ป้ายห้ามจอดหน้าบ้าน (แถวโรงเรียนดังในเมือง)

[จูกรีนเวย์]

จบประเด็นนี้ง่ายสุด
คือให้"เป็นที่ทราบกันโดยทั่วไป"ว่า
การหาเวลาเข้า-ออก จอดรถ พึงเป็น"ภาระ"เจ้าของบ้านนั้นๆเองเสียก่อน
โดยสิทธิที่คุณพึงได้ นอกเหนือจากนั้น คือจะนำรถเข้าออกตอนไหนก็ได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง
โดยไม่เบียดบังสิทธิส่วนบุคคลอื่นอันเป็นสาธารณะมาเป็นของตนแต่เพียงฝ่ายเดียว เป็นตัวตั้ง เท่านั้นเองครับ

[ถามตำรวจมา]

ถ้าไม่คิดถึงเรื่องกฏหมาย ก็ขอให้คิดถึงเรื่องมารยาท เอาใจเขามาใส่ใจเรา ดีกว่า

กระทู้นี้สะท้อนให้เห็นว่า ทำไมจึงเห็นคนในสังคมชอบทำอะไรกันแบบมักง่ายมากขึ้น

ถ้าคนที่ชอบไปจอดขวางทางเข้าบ้านคนอื่น  มีคนมาจอดขวางทางเข้าบ้านคุณ คุณจะทำอย่างไร รู้สึกอย่างไร
เวลาที่คุณต้องนำรถออก แต่ออกไม่ได้

สังคมจะดีได้ ถ้าเอาใจเขามาใส่ใจเรา มีน้ำใจ

[ถามตำรวจมา]

เปรียบเหมือน เห็นคนแก่ขับรถทะเร่อทะร่าออกมาจากทางรอง คุณอยู่ทางเอกคุณก็ยังจะเข้าไปชน เพราะถือว่าตัวเอง "ถูก"

หรือ มีัเด็กปีนข้ามรั้วบ้านมาจะเก็บลูกบอล คุณก็จะยิง เพราะถือว่าบุกรุก คุณไม่ผิด คุณ "ถูก"

หรือเห็นอยู่แล้วว่าไมจอดขวางทางเข้าบ้านเขา คุณก็จะจอด ใครจะทำไม เพราะคุณ "ถูก"

[แดงเทียม]

ตอนนี้เปลี่ยนไม่พูดเรื่องกฎหมายแล้วเหรอ   
ที่พูดๆว่าให้เอาใจเขามาใส่ใจเรา  ประโยคนี้ตัวเองจำใส่ใจไว้ให้ดีก่อนเถอะ อย่าดีแต่พูด
ที่คนเขาบ่นๆกันเพราะเวลาจอดรถ ซึ่งเป็นที่สาธารณะแท้ๆ ท่านเจ้าของบ้านที่นึกว่าที่สาธารณะเป็นที่ส่วนตัวของท่านก็แล่นออกมาไล่ทันที
พูดจาแนวหยาบคาย กรีดรถเขาบ้าง เดี๋ยวนี้เห็นอุตส่าห์ไปทำที่ขวางไม่ให้รถจอด เป็นแท่งโลหะ ท่อพีวีซีใหญ่ๆบ้างเอามาประกอบ
เป็นที่กั้นขวางไม่ให้คนเอารถมาจอด เมื่อวานกะจะไปซื้อข้าวหน้าเป็ดตรงร้านที่อยู่แถวตลาดใหม่ พระเจ้าช่วย  วนสองรอบหาที่จอดไม่ได้ มีแต่ที่กั้นขวางไม่ให้รถจอด ก็ดี ไม่ต้องซื้อ ขอให้การค้าแถวๆนั้นเจริญๆนะครับ 

[นายไข่นุ้ย]

ตอนนี้เปลี่ยนไม่พูดเรื่องกฎหมายแล้วเหรอ   
ที่พูดๆว่าให้เอาใจเขามาใส่ใจเรา  ประโยคนี้ตัวเองจำใส่ใจไว้ให้ดีก่อนเถอะ อย่าดีแต่พูด
ที่คนเขาบ่นๆกันเพราะเวลาจอดรถ ซึ่งเป็นที่สาธารณะแท้ๆ ท่านเจ้าของบ้านที่นึกว่าที่สาธารณะเป็นที่ส่วนตัวของท่านก็แล่นออกมาไล่ทันที
พูดจาแนวหยาบคาย กรีดรถเขาบ้าง เดี๋ยวนี้เห็นอุตส่าห์ไปทำที่ขวางไม่ให้รถจอด เป็นแท่งโลหะ ท่อพีวีซีใหญ่ๆบ้างเอามาประกอบ
เป็นที่กั้นขวางไม่ให้คนเอารถมาจอด เมื่อวานกะจะไปซื้อข้าวหน้าเป็ดตรงร้านที่อยู่แถวตลาดใหม่ พระเจ้าช่วย  วนสองรอบหาที่จอดไม่ได้ มีแต่ที่กั้นขวางไม่ให้รถจอด ก็ดี ไม่ต้องซื้อ ขอให้การค้าแถวๆนั้นเจริญๆนะครับ 

ท่านแดงเทียม ไม่สนใจสมัครสมาชิกบ้าง รือ 

[Probass]

ตอนนี้เปลี่ยนไม่พูดเรื่องกฎหมายแล้วเหรอ   
ที่พูดๆว่าให้เอาใจเขามาใส่ใจเรา  ประโยคนี้ตัวเองจำใส่ใจไว้ให้ดีก่อนเถอะ อย่าดีแต่พูด
ที่คนเขาบ่นๆกันเพราะเวลาจอดรถ ซึ่งเป็นที่สาธารณะแท้ๆ ท่านเจ้าของบ้านที่นึกว่าที่สาธารณะเป็นที่ส่วนตัวของท่านก็แล่นออกมาไล่ทันที
พูดจาแนวหยาบคาย กรีดรถเขาบ้าง เดี๋ยวนี้เห็นอุตส่าห์ไปทำที่ขวางไม่ให้รถจอด เป็นแท่งโลหะ ท่อพีวีซีใหญ่ๆบ้างเอามาประกอบ
เป็นที่กั้นขวางไม่ให้คนเอารถมาจอด เมื่อวานกะจะไปซื้อข้าวหน้าเป็ดตรงร้านที่อยู่แถวตลาดใหม่ พระเจ้าช่วย  วนสองรอบหาที่จอดไม่ได้ มีแต่ที่กั้นขวางไม่ให้รถจอด ก็ดี ไม่ต้องซื้อ ขอให้การค้าแถวๆนั้นเจริญๆนะครับ 

ผมเจอทั้งท่อpvcประกอบ ,ถังสี ,ปี๊บ ,เก้าอี้เอาไม้พาด ,รถเครื่องจอดห่างๆกัน

เดี่ยวใกล้น้ำท่วมน่าว่าจะเจอคนเขียนป้ายห้ามเอารถมาจอดหนีน้ำในซอย เพราะเจ้าบ้านออกไปเล่นน้ำไม่ได้ 555

[จูกรีนเวย์]

ถ้าไม่คิดถึงเรื่องกฏหมาย ก็ขอให้คิดถึงเรื่องมารยาท เอาใจเขามาใส่ใจเรา ดีกว่า

กระทู้นี้สะท้อนให้เห็นว่า ทำไมจึงเห็นคนในสังคมชอบทำอะไรกันแบบมักง่ายมากขึ้น

ถ้าคนที่ชอบไปจอดขวางทางเข้าบ้านคนอื่น  มีคนมาจอดขวางทางเข้าบ้านคุณ คุณจะทำอย่างไร รู้สึกอย่างไร
เวลาที่คุณต้องนำรถออก แต่ออกไม่ได้

สังคมจะดีได้ ถ้าเอาใจเขามาใส่ใจเรา มีน้ำใจ

ตลก สังคมจะดี ถ้าเอาใจเขามาใส่ใจเรา มีน้ำใจ แล้วคุณไปริดลอนสิทธิ์ของคนนับร้อยนับพัน นับวันเวลาดู ที่ซึ่งเป็นที่สาธารณะของทุกคน คุณไม่คิดถึงหัวอกของชาวบ้านชาวช่องเขาบ้างหรือ ภาระความสะดวก ต้องบริการคุณตลอดเวลาหรือ คุณผู้มีรถเข้าออกนั่นแหละต้องรับภาระส่วนนี้เอาเอง ไม่ใช่ไปโยนให้ชาวบ้านเค้า ถามถึงหัวอกคนโน้นคนนี้ มองสองด้านมันก็ไม่มีวันจบหรอกครับคุณ ต้องชัดเจน ว่านั่นคือทางคือที่สาธารณะเค้า การเอารถเข้าออกเป็นเรื่องช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง คุณจะไปถือกรรมสิทธิ์ได้อย่างไร มันไม่มีใครมาขวางทางเข้าออกตลอดเวลาหรอก แต่คุณจะไปสงวนสิทธิ์ไว้ตลอดเวลา ตามอำเภอใจคุณไม่ได้หรอก คุณผู้มีบ้านมีรถต้องยอมรับข้อจำกัดตรงนี้ให้ได้ก่อน ถ้าจบตรงนี้ได้ ประเด็นปัญหามันเหลือน้อยนิดเดียวเอง แต่ถ้าคุณถือกรรมสิทธิ์ อ้างเหตุผลนานา ก็ต้องว่ากันตามตัวบทกฎหมาย ไม่ใช่อ้างอยู่ฝ่ายเดียว ใครเป็นฝ่ายไหนใครก็ต้องอ้างเหตุผลของฝ่ายนั้น แต่ถ้ามันมีความชัดเจน การแก้ปัญหาไปในทางใดทางหนึ่งมันก็เกิดได้ครับ ไม่อย่างนั้นเอาใจเขาใส่ใจเราสิบๆปีมาแล้วมันก็ยังคงเป็นปัญหาอย่างที่เราบ่นๆกันอยู่อย่างนี้ร่ำไปไม่ได้แก้ปัญหาใดๆให้กับสังคมได้จริงๆเลย วนอยู่ในอ่างไม่ไปไหนเหมือนเดิม

[ใจเขาใจเรา]

ผมกลับเห็นด้วยกับความเห็นนี้ครับ

คนในเมืองส่วนใหญ่เป็นอาคารพาณิชย์ ถ้าที่บ้านพอจอดรถยนต์ได้ ไม่มีใครอยากเช่าที่จอดรถตามสถานที่ต่างๆ เพื่อเก็บรถยนต์ตอนกลางคืนหรอกครับ
ส่วนคนที่ไม่ได้อยู่ในเมืองมักจะเป็นทาวน์เฮ้าส์ บ้านเดี่ยว หรืออาคารพาณิชย์แต่อยู่นอกๆ หน่อย ไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องมีรถยนต์จอดขวางหน้าบ้าน นำรถยนต์เข้าออกไม่ได้ครับ มีน้อยกว่าในเมือง ดังนั้นจึงทำให้คนพวกนี้ไม่ค่อยเข้าใจหักอกคนในเมืองที่จำเป็นต้องนำรถยนต์เข้าออกช่วงเช้าหรือกลางคืน หรือบางครั้งอาจเป็นตอนกลางวันที่จำเป็น
การอ้างที่สาธารณะ ก็ถูกครับแต่ก็อย่างที่บอกต้องเห็นใจคนที่เขามีบ้านอยู่ในเมืองบ้าง และในทางกลับกันคนที่จำเป็นต้องนำรถยนต์เข้าออกก็ไม่ควรจองทั้งวันทั้งคืน บางคนจองหน้าบ้านให้เฉพาะลูกค้าตนเอง นี่ก็เห็นแก่ตัวเกิน

ใครที่มีบ้านอยู่แถวร้านอาหารดังๆ เจอปัญหาจอดรถหน้าบ้านทั้งนั้นครับ แต่จอดไม่นานก็พอทน ผมเองวันก่อนไปทาน กรหมี่ไก่ จำเป็นต้องจอดหน้าบ้านที่ทำทางขึ้นลงฟุตบาทกับถนน ผมเห็นเจ้าของบ้านก็เปิดกระจกถามว่าจอดไม่นาน ได้ไหมครับ เจ้าของบ้านก็ให้จอดครับ
ผมว่าดีกว่า การที่เราถือสิทธิ์ว่าถนนสาธารณะโดยไม่คำนึงถึงความจำเป็นของคนอื่น ก็ไม่ไหวครับ จอดรถเลย ไม่สนใจ ผมว่าไม่ดีเลยครับ
การที่คุณจะจอดรถ แล้วบ้านเขาแขวนป้าย แต่คุณจำเป็นต้องจอด ผมบอกหลายครั้งแล้ว ว่าติดเบอร์โทร ปลดเกียร์ว่าง ดีที่สุดครับ อย่างน้อยเขาก็ตามได้
การที่ยกตัวอย่างว่า เขาดูหนังอยู่ทำไง โทรไปเขาก็ไม่สามารถมาเลื่อนรถได้ แล้วทำไมเขาไม่ไปจอดรถที่ห้าง(โรงหนัง)ครับ โรงหนังได้เงินจากเขานะครับ  ดูหนังสนุกสนานมีความสุข แต่คนเขาเอารถเข้าออกไม่ได้มีแต่ความทุกข์ครับ
เหตุการณ์ต้องถึงกับทำร้ายกันถึงชีวิต ในหาดใหญ่ เหตุการณ์ที่ผมพอจำได้ก็มี แถววัดถาวร (เจ้าบ้านเสียชีวิต) แสงศรีซอย 4 (เจ้าของรถเสียชีวิต) ท้ายสุดก็มีแต่เสียกับเสีย
รถยนต์นับวันเพิ่มขึ้นทวีคูณ ปัญหาการจอดรถ หนีไม่พ้นแน่นอน แต่สังคมจะอยู่กันอย่างไม่มีปัญหาครับ ถ้าผู้จอดเห็นใจเจ้าของบ้าน และเจ้าของบ้านก็เห็นใจผู้จอดด้วย
คนที่มีรถยนต์ต้องเป็นทั้งผู้จอดและเป็นเจ้าของบ้านที่ถูกจอด แต่คนในเมืองเจอปัญหาจอดรถขวางทางเข้าออกหน้าบ้านเยอะกว่า
คุณลองไปบ้านเดี่ยว หรือทาวน์เฮ้าส์ดูครับ ทั้งๆ ที่ไม่มีเหตุใดที่ทำให้ต้องจอดรถ (ไม่เหมือนในเมืองที่ต้องมาทำธุระ) แต่ส่วนใหญ่เขาก็ไม่อยากให้จอดขวางทางเข้าออก (บ้านอาคารพาณิชย์ซึ่งส่วนใหญ่จะอยู่ในเมืองก็ตาม ก็ไม่อยากเหมือนกัน) ดังนั้นอย่าเอาความได้เปรียบว่า หน้าบ้านตนเองไม่มีรถมาจอดแล้วอ้างที่จอดรถในเมืองว่าสาธารณะ ในขณะที่บ้านตน(นอกเมือง)ทั้งปีอาจไม่มีใครมาจอดขวางหน้าบ้านก็ไม่เจอปัญหา แบบนี้คิดแบบเห็นแก่ตัวไหมครับ

[Probass]

บ้านที่ไม่มีรถเข้า-ออกบางแห่งก็สงวนสิทธิไม่ให้จอด เหตุคาร์บอมที่โก-ลก อาจทำให้เจ้าของบ้านไม่อยากให้คนแปลกหน้ามาจอดรถหน้าบ้านเข้าไปอีก
ว้นดีคืนดี ระเบิดอาจมาอยุ่หน้าบ้านเมื่อไหร่ก็ไม่รู้

ครั้นจะเดินทางไปรถโดยสาร ก็แพง แถมคุณภาพห่วย

จอดดีๆไม่ได้ก็เลยต้องจอดซ้อนคัน
จอดซ้อนคันทั้งซ้ายขวาเปิดไฟวิเศษ รถก็ติดไม่สะดวก

เมื่อก่อนแค่จยย.บอม  พอเห็นว่าไม่ค่อยตรวจรถยนต์เลยใช้รถยนต์ซุกระเบิดแล้ว สุดท้ายก็กลับมาที่ตำรวจ  ไม่รู้เมื่อไหร่จะกวดขันจริงจังซะที
ชาวบ้านจะได้รุ้สึกปลอดภัยขึ้นบ้าง

[มณิสรา]

หากมีความจำเป็นต้องจอดรถขวางหน้าบ้านเพื่อน  ให้ปลดเกียร์ว่าง ปลดเบรกมือ อย่าล็อกหมด เขาจะรุนรถไม่ได้ เห็นใจครับ ต้องถ้อยทีถ้อยอาศัย     


เขียนเบอร์โทรไว้ที่รถ ให้ัสังเกตุได้โดยง่าย เวลาเจ้าของบ้านกลับมาหรือว่าจะเอารถออกจากบ้าน ก็ให้โทรตาม แล้วก็รีบๆมาเลื่อนรถให้เขา เห็นใจซึ่งกันและกันทั้งเจ้าของบ้านและเจ้าของรถ ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์เหมี่อนกับ "หมอมุข" ครับ

[จูกรีนเวย์]

ผมกลับเห็นด้วยกับความเห็นนี้ครับ

คนในเมืองส่วนใหญ่เป็นอาคารพาณิชย์ ถ้าที่บ้านพอจอดรถยนต์ได้ ไม่มีใครอยากเช่าที่จอดรถตามสถานที่ต่างๆ เพื่อเก็บรถยนต์ตอนกลางคืนหรอกครับ
ส่วนคนที่ไม่ได้อยู่ในเมืองมักจะเป็นทาวน์เฮ้าส์ บ้านเดี่ยว หรืออาคารพาณิชย์แต่อยู่นอกๆ หน่อย ไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องมีรถยนต์จอดขวางหน้าบ้าน นำรถยนต์เข้าออกไม่ได้ครับ มีน้อยกว่าในเมือง ดังนั้นจึงทำให้คนพวกนี้ไม่ค่อยเข้าใจหักอกคนในเมืองที่จำเป็นต้องนำรถยนต์เข้าออกช่วงเช้าหรือกลางคืน หรือบางครั้งอาจเป็นตอนกลางวันที่จำเป็น
การอ้างที่สาธารณะ ก็ถูกครับแต่ก็อย่างที่บอกต้องเห็นใจคนที่เขามีบ้านอยู่ในเมืองบ้าง และในทางกลับกันคนที่จำเป็นต้องนำรถยนต์เข้าออกก็ไม่ควรจองทั้งวันทั้งคืน บางคนจองหน้าบ้านให้เฉพาะลูกค้าตนเอง นี่ก็เห็นแก่ตัวเกิน

คุณเข้าใจคำว่า ที่จอดสาธารณะ อันหมายถึงที่ๆมีการขีดเส้นแบ่งล๊อคให้จอด (รถยนต์ รถมอเตอร์ไซค์ เส้นขาว-แดง)ไหมครับ ไปเปรียบเทียบกับที่จอดรถข้างถนนทั่วไป คงไม่ได้เหมือนกัน ว่ากันตรงนี้ก่อน จะแก้ปัญหาตรงนี้อย่างไร ไม่ใช่ไปเปรียบเทียบเพื่อจะหาเหตุผลเข้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง มันก็มีเหตุผลอยู่นั่นแหละ กรณีอย่างนี้มันจำเป็นต้องมีได้มีเสียฝ่ายหนึ่งก่อนครับ ไม่อย่างนั้นชั่วนาตาปีมันก็ไม่มีทางจะหาความถูกต้องชอบธรรมให้ใครใดๆได้เลยครับ การแก้ปัญหาบางอย่าง อย่างนี้ ถ้าไม่ทำอย่างใดอย่างหนึ่ง ซึ่งจำเป็นต้องทำ มันก็แก้ปัญหาใดๆไม่ได้ครับ ไม่ว่าคุณจะอ้างเหตุผลใดๆก็ตาม...

ใครที่มีบ้านอยู่แถวร้านอาหารดังๆ เจอปัญหาจอดรถหน้าบ้านทั้งนั้นครับ แต่จอดไม่นานก็พอทน ผมเองวันก่อนไปทาน กรหมี่ไก่ จำเป็นต้องจอดหน้าบ้านที่ทำทางขึ้นลงฟุตบาทกับถนน ผมเห็นเจ้าของบ้านก็เปิดกระจกถามว่าจอดไม่นาน ได้ไหมครับ เจ้าของบ้านก็ให้จอดครับ
ผมว่าดีกว่า การที่เราถือสิทธิ์ว่าถนนสาธารณะโดยไม่คำนึงถึงความจำเป็นของคนอื่น ก็ไม่ไหวครับ จอดรถเลย ไม่สนใจ ผมว่าไม่ดีเลยครับ
การที่คุณจะจอดรถ แล้วบ้านเขาแขวนป้าย แต่คุณจำเป็นต้องจอด ผมบอกหลายครั้งแล้ว ว่าติดเบอร์โทร ปลดเกียร์ว่าง ดีที่สุดครับ อย่างน้อยเขาก็ตามได้
การที่ยกตัวอย่างว่า เขาดูหนังอยู่ทำไง โทรไปเขาก็ไม่สามารถมาเลื่อนรถได้ แล้วทำไมเขาไม่ไปจอดรถที่ห้าง(โรงหนัง)ครับ โรงหนังได้เงินจากเขานะครับ  ดูหนังสนุกสนานมีความสุข แต่คนเขาเอารถเข้าออกไม่ได้มีแต่ความทุกข์ครับ
เหตุการณ์ต้องถึงกับทำร้ายกันถึงชีวิต ในหาดใหญ่ เหตุการณ์ที่ผมพอจำได้ก็มี แถววัดถาวร (เจ้าบ้านเสียชีวิต) แสงศรีซอย 4 (เจ้าของรถเสียชีวิต) ท้ายสุดก็มีแต่เสียกับเสีย
รถยนต์นับวันเพิ่มขึ้นทวีคูณ ปัญหาการจอดรถ หนีไม่พ้นแน่นอน แต่สังคมจะอยู่กันอย่างไม่มีปัญหาครับ ถ้าผู้จอดเห็นใจเจ้าของบ้าน และเจ้าของบ้านก็เห็นใจผู้จอดด้วย
คนที่มีรถยนต์ต้องเป็นทั้งผู้จอดและเป็นเจ้าของบ้านที่ถูกจอด แต่คนในเมืองเจอปัญหาจอดรถขวางทางเข้าออกหน้าบ้านเยอะกว่า
คุณลองไปบ้านเดี่ยว หรือทาวน์เฮ้าส์ดูครับ ทั้งๆ ที่ไม่มีเหตุใดที่ทำให้ต้องจอดรถ (ไม่เหมือนในเมืองที่ต้องมาทำธุระ) แต่ส่วนใหญ่เขาก็ไม่อยากให้จอดขวางทางเข้าออก (บ้านอาคารพาณิชย์ซึ่งส่วนใหญ่จะอยู่ในเมืองก็ตาม ก็ไม่อยากเหมือนกัน) ดังนั้นอย่าเอาความได้เปรียบว่า หน้าบ้านตนเองไม่มีรถมาจอดแล้วอ้างที่จอดรถในเมืองว่าสาธารณะ ในขณะที่บ้านตน(นอกเมือง)ทั้งปีอาจไม่มีใครมาจอดขวางหน้าบ้านก็ไม่เจอปัญหา แบบนี้คิดแบบเห็นแก่ตัวไหมครับ

[จูกรีนเวย์]

ผมกลับเห็นด้วยกับความเห็นนี้ครับ

คนในเมืองส่วนใหญ่เป็นอาคารพาณิชย์ ถ้าที่บ้านพอจอดรถยนต์ได้ ไม่มีใครอยากเช่าที่จอดรถตามสถานที่ต่างๆ เพื่อเก็บรถยนต์ตอนกลางคืนหรอกครับ
ส่วนคนที่ไม่ได้อยู่ในเมืองมักจะเป็นทาวน์เฮ้าส์ บ้านเดี่ยว หรืออาคารพาณิชย์แต่อยู่นอกๆ หน่อย ไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องมีรถยนต์จอดขวางหน้าบ้าน นำรถยนต์เข้าออกไม่ได้ครับ มีน้อยกว่าในเมือง ดังนั้นจึงทำให้คนพวกนี้ไม่ค่อยเข้าใจหักอกคนในเมืองที่จำเป็นต้องนำรถยนต์เข้าออกช่วงเช้าหรือกลางคืน หรือบางครั้งอาจเป็นตอนกลางวันที่จำเป็น
การอ้างที่สาธารณะ ก็ถูกครับแต่ก็อย่างที่บอกต้องเห็นใจคนที่เขามีบ้านอยู่ในเมืองบ้าง และในทางกลับกันคนที่จำเป็นต้องนำรถยนต์เข้าออกก็ไม่ควรจองทั้งวันทั้งคืน บางคนจองหน้าบ้านให้เฉพาะลูกค้าตนเอง นี่ก็เห็นแก่ตัวเกิน

ใครที่มีบ้านอยู่แถวร้านอาหารดังๆ เจอปัญหาจอดรถหน้าบ้านทั้งนั้นครับ แต่จอดไม่นานก็พอทน ผมเองวันก่อนไปทาน กรหมี่ไก่ จำเป็นต้องจอดหน้าบ้านที่ทำทางขึ้นลงฟุตบาทกับถนน ผมเห็นเจ้าของบ้านก็เปิดกระจกถามว่าจอดไม่นาน ได้ไหมครับ เจ้าของบ้านก็ให้จอดครับ
ผมว่าดีกว่า การที่เราถือสิทธิ์ว่าถนนสาธารณะโดยไม่คำนึงถึงความจำเป็นของคนอื่น ก็ไม่ไหวครับ จอดรถเลย ไม่สนใจ ผมว่าไม่ดีเลยครับ
การที่คุณจะจอดรถ แล้วบ้านเขาแขวนป้าย แต่คุณจำเป็นต้องจอด ผมบอกหลายครั้งแล้ว ว่าติดเบอร์โทร ปลดเกียร์ว่าง ดีที่สุดครับ อย่างน้อยเขาก็ตามได้
การที่ยกตัวอย่างว่า เขาดูหนังอยู่ทำไง โทรไปเขาก็ไม่สามารถมาเลื่อนรถได้ แล้วทำไมเขาไม่ไปจอดรถที่ห้าง(โรงหนัง)ครับ โรงหนังได้เงินจากเขานะครับ  ดูหนังสนุกสนานมีความสุข แต่คนเขาเอารถเข้าออกไม่ได้มีแต่ความทุกข์ครับ
เหตุการณ์ต้องถึงกับทำร้ายกันถึงชีวิต ในหาดใหญ่ เหตุการณ์ที่ผมพอจำได้ก็มี แถววัดถาวร (เจ้าบ้านเสียชีวิต) แสงศรีซอย 4 (เจ้าของรถเสียชีวิต) ท้ายสุดก็มีแต่เสียกับเสีย
รถยนต์นับวันเพิ่มขึ้นทวีคูณ ปัญหาการจอดรถ หนีไม่พ้นแน่นอน แต่สังคมจะอยู่กันอย่างไม่มีปัญหาครับ ถ้าผู้จอดเห็นใจเจ้าของบ้าน และเจ้าของบ้านก็เห็นใจผู้จอดด้วย
คนที่มีรถยนต์ต้องเป็นทั้งผู้จอดและเป็นเจ้าของบ้านที่ถูกจอด แต่คนในเมืองเจอปัญหาจอดรถขวางทางเข้าออกหน้าบ้านเยอะกว่า
คุณลองไปบ้านเดี่ยว หรือทาวน์เฮ้าส์ดูครับ ทั้งๆ ที่ไม่มีเหตุใดที่ทำให้ต้องจอดรถ (ไม่เหมือนในเมืองที่ต้องมาทำธุระ) แต่ส่วนใหญ่เขาก็ไม่อยากให้จอดขวางทางเข้าออก (บ้านอาคารพาณิชย์ซึ่งส่วนใหญ่จะอยู่ในเมืองก็ตาม ก็ไม่อยากเหมือนกัน) ดังนั้นอย่าเอาความได้เปรียบว่า หน้าบ้านตนเองไม่มีรถมาจอดแล้วอ้างที่จอดรถในเมืองว่าสาธารณะ ในขณะที่บ้านตน(นอกเมือง)ทั้งปีอาจไม่มีใครมาจอดขวางหน้าบ้านก็ไม่เจอปัญหา แบบนี้คิดแบบเห็นแก่ตัวไหมครับ

คุณเข้าใจคำว่า ที่จอดสาธารณะ อันหมายถึงที่ๆมีการขีดเส้นแบ่งล๊อคให้จอด (รถยนต์ รถมอเตอร์ไซค์ เส้นขาว-แดง)ไหมครับ ไปเปรียบเทียบกับที่จอดรถข้างถนนทั่วไป คงไม่ได้เหมือนกัน ว่ากันตรงนี้ก่อน จะแก้ปัญหาตรงนี้อย่างไร ไม่ใช่ไปเปรียบเทียบเพื่อจะหาเหตุผลเข้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง มันก็มีเหตุผลอยู่นั่นแหละ กรณีอย่างนี้มันจำเป็นต้องมีได้มีเสียฝ่ายหนึ่งก่อนครับ ไม่อย่างนั้นชั่วนาตาปีมันก็ไม่มีทางจะหาความถูกต้องชอบธรรมให้ใครใดๆได้เลยครับ การแก้ปัญหาบางอย่าง อย่างนี้ ถ้าไม่ทำอย่างใดอย่างหนึ่ง ซึ่งจำเป็นต้องทำ มันก็แก้ปัญหาใดๆไม่ได้ครับ ไม่ว่าคุณจะอ้างเหตุผลใดๆก็ตาม...

[จูกรีนเวย์]

ปลดเกียร์ว่าง แทบแก้ปัญหาอะไรได้หรอก ถ้ารถไม่ไหล รถก็เขยื้อนไม่ได้ ถ้าคุณมัวแต่ถาม การอ้างที่จอดสาธารณะ แล้วไม่เห็นใจคนที่มีรถจอดที่บ้าน มันก็อ้างกันไปอ้างกันมาไม่รู้จบแหละครับ คุณเอาใจเขามาใส่ใจเรา---แล้วไอ้อันตรรกะว่า ถ้าดูหนังอยู่ถึงติดเบอร์โทรไว้ก็ไม่สามารถมาได้ แล้วทำไมไปจอดรถที่โรงหนัง ดีเสียอีกนั้น ผมชักไม่ใคร่ไว้ใจความคิดอ่านของคุณแล้วแหละครับว่าดีพอที่จะวิสาสะอย่างเคารพความคิดเห็นต่างกันได้--ตรรกะอย่างนั้น ถ้าให้ดี ผม ท่าน คุณ เธอ ก็อย่ามาดูหนัง--อย่ามาทำธุระอะไร แถวไหน อย่างไรเสียก็สิ้นเรื่อง ตรรกะอย่างคุณคือการแก้ปัญหาแบบคุณ ยังแคบ ตื้น และเห็นแก่ตัว
ติดเบอร์โทรไว้ กรณีฉุกเฉินครับ มันไปตามอำเภอใจของคุณเจ้าของบ้านเค้าจะเอารถเข้าออกเวลาใด มันไม่ใช่ไปถือสิทธิ์เรียกใครให้มาทำธุระให้ตัวเองนะครับ กรณีการถามไถ่ ถามไปก็ไม่มีประโยชน์ครับ ผมต้องมาคอยถามคุณหรือครับ จอดได้ไม่ได้ ต้องจอดได้กี่ชั่วโมงชั่วยาม มันไม่ใช่หน้าที่ของเราที่จะไปเป็นธุระให้เค้าครับ เรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวของเรา ถามว่าเห็นใจคนมีรถในบ้านไหม ถามว่าคุณไม่เห็นใจคนจะต้องจอดรถทุกๆคนบ้างเหรอ มันไม่จบไง ถ้าคุณไม่ตั้งกติกาให้เป็นที่รับทราบโดยดุษฎีก่อนว่า"ภาระ"นั้น ใครไม่มีสิทธิ์ไม่มีเสียง อย่าว่าแม้แต่เอาข้าวของอุปกรณ์ ข่มขู่คุกคาม กลั่นแกล้งทำร้าย เพราะมันไม่มีกฎกติกาชัดเจนรับทราบตกลงกันไงครับ ก็อ้างความจำเป็นความเห็นแก่ตัวของแต่ละฝ่ายร่ำไป...ต้องเห็นใจๆๆ เห็นใจใคร ถึงจะยุติธรรม...คุณลองไปคิดดู

[ใจเขาใจเรา]

ปลดเกียร์ว่าง แทบแก้ปัญหาอะไรได้หรอก ถ้ารถไม่ไหล รถก็เขยื้อนไม่ได้ ถ้าคุณมัวแต่ถาม การอ้างที่จอดสาธารณะ แล้วไม่เห็นใจคนที่มีรถจอดที่บ้าน มันก็อ้างกันไปอ้างกันมาไม่รู้จบแหละครับ คุณเอาใจเขามาใส่ใจเรา---แล้วไอ้อันตรรกะว่า ถ้าดูหนังอยู่ถึงติดเบอร์โทรไว้ก็ไม่สามารถมาได้ แล้วทำไมไปจอดรถที่โรงหนัง ดีเสียอีกนั้น ผมชักไม่ใคร่ไว้ใจความคิดอ่านของคุณแล้วแหละครับว่าดีพอที่จะวิสาสะอย่างเคารพความคิดเห็นต่างกันได้--ตรรกะอย่างนั้น ถ้าให้ดี ผม ท่าน คุณ เธอ ก็อย่ามาดูหนัง--อย่ามาทำธุระอะไร แถวไหน อย่างไรเสียก็สิ้นเรื่อง ตรรกะอย่างคุณคือการแก้ปัญหาแบบคุณ ยังแคบ ตื้น และเห็นแก่ตัว
ติดเบอร์โทรไว้ กรณีฉุกเฉินครับ มันไปตามอำเภอใจของคุณเจ้าของบ้านเค้าจะเอารถเข้าออกเวลาใด มันไม่ใช่ไปถือสิทธิ์เรียกใครให้มาทำธุระให้ตัวเองนะครับ กรณีการถามไถ่ ถามไปก็ไม่มีประโยชน์ครับ ผมต้องมาคอยถามคุณหรือครับ จอดได้ไม่ได้ ต้องจอดได้กี่ชั่วโมงชั่วยาม มันไม่ใช่หน้าที่ของเราที่จะไปเป็นธุระให้เค้าครับ เรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวของเรา ถามว่าเห็นใจคนมีรถในบ้านไหม ถามว่าคุณไม่เห็นใจคนจะต้องจอดรถทุกๆคนบ้างเหรอ มันไม่จบไง ถ้าคุณไม่ตั้งกติกาให้เป็นที่รับทราบโดยดุษฎีก่อนว่า"ภาระ"นั้น ใครไม่มีสิทธิ์ไม่มีเสียง อย่าว่าแม้แต่เอาข้าวของอุปกรณ์ ข่มขู่คุกคาม กลั่นแกล้งทำร้าย เพราะมันไม่มีกฎกติกาชัดเจนรับทราบตกลงกันไงครับ ก็อ้างความจำเป็นความเห็นแก่ตัวของแต่ละฝ่ายร่ำไป...ต้องเห็นใจๆๆ เห็นใจใคร ถึงจะยุติธรรม...คุณลองไปคิดดู

ผมว่าคุณจู คุณสุดขั้ว และเห็นแก่ตัวมากๆ ครับ
ที่ผมนำข้อมูลคุณและตอบกลับหลายๆ กรณี คือ เพื่อชี้ให้คุณเห็นใจคนอื่นเขาบ้าง อย่ามัวแต่อ้าง ที่จอดรถสาธารณะ และผมก็บอกเสมอว่า ทุกคนที่ใช้รถ รู้ครับว่าที่จอดรถสาธารณะคืออะไร สิทธิ์ที่ทุกคนใช้ได้ คนเขามีรถ มีใบขับขี่ และมีการศึกษาครับ
และตัวอย่างที่คุณยกมาแล้วไร้สาระ ผมก็ว่าไปแล้ว ต้องเห็นใจโจร จะบ้าเหรอครับ เขาให้เหตุผลแบบนั้นบ้านเมืองก็ไม่ต้องอยู่ละครับ เอามาเทียบกับเรื่องการจอดรถไม่ได้เลย  ส่วนเรืองจอดรถ คุณไพรมาจอดรถหน้าบ้านที่แขวนป้ายจะเกิดอะไรขึ้น ผมก็ชี้กลับให้เห็นว่าแล้วถ้าคนอื่นมาจอดรถขวางหน้าบ้านคุณไพร คุณไพรออกไปทำธุระไม่ได้จะเกิดอะไรขึ้น นี่ผมก็เอาตัวอย่างคุณเปรียบเทียบให้คุณมองถึงเจ้าของบ้านบ้าง และกรณีไปดูหนัง ผมไม่ได้หมายความว่า ห้ามทำธุระแถวนี้ ห้ามดูหนังนะครับ คุณจะบ้าเหรอ!!!
ผมต้องการบอกว่า คุณไปดูหนัง เกือบทุกโรงหนัง เขามีที่จอดรถให้บริการลูกค้า ซึ่งคุณลูกค้าก็ได้สิทธิ์ใจการจอดรถ โดยไม่ต้องเสียค่าจอดรถ ในขณะที่คนอื่นเขาจอดไม่ได้ ทำไมไม่ไปจอดที่โรงหนังละ ถ้าคิดว่าจอดแล้วจะมีปัญหาก็คนที่เขามีความจำเป็นต้องนำรถยนต์เข้าออก และผมก็เปรียบเทียบให้เห็นว่า ดูหนัง สนุกมีความสุข แต่คนที่เขาจะเอารถเข้าออกกลับต้องทุกข์รอจนกว่าจะดูหนังเสร็จและทำอะไรต่อมีอะไรของเจ้าของรถเสร็จ เจ้าของรถ ถึงจะมีสิทธิ์นำรถเข้าออก ผมจึงบอกว่าการปลดเกียร์ว่างและเขียนเบอร์โทรที่รถช่วยได้ไง
แต่คุณก็อคติว่า ไม่ได้ช่วย
ผมว่าคุณคงไม่เคยโดนรถจอดขวางหน้าบ้าน คุณจึงไม่เห็นอกเห็นใจ (ใจเขาใจเรา คือมีน้่ำใจ ไม่เห็นแก่ตัวครับ) คนที่เขามีความจำเป็นต้องนำรถยนต์เข้าออก

ผม อยู่ในเมือง มีรถยนต์ ต้องนำรถยนต์เข้าออกบ้านทุกวัน ปัญหาการจอดรถยนต์ในเมือง ผมกับคุณ (จู) เจอเหมือนกันครับ ไม่ใช่คุณ (จู) เจอคนเดียว แต่ปัญหารถจอดขวางหน้าบ้านเอารถเข้าออกไปทำธุระไม่ได้ คนในเมืองเจอเกือบทุกคนครับ ไม่เหมือนคุณ (จู) ที่ไม่เจอ จึงไม่เห็นใจคนอื่นเขาครับ มัวแต่อ้างว่า ต้องมีเสียมีได้ ที่จอดรถสาธารณะ  คนเขารู้กันครับ เรื่องกฏหมาย ขาวดำ จอดได้ ใครจะไม่รู้ครับ แต่สิ่งที่มากกว่านั้นคือ แล้วเจ้าของบ้านจำเป็นต้องนำรถเข้าออก แล้วมีรถจอดขวางอยู่ คุณจู จะทำอย่างไร
ที่ผมเทียบ คนมีบ้านเดี่ยว บ้านทาวน์เฮ้าส์ หรืออาคารพาณิชย์ ที่จอดรถในบ้านล้วนแล้วแต่ต้องการนำรถเข้าออกได้ ต่างกันตรงบ้านในเมืองส่วนใหญ่หน้าบ้านจะโดนทำเป็นที่จอดรถสาธารณะ ส่วนที่อยู่นอกเมืองหน่อยจะไม่โดน เนื่องจากมีพื้นที่เยอะ
ที่ส่วนบุคคล ทางเข้าออกของบ้านเดี่ยว ทาวน์เฮ้าส์ ล้วนแต่ต้องเชื่อมต่อกับถนน  ที่เขาจอดรถแล้วต้องนำรถเข้าออกใช้ --->ถ้าดูตามข้อเท็จจริง เขาจำเป็นต้องนำรถเข้าออก หมด เพียงแต่ คนในเมืองเขาไม่สามารถนำเข้าออกได้ถ้ามีรถจอดขวาง และคุณก็เน้นแต่ที่จอดรถสาธารณะ แต่คนที่หน้าบ้านเป็นที่จอดข้างทาง เขาไม่ได้ถูกทำเป็นที่จอดรถสาธารณะ กลับเข้าออกได้สะดวกเนื่องจาก ไม่ได้เป็นที่จอดรถสาธารณะ แต่ถ้ามีคนจอดขวาง ก็ได้รับผลกระทบเดียวกับคนที่มีบ้านในเมือง ดูที่ข้อเท็จจริงครับ อย่าอ้างแต่กฏหมาย เพราะกฏหมายบางอย่างก็ไม่สามารถแก้ปัญหาในตอนนี้ได้ เนื่องจากข้อเท็จจริง เกิดขึ้นก่อนกฏหมาย กฏหมายตามหลัง ซึ่งตอนนี้ก็ยังไม่มีกฏหมายใดแก้นี้ได้  ถ้าอ้างแต่ที่จอดสาธารณะ เจ้าของบ้านก็มีสิทธิ์นำรถเข้าออกได้เหมือนกัน

ดังนั้น ผมว่า ผมพิมพ์ แล้วคุณจู อ่านออก คิดเป็นนะครับ คุณลองลด bias กับความเห็นคนที่เจอปัญหาในเมือง เอาใจเขาใส่ใจเราหน่อย (ผมเจอปัญหาที่จอดรถเหมือนคุณ แต่ผมเข้าใจเขา แต่คุณเจอปัญหาที่จอดรถเหมือนผม แต่คุณไม่เข้าใจเขา เอาแต่สิทธิ์ตัวเอง) การแขวนป้าย เห็นการแจ้งให้คนที่จะมาจอดรถ อ่านออก มีสมองคิดว่า ควรจอดไหม ถ้ามีความจำเป็นต้องจอด การเขียนเบอร์โทร ปลดเป็นเกียร์ว่าง ช่วงได้ครับ (คุณจูบอกช่วยไม่ได้ แต่ผมบอกว่าได้แน่ๆ เพราะที่จอดรถไม่ได้จะเต็มตลอด ถ้าเกิดรถข้างๆ ออกไปก่อนรถคุณ เราก็สามารถขยับรถคุณไปข้างๆ ที่ว่างแทนได้ มีโอกาสมากกว่า) การที่แจ้งเจ้าของบ้านจอดได้หรือไม่ นี่ก็แสดงไมตรีจิต กับเจ้าของบ้านครับ ผมบอกว่าผมไปทานข้าวที่กรหมี่ไก่ ถ้าคุณคิดเป็น คิดตาม กรหมีไก่เปิดตอนเย็น ถึงเทียงคืน ผมเห็นที่ขึ้นลงรถ ผมถามเจ้าของบ้านจอดไม่นานได้ไหม เพราะเป็นเวลาที่เขาคงใกล้ๆ จะนำรถเข้าบ้านแล้ว แต่ตอนนี้อาจใช้ที่อื่นอยู่     
ผมว่า ดีกว่าคุณจู นะครับ เพราะจากเหตุผลคุณ คุณคงจอดเลย ช่างหัวมัน ที่จอดรถสาธารณะ ไม่สนใจใคร ไม่เข้าใจคนอื่นอยู่แล้ว แล้วหาว่าคนอื่นเห็นแก่ตัว
ถามคำสองคำกับเจ้าของบ้าน ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรครับ แถมเวลารถเกิดอะไรขึ้น เขายังยินดีที่จะให้ข้อมูลด้วยซ้ำ เพราะเขาจะรู้สึกว่าเรามีมารยาท ซึ่งมันสอนกันได้ยากสำหรับบางคนครับ และไม่มีในกฏหมายที่คุณอ้างครับ

[จูกรีนเวย์]

ผมไม่ได้บอกว่าปลดเกียร์ว่าง หรือเขียนเบอร์โทรไว้ หรือไถ่ถามกัน จะไม่ช่วยอะไรโดยสิ้นเชิง มันก็ควรเป็นอย่างนั้นอยู่ได้ ปลดเกียร์ว่าง ถ้ารถข้างหน้าว่างก็เข็นได้ ถ้าไม่ว่างก็เข็นไม่ได้อยู่ดี ทิ้งเบอร์โทรไว้ ผมไม่ได้เปรียบกรณีดูหนังหาความสุข คุณจะประชุมอยู่ ทำธุระอะไรมันกงการอะไรของเค้าล่ะครับ ที่จะต้องมาเลื่อนรถให้คุณ คุณห้ามจอดตลอดไปซะก็หมดเรื่อง เรื่องถามไถ่ เจ้าของบ้านปิดประตูไม่มีใครอยู่ ก็ถามไม่ได้แล้ว ยิ่งคุณเปรียบเทียบเรื่องโจรอะไรนั่น ผมเพียงเปรียบเทียบให้สุดโต่ง(ผมไม่ใช่คนสุดโต่งในบางกรณี) หรือสมมุติเรื่องสี่แยกไม่มีไฟแดง มันก็ต้องมีทางเอกทางโท คือมันต้องมีฝ่ายถูกผิด ควรไม่ควรเสียก่อน แต่ไม่ได้หมายความว่าจะยึดกฎหมายตะพึดตะพือ ไม่นั้นก็ต้องเห็นใจกันทุกฝ่าย มีเหตุผลทั้งนั้น มันก็อ้างกันไปอ้างกันมา ผมถึงบอกว่า ถ้ากรณีที่มันไม่มีช่องว่างตรงนั้น คุณอ้างกรรมสิทธิ์จะจอดรถ ซึ่งคุณสามารถจะเข้าออกตอนไหน มันไม่แน่นอน ต่อให้เขียนวันเวลาบอกไว้--โอเค ถ้าคุณกำลังเลี้ยวรถเข้าบ้าน กำลังถอยรถออกจากบ้านอยู่พอดี อย่างนั้นได้ ผมถึงบอกว่าภาระหน้าที่นี้ ควรเป็นของเจ้าของบ้าน ที่จะใช้สิทธิ์ของตัวเองเอาเอง แต่ไม่ไปริดลอนสิทธิของคนอื่นอันเป็นสาธารณะ แต่ไม่ได้ห้ามการมีไม่มีน้ำใจต่อกัน อันนั้นเราควรมีกันอยู่แล้วทุกคนครับ
แต่ในกรณีปลดเกียร์ว่างไว้ มันเข็นไม่ได้มันก็จบ กรณีไม่มีใครอยู่บ้าน จะรอถามใครหรือครับ ถามคนข้างบ้าน ถ้าเค้าบอกจอดไม่ได้ มีรถเข้าออกตลอด ประเดี๋ยวมา เมื่อไหร่จะมาล่ะคู้ณ ในขณะผมก็ต้องจอดไปธุระของผมแล้ว ทิ้งเบอร์โทรไว้ ถ้าคุณกำลังจะนำรถเข้าออก ผมอยู่แถวนั้นมันก็ได้ คุณจะไปกำหนดกฎเกณฑ์ไม่ได้หรอก อ่อ ถ้าเป็นผมนะผมจอดไม่นาน ผมมีมารยาท ผมเป็นคนมีน้ำใจ แต่ถ้าผมจอดที่ปกติ ผมจะเอ้อระเหย ทอดหุ่ยอย่างไรก็ได้ คุณไปสร้างความเดือดร้อนให้ใครๆเขาเป็นที่ตั้งหรือเปล่าล่ะครับแบบนั้น ถ้าคุณอ้างแต่ตัวเอง
ที่ผมยกตัวอย่างนายกฯไพร หรือผู้ว่าฯ ต่างๆ ผมหมายความว่า ถ้าเป็นกรณีเหมือนกัน คือทั้งฝ่ายจอด และฝ่ายนำรถเข้าออก เขาจะตอบปัญหานี้ว่าอย่างไร ไม่ได้หมายจะพูดถึงในแง่บุคคลว่า ลองไปจอดรถขวางหน้าบ้านนายกฯสิจะเป็นอย่างไร ถ้านายกฯหรือผู้ว่า เห็นรถจอดรถขวางหน้าบ้านในที่สาธารณะ ท่านจะบอกกับคนจอดด้วยเหตุผลอย่างไร แล้วถ้าท่านเป็นฝ่ายต้องไปจอดรถหน้าบ้าน จะว่าด้วยเหตุผลอย่างไร ไม่ใช่จะให้คุณพาลตอบว่าคนมีน้ำอกน้ำใจ ไม่เอาใจเขามาใส่ใจเรา ไม่เห็นแก่ตัวอย่างคุณ(ผม)เค้าคงไม่ทำ หรือสุดโต่งหรอก แต่คำตอบของคำถามก็คือว่า ถ้ามันไม่มีกรณีที่คุณยกตัวอย่างมา หมดแล้ว ปลดเกียร์ว่าง ซึ่งก็ไม่ได้ช่วยอะไร-เท่าไหร่ ถามไถ่ ทิ้งเบอร์โทร หมดแล้ว ซึ่งมันมีอยู่มากทั่วไป และมันคือปัญหา คุณจะแก้ปัญหานี้ให้ได้อย่างไร แบบมีคำตอบที่ยอมรับต้องตรงกันทุกฝ่ายได้ไงครับ...

[อยากโดนจับ]

ถ้าไม่คิดถึงเรื่องกฏหมาย ก็ขอให้คิดถึงเรื่องมารยาท เอาใจเขามาใส่ใจเรา ดีกว่า

กระทู้นี้สะท้อนให้เห็นว่า ทำไมจึงเห็นคนในสังคมชอบทำอะไรกันแบบมักง่ายมากขึ้น

ถ้าคนที่ชอบไปจอดขวางทางเข้าบ้านคนอื่น  มีคนมาจอดขวางทางเข้าบ้านคุณ คุณจะทำอย่างไร รู้สึกอย่างไร
เวลาที่คุณต้องนำรถออก แต่ออกไม่ได้

สังคมจะดีได้ ถ้าเอาใจเขามาใส่ใจเรา มีน้ำใจ

ก็ถ้าเค้าตีเส้นให้จอดแล้วผมก็จอดในเส้นแต่ไปขวางหน้าบ้าน แปลว่าผมไม่มีมารยาทงั้นหรา ไหนตอนแรกบอกว่าจอดขวางทางเข้าออกบ้านผิดกฎหมายไง ไหนว่าไม่ถามตำรวจมาแล้วไง แบบนี้เค้าเรียกมั่วป่าว แสดงความเห็นยังไม่เข้าใจความหมายแต่ละคำที่ตัวเองเอามาใช้ แต่ดันพยายามแถจะไปให้ได้ มีที่ไหนตอนแรกยืนยันว่าผิดกฎหมายแถมอ้างว่าถามตำรวจมาแล้ว ตอนหลังเจอคนรู้กว่าเค้าบอกไม่ผิด ก็แถว่างั้นอย่าไปพูดเรื่องกฎหมาย เบล่อจริงชาดคนหวางนี้ 

ไม่มีมารยาท แปลว่า ???

ผิดกฎหมาย แปลว่า ???

ไม่มีน้ำใจ แปลว่า ???

ไอเรื่องจอดรถในบ้านแล้วเข้าออกไม่ได้เพราะมีรถขวางนั่นก็พอเข้าใจ อ่านดิมีคนบอกว่าก็ถ้าเรารู้ว่าจะต้องเอารถออกก็ควรเอาออกให้เช้าหน่อยก็เท่านั้นเอง เข้าและออกวันละครั้งไม่พอกันหรา รถเป็นอะไรมากหราครับถึงตากแดดตากฝนกันไม่ได้ กลับบ้านทีเอารถเข้าที จะออกไปธุระทีเอารถออกที ที่จอดรดน่ะมันมีจำกัดจะต้องเว้นให้ทุกบ้านแล้วคนทั่วไปเค้าจะไปจอดที่ไหน คนจอดก็เหมือนกัน บางทีรู้ทั้งรู้ว่ามีรถเข้าออกก็จอดกันยันค้างคืน คนละครึ่งทางดีกว่ามั๊ย คนขับรถก็ลดความมักง่ายลงหน่อยใส่น้ำใจไปเยอะๆ เจ้าของบ้านก็ลดความแก่ตัวลงหน่อยแล้วเอาน้ำใจใส่ไปแทน เรื่องก็น่าจะดีขึ้น นี่ต่างคนต่างถืออัตรา หน้าบ้านกูห้ามจอด ถนนหลวงกูจะจอดใครจะทำไม มันก็จบไม่สวยแน่นอน

[ใจเขาใจเรา]

ผมไม่ได้บอกว่าปลดเกียร์ว่าง หรือเขียนเบอร์โทรไว้ หรือไถ่ถามกัน จะไม่ช่วยอะไรโดยสิ้นเชิง มันก็ควรเป็นอย่างนั้นอยู่ได้ ปลดเกียร์ว่าง ถ้ารถข้างหน้าว่างก็เข็นได้ ถ้าไม่ว่างก็เข็นไม่ได้อยู่ดี ทิ้งเบอร์โทรไว้ ผมไม่ได้เปรียบกรณีดูหนังหาความสุข คุณจะประชุมอยู่ ทำธุระอะไรมันกงการอะไรของเค้าล่ะครับ ที่จะต้องมาเลื่อนรถให้คุณ คุณห้ามจอดตลอดไปซะก็หมดเรื่อง เรื่องถามไถ่ เจ้าของบ้านปิดประตูไม่มีใครอยู่ ก็ถามไม่ได้แล้ว ยิ่งคุณเปรียบเทียบเรื่องโจรอะไรนั่น ผมเพียงเปรียบเทียบให้สุดโต่ง(ผมไม่ใช่คนสุดโต่งในบางกรณี) หรือสมมุติเรื่องสี่แยกไม่มีไฟแดง มันก็ต้องมีทางเอกทางโท คือมันต้องมีฝ่ายถูกผิด ควรไม่ควรเสียก่อน แต่ไม่ได้หมายความว่าจะยึดกฎหมายตะพึดตะพือ ไม่นั้นก็ต้องเห็นใจกันทุกฝ่าย มีเหตุผลทั้งนั้น มันก็อ้างกันไปอ้างกันมา ผมถึงบอกว่า ถ้ากรณีที่มันไม่มีช่องว่างตรงนั้น คุณอ้างกรรมสิทธิ์จะจอดรถ ซึ่งคุณสามารถจะเข้าออกตอนไหน มันไม่แน่นอน ต่อให้เขียนวันเวลาบอกไว้--โอเค ถ้าคุณกำลังเลี้ยวรถเข้าบ้าน กำลังถอยรถออกจากบ้านอยู่พอดี อย่างนั้นได้ ผมถึงบอกว่าภาระหน้าที่นี้ ควรเป็นของเจ้าของบ้าน ที่จะใช้สิทธิ์ของตัวเองเอาเอง แต่ไม่ไปริดลอนสิทธิของคนอื่นอันเป็นสาธารณะ แต่ไม่ได้ห้ามการมีไม่มีน้ำใจต่อกัน อันนั้นเราควรมีกันอยู่แล้วทุกคนครับ
แต่ในกรณีปลดเกียร์ว่างไว้ มันเข็นไม่ได้มันก็จบ กรณีไม่มีใครอยู่บ้าน จะรอถามใครหรือครับ ถามคนข้างบ้าน ถ้าเค้าบอกจอดไม่ได้ มีรถเข้าออกตลอด ประเดี๋ยวมา เมื่อไหร่จะมาล่ะคู้ณ ในขณะผมก็ต้องจอดไปธุระของผมแล้ว ทิ้งเบอร์โทรไว้ ถ้าคุณกำลังจะนำรถเข้าออก ผมอยู่แถวนั้นมันก็ได้ คุณจะไปกำหนดกฎเกณฑ์ไม่ได้หรอก อ่อ ถ้าเป็นผมนะผมจอดไม่นาน ผมมีมารยาท ผมเป็นคนมีน้ำใจ แต่ถ้าผมจอดที่ปกติ ผมจะเอ้อระเหย ทอดหุ่ยอย่างไรก็ได้ คุณไปสร้างความเดือดร้อนให้ใครๆเขาเป็นที่ตั้งหรือเปล่าล่ะครับแบบนั้น ถ้าคุณอ้างแต่ตัวเอง
ที่ผมยกตัวอย่างนายกฯไพร หรือผู้ว่าฯ ต่างๆ ผมหมายความว่า ถ้าเป็นกรณีเหมือนกัน คือทั้งฝ่ายจอด และฝ่ายนำรถเข้าออก เขาจะตอบปัญหานี้ว่าอย่างไร ไม่ได้หมายจะพูดถึงในแง่บุคคลว่า ลองไปจอดรถขวางหน้าบ้านนายกฯสิจะเป็นอย่างไร ถ้านายกฯหรือผู้ว่า เห็นรถจอดรถขวางหน้าบ้านในที่สาธารณะ ท่านจะบอกกับคนจอดด้วยเหตุผลอย่างไร แล้วถ้าท่านเป็นฝ่ายต้องไปจอดรถหน้าบ้าน จะว่าด้วยเหตุผลอย่างไร ไม่ใช่จะให้คุณพาลตอบว่าคนมีน้ำอกน้ำใจ ไม่เอาใจเขามาใส่ใจเรา ไม่เห็นแก่ตัวอย่างคุณ(ผม)เค้าคงไม่ทำ หรือสุดโต่งหรอก แต่คำตอบของคำถามก็คือว่า ถ้ามันไม่มีกรณีที่คุณยกตัวอย่างมา หมดแล้ว ปลดเกียร์ว่าง ซึ่งก็ไม่ได้ช่วยอะไร-เท่าไหร่ ถามไถ่ ทิ้งเบอร์โทร หมดแล้ว ซึ่งมันมีอยู่มากทั่วไป และมันคือปัญหา คุณจะแก้ปัญหานี้ให้ได้อย่างไร แบบมีคำตอบที่ยอมรับต้องตรงกันทุกฝ่ายได้ไงครับ...

ผมว่า คนสุดขั้ว พิมพ์ให้อ่านอย่างไรก็ยังคง เปลี่ยนเขาไม่ได้ยากดอก ที่จะเห็นใจคนอื่นเขา ผมสรุปแบบนี้ละกัน จะได้ไม่ต้องพิมพ์บ่อยๆ
1. ที่จอดรถสาธารณะ ใครๆ ก็จอดได้ ไม่ว่าเจ้าของบ้านหรือใครก็ตามที่มีรถยนต์เสียภาษีถูกต้องตามกฏหมาย จอดได้
2.ทางเข้าออกไม่ว่าจะเป็นบ้านหรือทางเข้าออกส่วนตัวที่จะเชื่อมต่อกับถนนสาธารณะ ต้องไม่ละเมิดสิทธิ์จอดขวางทางเข้าออก โดยเฉพาะรถจะออก (รถจะเข้ารอได้ถ้าไม่จอดข้ามคืน)
ถ้าว่าตามกฏหมาย ผมว่าแก้ปัญหาไม่ได้ครับ ผมถึงบอกว่า ใจเขาใจเราไง เจ้าของรถก็มีน้ำใจ เจ้าของบ้านก็มีน้ำใจ ไม่เคยดูโฆษณาที่มีมาแล้วหลายปี หรือไง ว่าถนนของส่วนรวม มีน้ำใจในการใช้ นั่นคือใจเขาใจเราไหม หรือว่าจะตะแบงเอาแต่กฏหมาย
ผมย้ำอีกคร้ังที่เท่าไหร่จำไม่ได้แล้ว เรื่องปลดเกียร์ว่าง กับติดเบอร์โทร
กรณีจอดรถแล้วเจ้าบ้านไม่อยู่ไม่รู้จะถามกับใคร ถ้าคุณมีสติและปัญาหน่อยก็คงรู้ว่าควรทำอย่างไร ถ้าเขาแขวนป้ายมีรถเข้าออก แล้วมีความจำเป็นต้องจอดจริงๆ เรื่องปลดเกียร์ว่าง กับติดเบอร์โทร ช่วยได้แน่นอนครับ เพราะผมเจอหลายครั้งแล้วครับ เอารถออกไปทำธุระไม่ได้ ข้างบ้านก็ว่างๆ ไม่ยอมไปจอด ครั้นจะเคลื่อนรถเขาก็เคลื่อนไม่ได้ โทรติดต่อก็ไม่ได้ (แต่มีอยู่คราวหนึ่งมองเข้าไปในรถ มีพัสดุภัณฑ์ ที่มีเบอร์โทรติดอยู่ ผมจึงโทรติดต่อไป ปรากฏว่าเป็นเพื่อนเขา จึงแจ้งให้เขามาเลื่อนรถ ตกลงเขากลับจากเที่ยวกลางคืนมา มาจอดตั้งแต่ตีสี่ครึ่ง) ต่อให้ผมตื่นเช้าอย่างไรก็คงไม่ทันเขามาจอด หรอกครับ

[จูกรีนเวย์]

กรณีปลดเกียร์ว่างมันไม่ใคร่ได้ช่วยอะไรได้ เพราะส่วนใหญ่ที่ว่างจอดรถจริงๆในเมืองใหญ่อย่างเทศบาลนครหาดใหญ่ ในโซนในซีกส่วนหนึ่งๆ มันจะมีที่ว่างแค่ที่สองที่ เพราะมันมีความต้องการจอดรถอยู่ตลอดเวลา นี่คือเรื่องจริง นี่คือความเดือดร้อนทั่วไปของทุกๆคนทุกๆวัน ที่มันเป็นปัญหา(ผมก็สนับสนุนให้ปลดเกียร์ว่างไว้นั่นแหละ)
ส่วนคนที่อ้างว่าเดือดร้อน คือเดือดร้อนจริงนั่นแหละเรื่องรถเข้าออกบ้าน มันมีแค่เวลาเดียวคือเข้าออก คุณชั่งสัดส่วนดูก็รู้ กรณีติดเบอร์โทรไว้มันก็ช่วยได้ (ผมก็เห็นด้วยอีกนั่นแหละ รถผมเองก็ติดเบอร์โทรไว้ประจำตลอด)แต่ไม่ใช่ส่วนใหญ่---เค้าก็ต้องไปธุระปะปังอะไรของเค้า มันช่วยได้ในบางกรณี ติดป้ายหน้าบ้าน ผมบอกมันไม่แน่นอนหรอก คุณติดห้ามจอด เข้าออกประจำ มีรถเข้าออกตลอดเวลา เป็นเวลาเช้า-เย็น-ค่ำ แต่ละคนไม่เหมือนกัน คุณเองก็ต้องมีธุระปะปังไม่แน่ไม่นอน
ผมถามกลับสิ ถ้าคุณเจ้าของบ้านจะติดเบอร์โทรไว้ด้วยได้ไหม จะได้โทรถาม "คุณจะเข้าบ้านเมื่อไหร่ อยู่ไหน รีบกลับเข้ามาบ้านเหอะ อย่ามัวแต่เดินชอบปปิ้ง ดูหนังมีความสุขอยู่ ผมจะจอดรถ จะได้ไม่ขวางทางเข้าออกคุณ คุณอยู่ในบ้านเหรอ เอารถออกหน่อยเหอะ ดูหนังหรือหลับหรือทำกับข้าวหรือเข้าห้องน้ำอยู่ล่ะ เอารถออกหน่อย ผมจะจอดรถ" ผมถามสิ คุณจะกลับเข้ามาไหม คุณจะเอารถออกให้เค้าได้ไหม ...คนที่หาที่จอดรถเค้าจะไปประชุม ไปดูหนัง นัดกิ๊ก ไปสมัครงาน ทำงาน ซื้อของ ที่ไหนอย่างไร มันไม่ใช่ภาระของเค้าที่จะต้องมาคอยบริการให้ใครอื่นกันอยู่ตรงนี้ไงครับ โดยภาพรวมๆแล้วมันต้องให้เป็นที่รับทราบกันก่อนว่า ภาระตรงนี้ใครควรต้องแบกรับ--คนทั่วไปทุกๆคนหรือคนหนึ่งคน แล้วมันเกิดข้อยอมรับได้ว่า ถ้าเค้ามาจอดรถในที่สาธารณะ คุณไม่ต้องอ้างอะไรทั้งสิ้น แต่ต้องไม่มีสิทธิ์ใดไปว่าเขา (มิพักพูดถึงกรณีการตั้งข้าวของไว้หน้าบ้าน ด่าว่า ขูดขีดรถฯลฯ)เพราะคุณใช้เพียงเอกสิทธิ์ส่วนบุคคล ส่วนเค้ามันเป็นเอกสิทธิ์ในทางสาธารณะของทุกๆคน มันไม่ใช่ทางกฎหมายเข้าบังคับ แต่เป็นกฎระเบียบของสังคมในกรณีอย่างนี้ให้เกิดก่อน นี่คือประเด็นหลัก ส่วนกรณีปลีกย่อยการมีน้ำใจ และอลุ้มอล่วยกัน นั่นต้องมีต้องเป็นแน่นอน แต่ปัญหาที่มันเกิดคือต่างฝ่ายต่างก็อ้างส่วนของตน มีเหตุผลของตน และที่สำคัญความจำเป็นของแต่ละคนๆไม่เหมือนกันไม่เท่ากัน
ส่วนที่คุณเสนอสรุปมา 2 ข้อ มันขัดแย้งกันเองอย่างสุดขั้ว ปัญหามันก็วนในอ่างเหมือนเดิม ถ้าคุณไม่เลือกทางใดทางหนึ่งเสียก่อนในการแก้ปัญหาตรงนี้ร่วมกันครับ
ปล.อย่างไรก็ตาม เมื่อคุณบอกว่าจะไม่พูดแล้ว ผมก็ขอไม่พูดไปกว่านี้อีก เพื่อความเป็นธรรม แล้วลองไปอ่านทบทวน ถ้ามีข้อเสนอหรือมุมมองที่ต่างออกไปจากเดิม ในการแก้ปญหา ถ้าไม่มี ผมก็ขอสนับสนุนและเห็นด้วยกับข้อเสนอของคุณในสองสามข้อที่ว่า ปลดเกียร์ว่าง ติดเบอร์โทร หรือถามไถ่กัน เพราะเป็นการแก้ปัญหาที่ดีที่สุดในขณะนี้ ที่จะซ้ำๆวนเวียนอยู่ ทั้งกว่าสิบปีที่แล้ว และอีกสิบๆปีข้างหน้า หรือตลอดๆไปในการแก้ปัญหาของพี่น้องประชาชนเราเอาเองครับ.

[แดงเทียม]

ที่จริงปัญหาเรื่องยึดครองพื้นที่สาธารณะเป็นพื้นที่ส่วนตัวแบบถนนในเทศบาลหาดใหญ่เนี่ยมันเป็นหน้าที่ของเทศบาลนครหาดใหญ่
ที่จะเข้ามาบังคับใช้กฎหมาย เพราะถนนเป็นของเทศบาล แต่กลับไม่ทำอะไรเลย ปล่อยให้เกิดปัญหาตลอดมา และรับรองได้ว่าปัญหาแบบนี้จะหนักขึ้นเรื่อยๆ เพราะรถใหม่ๆออกทุกวัน ตรงโน้นก็ไม่ให้จอด นี่หน้าบ้านฉัน ตรงนี้ก็ไม่ให้จอด หน้าร้านข้า ใครอย่าจอด
ขืนจอดรถถูกขูดขีดเสียหาย ข้าไม่รู้ข้าไม่เกี่ยว ช่วยไม่ได้ มาจอดหน้าบ้านข้าทำไม สมบัติส่วนตัวนะเฟ้ย   

[SAM]

สังคมไทยมีคนเห็นแก่ตัวเพิ่มมากขึ้นทุกวัน

[Jade555]

รถผมใกล้จะถึงรอบเคลมอยู่แล้ว โดนขูดซักทีน่าจะดี
ถ้าไปจอดไอ้ตรงที่เขาชอบเอากระถางวาง เอาเก้าอี้ดัก แล้วถ่ายคลิปตอนโดนขูด เขาจะยิงผมมั๊ยครับ   

[สีไหนก็คนไทย]

จริงๆ เรื่องของเรื่องไม่มีอะไรเลย คือ

ถ้าคุณจะจอดหน้าบ้านใครก็ตาม คุณก็หาวิธีทำไงก็ได้ให้ เจ้าของบ้านสามารถนำรถเข้าออกตามความจำเป็นธุระของเขาให้ได้ด้วย ก็จบ
win win

คุณเคยไปจอดรถที่ไหนก็ตามแล้ว มีคนมาจอดขวางรถคุณ ทำให้คุณเอารถออกไม่ได้ นั่นก็ความรู้สึกเดียวกันเจ้าของบ้านที่นำรถเข้าออกไม่ได้เหมือนกัน เขาคงไม่ใช่ว่าจะยึดครองถนนของเทศบาลมั้งครับ (สำหรับบางบ้าน)

ได้แก้ไขคำผิดให้แล้ว  คำว่า ธุระ   เขียนธูระ   ขอบคุณมาก