัวเองน่ะ 

คุณค่ะ ถ้าเป็นเคสเดียวกัน เด็กระดับชั้นเตรียมอนุบาล-อนุบาลเองนะค่ะ อายุ 2 ขวบครึ่ง-5 ขวบเองนะค่ะ ถ้ามีคนจูงมือหายไปทำยังไง คิดสิค่ะ  คนเป็นพ่อแม่หัวใจสลายค่ะ แบบนี้ต้องร้องเรียนค่ะ

[เพลบอย]

เห็นใจครูจัง สมัยนี่ตีเด็กก็ไม่ได้ แถมยังต้องมาดูแลเด็กมากๆด้วย  ตอนเลิกเรียนเด็กเดินเข้าออกมาก ครูอาจจะไม่ทันสังเกตุก้ได้เพราะมัวแต่ยกมือไหว้ผู้ปกครอง   

[แม่คนหนึ่ง]

ถ้าหวงกันมากใส่งกรงไว้ในบ้านตะ

คุณพูดแบบนี้ได้ยังไงค่ะ อยากด่าค่ะ แต่ไม่ดีกว่า....ไม่อยากเสียเวลากับคนแบบคุณค่ะ

[ประวิชญา จันทรัตน์]

      ควรจำไว้เป็นบทเรียนจะได้ไม่เกิดขึ้นอีก เพราะอาจไม่โชคดีเหมือนครั้งนี้ ถ้าจะโทษ คุณควรจะโทษตัวคุณเองมากกว่าน่ะ ไม่ใช่เอาแต่โทษโรงเรียนหรือคุณครู ถ้าคุณยังมีเหตุผลพอ แล้วใช้เหตุการณ์นี้สอนเค้าว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าโดนแก๊งจับเด็กไปขาย ลองคิดดู! สิหากเหตุการณ์แบบนี้ไปเกิดขึ้น
ที่อื่นที่ไม่ใช่โรงเรียน แล้วคุณจะโทษใครได้อีก!!!
     

[ผู้ปกครองคนหนึ่ง]

กระทู้นี้เข้ามา เป็นเรื่องเลยครับ .. ขอให้ทุกคนคิดเป็นกลางๆครับ ทั้งผู้ปกครอง ทั้งคุณครู ทั้งโรงเรียนในฐานะผู้ประกอบการ เราช่วยๆกันดีกว่าครับ เพราะงานนี้ทุกคนมีได้มีเสีย รร.ก็ได้ประโยชน์ทั้งทางด้านการศ฿กษาเด็ก ทั้งทางด้านธุรกิจ ทั้งทางชื่อเสียง ครูมีน้อยแต่นักเรียนนะมาก อัตราส่วนมันไม่สมดุลกัน ถ้าลูกเราซน เราก็ต้องยอมรับหรือบอกกล่าวกะคุณครูบ้างก็ดีนะครับ เพราะเด็กบางคนก็ซนไม่เหมือนกัน แต่ทั้งนี้และทั้งนั้นในเมื่อรร.ได้รับความไว้วางใจจากผู้ปกครองก็ต้องทำให้ดีที่สุด ปลอดภัยไว้ก่อน ของๆใครเค้าก็รักเค้าก็หวงกันทุกคนแหล่ะครับ..ขึ้นอยู่แต่ว่า ทุกคนต้องทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด แต่ก็ควรบอกกล่าวรร.เพื่อปรับปรุงแก้ไขถ้าเห็นว่า รร.ทำไรไม่ถูกต้อง ..แต่กรณีของ."คุณผู้ปกครองตาดำๆ"ก็เป็นอีกตัวอย่างที่ทุกคนที่มีลูกๆหลานๆควรให้ความสนใจ ..ทั้งผู้ปกครองคุณครูและผู้บริหารโรงเรียนครับ

[bicadd]

พลัดหลงกับลูกในโรงเรียน ก็โทษว่าครูไม่ดูแล
ถ้าพลัดหลงกับลูกในห้างฯ ก็คงโทษว่ายามไม่ดูแล

ก่อนที่จะโทษอะไร ควรคิดก่อนว่าตัวเราเองทำดีแล้วหรือยัง ถ้าดูแลลูกให้ดีไม่เผลอ คงไม่พลัดหลงกับลูก
อ่านแล้วเป็นเวลาเลิกเรียนแล้ว เด็กจึงสามารถออกมาข้างนอกได้ เพราะถ้าผู้ปกครองยังไม่ไปรับหรือยังอยู่ในเวลาเรียนครูคงไม่ให้ออกมาจากห้องเรียน ซึ่งจะดูแลได้ง่าย เมื่อรับออกมาแล้วก็เป็นหน้าที่รับผิดชอบของผู้ปกครองที่ต้องดูแล

ครูที่อยู่หน้าประตูโรงเรียนคงไม่ได้คิดหรอกว่าจะมีผู้ปกครองที่ไม่ใส่ใจลูกตัวเองได้แบบนี้

คนละประเด็นกันเลยครับ ในห้างกับโรงเรียน  ในห้างใครเข้าออกก็ได้ไม่มีใครดูแลตรงประตู แต่นี่เป็นโรงเรียนนะครับ แล้วเด็กนี่เด็กอนุบาลนะครับ คุณคิดได้งัยว่าเหมือนกัน

[ผู้ปกครองตาเริ่มขาว^_^]

เป็นจขกท.ค่ะ เพิ่งมาตอบอันนี้อันแรก สัตย์จริงค่ะ มีบาง คห.คิดว่า ยังงัยดิฉันก็ดึงดันจะโทษครูอย่างเดียว ไม่ใช่ค่ะ ตอนเจอลูกแล้ว คิดอยู่นานว่าจะคุยกับครูที่เฝ้าตรงประตูดีมั้ย แต่ก็คิดว่าบอกซักนิดก็ยังดีเพราะอยากให้เค้ารับรุ้ว่า เออน๊ะเคยมีแบบนี้ ต้องระวังให้มากขึ้น 
ถึงคุณ นัฐดลย์ และแม่ปีก  รับลูกจากห้องที่เค้ามารวมกันหลัง 5 โมงค่ะ ก็จะมีใบเซ็นชื่อครูเค้าไม่ได้มาเช็คหรอกค๊ะว่าผู้ปกครองเซ็นหรือไม่เซ็น เพราะเราเคยให้คนอื่นไปรับ บัตรไม่มี เซ็นในสมุดก็ไม่เซ็น  พอลูกเห็นเราก็เดินมาหาบังเอิญว่า มีของบางอย่างสลับกับเพื่อน เราจึงบอกลูกว่า นี่ไม่ใช่ของหนู นี่ของเพื่อนคนนี้น๊ะ เราเลยเรียกหาเพื่อนคนนั้น พอได้ของแล้ว หันมาดูลูกไม่อยู่ตรงนั้นแล้วค่ะ  ไม่ต้องสันนิฐานหรอกค่ะ ว่ายืนเม้าส์อยู่(^_^) ปกติไม่เคยค่ะเราจะอยู่กับลูกตลอด นั่งเฝ้าคอยเล่นของเล่นในโรงเรียน แต่วันนั้นมันเป็นแบบที่ว่ามาน่ะค่ะ  โทษตัวเองมากเพราะสอนลูกไม่ได้ว่าต้องกลัวคนซะบ้าง กลับมาโทษตัวเองอยู่ที่บ้านโทรหาแม่ต่างจังหวัดขอคำปรึกษา แต่เรื่องครูและ โรงเรียนก็คือ แค่ให้เป็นอีกส่วนที่ดูแลลูกของเรา ซึ่งนั่นก็คือหน้าที่นึง ของบ้านหลังที่สอง มิใช่หรือค๊ะ ขอโทษหากเรื่องนี้มันทำให้ใครหลายคน รมณ์ขึ้น  รร.อื่นเราไม่รู้ เพราะเราชอบที่นี่เรื่อง บรรยากาศ การจำเด็กได้อย่างเม่นยำของครู แม้เจอข้างนอกก็ยังทักลูกเราเลย 

เรื่องห้าง กับ รร. นี่ ถ้าลูกหายที่ห้าง เราโทษตัวเองและตีลูกค่ะ สัตย์จริงเช่นกัน เราจะไม่โทษยาม เพราะมันไม่ใช่หน้าที่โดยตรงของเค้า (แต่หาก คนจิตใจดีจะดูแลเด็กที่เดิน คนเดียวออกจากห้าง ก็ดีใจค่ะที่ยังมีคนมีจิตใจดีอยู่) ตัวเราเคยเจอเด็กอยู่คนเดียว จับเลยค่ะ แล้วถาม เด็กบางคนบอกข้อมูลตัวเองและพ่อแม่ไม่ได้ค่ะ  เราก็ต้องถามว่ามีใครรู้จักหรือบ้านหนูอยู่ไหน  และไปส่ง ไม่ได้ยอตัวเองค่ะ แต่คิดว่าเด็กคนนั้นโชคดี ที่เจอ เรา

[Premier]

คนละประเด็นกันเลยครับ ในห้างกับโรงเรียน  ในห้างใครเข้าออกก็ได้ไม่มีใครดูแลตรงประตู แต่นี่เป็นโรงเรียนนะครับ แล้วเด็กนี่เด็กอนุบาลนะครับ คุณคิดได้งัยว่าเหมือนกัน

ใช่ มันคนละประเด็น ถ้าลูกหายในห้างฯคงไม่มีใครไปโทษยามหรอก แค่ยกตัวอย่างให้ดูว่าปัญหามันเกิดจาก ปัญหาเดียวกันคือ การไม่ดูแลเด็กให้ดี ไม่ควรจะไปโทษใคร
คนเป็นพ่อเป็นแม่ อย่าคิดว่าคนอื่นดูแลลูกของเราได้ ฝากชีวิตลูกไว้กับคนอื่นได้
สิ่งแรกที่คุณควรโทษคือ ตัวเอง กลับบ้านไปนั่งหน้ากระจกแล้วด่าตัวเอง ว่าคุณทำแบบนั้นกับลูกได้อย่างไร
ถ้าให้ดีบอกให้สามีช่วยตบสักทีจะได้เตือนใจไว้ ว่าเด็กอายุเท่านี้ควรจะใส่ใจดูแลมากขนาดไหน

[แมงกระจั๊ว]

กระผมเป็นคนนึงที่ไปรับลูกสาวที่โรงเรียนทุกวัน วันละสองรอบเพราะคนโตกับคนเล็กเลิกไม่พร้อมกัน จากประสบการณ์จะเห็นได้ว่าคุณครูแยกไม่ออกหรอกขอรับว่าเด็กที่เดินออกพร้อมๆกันเป็นลูกหลานของใคร ในกรณีนี้กระผมเชื่อเหลือเกินว่าลูกของคุณเดินตามหลังเด็กและผู้ปกครองคนอื่นออกไป ถ้าเดินเดี่ยวออกไปคนเดี่ยวกระผมเชื่อเหลือเกินว่าคุณครูคงเอะใจ

และถ้าถามว่าคุณครูบกพร่องไหม คำตอบคือบกพร่องขอรับ แต่ที่ต้องสอบถามเพิ่มคือคุณแม่เคยบอกคุณลูกไหมว่าอย่าออกไปนอกโรงเรียนคนเดียว ซึ่งกรณีดูเหมือนจะผิดกันที่ทั้งสองฝ่ายขอรับ

และถ้าถามว่าสมควรรายงานให้ทางผู้บริหารโรงเรียนทราบไหม ขอตอบว่าสมควรขอรับ เมื่อเหตุเกิดจะมาจากความผิดของคุณลูกและคุณแม่ แต่คนที่ผิดด้วยนั่นคือคุณครูขอรับ ให้ทางโรงเรียนเป็นผู้ว่ากล่าวตักเตือนคุณครู ให้คุณแม่ว่ากล่าวตักเตือนคุณลูก และให้ประสบการณ์นี้เป็นข้อเตือนใจคุณแม่ขอรับ

และกระผมไม่ทราบหรอกขอรับว่าโรงเรียนอะไร แต่หากคุณแม่ไม่สบายใจก็ย้ายโรงเรียนเถิดขอรับ อ่อแต่ปัญหาแบบนี้จริงๆแล้วแทบจะเกิดขึ้นทุกโรงเรียนนะขอรับ อย่างที่เรียนไว้แล้วขอรับ ช่วงเวลาเลิกเรียน ทั้งผู้ปกครองและเด็กทยอยกันออกมา บางคนผู้ปกครองหนึ่งเด็กสองคน บางคนผู้ปกครองสองคนเด็กคนนึง เดินตามๆกันไป กระผมบอกได้เลยว่าแยกไม่ออกหรอกขอรับว่า เด็กคนที่เดินดุ่มๆออกจากโรงเรียนนั้นลูกเต้าเหล่าใคร

[แรงเชียว หวิบใครมา]

คุณ Premier เป็นไรมาก ป่าว

[jelato]

จากความคิดเห็นที่ผ่านมานั้น บ้างก็บอกว่าคนโน่นผิดคนนี้ควรปรับปรุง แต่ความคิดเห็นส่วนใหญ่มักจะบอกว่า ครูกับเด็กอยู่ในภาวะที่ไม่สมดุลกัน เด็กมีมากเกินกว่าที่ครูจะดูแลได้ทั่วถึง นั้นหมายความว่าโรงเรียนแห่งนั้น เน้นปริมาณของเด็ก อาจจะไม่ได้สนใจสักเท่าไหร่เรื่องการดูแล เพราะถ้าหากใส่ใจกันแล้ว จำนวนเด็กและครูต้องอยู่ในสัดส่วนที่เหมาะสม การที่จำนวนเด็กมากจนครูไม่สามามรถดูแลได้อย่างทั่วถึงหมายความว่า สถานประกอบการณ์มุ่งหวังที่จะกอบโกยผลประโยชน์เข้าสู่ตนโดยมิได้สนใจอย่างอื่น ดูอย่างทุกวันนี้ 1 ห้องมีเด็กประมาณ 48-58 คน ต่อครู 2 คน สภาพห้องเรียนก็อึดอัด บ้างห้องไม่เหมาะกับการเรียนด้วยซ้ำไป แล้วถ้าเป็นเช่นนี้จะดูแลให้ทั่วถึงได้อย่างไร ก็คงเป็นเรื่องที่ลำบากอยู่ งานครูก็เยอะไหนจะต้องตรวจการบ้านเด็ก ไหนจะต้องเตรียมสอน จึงไม่แปลกใจถ้าครูจะดูแลเด็กไม่ทั่วถึง

[สงสัย]

ตกลงลูกอายุกี่ขวบครับ  จะได้ตอบคำถามได้ถูก 

[จิโอโน่ 50 cc.]

...อันนี้ขอเปลี่ยนเรื่องนิดนึงนะครับ(ต้องขอโทษด้วย) คือผมเป็นคนนึงที่ขายของอยู่ตลาดกรีนเวย์ ทุกวันไม่ว่าจะวันที่คนน้อยรึคนมากที่ตลาดกรีนเวย์ ต้องมีประกาศของหาย(โดยเฉพาะกุจแจรถ)และตามมาด้วยเด็กหายประมาณว่าพลัดหลงกับผู้ปกครองเสมอๆ เลยคิดว่าขนาดลูกเรา เราดูเองยังมีพลาดที่โรงเรียนเด็กตั้งเท่าไหร่ครูกี่คนต่อเด็กกี่คน อันนี้แค่ลองมาเล่าสู่กันฟังเท่านั้นนะครับ...

[pinyanun]

ถ้าผมเป็นครูเวรได้รับมอบหมาย ให้ดูแลหน้าประตู ก็คงได้รับหน้าที่มาว่าให้ช่วยดูนักเรียนที่ไม่มีผู้ปกครองมารับให้อยู่ในโรงเรียนก่อน ถ้ามีผู้ปกครองมายืนยันแล้วจึงอนุญาตให้ออกไปนอกโรงเรียน ผมก็คงต้องทำหน้าที่อย่างดีโดยไม่ให้มีเด็กออกไปโดยไม่มีผู้ปกครองที่ถูกต้องมารับ แต่ถ้ามีเด็กหลุดลอดออกไปได้ ก็คงเป็นความบกพร่องต่อหน้าที่ของผมที่ได้รับมอบหมาย และคงต้องหาสาเหตุว่าทำไม ดูแลไม่ทันก็ต้องแจ้งผู้บังคับบัญชาให้ช่วยเพิ่มเจ้าหน้าที่

[0958]

ถ้าผมเป็นครูเวรได้รับมอบหมาย ให้ดูแลหน้าประตู ก็คงได้รับหน้าที่มาว่าให้ช่วยดูนักเรียนที่ไม่มีผู้ปกครองมารับให้อยู่ในโรงเรียนก่อน ถ้ามีผู้ปกครองมายืนยันแล้วจึงอนุญาตให้ออกไปนอกโรงเรียน ผมก็คงต้องทำหน้าที่อย่างดีโดยไม่ให้มีเด็กออกไปโดยไม่มีผู้ปกครองที่ถูกต้องมารับ แต่ถ้ามีเด็กหลุดลอดออกไปได้ ก็คงเป็นความบกพร่องต่อหน้าที่ของผมที่ได้รับมอบหมาย และคงต้องหาสาเหตุว่าทำไม ดูแลไม่ทันก็ต้องแจ้งผู้บังคับบัญชาให้ช่วยเพิ่มเจ้าหน้าที่

บร้าา ใครบอก เขาให้ฉันไปเฝ้าฉันก็เฝ้าสิ ประตูอะ เขาให้ฉันไหว้ปะหลกๆ ฉันก็ทำแล้ว ไหว้สวยทุกชอท จะให้ฉันส่ายตามองดูทุกคนเป็นไปไม่ได้หรอกนะ ฉันยืนกันสองสามคน นักเรียนมีเป็นร้อยเกือบเจ็ดร้อยคน ปล่อยมันหลุดๆไปมั่งก็ได้ ฉันไม่ใช่สับปะรดนะจ้ะ ลูกเต้าเหล่าใครก็ไปกำชับกันเอาเิองสิ จะเอาอะไรกับฉันนักหนา ฉันเครียด 55555

[เพลบอย]

เมื่อเช้าขี่รถผ่านหน้า รร เอกชนชื่อดังแห่งหนึ่งแถวๆวัดเกาะเสือ (ขอไม่บอกชื่อนะ ) หน้า รร มีครูมายืนเป็นจุดๆตามทางเท้า ประมาณ 5-6 คน เพื่อคอยเปิดประตูให้กับเด็กนักเรียนที่ผู้ปกครองมาส่งด้วยรถยนต์ ทำคล้ายๆตั้งแถวต้อนรับนายเลย ไม่รู้เดี๋ยวนี้ครูเป็นครูหรือเป็นลูกจ้างนักเรียน  แล้วยังสังเกตว่า รร นี่ผู้ปกครองก็ชอบเอารถยนต์มาส่งลูกกันจัง สงสัยจะแข่งขันเอาหน้าเอาตากัน รู้หม้ายว่าถนนแคบ รถผู้ปกครองที่มาส่งก็รอคิวกันยาวเพื่อที่จะจอดแล้วให้ครูเปิดประตูให้เด็กลงไป  ไม่ได้ว่าดีหรือไม่ดี แต่ในฐานะขับรถเส้นนั้นประจำมันทำให้รถติดมากๆๆๆๆๆๆ 

[namfonfad]

ถ้าจำไม่ผิดคงจะเป็นโรงเรียนที่ลูกสาวเรียนอยู่แน่ๆ บอกตรงๆ รับไม่ได้ค่ะ ถ้าเกิดมีคนจูงมือเด็กหายไป จะทำยังไง คุณครูเวรต้องตาไวค่ะ จะบอกว่าเด็กเยอะ ตาลายไม่ได้ค่ะ แล้วที่บอกว่าดูที่ตัวเราได้ยังไง ดูยังไงค่ะอยากทราบค่ะ
ลูกอยู่โรงเรียนพ่อแม่ก็หวังพึ่งพาคุณครูดูแลลูกให้นะค่ะ จ่ายค่าเทอมก็แพงอยู่นะค่ะ อีกอย่าง เด็กยังเล็กอยู่นะค่ะ ปล่อยให้เดินออกไปได้ยังไง ต้องถามหาผู้ปกครองเด็กก่อนสิค่ะ
ดิฉันร้องเรียนแน่นอนค่ะ คุณครูจะได้ไม่หละหลวมในการดูแลเด็กค่ะ

ดิฉัน คอมเม้นท์ไปว่า  ทุกอย่างเริ่มได้ที่ตัวเรา  ไม่ใช่  ดูที่ตัวเราค่ะ  ความหมายไม่เหมือนกันนะค่ะ เพราะดิฉันคิดว่า ครอบครัวคือจุดเล็ก ๆ ที่สามารถ เริ่มต้น ให้ทุกอย่างเกิดขึ้นได้ เหมือนสมัยที่คุณพ่อ คุรแม่ สอนเราไงค่ะ แต่สมันนี้ อาจจะต้องสอนและพูด รวมถึงตักเตือนมากหน่อยเท่านั้นเองค่ะ ...

[แม่ของลูก]

พลัดหลงกับลูกในโรงเรียน ก็โทษว่าครูไม่ดูแล
ถ้าพลัดหลงกับลูกในห้างฯ ก็คงโทษว่ายามไม่ดูแล

ก่อนที่จะโทษอะไร ควรคิดก่อนว่าตัวเราเองทำดีแล้วหรือยัง ถ้าดูแลลูกให้ดีไม่เผลอ คงไม่พลัดหลงกับลูก
*เห็นด้วยคะเรื่องเล็กๆๆทำเป็นเรื่องใหญ่ อย่างน้อยๆๆๆลูกก็อยู่หน้าโรงเรียน พลัดหลงกับลูกก็แสดงว่าเจอกันแล้ว บางทีลูกอาจจะไปบอกครูที่เฝ้าประตูว่าคุณแม่ไปรออยู่ที่หน้าโรงเรียนแล้วก็ได้ อย่าโทษโรงเรียนสิคะ