เรื่องเล่าผ่านกาลเวลา ตอน : อาทิตย์สุดท้ายก่อนปีใหม่

[ทีมงานบ้านเรา]

ที่มา Kai Sirichote กลุ่ม นาฬิกาแห่งกาลเวลาที่ สงขลา (Sinc.19Feb2011)


เรื่องเล่าผ่านกาลเวลา #65
ตอน : อาทิตย์สุดท้ายก่อนปีใหม่ เข้าสู่โหมด แลกของขวัญ

[attach=1]

นักเรียนทุกคน ทางโรงเรียนของเราจะจัดกิจกรรมเนื่องในวันส่งท้ายปีเก่าขึ้นปีใหม่ภายในชั้นเรียนของเรา เราจัดให้มีกิจกรรมและกาลเล่น โดยมีกิจกรรมแลกของขวัญในห้องของเรา โดยให้นักเรียนทุกคนเตรียมของขวัญมูลค่าห้ามต่ำกว่า20บาทและไม่เกิน50บาท นำมาจับฉลากแลกของรางวัลกัน

ก็นับเป็นประเพณีนิยมที่คนไทยนิยมทำกัน และสืบทอดกันมาจนถึงปัจจุบันนี้ แม้นว่าสิ่งของที่นำมาแลกกัน และมูลค่าที่อาจจะต่างกัน ตามกาลเวลา แต่การปฎิบัติยังเกิดขึ้นสืบทอดเรื่อยมา

เด็กน้อยในวันนั้นล้วนเติบใหญ่ ตามวัยจนกลายเป็นพ่อแม่คนในวันนี้ ด้วยคำถามที่เด็กน้อยในวันนั้นกับคำถามของเด็กน้อยในวันนี้ไม่น่าจะแตกต่างกัน

คุณแม่ครับ/คุณแม่ค่ะ คุณครูเขาบอกว่าจะจัดให้มีการแลกของขวัญกันในห้องเรียน มูลค่าของที่ครูบอกคือขั้นต่ำเท่านั้นเท่านี้บาทและไม่เกินเท่านั้นเท่านี้บาท เราจะซื้ออะไรดีหละค่ะคุณแม่

การสั่งทำกิจกรรมของคุณครูต้องกลับกลายเป็นหน้าที่และความรับผิดชอบของคุณแม่ ที่อาจต้องหาเงินเพื่อให้ลูกได้มีส่วนร่วมในกิจกรรม หรือต้องพาลูกๆไปเลือกซื้อของตามงบที่คุณครูกำหนดขึ้น

เอ๊ะ!! เราจะซื้ออะไรให้ลูกไปจับของขวัญดีนะ มูลค่าที่ตามที่แจ้งจะได้ของอะไรที่ดูไม่น่าเกลียดนะ ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ในความคิดของคนเป็นผู้ปกครองเสมอ โดยของที่ผู้ปกครองเล็ง มักจะหนีไม่พ้นข้าวของเครื่องใช้ประจำวัน อย่างสิ่งของในร้านโชว์ห่วย ทีมีมูลค่าไม่สูงมากนักซื้อได้หลากหลายหรือหลายชิ้น

แป้ง สบู่ ยาสีฟัน ผงซักฟอก ขันน้ำ กล่องใส่สบู่ มักจะถูกเป็นตัวเลือกต้นๆที่เป็นที่นิยมที่จะนำมาจับของขวัญกัน แต่ด้วยหารู้ไม่ว่า อาจเป็นสิ่งที่เด็กๆไม่ต้องการ หลังจากภายหลังที่เด็กๆได้จับฉลากและได้ในสิ่งที่ไม่ต้องการมา และแม้นจะเปลี่ยนรูปแบบเป็นหาสิ่งของอย่างอื่นเข้ามาทดแทน ตามสภาพกาลที่เปลี่ยนไปตามยุคสมัยก็ตาม

คำสั่งของครูบาอาจารย์ก็เฉกเช่นเดียวกัน ที่ในแต่ละปีก็มักอาจจะออกกฎกติกามาเพื่อให้สอดคล้องกับสภาพกาล เช่น ปีนี้จัดให้มีกิจกรรมแลกของขวัญ มูลค่าเท่านั่นเท่านี้บาท แต่สิ่งที่ห้าม ก็มีเพิ่มขึ้นทุกปี

ปัจจุบันเลยอาจกลายเป็นปัญหาโลกแตกสำหรับผู้ปกครองหลายคนที่ครั้งนึงที่พ่อแม่เคยพาไปซื้อของในวัยเด็ก ที่อาจคิดไม่ออกว่า จับฉลากแลกของรางวัลขั้นต่ำ50บาท ห้าม แฟ๊บ แก้ว สบู่ แป้ง ขนมนมเนยต่างๆ และอีกหลากหลายจากคำสั่งของคุณครู

แล้วเราจะต้องซื้ออะไรดีนะ ที่เด็กๆเขาสามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้ และไม่ตรงกับข้อห้ามที่เป็นไปตามกฎที่กำหนดขึ้น ในหลายครั้งหลายหนบนพื้นฐานของความจริงที่ประสบพบเจอ มีผู้ปกครองหลายคนที่ลักไก่ซื้อของต่ำกว่ากฎเกณฑ์ที่กำหนด และก็มีไม่น้อยที่ซื้อของเกินมูลค่าที่กำหนด เพื่อหนีกฎเกณฑ์ห้ามนั่นห้ามนี่

ในปีใหม่ปีนึงในอดีต ผมเองก็ได้มีการเข้าร่วมกิจกรรม แลกของขวัญ ที่จัดขึ้นกันเอง ไม่ใช่กิจกรรมในโรงเรียน มีคุยกันว่า ขั้นต่ำ80บาทไม่เกิน150บาท มีคนเข้าเล่นกันร่วมยี่สิบคน มีผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย มีเด็กๆรุ่นผมเพียง4-5คนนอกนั้นอายุห่างจากผมเกือบรอบ กติกามีอยู่ว่า ห้ามแป้ง ห้ามแฟ๊บ สบู่ ผ้าขนหนู ยาสีฟัน

ผมได้ไปซื้อชุดเครื่องแก้วมาร่วมจับฉลาก ห่อของขวัญรอวันเป็นที่เรียบร้อย เมื่อถึงวันเวลาส่งท้ายปีใหม่ ผมจับฉลากได้ของขวัญกล่องโต ห่อหุ้มสวยงาม ของภายในกล่องน่าจะมีมูลค่าทางจิตใจยิ่ง มีพี่คนนึงถามผมว่า กล่องสวยจังแลกกันไหม ถามหลังการจับฉลากไปตอนยังไม่แกะกล่อง ไม่แลกครับผมยืนยัน

เมื่อทุกคนแลกของขวัญเสร็จ บางคนก็แกะกล่องออกมาด้วยความอยากรู้ บางคนก็ไม่แกะด้วยความอยากลุ้น คนที่แกะกล่องเจอะของที่เขาไม่ถูกใจเขาก็ขอแลกกันตามความพอใจอย่างสนุกสนาน ส่วนผมเองก็ไม่แกะด้วยความอยากลุ้นเก็บไปลุ้นที่บ้าน หลังงานเลิก เช้าวันรุ่งขึ้น ผมแอบแกะของรางวัลที่ได้มาลุ้น

ป้าด!! ภายหลังการแกะกล่องของขวัญ สิ่งที่ผมได้รับ เป็นยกทรงไทร์อัมพ์ 1ตัว เวรหละแล้วจะทำไงดีนี่ ใส่เองก็ไม่ได้ คนอื่นเขาก็แลกกันไปหมดแล้ว ปีนั้น ผมจำต้องเก็บยกทรงเพื่อกลับไปแลกของในปีต่อไป...ทำไมถึงทำกับฉันได้

Aduh Amboi Ma
21Dec2018