ป้ายห้ามจอดหน้าบ้าน (แถวโรงเรียนดังในเมือง)

[wareerant]

ปัญหานี้ถ้าเป็นผม ซึ่งก็เจอประจำ คือไม่มีที่จอดรถ

ผมจะไม่จอดรถหน้าบ้านที่มีป้าย "กรุณาอย่าจอดรถขวางหน้าบ้าน" "มีรถเข้าออก" หรือแม้แต่ป้าย "จอดรถได้ บ่ายโมง ถึง สี่โมงเย็น" อะไรประมาณนี้

ยอมจอดไกล ๆ  แล้วเดินเอา เดินเพื่อสุขภาพ ไม่ใช่เดินธรรมดา เดินอุ้มลูกด้วย (ไปไหนมาไหนต้องพาลูก เพราะเลี้ยงลูกเอง)
เหนื่อยครับ ทำไมไม่ไปจอดหน้าบ้านคน ไม่ต้องเดิน

เพราะผมมีคติประจำใจว่า

"อะไรก็ตามที่ทำแล้ว อาจจะเกิดปัญหา เกิดความรำคาญ เกิดความยากลำบากในภายหลัง จะไม่ทำ"

ดังนั้น ผมยังไม่เคยทะเลาะกับใครเรื่องแบบนี้เลย เพราะเราป้องกันปัญหาที่จะเกิดขึ้น ปัญหามันก็ไม่เกิด

หรือถ้าจำเป็นต้องจอดหน้าบ้านคน ผมจะถามเจ้าของบ้าน ว่า "ป้าครับ น้าครับ พี่ครับ ตรงนี้จอดได้มั้ยครับ" ถ้าเขาว่า จอดได้ก็จอด จอดไม่ได้ก็ไม่ต้องจอด บางคนก็บอกว่าจอดได้แป๊บเดียว ก็ต้องรีบทำธุระให้เสร็จ ถ้าไม่มีใครให้ถาม ก็ไปจอดที่อื่น

ท่องเอาไว้ในใจครับ "อะไรก็ตามที่ทำแล้ว อาจจะเกิดปัญหา เกิดความรำคาญ เกิดความยากลำบากในภายหลัง จะไม่ทำ"

หลีกเลี่ยงการปะทะ หลีกเลี่ยงการวิวาทะ หลีกเลี่ยงกะทะ(บิน) เห็นผมเป็นคนแรง ๆ แต่ถ้าไม่จำเป็น ผมไม่อยากทะเลาะกับใคร มันเหนื่อย

เอาคตินี้ไปใช้ ชีวิตจะเป็นสุขครับ

เรื่องจอดรถแล้วโดนเก็บสิบบาทนี่ แล้วแต่ใครจะมองนะ ส่วนตัวผมก็เต็มใจให้ เห็นว่าเวลาเราขับรถเข้าไปจะจอด เขาก็เรียกให้ไปจอดที่ว่าง ๆ ก็จ่ายตังค์ให้ และบอกเขาว่า "พี่ครับ ผมฝากรถด้วยนะครับ" แล้วก็ไปทำธุระ อย่างน้อยก็มีคนเฝ้ารถให้เรา ถือเป็นค่าดูแลรถแล้วกัน

[นายไข่นุ้ย]

ปัญหานี้ถ้าเป็นผม ซึ่งก็เจอประจำ คือไม่มีที่จอดรถ

ผมจะไม่จอดรถหน้าบ้านที่มีป้าย "กรุณาอย่าจอดรถขวางหน้าบ้าน" "มีรถเข้าออก" หรือแม้แต่ป้าย "จอดรถได้ บ่ายโมง ถึง สี่โมงเย็น" อะไรประมาณนี้

ยอมจอดไกล ๆ  แล้วเดินเอา เดินเพื่อสุขภาพ ไม่ใช่เดินธรรมดา เดินอุ้มลูกด้วย (ไปไหนมาไหนต้องพาลูก เพราะเลี้ยงลูกเอง)
เหนื่อยครับ ทำไมไม่ไปจอดหน้าบ้านคน ไม่ต้องเดิน

เพราะผมมีคติประจำใจว่า

"อะไรก็ตามที่ทำแล้ว อาจจะเกิดปัญหา เกิดความรำคาญ เกิดความยากลำบากในภายหลัง จะไม่ทำ"

ดังนั้น ผมยังไม่เคยทะเลาะกับใครเรื่องแบบนี้เลย เพราะเราป้องกันปัญหาที่จะเกิดขึ้น ปัญหามันก็ไม่เกิด

หรือถ้าจำเป็นต้องจอดหน้าบ้านคน ผมจะถามเจ้าของบ้าน ว่า "ป้าครับ น้าครับ พี่ครับ ตรงนี้จอดได้มั้ยครับ" ถ้าเขาว่า จอดได้ก็จอด จอดไม่ได้ก็ไม่ต้องจอด บางคนก็บอกว่าจอดได้แป๊บเดียว ก็ต้องรีบทำธุระให้เสร็จ ถ้าไม่มีใครให้ถาม ก็ไปจอดที่อื่น

ท่องเอาไว้ในใจครับ "อะไรก็ตามที่ทำแล้ว อาจจะเกิดปัญหา เกิดความรำคาญ เกิดความยากลำบากในภายหลัง จะไม่ทำ"

หลีกเลี่ยงการปะทะ หลีกเลี่ยงการวิวาทะ หลีกเลี่ยงกะทะ(บิน) เห็นผมเป็นคนแรง ๆ แต่ถ้าไม่จำเป็น ผมไม่อยากทะเลาะกับใคร มันเหนื่อย

เอาคตินี้ไปใช้ ชีวิตจะเป็นสุขครับ

เรื่องจอดรถแล้วโดนเก็บสิบบาทนี่ แล้วแต่ใครจะมองนะ ส่วนตัวผมก็เต็มใจให้ เห็นว่าเวลาเราขับรถเข้าไปจะจอด เขาก็เรียกให้ไปจอดที่ว่าง ๆ ก็จ่ายตังค์ให้ และบอกเขาว่า "พี่ครับ ผมฝากรถด้วยนะครับ" แล้วก็ไปทำธุระ อย่างน้อยก็มีคนเฝ้ารถให้เรา ถือเป็นค่าดูแลรถแล้วกัน

[คนคอนโด]

ถ้าหน้าบ้านคุณๆห้ามคนอื่นจอด พอคุณขับรถไปที่อื่น แล้วคนอื่นห้ามคุณจอดบ้าง คุณจะเอารถไปแขวนไว้ที่ไหนครับ หรือว่าหน้าบ้านเองห้ามใครจอด แต่หน้าบ้านเพื่อนข้าจอดได้ เออ ชัวร์ดี ใจกว้าง

[จูกรีนเวย์]

เหตุผลไร้สาระ ครับ
โจรชิงทรัพย์ ต้องเห็นใจทั้งสองฝ่าย ---> ถ้าคุณหรือญาติพี่น้องคุณโดนโจรชิงทรัพย์ แล้วเขาให้เหตุผลดั่งที่คุณว่า และคุณคงจะต้องเห็นใจนะครับ
ทุกคนมีสิทธิ์ออกไปทำอะไรดึกๆ ดื่นๆ ครับ ไม่ได้อยู่ในระหว่างประกาศ เคอร์ฟิว
โจรชิงทรัพย์ทำผิดกฏหมาย อาญา จะอ้างหาเงินรักษาพ่อแม่ ---> บัตรทองรักษาฟรี มีครับ คนดีเขาไม่ชิงทรัพย์หรอกครับ เขาไม่เรียกคนดีครับ
ยกตัวอย่างเหตุผลมาเทียบไม่เกี่ยวข้องกันเลย

รถยนต์เป็นปัจจัยที่ 5 สำคัญในการใช้ชีวิตประจำวัน  ปัญหาการจอดรถหน้าบ้าน เป็นเรื่องที่แก้ยากครับ ต้องใช้ถ้อยทีถ้อยอาศัย ใจเขาใจเราครับ ตราบใดที่ไม่มีกฏหมายเข้ามาควบคุมชัดเจน (ผู้บริหารกำหนดนโยบายและแก้ไขกฏหมาย ให้สอดคล้องและเหมาะกับสถานการณ์)

คนที่มีรถยนต์ย่อมไม่มีใครอยากจอดรถยนต์หน้าบ้านย่ามค่ำคืน เนื่องจากกลัวถูกโขมย (เหมือนที่คุณยกเหตุผลโจรชิงทรัพย์ไง "คุณออกมาทำอะไรดึกๆดื่นๆ ยามวิกาล คุณใส่ทองหยองมาทำไม ขับรถออกมาคนเดียวได้อย่างไร") และพอนำรถยนต์จอดในบ้าน สึ่งที่ต้องทำต่อมาแน่นอนคือเวลาจะใช้รถยนต์ก็ต้องนำรถออกจากบ้าน แล้วถ้ามีคนจอดขวางหน้าบ้านคุณอยู่คุณจะทำอย่างไร

ผมว่าอย่างไร ก็ควรจะให้สิทธิ์แก่เจ้าบ้าน เนื่องจากเทศบายยังเคยมีนโยบายให้เจ้าบ้านจัดหน้าบ้านตัวเองให้สะอาด น่าอยู่ เก็บทำความสะอาดฟุตบาต ถนนหน้าบ้านตนเอง แสดงว่าหน้าบ้านสิทธิ์ทางเอกยังคงเห็นของเจ้าบ้าน แต่ในความเป็นจริงก็คือของสาธารณะที่ใช้ร่วมกันอย่างเห็นอกเห็นใจกันมากกว่า (เจ้าของรถยนต์เสียภาษีเหมือนกันทุกปีอยู่แล้ว) เจ้าของบ้านควรนำรถตนเองออกแต่เช้าครับ จะได้ไม่เป็นการกัน/จองพื้นที่รถออกทั้งวัน (ซึ่งผมก็ทำอยู่ทุกเช้า)

การแก้ปัญหาถ้าจะนำวิธีจากต่างประเทศมาใช้ เช่น จำกัด 1 บ้านมีรถยนต์ได้ 1 คัน ถ้ามีมากกว่าก็จะเสียที่สูงขึ้น, จะซื้อรถ ต้องมีที่จอดรถ เพื่อจะได้รับอนุญาตให้ซื้อรถได้, หรือรถจากนอกเมืองถ้าจะเข้าเมืองต้องจ่ายค่าเข้าเมือง (ลำพังรถในเมืองไม่มีปัญหาหรอกครับ มีแต่รถจากนอกเมืองเข้ามาในเมือง ที่ทำให้มีปัญหา ที่จอดรถและปัญหาจราจรติดขัด)

การติดป้ายหน้าบ้าน เป็นวิธีที่ผมว่าดีที่สุดในตอนนี้แล้ว คือเป็นการแจ้งให้ผู้มาจอดได้ใช้วิจารญาณในการจอด ถ้าจอดไม่นาน จอดในวิสัยที่มาเลื่อนรถได้ จอดนานติดเบอร์โทร ปลดเกียร์ว่าง เป็นต้น ก็จอดไปได้ เพราะทุกบ้านไม่ใช่จะมีรถจอดในบ้าน แต่ถ้าไม่แขวนป้ายผู้มาจอดรถ จะรู้ได้อย่างไรครับ 

อีกข้อครับ
คุณบอกว่าถ้า คุณไพรมาจอดรถขวางหน้าบ้านคุณ คุณจะทำอย่างไร
ผมถามกลับว่า ถ้าคุณไปจอดรถขวางหน้าบ้านคุณไพร คุณไพร ออกไปทำธุระไม่ได้ ผมก็อยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นครับ


ผมถึงบอกว่าใจเขา ใจเราครับ....... คุณจู
คนส่วนใหญ่ที่เขาได้รับข้อมูลว่าจะเอารถออกจากบ้าน แล้วเอาออกไม่ได้ ติดรถจอดขวางหน้าบ้าน เขาเข้าใจความรู้สึกเจ้าของบ้านทั้งนั้นแหละครับ คงไม่เหมือนคุณจู ที่บอกว่าเป็นการอ้างความจำเป็น ซึ่งมันคือเรื่องจริง "ไม่ว่าการวางอำนาจ(เขียนป้าย)-ข่มขู่(ด่าว่า)-อ้างความจำเป็น(อ้างรถเข้าออก)-ความเห็นแก่ตัว(ตั้งข้าวของอุปกรณ์)"

คุณน่าจะไม่เข้าใจตรรกะเปรียบเทียบครับ ผมยกตัวอย่างแบบสุดโต่งให้ดู ความหมายที่จะบอกคือ มันเป็นเรื่องที่ต้องแยกถูก-ผิด ถูกต้อง กับไม่ถูกต้องให้ได้ให้ชัดครับ ไม่ใช่ไปอ้างว่าโจรก็มีเหตุผลของโจร ซึ่งอย่างกรณีอย่างนั้นคือมันผิด ไม่ว่าใครจะอ้างอย่างไร อย่างกรณีการจอดรถนั่น ต่างคนต่างอ้าง อย่างที่ถกเถียงหาเหตุผลเข้าแต่ละฝ่าย
เรื่องนโยบาย ให้เจ้าของบ้านเอาใจใส่บ้าน"หน้าบ้านน่ามอง"สมัยผู้ว่าพิจิตร(ถ้าจำไม่ผิด)ก็ถือเป็นนโยบายที่ดี แต่บนฟุตบาทหน้าบ้าน หลายคนก็ตั้งข้าวของโต๊ะเก้าอี้ทำมาค้าขายระแกะระกะเยอะไป ตั้งแบบประจำถาวรก็มี
ประเด็นปัญหาคือ เราไม่เคยได้คำตอบว่า อย่างไหนถูกผิด ถ้ายกตัวอย่างอย่างหลายท่านซึ่งมีน้ำใจดีงาม ก็จะไม่จอดหน้าบ้านแขวนป้าย ซึ่งก็แยกแยะไปอีกหลายกรณีอีก ท่านนั้นคิด ท่านอื่นไม่คิดก็เกิดปัญหาแล้วครับ สมมุติมีป้ายห้ามจอดหน้าบ้าน แต่ที่ว่างตรงอื่นมากมาย ก็ยังพอเขยิบไปหาที่จอดได้ แล้วพอรถเต็มล่ะครับ บ้านหน้าบ้านกี่หลัง คุณไปลิดรอนสิทธิ์ของคนทั่วไปทุกคนตั้งเท่าไหร่ได้อย่างไร คุณติดป้ายหน้าบ้านบอกวันเวลา ใครจะมากำหนดได้ล่ะครับ ว่าใครจะต้องหาที่จอดได้ในวันเวลาใด มันไม่จบไงครับ
ส่วนนายกฯไพรจอดรถหน้าบ้าน ไปจอดรถหน้าบ้านนายกฯไพร มันหมายจะส่งเสียงไปยังท่านที่มีอำนาจว่าจริงๆแล้วมันได้ไหม สมมุติ ใครมาจอดรถขวางหน้าบ้านท่านนายกฯ ท่านจะว่าอย่างไร หรือถ้าคนใหญ่คนโต หรือใครก็ตามไปจอดรถบริเวณที่เป็นเส้นจอดรถ แต่หน้าบ้านกลับเขียนป้ายห้าม เราจะตอบปัญหานี้อย่างไร ตรงกันหรือไม่ ปัญหาก็มีแต่พอกพูนครับ ถ้าไม่มีกฎระเบียบที่ตกลงร่วมกันเป็นข้อบังคับครับ
ไม่มีใครเป็นคนอยากแล้งน้ำใจ ไม่มีใครอยากไปมีปัญหาอะไรกับใครหรอกครับ แต่เรื่องบางอย่าง เราจะใช้ความพอใจของแต่ละฝ่าย มันรังแต่จะไม่เป็นการแก้ปัญหาใดๆเลย แต่จะเป็นแต่ปัญหาที่ไม่มีการได้รับการแก้ไขใดๆได้ ทั้งๆที่ปัญหานั้นต้องแก้ไขให้ได้
คิดถึง ความรู้สึก เจ้าของบ้านที่จอดรถ ใครๆก็เห็นใจ อย่างที่คุณอ้าง แต่คุณไม่ได้อ้างว่าแล้วทำไมไม่เห็นใจคนที่ไม่มีที่จอดรถในที่สาธารณะได้บ้างล่ะครับ
เรื่องนี้ถ้าไม่มีการฟันธง"ว่าผิดหรือถูกก็ไม่มีทางแก้ปัญหาใดๆได้หรอกครับ พูดกันไปก็เปล่าประโยชน์ที่จะมาถกเถียงกัน..ไร้สาระสิ้นดี.

[จูกรีนเวย์]

ปล.กรณีผมยกตัวอย่าง ท่านนายกฯไพร หรือใครก็ตาม เช่นผู้ว่าฯ ผมไม่ได้หมายถึงกรณีบุคคลนั้นๆ เป็นแต่อยากจะเลียบเคียงว่า ถ้าเราไม่สามารถจอดรถหน้าบ้านที่มีป้าย มีรถเข้า-ออกนั้น เหตุผลเพราะว่า หนึ่งบ้านใคร เค้ามีพฤติกรรมอย่างไร ด่าว่า ข่มขู่ น่าเห็นใจ ไปสรุปสุดท้ายที่ตรงสุดคือ บ้านนั้นมีรถต้องเข้าออก สอง คนที่มีบ้านต้องเอารถเข้าออก จะทำอย่างไรถ้ามีคนมาจอดหน้าบ้าน ไม่ว่าคนนั้นเป็นใคร ทุกคนห้ามจอดหมด ตลอดทุกวันเวลา ตลอดปีตลอดชาติ ขับรถไปตรงนั้น ว่าง ป้ายห้ามจอด ขอความกรุณา ไปอีกที่ว่าง จะเลียวเข้าจอด อ้าวห้ามอีก ไปอีก อ้าว จอดได้นะ เวลานั้นเวลานี้ เราไปธุระบางอย่างกะเกณฑ์ได้ไหม ทั้งเจ้าของบ้าน ทั้งเจ้าของรถ ผมว่าไม่นะ
ถ้าจะแก้ปัญหาแบบง่ายๆ ต้องเห็นใจคนที่มีบ้านมีรถเข้าออก ได้สิ คุณคนนึง ผมคนนึง คุณอีกคนๆๆๆๆ แล้วถามว่าคนอื่นล่ะ ทุกคนเหมือนกันหมดไหม คุณไม่นึกถึงความจำเป็น คุณไม่นึกถึงเหตุผลคนอื่นหรือ ในการอ้างให้คนอื่นเห็นใจ...ตรงนี้ผมถึงย้ำว่ามันคือปัญหาที่จะต้องชัดเจน ถ้าเอาความเห็นใจ ใจเขาใจเรา คุณจะเห็นใจใคร คุณก็เห็นแก่ตัวด้วยกันทั้งนั้น ปัญหานี้รายละเอียดมันหลากหลายดั่งที่ว่า ปลดเกียร์ว่างก็ไม่ใช่การแก้ปัญหา วันเวลาที่จอดมันก็ไม่ใช่การแก้ปัญหา ถึงคุณกำหนดได้แต่มันไม่แน่นอน รถกี่คันที่ต้องเสียสิทธิ์ในการจอด บางคนจอดสิบนาที บางคนจอดครึ่งชั่วโมง วันหนึ่งรถต้องขับเวียนจอดไม่ได้กี่สิบกี่ร้อยคัน นับเป็นเดือนเป็นปี ไม่ต้องตลอดปีตลอดชาติ นับเป็นบ้านอีกกี่สิบกี่ร้อยหลังที่คุณจับจองสงวนสิทธิ์เหล่านั้นไว้เท่าไหร่บวกลบคูณหารกันดู เป็นคนส่วนมากหรือคนส่วนน้อย
ลองทำวิจัยสิครับ งบเทศบาลนครหาดใหญ่คงพอเจียดมาให้ได้ ประมวลข้อคิดเห็นสถิติ กางข้อระเบียบกฎหมาย แล้วมาทำความตกลงร่วมกัน สังคายนา เปิดประเด็นสัมมนาปราศรัย หาทางออก...เชิญชวนทุกฝ่ายเข้าร่วม แล้วหาข้อสรุป(ทีแก้ปัญหาได้)ไม่ใช่ต้องเอาใจเขามาใส่ใจเรา เห็นใจโจรฉกชิงวิ่งราว อันไหนผิด อันไหนถูก แล้วหาทางแก้ทางออก เช่น จัดที่จอดรถ ให้จอดในที่เช่าจอดรถตามปกติ ครึ่งราคาอะไรก็ว่ากันไป ปัญหานี้จึงจะได้รับการแก้ไข ไม่ใช่หรือครับ---

[wareerant]

ถ้าพูดกันตามกฏหมายต้องว่ากันเป็นกรณี ๆ ไป จริง ๆ กฏหมายมันมีอยู่แล้วล่ะครับ แต่กฏหมายที่ออกมา จะออกมาแบบครอบคลุม กว้าง ๆ ไม่ได้ระบุละเอียด อยากได้ความชัดเจน ต้องฟ้องศาลครับ ศาลจะเป็นผู้ตัดสินให้ ถ้าไม่ฟ้องศาล ก็ไม่มีใครมาตัดสินให้ครับ ว่าผิดหรือถูก แม้แต่เทศบาล เทศกิจ ก็คงไม่มา

กรณีของคุณ ถ้าเกิดการฟ้องร้อง คุณก็ต้องแสดงหลักฐาน ว่าวันนั้น คุณไม่ได้จอดหน้าบ้านคู่กรณี (ที่ต่อว่าคุณ) แค่ท้ายรถล้ำเข้ามาหน้าบ้านเขา (ถ้าระบุได้ว่ากี่เซ็นติเมตรก็จะดีมาก)

และคุณต้องแสดงให้ศาลเห็นว่า ในบ้านเขา ไม่มีรถยนต์ ที่กำลังจะถอยออกมา หรือรถยนต์กำลังขับเข้าบ้าน  หรือ มีรถยนต์กำลังจะเข้าออก แต่รถของคุณไม่ได้กีดขวางแต่อย่างใดสามารถเข้าออกได้สะดวก

ในเมื่อถนนเป็นสาธารณสมบัติ คุณมีสิทธิเต็มที่ครับที่จะจอดได้ ไม่ว่าหน้าบ้านใครก็ตาม ไม่ว่าเขาจะเขียนป้ายอะไรไว้ คุณก็จอดได้ครับ

แต่สิทธินี้จะหมดไปทันที เมื่อเจ้าของบ้านกำลังจะ เอารถเข้าหรือออกจากบ้าน ถ้าคุณไม่เลื่อนรถ ถือว่าผิดครับ เพราะกีดขวางผู้อื่นให้ไม่ได้รับความสะดวก

คราวหน้าคุณก็ถ่ายรูปเอาไว้นะครับ ตามรายละเอียดที่บอกไป แล้วก็ฟ้องร้องเอา คุณชนะแน่

ยินดีด้วย

[ใจเขาใจเรา]

คุณจู
ผมว่าคุณมองสุดขั้ว และแง่ร้ายเกินไปครับ

คนที่เขามีรถยนต์ ต้องเข้าออกทุกวัน เขาไม่ได้กั้นหน้าบ้านตัวเองทั้งวันนะครับ เขามีรถยนต์เขาต้องใช้รถยนต์อยู่แล้ว ไม่ได้ซื้อมาจอด ใครมาจอดก็มีสิทธิ์จอดอยู่แล้ว ไม่ได้ห้ามจอดตลอดปีตลอดชาติครับ

การติดป้ายหน้าบ้าน ผมบอกแล้วว่า เป็นการแจ้งให้ผู้มาจอดใช้วิจารณญาณในการจอด แบบถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน ให้จอดหน้าบ้านที่ไม่ติดป้ายก่อน (เนื่องจากไม่ใช่ว่าจะมีรถยนต์ทุกบ้าน หรือนำรถจอดในบ้านทุกบ้านครับ)
ผมเองเวลานำรถยนต์ใช้ข้างนอกต้องจอดหน้าบ้านคนอื่น ผมก็เอาใจเขาใส่ใจเราครับ ว่าสมควรจอดที่ไหนบ้าง แน่นอนครับที่หน้าบ้าน เป็นทีสาธารณะ บ่อยครั้งที่ผมก็จอดหน้าบ้านที่แขวนป้าย แต่ผมจอดไม่นานครับ บางครั้งก็รอบนรถยนต์ (กรณีมารอรับคนที่บ้านกลับ หรือแวะมาซื้อของ แวะมากินข้าว) หรือถ้ามีเจ้าของบ้านอยู่หน้าบ้าน ผมก็จะถามเขาว่าจอดไม่นาน จอดได้ไหมครับ

สังคมจะอยู่ได้ ถ้าเอาใจเขา ใส่ใจเราครับ
ผมว่าบ้านคุณจู อาจจะอยู่นอกเมือง และมีปัญหาในการจอดรถในเมืองจึงมีความรู้สึกอย่างนั้น คนในเมืองเขาไม่ได้เห็นแก่ตัวที่จะไม่ให้จอดรถครับ แต่เหมือนที่ผมบอกว่าการแขวนป้าย ก็เป็นการแจ้งให้เจ้าของรถรู้ ถ้าจอดนาน จอดข้ามวัน ก็ไม่ควรจอดครับ ที่จอดรถมีเยอะครับ การแขวนป้ายช่วยให้เขาจอดที่อื่นๆ ก่อนถ้ามีที่จอด ถ้าไม่มีแล้ว มาจอดหน้าบ้านที่แขวนป้าย ถ้าไม่นาน หรือทิ้งเบอร์โทร หรือใส่เกียร์ว่างก็ยังพอขยับได้ ดีกว่าไม่ทำอะไรเลยครับ (ใส่เกียร์ว่าง ทิ้งเบอร์โทร ช่วยได้แน่นอนครับ เช่นใส่เกียร์ว่าง คุณบอกว่าถ้าข้างบ้านมีคนจอดแล้วจะขยับได้หรือ ขยับไม่ได้ครับ แต่ถ้าคันที่จอดข้างบ้างเขาออกไป เรายังมีโอกาสเลื่อนรถเขาไปพื้นที่ว่าง ทำให้เจ้าของบ้านเอารถเข้าออกได้ หรือการทิ้งเบอร์โทรก็สามารถตามให้มาขยับรถพอเข้าออกได้ แล้วให้เขามาจอดที่เดิมได้ครับ )

คนที่มีบ้านเดี่ยว บ้านทาวน์เฮ้าส์นอกเมือง คุณไปจอดรถขวางหน้าบ้านทางเข้าออกเขา คุณคิดว่าจะมีปัญหาไหมครับ เมื่อเจ้าของบ้านจะนำรถออกไปทำธุระแล้วทำไม่ได้ เขาควรแขวนป้ายเพื่อให้เจ้าขอรถที่มาจอดทราบไหม? แล้วเป็นวิธีที่ดีที่สุดในตอนนี้ไหม? (บ้านเดี่ยว ทาวน์เฮ้าส์ หรืออาคารพาณิชย์ เขาก็อยากจอดรถในที่ปลอดภัย นั่นคือบ้านตนเอง คือสิทธิ์ที่เขามีครับ และเขาก็มีสิทธิ์นำรถออกจากบ้านครับ)

การทีคุณเสนอกว่าให้เก็บเงินกับเจ้าของบ้านที่เขาแขวนป้ายมีเราเข้าออก เขาไม่ได้ไม่ให้จอดทั้งวันครับ เขาแค่ต้องการนำรถออกและเข้าตามเวลาที่เขาแจ้ง  และถ้าจะเก็บเงินผมว่าเก็บรถที่เข้ามาในเมืองดีกว่าครับ  Cabon Credit ที่ทำให้เกิดมลพิษในเมือง และแน่นอนเขาก็ไม่ยอมจ่ายแน่ๆ
ผมอยู่ในเมือง คนในเมืองเขาเสียภาษีให้เทศบาลทั้งภาษีโรงเรือน ภาษีธุรกิจเฉพาะ และภาษีมูลค่าเพิ่ม(10%ของภาษีที่เสีย) ครับ

[จูกรีนเวย์]

คุณเอาใจเขาใส่ใจเรา ครับ คุณเป็นคนมีความรู้ความคิด และน้ำใจดี ผมก็ชื่นชม แนวทางที่คุณเสนอก็เป็นทางออกที่ดีที่สุดในขณะนี้ แต่ขณะเดียวกัน ขณะนี้ก็มีปัญหานี้พอกพูนขึ้นทุกวัน และคาราคาซังไม่มีจบ
ปัญหาคือ ผมเองก็สนับสนุนให้ถ้อยทีถ้อยอาศัยกันอยู่แล้ว ปลดเกียร์ว่าง ติดเบอร์โทรไว้ ไถ่ถามกัน เป็นต้น (รถผมเองเขียนเบอร์โทรศัพท์ไว้ติดหน้ารถตลอด เผื่อทุกๆกรณี) และผมก็ออกจะปฏิบัติในแบบที่คุณว่าตามควรด้วย
แน่นอนละครับ รถมีต้องใช้ แต่การสงวนสิทธิ์ที่จอดรถไว้เพื่อกรณีเข้าออก บางคนติดป้ายบอกเวลาไว้ บางคนเขียนป้ายบอกอย่างมิตรไมตรี แต่แน่นอน บางบ้านก็ติดป้ายเฉยๆ ไม่ได้แสดงวันเวลาใดๆ(ตลอดเวลา) บางคนใช้ถ้อยภาษาแบบบริพาท เหน็บแนม อย่างอย่าจอดขวางหน้าบ้าน อ่านหนังสือไม่ออกหรือไง ไม่ระวังความปลอดภัยกับรถที่จอดขวางฯลฯ ผมก็เจอใครหลายคนก็คงเจอในหลายลักษณะ ทั้งไล่ตะเพิด ตะคอกข่มขู่ และบอกกล่าวต่อกันอย่างดี ซึ่งเป็นเรื่องที่มีอยู่จริงในหลายๆแบบ
บ้านที่เค้าไม่ติดป้ายบอก วันเวลา ก็เพราะบางวันเวลาเขาก็เข้าออกไม่แน่ไม่นอน บางบ้านติดป้าย มีรถเข้าออกตลอดเวลา ห้ามจอดขวาง มันไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว ถ้าที่โล่งโจ้งมากมาย แต่ในเมืองนั้นแทบจะหาทีว่างจอดรถต้องเวียนวนกันไม่รู้กี่สิบรอบก็เคยมีครับ ทำไมต้องให้เขาไปจอดไกลโขเป็นกิโล แล้วลงไปทำธุระแถวนั้นสองสามนาที เขาจำเป็นต้องจอดรถ ถึงจะจอดไว้สองชั่วโมง สามชั่วโมง ครึ่งวัน ย่อมเป็นสิทธิ์ของเขาที่จะจอดในที่สาธารณะ ในขณะที่การเอารถเข้าออกเป็นวันเวลาช่วงใดช่วงหนึ่ง ซึ่งบ้านทุกบ้านมันมีความจำเป็นไม่แน่ไม่นอนอยู่หลากหลายครับ เบางบ้านห้ามจอดเฉยๆ ราจะทำอย่างไรดี การแก้ปัญหาแบบถ้อยทีถ้อยอาศัยที่ว่าถึงจะดี แต่มันก็ยังคงไม่อาจแก้ปัญหาดังที่ว่าอยู่นั่นเอง คุณจะไปกำหนดให้ใครต่อใครจอดช้าจอดนานได้อย่างไร เพราะนั่นเป็นสิทธิ์ของเขาที่จะไปทำอะไรๆของเขา จอดแป๊บเดียวบางทีมันก็มีปัญหา จอดนานบางทีก็ไม่ใช่ปัญหา ปัญหาคือความจำเป็นของแต่ละคนมันแตกต่างกัน หลากหลายและไม่มีความแน่นอน ถ้าทุกคนไม่จอดหน้าบ้านทุกบ้านมันก็หมดปัญหาแหละครับ แค่นี้-จบ บ้านที่มีรถไม่มีรถ แต่ทำมาค้าขายอะไรต่างๆเค้าก็ไม่อยากให้อะไรมาบังหน้าร้านเขาหรอก เค้าก็ติดป้ายห้ามจอดทั้งๆที่ไม่มีรถจอดก็ยังได้ เอาแค่ง่ายๆ ถ้ามีกฎว่าห้ามจอดบ้านที่มีป้ายห้ามจอดหน้าบ้าน หรือขอกัน ทุกคนยอมไหม ถ้าทุกคนยอม ก็-จบ แต่ถ้าไม่ ก็ต้องว่ากันแบบถ้อยทีถ้อยอาศัยที่ว่า ทั้งสองฝ่าย แบบที่คุณว่า บ้านไหนมีรถจอด ก็ควรสงวนสิทธิ์ ขอทางเข้าออกวันเวลาโดยประมาณไว้ (แต่ถ้าคนจำเป็นต้องหาที่จอด ในวันเวลาดังกล่าว ซึ่งแต่ละบ้านก็ไม่ตรงกันหรอก รับรองว่าไม่ได้มีแค่คุณ ผม ใครๆคนเดียว แต่รถสิบคันร้อยคันก็มี ทุกคนที่เข้ามาในเมืองก็ต้องมาทำธุระของเขา มันก็-จบเหมือนกัน) จอด ปลดเกียร์ว่าง มันก็ช่วยได้ แต่ถ้ามันมีรถอื่นจอดขวางอยู่ มันก็-จบ ติดเบอร์โทรไว้ มันก็ดี แต่ถ้าเขายังธุระไม่แล้วเสร็จ-มันก็จบ เจ้าของบ้านก็จะได้ขับรถวน-ไปหาที่จอด ในที่ที่ไม่มีป้ายห้ามจอดหน้าบ้านเอา ฯลฯ
เอาล่ะ ถ้าคิดว่าปัญหานี้มันเป็นปัญหาแบบเฉพาะของคนเมือง ต่างคนต่างก็ว่ากันไปตามเหตุผลของแต่ละคน ถ้อยทีถ้อยอาศัยมีน้ำใจไมตรีต่อกัน ก็อยากจะวิงวอนให้ฝ่ายเจ้าภาพ คือเทศบาล ช่วยกันรณรงค์ชี้แจ้งแถลงไข บอกกล่าวประชาสัมพันธ์ให้เป็นที่รับรู้รับทราบในข้อพึงปฏิบัติต่อกันด้วย ไม่ทราบท่านเคยทำ คิดจะทำ หรือคิดว่าธุระไม่ใช่
ถอยคนละก้าวก่อน คือ ถ้อยทีถ้อยอาศัย จอดรถปลดเกียร์ว่าง(กรณีเลื่อนรถได้) ให้เบอร์โทร(เผื่อมีปัญหากรณีฉุกเฉินจำเป็น) และถามไถ่กัน กรณีจอดนานไม่นานแค่ไหน ส่วนท่านเจ้าของบ้าน ไม่ควรนำอุปกรณ์ข้าวของโต๊ะเก้าอี้มาวางกีดขวาง และป้ายรถเข้าออกต้องมีวันเวลาชัดเจน เป็นอย่างน้อย ไช่ห้ามจอดตลอดเวลา ครับผม...

[แดงเทียม]

ไปดูตรงสายหนึ่งสิ แถวร้านขายเพชรน่ะ เป็นไงบ้าง ผู้เสียภาษีให้เทศบาลจอดรถได้บ้างไหม หรือที่ตรงนั้นกลายเป็นสมบัติส่วนตัวไปแล้ว

[นายไข่นุ้ย]

ไปดูตรงสายหนึ่งสิ แถวร้านขายเพชรน่ะ เป็นไงบ้าง ผู้เสียภาษีให้เทศบาลจอดรถได้บ้างไหม หรือที่ตรงนั้นกลายเป็นสมบัติส่วนตัวไปแล้ว

อ้อ ที่บอกว่า ที่ของข้าใช่ไหมท่าน 

[ชาร์น]

ที่ว่างก็จอด ไม่ว่างก้อไม่จอด มีปัญหาค่อยว่ากัน

[Probass]

อ่อ อีกข้อนะครับ

คุณอยู่นอกเมือง ถ้าไม่อยากเจอปัญหาที่คุณกล่าวมา คุณให้ลูกเรียนใกล้บ้านจะดีกว่าครับ  หรือไม่ก็ซื้อบ้านในเมืองไปเลยครับ จะได้ขี่มอเตอร์ไซด์ไปส่งลูก และกินข้าวกับลูกที่โรงเรียน

นี่ผม เริ่มเกรียนแล้วนะครับ เมื่อเจอคนอย่างคุณ

]

ตอบได้เกรียนจริงๆ ให้ซื้อบ้านในเมือง กับ เรียนใกล้บ้าน
คนบางคนเขาไม่สะดวกทำอาหารเช้าทานที่บ้านบางคนลูกยังเล็กต้องดูแลเอาใจใส่ ขอแค่เวลาช่วงเช้าได้ทานข้าวกับลูกก็ยังดี แถมเจ้าของกระทู้เขาก็ไม่ได้จอดรถนาน เพราะยังเจอเจ้าของบ้าน
ตอนโพสคุณใช้ช้ื่อ ใจเขาใจเรา แต่สิ่งที่โพสมาความคิดคุณเห็นแก่ตัว


ที่จอดรถริมถนน ยกเว้นเป็นที่ส่วนบุคคล
ถ้าเป็นถนนสาธารณะ และไม่ได้มีป้ายห้ามจอดของเทศบาล ทุกคนก็มีสิทธิ
เสมือนป้ายรถเมล์ ใครๆก็มานั่งรอได้ ถ้าเจ้าของบ้านต้องเอารถออกจากบ้าน-เข้าบ้านทุกวัน ก้เหมือนคนที่มารอรถเมล์ที่ป้ายทุกวัน เจ้าของบ้านจะมาจองสิทธิสาธารณะหน้าบ้านตัวเองทุกวันมันก็ไม่ได้ สิทธิของเจ้าบ้านก็แค่หลักโฉนดที่คุณครอบครอง จะมาโวยวายว่าเข้าออกไม่ได้ เจ้าบ้านต้องเปลี่ยนเวลาเข้าออกเอง อย่างน้อยๆเจ้าบ้านมีสิทธิจอดรถหน้าบ้านทั้งวันทั้งคืน ถ้าตื่นเช้ารีบเอารถออกจากบ้านก็ได้จอดก่อน ถ้าตื่นสาย คนอื่่นมาจอดก็ควรยอมรับในสิทธิที่ผู้อื่นสามารถจอดได้ 
เหมือนคนขึ้นรถเมล์ ทุกวันหากอยากได้ที่้นั่งต้องรีบขึ้นที่ต้นทางหรือขึ้นก่อนใคร หากไม่ทันที่นั่งโดนคนอื่นนั่งก็ต้องรอ จะมาอ้างว่าตัวเองขึ้นรถแล้วเคยนั่งตรงนี้ทุกวันมันไม่ได้  ถนนสาธารณะที่จอดสาธารณะ ใครๆเขาก็มีสิทธิ

[wareerant]

การแก้ปัญหาแบบถ้อยทีถ้อยอาศัยที่ว่าถึงจะดี แต่มันก็ยังคงไม่อาจแก้ปัญหาดังที่ว่าอยู่นั่นเอง

ก็ใช่งัย ผมก็เลยแนะนำไปแบบตัดสินเด็ดขาดกันไปเลย ต้องฟ้องร้อง

จะให้เทศบาลเที่ยวมาบอกเจ้าของบ้านว่า

"เฮ้ย นี่เขาจอดรถนะ อย่าไปว่าเขา" หรือ

"เฮ้ย เขาจอดล้ำหน้าบ้านมานิดเดียว ไม่เป็นไร จอดได้" หรือ

"เขาไปธุระแป๊บเดียว ให้เขาจอดเถอะ"

ใครจะมาคอยบอก บ้านมีกี่หลังที่ติดป้ายแบบนี้ รถมีกี่คันที่จอดหน้าบ้านคนอื่น เทศบาลไม่อ้วกเหรอ

คุณมีทางเลือก 3 ทาง

1. จอดไม่ได้ก็ไม่ต้องจอด จอดส่งลูกลงรถ แล้วขับออกไป
2. จอดไกล ๆ แล้วเดินเอา
3. จอดมันตรงนั้นแหละ ถ้าโดนด่า ก็ด่ากัน เถียงกันเลย

อยากรู้แบบกฎหมาย ผมก็บอกให้แล้ว ว่า จอดได้ ไม่ว่าจะมีป้ายหน้าบ้านว่าอย่างไร แต่ ถ้าเจ้าของจะเอารถเข้าออก คุณต้องเลื่อน ไม่งั้นคุณเป็นฝ่ายผิด มันไม่ชัดเจนตรงไหนเหรอ

แบบถ้อยที่ถ้อยอาศัย ก็ไม่เอา แก้ปัญหาไม่เด็ดขาด แบบกฏหมายขั้นเด็ดขาด ก็ไม่เอา จะเอาแบบไหนเหรอ

[Jade555]

ให้ซื้อบ้านในเมือง กับ เรียนใกล้บ้าน??? 


ทำไมไม่สั่ง ผอ.ให้ย้ายโรงเรียนมาแถ้วบ้านเลยล่ะคร้าบบบ 

[พระเจ้า]

ข้าแนะนำให้พวกเจ้าทั้งหลาย ใส่เกียร์ว่าง แล้วหาหินหรือท่ิอมไม้มาห้ามล้อไม่ให้รถไหล และควรติดเบอร์โทรของเจ้าไว้ที่กระจกรถ

แต่ส่วนมากที่ผ่านมาพวกเจ้าไม่เคยทำ แล้วมาบ่นพร่ำเพ้อหาสวรรค์วิมานอะไรกันว่าเค้าห้ามจอด ก็พวกเจ้ามันมักง่ายไปจอดขวางทางเข้า-ออกเขา เวลาเขาจะเข้า-ออก เขาก็หาตัวเจ้าไม่ได้

[พระเจ้า]

จุดเริ่มของปัญหา มันเริ่มมาจากความมักง่ายของพวกเจ้าแทบทั้งสิ้น

[ซัมเบ้ Note 7 Jr.]

ข้าแนะนำให้พวกเจ้าทั้งหลาย ใส่เกียร์ว่าง แล้วหาหินหรือท่ิอมไม้มาห้ามล้อไม่ให้รถไหล และควรติดเบอร์โทรของเจ้าไว้ที่กระจกรถ

แต่ส่วนมากที่ผ่านมาพวกเจ้าไม่เคยทำ แล้วมาบ่นพร่ำเพ้อหาสวรรค์วิมานอะไรกันว่าเค้าห้ามจอด ก็พวกเจ้ามันมักง่ายไปจอดขวางทางเข้า-ออกเขา เวลาเขาจะเข้า-ออก เขาก็หาตัวเจ้าไม่ได้

แล้วพระเจ้าล่ะ ท่านเคยจอดรถขวางทางคนอื่นไหม  เคยขับรถย้อนศรไหม

[นายไข่นุ้ย]

แล้วพระเจ้าล่ะ ท่านเคยจอดรถขวางทางคนอื่นไหม  เคยขับรถย้อนศรไหม

ว่ากัน 

[ถามตำรวจมา]

จอดรถขวางทางจราจรผิดกฏหมายครับ แจ้งตำรวจจับได้เลย
ขวางทางรถเข้าออกก็เข้าข่าย เพราะเป็นทางจราจร และมีป้ายแจ้งแล้วว่ามีรถวิ่งเข้าออก

[อยากโดนจับ]

จอดรถขวางทางจราจรผิดกฏหมายครับ แจ้งตำรวจจับได้เลย
ขวางทางรถเข้าออกก็เข้าข่าย เพราะเป็นทางจราจร และมีป้ายแจ้งแล้วว่ามีรถวิ่งเข้าออก

บอกหน่อยบ้านอยู่ไหนเดี๋ยวจะเอารถไปจอดเกิดมาไม่เคยรู้ว่าจอดรถในช่องจอดรถข้างฟุตรบาตรมันผิดกฎหมาย แต่ที่รู้แน่ๆคือทางขึ้นลงสำหรับเอารถเข้าบ้านที่ล้ำจากฟุตรบาตรลงถนนๆนั่นละที่ผิดกฎหมาย รู้ให้จริงถามให้จริงก่อนค่อยมาออกความเห็น

[อยากโดนจับ]

ขออีกหน่อยอ่านแล้วตี๊ดดด ทางเข้าออกขึ้นลงบ้านเป็นทางจราจรได้ไงหว่า ยังไม่เคยเห็นบ้านใครมีม้าลายหรือไฟแดงก่อนเข้าบ้านซักที   

[แดงเทียม]

จอดรถขวางทางจราจรผิดกฏหมายครับ แจ้งตำรวจจับได้เลย
ขวางทางรถเข้าออกก็เข้าข่าย เพราะเป็นทางจราจร และมีป้ายแจ้งแล้วว่ามีรถวิ่งเข้าออก

ว่างๆก็หาเวลาไปตรวจที่โรงพยาบาลบ้างนะขอรับ