ตึกเก่า "ชิโนโปรตุกีส" แยกสาย 1 ก่อนเข้าโรบินสัน

[พี่แอ๊ด]

ประวัติตึกแห่งนี้
พ.ศ.2468         ชื่อห้างหุ้นส่วนจำกัดยิบอินซอยแอนด์โก  หาดใหญ่
พ.ศ.2473         จดทะเบียนเป็น  บริษัทยิบอินซอย
พ.ศ.2475         ย้ายจากหาดใหญ่ไปยังสำนักงานที่กรุงเทพ
                         จนถึงปัจจุบัน
กิจการแรกคือ  การซื้อแร่ดีบุกจากเหมืองต่าง ๆ และส่งไปยังปีนัง
                       มาเลเซีย   และตึกนี้คือจุดรับซื้อ
ปีนัง     เป็นศูนย์กลางซื้อขายและถลุงแร่ใหญ่มากที่สุด 

[Twister]

ขอบคุณคร้าบบบบ O0 O0 O0 O0

[จิ๊กโก๋]

เมื่อประมาณปี  2535 หรือ 2536 เคยเป็นบริษัทเงินทุนเอกธนกิจ นะถ้าจำไม่ผิด

[พี่แอ๊ด]

ประตูเหล็กขวามีอักษรย่อ YIT  หมายถึง 
YIP  IN  TSOI & CO.LTD
บริษัทยิบอินซอย  จำกัด

[พี่แอ๊ด]

YIP  IN  TSOI & CO.LTD
บริษัทยิบอินซอย  จำกัด
ประตูเหล็กมีอักษรย่อของบริษัทฯ

[talkofthetown organiZer]

ผมทำธุรกิจรับจัดงาน  เคยมีความคิดอยู่เหมือนกันว่าอยากจัดถนนคนเดินบริเวณถนนย่านนี้  ให้เป็นตัวเล่าเรื่องเล่าของเมือง
ทำเฉพาะ 4 โมงเย็น - 4ทุ่ม  มีสินคาไอเดีย และ สินค้าพื้นเมืองของคนหาดใหญ่มาวางขาย มีเด็กมาใช้ถนนเป็นที่แสดงความสามารถด้านต่างๆ เด็กๆ ครอบครัว ผู้เฒ่าผู้แก่มาพบสังสรรค์กัน และยังได้แสดงออกถึงรากเหง้าของคนในท้องถิ่นด้วย ผมมั่นใจว่าทำได้ เพราะทีมงานผมได้ทำงานถนนศิลปะให้ห้างลีการ์เดนส์มา 3ปีแล้ว  ก็เท่าเช็คผลตอบรับก็อยากให้มีจัดบ่อยๆ ไม่ได้จัดมา 2-3ปีแล้ว  แตมีเงื่อนไข
1 .แต่ติดที่เจ้าของพื้นที่เทศบาล นครหาดใหญ่จะอนุญาติหรือเปล่า
2. ต้องมีงบประมาณในการปรุงแต่งช่วงต้นเผื่อให้คนทั่วไปเข้าใจในแนวคิดของการจัด เพราะต้องใช่การเซ็ตอับบรรยกาศให้ไปในแนวทางเดียวกัน เพราะตลาดท่าแพ เชียงใหม่ ก็ให้บริษัทรับจัดงานช่วงแรกเข้ามาบริหารจัดการให้ อีก 2-3 เดือน เมื่อตลาดมีทิศทางและดำเนินต่อไปได้เอง ก็ไม่ได้จ้างบริษัททำ ที่พูดถึงนี้มิใช่ว่าจะหางานเข้าตัวเอง นะครับ แต่ผมอยากให้บ้านเกิของผมมีรากเง้า วัฒนธรรมกับเค้าบ้าง มิใช่ขายเมืองด้วนวัตถุอย่างเดียว หรือการปรุงแตงต่างๆการจัดงานที่บ้างอย่างที่ผมเห็นแล้วเสียดายเงินสู้เอาเงินส่วนนั้นมาจัดงานได้หลายอาทิตย์ หรือหลายเดือนแสดงศักยภาพของคนในท้องถิ่นบ้าง บ้างที่ก็น่าคินะครับเมืองใหญ่ขนาดนี้แต่ไม่มี ตัวตนของตนเอง

ลองดูนะครับถ้าใครอยากเป็นโต้โผ ผมยินดีให้คำปรึกษาและช่วยในขั้นต้น หรือลองปรึกษากันดูว่าจะให้คนหาดใหญ่มาลงคนจัดงานคนละ20 บาท เก็บเป็นกองทุนถนนคนเดิน โดยเปิดผ่านบัญชีเทศบาลก็ได้นะครับเรามาช่วยกัน ผมพึ่งกลับจากสมุย  สมุยยังมี 2 ถนนคนเดินเลยครับ  ถนนคนเดินหน้าทอนวันเสาร์และถนนคนเดินบ่อพุดวันศุกร์ ก็จัได้ค่อนข้างจะดีเปิดตัวมาได้2เดือน ฟีดแบ็กดีครับ ค่อยมาลงรูปให้ดูกัน  กับโครงการที่เคยทำไว้นะครับ  ถ้าใครสนใจตอบมาในกระทู้นั้ก็ได้นะครับ หรือมีอะไพ่มเติม 074 - 364778 เบอร์ออฟฟิต ขอเลาวทำการนะครับ  ผมชื่อ ดำครับ ยินดี่ที่จะคุยเพื่อหาดใหญ่ครับ

[กิมหยง]

ครับ เดี๋ยวจะลองปรึกษาหลาย ๆ ท่านก่อนครับ

การจะทำอะไรสักอย่างไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่โต
มันยากที่สุดคือ จุดเริ่มต้น นี่แหละครับ

[พี่แอ๊ด]

ขอบคุณคุณ TALKOFTHETOWN ที่เข้ามาเขียนข้อความ
ตรงใจมากเลย  เคยคิดมาตลอดทุกวันนี้แทบทุกจังหวัดได้
กระตือรือล้นในการจัดงานลักษณะนี้   แต่เทศบาลนครหาดใหญ่
ซึ่งเป็นเจ้าของพื้นที่ไม่เคยมีความคิดเช่นนี้เลย  มุ่งแต่สู่สากล
จนลืมเหลียวหลังว่ากว่าจะเป็นสากลนั้น  รากเหง้าของเมือง
หาดใหญ่มาจากไหน  นี่ก็จะครบ 100 ปีหาดใหญ่แล้ว  และ
เรามีปูชนียบุคคลอย่างเช่น  คุณกิตติ  จิระนคร  ทายาทของ
ขุนนิพัทธ์ฯ  ผู้ซึ่งสามารถเล่าเรื่องเมืองหาดใหญ่อย่างได้อย่าง
ละเอียดแม่นยำ  งานเช่นนี้ต้องใช้งบประมาณจากเทศบาล
นครหาดใหญ่  ประชากรของนครหาดใหญ่เป็นแสน ๆ คน
เกินครึ่งที่ไม่ทราบรากเหง้าของเมืองหาดใหญ่
(หากนายกเทศมนตรีนครหาดใหญ่  อ้างว่าไม่มีงบประมาณ
ขอเสนอให้ของบประมาณจากพรรคประชาธิปัตย์) 

[tee2502]

ถ้าจำไม่ผิดผมเคยเข้าไปข้างในตอนที่ธนาคารออมสินมาอยู่น่ะครับ กอนที่จะย้านไปอยู่ตรงข้ามเมื่ออาคารสร้างเสร็จ

[หมูสะเต๊ะ]

คำว่า  "ชิโน"  หมายถึง  คนจีน
คำว่า  "โปรตุกีส"   หมายถึง  โปรตุเกส
อาคารแบบชิโนโปรตุกีส   สร้างขึ้นโดยนักธุรกิจคนจีน
ที่มีความร่ำรวยจากการทำธุรกิจเหมืองแร่ดีบุก

[กิมหยง]

ภาพตึกชิโนโปรตุกีส 9 ห้อง

[กิมหยง]

คุณอากิตติเล่าให้ฟังว่า
ตึกดังกล่าวเป็นตึกปูนหลังแรกของเมืองหาดใหญ่
ซึ่งก่อสร้างมาแล้วกว่า 80 ปี
ในสมัยนั้นหลังจากท่านขุนนิพัทธ์จัดสรรพื้นที่ย่านนิพัทธ์อุทิศ 1
ซึ่งถือว่าเป็นย่านการค้าที่เจริญที่สุด
มีการก่อสร้างอาคารก้าวหน้ากว่าที่อื่น
จากหลังคามุงจาก เริ่มบ้านไม้สักกะสี
ต่อมาพัฒนาเป็นบ้านปูน 9 ห้องดังรูป

ผู้สร้างอาคาร 9 ห้องนี้ชื่อ "ฮ่าว้านชิว" เป็นนายเหมืองจากเมืองอีโป
ได้ซื้อที่จากท่านขุนนิพัทธ์ ในสมัยที่ยุคเหมืองแร่รุ่งเรือง
ต่อมาเมื่อหมดยุคแร่ อาคารดังกล่าวก็ขายให้คนยุคต่อมา
จนสืบทอดจนเป็นมรดกทางประวัติศาสตร์ของเมืองหาดใหญ่ดังที่เห็นครับ

[เบื่อคนเจ้าเล่ห์]

ทำเลสวย อาจมีอาถรรพ์หรือเปล่าก็ไม่รู้

แต่ถ้าคิดดีทำดี เพื่อเมืองนี้ น่าจะรุ่งเรืองครับ

ฝันเห็นอาคารนี้ประจำ

เห็นคุณค่า มีตังค์อยากซื้อเก็บไว้
ให้เป็นตึกทรงคุณค่าของเมืองหาดใหญ่ครับ

อาถรรพ์ หรือเปล่า ไม่รู้ซินะท่านกิมฯ ....    เพราะขนาด บ.เงินทุนยักษ์ อย่าง เอกธนกิจ ที่เคยใช้อาคารนี้เป็นสำนักงานอยู่พักหนึ่ง ยังไม่ทันได้ย้ายไปอยู่ที่ใหม่ ก็มีอันล่มสลาย... :-[ :-\

สมัยก่อนหลังตึกนี้ เป็นสนามฟุตบอลกว้าง โล่ง โปร่งสบายเชียวครับ.... แต่กลางคืนไม่ค่อยมีคนกล้าผ่าน เพราะปรากฎข่าว มีคนถูกยิงตายบ่อย ๆ (สมัยโน้น เค้าเล่ากันว่า เป็นพวกโจร ถูกสั่งตาย... คล้าย ๆ แถว วัดเกาะเสือ นั่นละครับ) :-\

[พะโล้]

ตึกยิบอินซอย   ยังเป็นกรรมสิทธิ์ของตระกูลยิบอินซอย

[อา]

แก้ไขข้อความที่ผิด   
โบสถ์คริสจักรย้ายไปอยู่ตรงข้ามบ้านอดีตนายกเทศมนตรี

พี่แอ๊ด ครับ ชี้แจงนิดนึง
คริสตจักรที่ย้ายจากตึกนี้ไปอยู่ แถว ร.พ.มิชชั่น เรียกว่า เซเว่นเดย์แอดเวนติส
ส่วนคริสตจักรที่อยู่ หน้าบ้านนายเคร่ง ชื่อคริสตจักรเมืองหาดใหญ่ ย้ายมาจาก
หน้าฟาร์มจระเข้เก่า(30เมตร)

[พี่แอ๊ด]

แก้ไขข้อความที่ผิด  
โบสถ์คริสจักรย้ายไปอยู่ตรงข้ามบ้านอดีตนายกเทศมนตรี

พี่แอ๊ด ครับ ชี้แจงนิดนึง
คริสตจักรที่ย้ายจากตึกนี้ไปอยู่ แถว ร.พ.มิชชั่น เรียกว่า เซเว่นเดย์แอดเวนติส
ส่วนคริสตจักรที่อยู่ หน้าบ้านนายเคร่ง ชื่อคริสตจักรเมืองหาดใหญ่ ย้ายมาจาก
หน้าฟาร์มจระเข้เก่า(30เมตร)

ขอบคุณมากคะที่เข้ามาชี้แจง
เป็นความเข้าใจผิดของพี่แอ๊ดเอง  
แต่นึกไม่ออกจริง ๆ ว่าคริสตจักรหน้า
ฟาร์มจระเข้อยู่ตรงไหน   หรือว่าตอนนั้น
ไม่สนใจอย่างอื่น    เพราะอยากไปให้ถึง
ฟาร์มจระเข้เร็ว ๆ    ขอบคุณอีกครั้ง

[คนผ่านทาง]

มีการยิงกันตายครั้งหนึ่งจริง
ยังจำได้เพราะนอนไม่หลับประมาณตีสามเศษ
เสียงเหมือนคนจุดประทัด หรือยิงตอบโต้กัน
สักพักได้ยิงเสียงว่า อยายิง ๆ ระวังถูกบ้านคน
รุ่งเช้าพบหนึ่งศพนอนตายอยู่ด้านหลังบ้านของร้านแว่นตาน่ำฮวด
หมวดสล้างจัดการเอง (สมัยนั้นยังเป็นสนามบอลรถไฟ)
เพราะมีคนแจ้งว่าจะมาลักนาฬิกาด้านหลังบ้าน
ส่วนที่ห้ามยิงเพราะมีบ้านไม้หลายหลัง
หลังหนึ่งคือร้านผ่องพรรณ (ดัดผม) อีกร้านเป็นของ  วิณทร์ เลียววารินทร์
นักเขียนบ้านเกิดหาดใหญ่ ถ้ายิงเขาไปคงทะลุฝาไม้
สรุปว่าโจรหนีรอดไปได้หนึ่งรายในวันนั้น

[SydneyChocolatier]

มีการยิงกันตายครั้งหนึ่งจริง
ยังจำได้เพราะนอนไม่หลับประมาณตีสามเศษ
เสียงเหมือนคนจุดประทัด หรือยิงตอบโต้กัน
สักพักได้ยิงเสียงว่า อยายิง ๆ ระวังถูกบ้านคน
รุ่งเช้าพบหนึ่งศพนอนตายอยู่ด้านหลังบ้านของร้านแว่นตาน่ำฮวด
หมวดสล้างจัดการเอง (สมัยนั้นยังเป็นสนามบอลรถไฟ)
เพราะมีคนแจ้งว่าจะมาลักนาฬิกาด้านหลังบ้าน
ส่วนที่ห้ามยิงเพราะมีบ้านไม้หลายหลัง
หลังหนึ่งคือร้านผ่องพรรณ (ดัดผม) อีกร้านเป็นของ  วิณทร์ เลียววารินทร์
นักเขียนบ้านเกิดหาดใหญ่ ถ้ายิงเขาไปคงทะลุฝาไม้
สรุปว่าโจรหนีรอดไปได้หนึ่งรายในวันนั้น

สนามบอลหลังยิบอินซอยตรงนั้นแต่ก่อนเป็นลานกว้างมากครับ กลางคืนจัดว่าเปลี่ยวทีเดียว จะเป็นมุมอับของสนามเด็กเล่นรถไฟ (อันนี้ผมเรียกเอง เพราะไปเล่นแถวนั้นตั้งแต่เด็กๆ) แต่ก่อนเช้าๆจะตามแม่ไปตักบาตรแถวนั้น ตกเย็นจะมีพวกลูกชิ้นปิ้ง ขนมหวานมาขายกันด้วยล่ะ ยังจำได้ว่าก่อนที่จะรื้อสนามเด็กเล่นรถไฟตรงนั้น การรถไฟฯเคยทำสนามพัทกอล์ฟให้เล่นกัน(เก็บตังค์) ลักษณะจะคล้ายๆเมืองจำลองให้พัทกอล์ฟลอดสะพาน อุโมงค์จำลองอะไรประมาณนั้นอ่ะคับ