ข่าว:

ทดลองใช้งานบอร์ดตะลุง ที่อยู่ในขั้นตอนการกู้คืนข้อมูล เบื้องต้นมีแต่กระทู้ (ข้อความ) กำลังกู้รูปภาพ ไฟล์แนบต่าง ๆ คาดว่าจะทยอยสมบูรณ์ภายในไม่ช้า

Main Menu

คหบดีเก่าแก่แห่งเมืองสงขลา (ร้านโชติภัณฑ์ ร้านสินอดุลยภัณฑ์ ร้านสงขลาสโตร์)

เริ่มโดย ป๋าไก่ สมาร์ทตี้-จี, 23:43 น. 11 ส.ค 53

เนียงเพาะ

 )love )love )love
.....มาบอกว่าทันเห็น...ฉีโบขิ้ม....เหมือนกัน..... :)
......เห็นแกเดินอยู่แถวแหลมสมิหลา...ยายบอกนั่นแหละ...ฉีโบขิ้ม...แล้วก็ตามด้วยเรื่องความงามในอดีตของแก...
......ป้าเนียงไม่เคยเห็นแกอาละวาดเลยนะ...เห็นแต่เดินไปตามยาวหนุนไม่สนใจใคร......
.......อืมมมมมม....ฉีโบขิ้ม.........คนบ้าระดับจังหวัดจริงๆ.....เป็นตำนานของคนบ่อยางทีเดียว.... :)

เขยบ่อยาง

คำว่า"ฉี"ใช้เรียกแทนคำว่า"พี่สาว" สำเนียงจีนอื่นก็จะเรียกเจ๊,จี้,เจ้,เจ
"ฉีบ่อกิม"เป็นตำนานเล็กๆของบ่อยางจริงๆครับ คนบ่อยางที่ไปอยู่ต่างจังหวัดหรือต่างประเทศถ้าได้ยินชื่อนี้รับรองคิดถึงบ้าน พอๆกับพูดถึงสตูเก้าห้อง,ก๋วยเตี๋ยวจับเบอร์,ไอติมยิว,อ้วนบัง,เย็นตาโฟเจ๊โบ๊วฯลฯ
ขอโทษที่ไม่ทราบว่า"ฉีลิ่ม"เสียชีวิตแล้ว รู้จักแก30กว่าปีได้ก็เพราะเคยสั่งดินถมที่ เห็นแกครั้งแรก"อึ้ง"ครับ มาดนักเลงจริงๆ ลูกน้องกลัวหัวหด ส่วนโกชัยกันเองกับลูกค้าดีมาก เวลาไปร้านแกจะอึดอัดเพราะของเยอะคนซื้อก็เยอะ จนร้านคับแคบยาวไปถึงทะเล ทั้งแกและลูกค้าคุยกันไปอัดบุหรี่ไป ควันโขมง รวมทั้งเราก็ด้วย5555

ป๋าไก่ สมาร์ทตี้-จี

 ฉีลิ่มถึงแก่กรรมแล้วด้วยโรคหัวใจอ่อนแรงครับ ปรกติแล้วตอนที่แกทำงานแกก็มีมาดที่เป็นเอกลัษณ์ของแกตามที่พี่เขยบ่อยางบอกมาครับ ส่วนเฮียเอี้ยง(วิชัย) ตายด้วยโรค ปอดติดเชื้อครับ ตายไปก็ไล่ๆกันคร

เขยบ่อยาง

แม้ผมจะมีสิทธิ์แค่เป็น"เขยบ่อยาง"ได้อยู่สงขลาช่วงไม่กี่ปี แต่ยอมรับว่าผูกพันกับเมืองนี้ยิ่งกว่าบ้านเกิดจริงๆเสียอีก ในฐานะที่เคยวิ่งว่อนทั่วเมืองบ่อยาง รู้จักถนนเกือบทุกซอกซอย รู้จักคนเก่าๆหลายๆคน(ตอนนี้คงบ๊ายบายเกือบหมดแล้ว) ช่วงหนึ่งไปอยู่กรุงเทพหลายปีแต่ยังติดตามข่าวคราวเป็นระยะๆและ"้ต้อง"หาเรื่องกลับมาเยือน เวลาผ่านหน้าบ้านที่เราเคยจดจำในอดีต ตอนนี้เปลี่ยนแปลงไปมาก เช่นเจ้าของบ้านตายไปนานแล้ว ร้านเลิกกิจการ หรือบ้านหลังนี้ถูกรื้อสร้างใหม่ ใจหายครับเมื่อภาพ(เคลื่อนไหว)เก่าๆมันยังโลดแล่นในสมองไม่เคยลืมเลือน แต่มีความสุขทุกครั้งเมื่อคิดถึง สิ่งหนึ่งที่ทำให้บ่อยางมีเสน่ห์ตราตรึงไม่รู้ลืม คืออาหารประจำเมืองพื้นๆหากินง่ายแต่มีรสชาติติดปากไม่เหมือนอาหารที่อื่นๆ
เช่นสตูเก้าห้อง(ทั้ง2ร้าน)ก๋วยเตี๋ยวเจ๊โบ๊ว,หน้าบูด,อ้วนบัง,อ้วนโกยาวนครนอก,อ้วนถนนสตูล,ก๋วยเตี๋ยวผัดหน้าวิกบน,ลูกชิ้นเหลี่ยมถนนยะลา ข้าวมันถนนรามัน ข้าวแกงเขาน้อย อ้วนหนังหมูสวนเุ้ถ้าแก่ อ้วนโกฉ่ำและอีกหลายๆอย่างจำไม่หมด
เท่าที่เห็นในปัจจุบัน เหลือร้าน"ออริจินัล"จริงๆน้อยเหลือเกิน ส่วนใหญ่เลิกกิจการหรือให้รุ่นลูกหลานทำแทน รสชาติก็ย่อมเปลี่ยนแปลงไปบ้าง ก็ยังดีที่ยังมีอยู่ให้หายคิดถึงได้พอสมควร และที่น่าแปลกใจบางร้านสามารถยืนยงมาได้จนถึงทุกวันนี้ เช่นก๋วยเตี๋ยวโกฉ่ำยังขายที่เก่าในสภาพเดิมๆไม่มีเปลี่ยนแปลงเลยแม้แต่นิดเดียว 5555
สำหรับโกฉ่ำผมค่อนข้างผูกพันจดจำไม่รู้ลืม หลังจากเรียนจบพาณิชย์เทคนิคภาคใต้และทำงานมีครอบครัว แต่เพื่อนๆรุ่นน้องบางคนยังไม่จบ ในฐานะที่เราทำงานมีรายได้ ช่วงปลายเดือนเพื่อนๆจะขัดสนเป็นปรกติของชีวิตนักศึกษาวัยรุ่น(เท่าไหร่ก็ไม่พอ) ตอนเช้าจะเจอกันที่ร้้านโกฉ่านี่แหละ จนให้ฉายา"ขวัญใจคนยาก"ถ้วยละ3บาทหนังหมูเพียบ เวลาเงินมากกินร้านแพงๆ เวลาขัดสนนึกถึงโกฉ่ำ...ทุกที แม้เดี๋ยวนี้เพื่อนบางคนได้ดิบได้ดีเป็นถึงนายตำรวจใหญ่บ้าง,รองผู้ว่าฯบ้าง เวลาเจอกันหนึ่งในหัวข้อเสวนาที่ทำให้เพิ่มความผูกพันฉันเพื่อนคือ"โกฉ่ำ"นี่แหละ บางคนถึงกับยอมรับว่าถ้าได้กลับไปสงขลาอยู่พร้อมหน้าหลายๆคน กล้าที่จะใส่สูทนั่งยองๆกิน"ก๋วยเตี๋ยวโกฉ่ำ"ที่มีขอบคูน้ำเป็นโต๊ะ.......เหมียนเดิม

ป๋าไก่ สมาร์ทตี้-จี

 หลบบ้านที่สงขลาไป4-5วัน ได้มีโอกาสไปถ่ายรูปมาให้ชมกันเดี๊ยวค่อยทยอยลงให้ดูครับ แต่ไม่รู้ว่าหลานจะเอากล้องขึ้นมารึป่าว
แต่กลับสงขลาคราวนี้ถ่ายได้มาเพียบในสิ่งที่พี่ๆสอบถาม (ชัยมงคลซอยหก) และอีกหลายๆเรื่องราว

หม่องวิน มอไซ


ปลาบุหลุ๊ด

เมื่อก่อนแถบนี้ ผมเคยผ่านไปบ่อย อยากเห็นสภาพปัจจุบัน เปลี่ยนแปลงไปเช่นใด ????

ป๋าไก่ สมาร์ทตี้-จี

 วันนี้ชวนมาย้อนรอยสวนบัว(สะเกศซอย6) ที่เก็บอัฐิของตระกูลศิริโชติกันนะครับ

ป๋าไก่ สมาร์ทตี้-จี


ป๋าไก่ สมาร์ทตี้-จี


ป๋าไก่ สมาร์ทตี้-จี


ป๋าไก่ สมาร์ทตี้-จี


ป๋าไก่ สมาร์ทตี้-จี


ป๋าไก่ สมาร์ทตี้-จี


ป๋าไก่ สมาร์ทตี้-จี


ป๋าไก่ สมาร์ทตี้-จี


ป๋าไก่ สมาร์ทตี้-จี


ป๋าไก่ สมาร์ทตี้-จี

ต้นไม้ที่งอกงาม (เปรียบเทียบรูปเก่าจากทางซ้าย)

ป๋าไก่ สมาร์ทตี้-จี


ปลาบุหลุ๊ด

เห็นภาพแล้ว เป็นสถานที่ ที่ สะอาดสะอ้านดีน่ะครับ  แสดงว่า ผ่านการบำรุงรักษาเป็นอย่างดี     และเป็นซอยเดียวกับ กระเบื้องสุรินทร์ หรือเปล่า  ???    สมัยก่อนแถวนี้ มีแต่บ้านเรือน เดี๋ยวนี้  มีหอพัก นศ. ขึ้นหลายตึกเหมือนกัน   

ป๋าไก่ สมาร์ทตี้-จี

 ใช่ครับหากจะบอกว่าเป็นซอยเดียวกับโรงกระเบื้องสุรินทร์ โดยปรกติแล้วก็ยอมรับครับว่าไม่ได้ลงไปเช้งเม้งกับทางครอบครัวมาหลายสิบปีแล้ว
ปรกติแม่แล้วก็พี่สาวและหลานๆจะไปกันในช่วงเทศกาล เพราะมีอัฐิคุณพ่ออยู่ในสวนบัวด้วย ซึ่งไปคราวนี้เลยถือโอกาสไปกราบขอพรอัฐิต้นตระกูลกันบ้าง แล้วก็ได้ถ่ายรูปมาฝาก เพราะเคยสัญญาว่าหากกลับไปจะถ่ายรุปกลับมา ซึ่งจากความรู้สึกก็รู้สึกว่าแปลกตาไปมากพอควร โดยคิดเองว่าที่นั้นโดนหอพักมาขอเช่าทำเป็นที่จอดรถของหอพัก เพราะที่นี้เป็นของบุตรคนที่7 (นายวิจิตร ศิริโชติ) ของนายพิชิต ศิริโชติ

พอรู้นิดๆ

อ้างถึงแล้วอาจารย์อัญชลี ศิริโชติล่ะครับ เกี่ยวข้องกันอย่างไร

กานต์