กรุงเทพเวลาเย็น

[ดราก้อน]

หน้ฝนจะมีพระอากิตย์ตกได้ยังไง หลายๆ คนบอกกองบรรณาธิการแบบนั้นเมื่อเราดัคสินใจจะทำสปที่ยวกับกรุงทพฯ ในยามเย็น กณะที่ทุกคนกำลังสาวทก้มหน้ก้มตาหลบฝน เรากลับมองขึ้นฟ้าหาแสงอาทิตย์ที่เล็ดลอดออกมาจากกลุ่มเมฆหนาทึบเหล่านั้นโดยมีบรรยกาศความวุ่นวายในเมืองหลวงแห่งนี้ เป็นฉากหลังที่สวยงามไปอีกแบบหากพระอาทิตย์ที่พื้นยามเช้าบอกถึงการเริ่มต้นวันไหมพระอาทิตย์ที่ตกตอนเย็นก็คงเป็นสัญญาณของการจบลงของวันเช่นกัน ช่างภาพของเรากดชัดเตอร์ระรัว แข่งกับฟ้าฝนในวลาเดียวกับทีแสงสุดยกำลังจะลับขอบฟ้า ซึ่งเราต่างรู้ดีว่ามันจะกลับมาพบกันอีกครั้งในเช้าวันถัดไป

บทความโดย 918kiss

ถนนวิทยุถือเป็นอีกหนึ่งย่านถนนเดิน จากห้างสรรพสินค้าหรูหราและอาคารสำนักงานของบริษัทชั้นนำระดับโลกดีไซน์สวยงามแปลกตา ย่านเพลินจิต ค่อยๆเชื่อมเข้าสู่ความสบเงียบน่าเกรงขามของเหล่าสถานทูตประเทศต่างๆ ที่ตั้งเรียงรายกันอยู่บนถนนเส้นนี้ นอจากร่มเงาจากต้นไม้ใหญ่เขิยวชอุ่มตลอสองฟากฝั่งถนนที่แผ่กิ่งก้านสาขาปกคลุมตั้งแต่ถนนพระาม 4 จรดถนนสุชุมวิทในช่วงกลางวัน ถนนวิทยุยังเต็มไปด้วยสีสันของแสงไฟจากบานหน้าต่างนับร้อยนับพันที่ส่องวับๆ แวมๆ ละลานตาบนตึกสูงระฟ้าในช่วงวลาโพล้เพล้ ริ้วแสงสุดท้ายของวันพาดผ่านความคึกคักจอแจของรถราและผู้คน เห็นเป็นสีส้มอมน้ำเงินซึ่งขมุกขมัวไปด้วยม่านหมอกของเมฆฝนซุ่มฉ่ำ ความมืดโรยตัวลง หยาดฝนม็ดเล็กเม็ดน้อยค่อยๆ พร่างพรมลงมาช้าๆ เสมือนการบอกลาดวงอาทิตย์ที่ซ่อนตัวอยู่ย่งอาลัยอาวรณ์ แล้วเราจะกลับมาพบกันใหม่ในวันที่ฟ้เป็นใจและสดใสอย่างเคย

PLOENCHIT

เพลินจิตเป็นย่นที่อยู่ระหว่างสยามและอโศก เราแทบไม่ได้แวะเวียนมาแถบนี้เลยจนกระทั่งมีห้างใหญ่มาเปิดที่นี่ ถ้ใครเดินบนสกายวอล์ก ที่เชื่อมระหว่างสถานีรไฟฟ้บีทีเอเพลินจิตกับทำงสพสินด้ตนั้นคจะคยหยุดพัชมวิวที่ทอดยาวไปยังถนวิทยุ และพิจารณาแนวคันไม้ เขียวใหญ่อยู่สลับกับถนนที่เต็มไปด้วยรถราไนยามเย็น นั่นคือเพลินจิตสำหรับคนเดินเทอย่างเรๆ แต่เพลินจิตของคนที่ทำงานบนตึกสูงก็เป็น อีกแบบ การมองลงมาแล้วเห็นทางด่วนที่แน่นขนัดไปด้วยไฟของรถยนต์ก็สวยงามไม่น้อย ขณะเดียวกันก็ทำให้ท้อใจเมื่อนึกถึงการเดินทาง กลับบนด้วยเช่นกัน การถ่ายรูปพระอาทิตย์ตกในหน้ำฝนม่ใช่เรื่องงย เพลินจิตในวันนั้นฝนตกหนักไม่เหมือนที่คิดไว้ตอนแรก แต่ไม่ว่าจะ เรื่องอะไรในชีวิต เราก็ไม่สามารถได้ทุกอย่างตามที่ใจคิดอยู่แล้ว ถ้าวันไหนฟ้ฝนจะไม่เป็นใจบ้าง จะต้องเปียกปอนบ้างก็ช่างปะไร เพราะสุดท้ายแล้ว ความไม่แน่นอนอาจเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ชีวิตมีสีสันก็ได้

YAOWARAT

การได้กินอาหารอร่อยๆ นับเป็นการเติมความสุขอีกทางหนึ่งให้ชีวิต และย่นที่เรียกได้ว่าเป็นราชาแห่งสตรีกฟุดของกรุงเทพฯ คงหนีไม่พ้นถนนเยาวราช ที่ใครๆ ก็มักปฏิสธที่จะผ่นถนนเส้นนี้นช่วงเย็น แต่หากลองเดินทางด้วยรถไฟฟ้ใต้ดิน Mห ตั้งต้นที่สถานีหัวลำโพงก่อนจะค่อยๆ ลัดเลาะมาตามทางเดินเรื่อยๆ คุณจะพบกับการเดินทางในรูปแบบใหม่ที่พาคุณมุ่งไปสู่ถนนที่เรียกว่าเป็นสวรรค์ของเหล่านักซิม ที่นี่มีนอาหารนานาชนิดให้เลือกตั้งแต่อาหารง่ายๆ ในราคา ไม่แพงไปจนถึงเมนูที่ระดับฮ่องต้ยังต้องเรียกหา สำหรับคนที่เรื่องกินเป็นงานอง ช่วงเย็นของถนนแห่งนี้ถือเป็นสถานที่เดินล่นได้อย่งเพลิดเพลิน ทั้งแสงสื เหลืองแดงที่ตัดกันไปมาของป้ายไฟต่างๆ รวมถึงสถานที่ทางวัฒนธรมอย่างวัดวาและสถาปัตยกรรมอันเป็นเอกลักษณ์ฉพาะตัวของย่านนี้ ล้วนทำให้ถนน สายนี้คึกคักที่สุด ก่อนจะปิดท้ยด้วยขนมปังกรอบไส้ทะลักเจ้าดังที่ซื้อไปเป็นของฝากเพื่อนที่ทำงานในวันรุ่งขึ้นได้อีกด้วย

THATIEN

ท่าเตียน เป็นย่านที่เราสามารถมองเห็นท้องฟ้ ผืนน้ำ และแผ่นดิน อาบไล้แสงอรุณยามเช้าแห่งการริมต้น และแสงอาทิตย์อัสดงช่วงพลบค่ำที่สวยงามจับใจ ทั้งยังเป็นย่านประวัติศาสตร์ที่รักษาความเก่าแก่ แต่เก๋ไก๋ไว้ได้ดี บนการพัฒนาและเปลี่ยนแปลงตามสภาพสังคมยุคปัจจุบัน หากเดินลัดเลาะตามซอกซอย เราจะเห็นที่พักและร้านรวงต่งๆ ตกแต่งแบบร่วมสมัย ซุกซ่อนตัวอย่างเคารพและกลมกลืนไปกับ บยากาศโดยอบ แว่วเสียงบทสนทนาครื้นครงหลายภาษาสลับกับเสียงก้วกระทบกันลอยมาตามสายลมเย็นที่หอบหิ้วไอขึ้นของมมฝนมาด้วย มองข้มแม่น้ำเจ้พระยาไปยังฝั่งธนบุรี ห็นพระปรางค์วัดอรุณฯ ยังคลาคลำไปด้วยเหล่นักท่องเที่ยวที่ไม่หวั่นเกรงต่อพายุฝนที่กำลังอตัวอยู่ใกลๆ พื่อรอชมแสสุดท้ยของวันทำมลางบรรยากาศครึ้มฟ้ครึ้มฝน ซึ่งก็นับว่คุ้มคำที่เฝ้ารอ