ใครบ้างที่ควรให้อาหารสายยาง

[siritidaphon]

ใครบ้างที่ควรให้อาหารสายยาง

การให้อาหารทางสายยาง (Tube Feeding หรือ Enteral Nutrition) เป็นวิธีการให้สารอาหารที่ใช้ในผู้ป่วยที่ไม่สามารถรับประทานอาหารทางปากได้อย่างเพียงพอ หรือไม่สามารถกลืนได้อย่างปลอดภัย

นี่คือกลุ่มผู้ป่วยหลักที่แพทย์มักพิจารณาให้ได้รับอาหารทางสายยาง:


กลุ่มผู้ป่วยที่ควรให้อาหารทางสายยาง

1. 🧠 ผู้ที่มีปัญหาด้านระบบประสาทและการกลืน (Impaired Swallowing / Dysphagia)

ผู้ป่วยในกลุ่มนี้มีความเสี่ยงสูงที่จะเกิดภาวะ สำลัก (Aspiration) อาหารเข้าสู่ปอด ซึ่งอาจนำไปสู่ปอดอักเสบได้:

ผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง (Stroke): ที่มีอาการอัมพาตครึ่งซีกและกลืนลำบาก

ผู้ป่วยที่มีภาวะสมองบาดเจ็บรุนแรง: หรือมีโรคทางระบบประสาทที่ส่งผลต่อการทำงานของกล้ามเนื้อในการกลืน (เช่น โรคพาร์กินสัน, Amyotrophic Lateral Sclerosis - ALS)

ผู้ป่วยภาวะสมองเสื่อมระยะรุนแรง: หรือผู้ป่วยที่ไม่รู้สึกตัว/หมดสติ


2. 😷 ผู้ที่มีปัญหาทางเดินอาหารหรือช่องปาก (Obstruction or Surgery)

ผู้ป่วยที่ไม่สามารถรับประทานอาหารทางปากได้ตามปกติเนื่องจากมีการอุดตันหรือบาดเจ็บรุนแรง:

ผู้ป่วยมะเร็งในช่องปาก/ลำคอ/หลอดอาหาร: ที่ได้รับการฉายแสงหรือผ่าตัด ทำให้ช่องปากหรือทางเดินอาหารเสียหายจนไม่สามารถกลืนได้ชั่วคราวหรือถาวร

ผู้ป่วยที่มีบาดแผลรุนแรงบริเวณใบหน้าและกราม: ที่ไม่สามารถเปิดปากหรือเคี้ยวอาหารได้

ผู้ป่วยผ่าตัดใหญ่ในระบบทางเดินอาหาร: ที่ต้องพักฟื้นเพื่อให้ระบบย่อยอาหารส่วนบนได้พัก


3. 💪 ผู้ที่มีภาวะขาดสารอาหารรุนแรง (Severe Malnutrition)

ผู้ป่วยที่ต้องการสารอาหารและพลังงานสูง แต่ไม่สามารถทานเองได้มากพอ:

ผู้ป่วยภาวะขาดสารอาหารรุนแรง: ที่ร่างกายอยู่ในสภาวะที่ต้องซ่อมแซมและฟื้นฟูอย่างเร่งด่วน (เช่น ผู้ป่วยแผลไฟไหม้รุนแรง)

ผู้ป่วยที่มีภาวะเบื่ออาหารรุนแรง: จากโรคเรื้อรัง เช่น มะเร็ง หรือโรคอื่น ๆ ที่การรับประทานอาหารทางปากไม่เพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย

ข้อสรุป: การพิจารณาให้อาหารทางสายยางจะอยู่ภายใต้การวินิจฉัยของแพทย์และนักโภชนาการเท่านั้น โดยจะใช้เมื่อระบบทางเดินอาหารยังสามารถทำงานได้ตามปกติ แต่ผู้ป่วยไม่สามารถนำอาหารเข้าสู่ระบบทางเดินอาหารด้วยตนเองอย่างปลอดภัยหรือเพียงพอค่ะ