ยังจำไอ้นี่กันได้ไหม (สำหรับบางคน)

[กิมหยง]

นึงถึงการเกณฑ์คนในหมู่บ้าน
ช่วยกันเกี่ยวข้าว  แล้วช่วงพักเที่ยงนั่งทานข้าว

แม้มีแต่ปลาเค็ม ก็อร่อยที่สุดในโลก

เสร็จแล้ว เอนกาย ลงพักนอน

โรงแรม 18 ดาว ค่าห้องคืนละล้าน ก็สู้ไม่ได้ครับ

[ฅนเกาะเสือ]

ถูกต้องที่สุดครับท่าน กิม แต่ก่อน ตอนเด็กช่วงปิดเทอมใหญ่นี้แหละ หลังจากเจ้าของนาเกี่ยวข้าว เก็บเลียงเหม็ดแล้ว พวกผมสี่-ห้าคน ถุงปุ๋ย+แกะ คนละอันออกเดินลุยไปตามทุ่งนาที่เกี่ยวแล้วนั้น..เพื่อเก็บข้าวตก(คือรวงข้าวเล็กบ้าง ใหญ่บ้างที่รอดสายตาเจ้าของนา)เที่ยงกลับบ้านมาก็ได้คนละกระสอบปุ๋ย  บ่ายไปอีกรอบ รวบรวมไว้ แล้วมานวดอาทิตย์ละครั้ง ได้หลายสิบกิโล แบกไปขายโรงสีได้หลายบาทครับ กว่าโรงเรียนจะเปิด กะพอซื้อ หนังสือเรียนบ้าง..เสื้อผ้าบ้าง  ..  จนทุกวันนี้ก็ยังไม่ลืมข้าวตกครับผม..

                                               ขอบพระคุณครับท่าน  กิม

[แม่ปีก]

+1

แถมกินเท่าไหร่ก็ไม่อิ่ม กินข้าวอร่อยได้บรรยากาศมีความสุขสุดๆ
ปลาแห้ง แกงเลียง น้ำชุบ ลูกแตงโม น้ำในบ่อซึม 

[กิมหยง]

แล้วทำไม ทั้งหมดหายไป

เหลือเพียงความทรงจำละครับ

ในเมื่อเป็นสิ่งที่ดี ที่ควรให้ลูกหลานเราได้สัมผัสบ้าง

[ตนไท]

แถวสุราษก็มีนะค่ะ   ทำไมจึงหายเพราะนิบมเอามาปลูกปาล์ม กับยาง เพราะราคาดีกว่า เชื่อเถอะว่า อนาคตไม่ไกลข้าวจะกับมาแพงเพราะทั่วโลกเกิดอุทกภัยมากมาย คนมากขึ้น  ยังไงบ้านเราก็ปลุกได้นะ ปลูกข้าวไร่นะ  ไม่ต้องใช้น้ำ  ใช้สารเคมี  แค่นกกระจาบเท่านั้นที่ต้องดู

[puiey]

ตอนนี้การปลูกข้าวมันเป็นธุรกิจไปแล้วครับ ไม่ใช่วิถีชีวิตแบบเดิม ๆ อีกต่อไปคงหายากขึ้นครับ

[ชาวนาในปัจจุบัน]

ตอนนี้ทางภาคกลางเขาปลูกข้าวแบบขอไปที  เพื่อต้องการค่าชดเชยต่างๆจากรัฐบาล เช่น ค่าน้ำท่วม ค่าแก้มลิง เป็นต้น ต่อไปเราต้องซื้อข้าวกินจากเขมร จากเวียดนามแล้ว

[ฅนเกาะเสือ]

แล้วทำไม ทั้งหมดหายไป

เหลือเพียงความทรงจำละครับ

ในเมื่อเป็นสิ่งที่ดี ที่ควรให้ลูกหลานเราได้สัมผัสบ้าง

แถวบ้านผม โหม นากุ้งมารุกรานพื้นที่ฉาดแล้ว รัศมีจากชายเลเข้าไปมากกว่า 10 กม. ล้วนแต่เป็นนากุ้ง เติ้นไม่ทำเองก็ต้องขายที่ เพราะดินเค็มปลูกข้าวไม่ได้ ซี้เบ้งแหม็ด แม้แต่ต้นโหนดกะตาย..พันนี้แล้วอิเหลือพลื่อหละท่านกิม ซ้ำร้ายกว่านั้นเดี๋ยวนี้มีแต่บ่อร้าง หรือม่ายกะเลี้ยงปลานิลแหละเพราะ ไม่ไหวแล้วเลาะของ(เจ๊งนะครับ)

[เพิ่มเติม]

+1

แถมกินเท่าไหร่ก็ไม่อิ่ม กินข้าวอร่อยได้บรรยากาศมีความสุขสุดๆ
ปลาแห้ง แกงเลียง น้ำชุบ ลูกแตงโม น้ำในบ่อซึม

ตบท้ายแตงไท เท่ดิบ หลอยหนัด เสร็จหลับ.....

[เด็กข้างวัด]

แล้วทำไม ทั้งหมดหายไป

เหลือเพียงความทรงจำละครับ

ในเมื่อเป็นสิ่งที่ดี ที่ควรให้ลูกหลานเราได้สัมผัสบ้าง

ก็เพราะความเจริญ ศิวิไล เข้าถึง สบายกันจนลืมความลำบากเมื่อครั้งก่อน ถามสักหิด เด็กสมัยนี้ ยังรู้จัก เกียงป๋อง กันอยู่อีกเลยหม่ายละ

[แม่ปีก]

ตบท้ายแตงไท เท่ดิบ หลอยหนัด เสร็จหลับ.....

เราไม่หาญหลับ  กลัวคนบ้าอย่างแรง (คนแก่ชอบหลอกว่ามีคนบ้ามาตามทางรถไฟ สงสัยกลัวเด็กจะหนีไปเล่นตกน้ำตกท่า)

[แม่ปีก]

ก็เพราะความเจริญ ศิวิไล เข้าถึง สบายกันจนลืมความลำบากเมื่อครั้งก่อน ถามสักหิด เด็กสมัยนี้ ยังรู้จัก เกียงป๋อง กันอยู่อีกเลยหม่ายละ

เด็กสมัยนี้ เท่าที่เห็นไม่อยู่หน้าคอมพ์ฯ ก็ก้มหน้าก้มตาจิ้ม ไอโฟน ไอแพด

[หนุ่มเหลือน้อย]

สมัยแต่แรก...การช่วยเหลือกันเก็บข้าว...ภาษากลางเรียกว่า "ลงแขก"  ภาษาบ้านเราเรียกว่า "กินวาน"  คือการขอช่วยกันหลายคนมาทำงาน  แล้วเจ้าของงานทำอาหารเลี้ยง   ผมเคย"กินวาน" เก็บช้าวเสร็จแล้วเขาทำ "หนุมน้ำ" (ขนมลอดช่องเขียว)  ผมใส่ถ้วยแล้วยกซด ไม่ต้องใช้ช้อน....หรอยจังหู....
  หวางนี้  นาร้างเหม็ดแล้ว   เอานาไปโปลกยาง  โปลกปาล์ม  ต่อไปต้องซื้อข้าวจากเขมร  ลาว เวียตนาม....

[ดีเจ.ตะวัน ละงู]

บรรยากาศเก่า ที่หวลกลับมาไม่ได้แล้ว.. พวกเราช่างโชคดีเหลือเกิน ที่ได้มีโอกาสได้สัมผัสกับบรรยากาศแบบนี้ มาแล้ว

[กิมหยง]

วันนี้แวะไปทานก๋วยเตี๋ยวบ้าน ๆ ที่อร่อยที่สุดในจังหวัดสงขลา
ขาหลบเห็นนาบิ๊งหนึ่ง

เลยหยุดแวะถ่ายรูปมาฝากชาวกิมหยงจ้า

[กิมหยง]

เจอลุงคนนี้กำลังเกี่ยวข้าวอยู่คนเดียว

เห็นลุงใช้เคียวเกี่ยวข้าวแทนแกะครับ

แปลกดี

เพราะตอนเด็ก ๆ ข้าพเจ้ารู้สึกว่าถ้าใช้เคียว มันต้องเกี่ยวข้าวมาทั้งกอ
แต่ลุงใช้เคียวเกี่ยวข้าวเฉพาะรวงข้าวมาครับ

[กิมหยง]

สด ๆ จากนา

สงสัยหากปอกข้าวหุงกินกลางนา คงได้วิตตามินแบบเต็ม ๆ

[กิมหยง]

เมื่อก่อนคงเห็นเป็นนาผืนสีทองอร่ามไปสุดลูกหูลูกตา

แต่ปัจจุบันแถว ๆ ท่าเมรุกลายเป็นสวนยางบ้าง สวนผักบ้าง
แทบไม่เหลือนาข้าวแล้วครับ

[กิมหยง]

สวยงามแบบท้องไร่ท้องนา

[ต]

xxx

[puiey]

แถวบ้านผม โหม นากุ้งมารุกรานพื้นที่ฉาดแล้ว รัศมีจากชายเลเข้าไปมากกว่า 10 กม. ล้วนแต่เป็นนากุ้ง เติ้นไม่ทำเองก็ต้องขายที่ เพราะดินเค็มปลูกข้าวไม่ได้ ซี้เบ้งแหม็ด แม้แต่ต้นโหนดกะตาย..พันนี้แล้วอิเหลือพลื่อหละท่านกิม ซ้ำร้ายกว่านั้นเดี๋ยวนี้มีแต่บ่อร้าง หรือม่ายกะเลี้ยงปลานิลแหละเพราะ ไม่ไหวแล้วเลาะของ(เจ๊งนะครับ)

ถ้านากุ้งมันทำลายสิ่งแวดล้อม น่าจะมีการควบคุมการใช้ที่ดินเพื่อการทำนากุ้งบ้างนะ หรือว่ามีแล้ว ไม่รู้เค้าคุมกันแบบใหน แล้วทัพยากรดินที่สูญเสียไปจะสามารถฟื้นฟูกลับมาได้หรือเปล่านะ

[เณรคิด]

บ้านเราแต่แรก เวลาขอช่วยคน(ลงแขก)เก็บข้าวไร่ เขาจะเลี้ยงโสดาตราธง เด็กชอบแรงเพราะ ไม่หอนได้กิน
โดยเขาจะตัดซังข้าวสดๆ มาทำกล้องดูดน้ำโสดาหอมต้นซังขึ้นหมูกนิ หรอย กินแล้วเอย...ดังบะ
ได้บรรยากาศดีจัง ตอนนี่โสดาตราธง ไม่มีแล้ว