กิมหยง - ตะลุงเว็บบอร์ด

เท่ง-นุ้ย คุ้ยคำใต้ เสนอบทสนทนาตอน "ไม่สาไหรสักแม็ด"

เท่ง - พรื่อมั่งหนูนุ้ยแรกวาไปงานแตงโลกสาวบาวหลำ

นุ้ย - งั้นๆแหละเพื่อนเหอคนกะไม่มากเท่าใด

เท่ง - แล้วกับข้าวกับปลาเขาพันพรื่อมั่งอ่ะ

นุ้ย - ไม่หรอยเพ แกงส้มกะจืด พุงปลากะเค็ม กับข้าวไม่สาไหรสักแม็ด

เท่ง - ไปกินของเขาแล้วบนของเขาหล่าวหมึงนิเรื่องมากจริง เออแล้วโลกเขยบาวหลำมันหลอหม้ายอ่ะ

นุ้ย - อย่าให้แหลงหวาคนเบล้อไหรหน้าเหมือนปลาช่อนตัวกะดำเหมือนถานหมกไม่โร้เอาเข้าไปได้พรื่อ

เท่ง - มันกะสมกันแแล้วแหละแหล็กขูดร้ายกับพร้าวน่าว โลกสาวไอ้หลำกะงามเหมือนขี้ยางก้อนไม่บีบอยู่เบ่อะ

นุ้ย - หรอยเพโหมฺเราเวลาว่าเพื่อนหมึงนั้นไปช่วยเมียล้างชามไปต่ะโม้มากโถกซัดหัวกับขวดน้ำปลาหล่าวแหละ

เท่ง - หมึงกะเหมือนกันแหละเมียใช้ให้มายืมแหล็กขูดเรินกูมาโม้อยู่โถกหล่าวแหละ

จบการสนทนา สงสัยไหรตั้งคำถามไว้ได้เลยครับพี่น้อง

 

สงสัยว่า เหล็กขูดที่จะมายืม เป็นเหล็กขูดร้ายกั่นม่าย แล้วพร้าวที่ขะขูดงั้น น่าวกันม่าย แล้วน้ำ เท่ ที่ปั้นออกมา เป็น พันพรือมั่ง มันม่ายงะ เอาไปทำหนมไร หรือว่าแกงคั่ว รสชาติกินหรอยม่าย 

อ้างถึงงั้นๆแหละ

พรรค์นั้นแหละ