ฉากสุดท้าย! อดีตเจ้าแม่บาร์พัฒน์พงษ์ เดินเข้าบ้านคนชราแล้ว

[ทีมงานบ้านเรา]

โดย ASTVผู้จัดการออนไลน์   3 ตุลาคม 2555 12:56 น.   

ลำปาง - ก้าวเท้าเข้าบ้านพักคนชราแล้ว อดีตเจ้าแม่บาร์พัฒน์พงษ์ที่เคยเปิด 2 บาร์หรูรับเมมเบอร์ต่างชาติเมื่อ 30-40 ปีก่อน แถมต้องออกจากบ้านลูกเมื่อยามแก่มาอยู่กับหลานที่ลำปาง กลับปล่อยให้ถูกตัดน้ำ ตัดไฟ ฯลฯ ระบุขอใช้ชีวิตบั้นปลายโดยไม่เป็นภาระลูกหลาน
       
       ตามที่ ASTVผู้จัดการได้นำเสนอข่าวเกี่ยวกับยายสุภานี ศรีสุภะ วัย 75 ปี อดีตเจ้าแม่บาร์พัฒน์พงษ์ ที่เคยเปิดบาร์หรูโทนี่บาร์ และเสาวนีย์บาร์ บนพื้นที่ระหว่างพัฒน์พงษ์ซอย 1 และซอย 2 เมื่อ 30-40 ปีก่อน ซึ่งโทนี่บาร์ (Tony Bar) ได้ชื่อว่าเป็นบาร์สุดหรู เปิดรับเฉพาะเมมเบอร์ชาวต่างชาติ พนักงานสายการบิน สจวร์ต ที่เคยเปิดสำนักงานอยู่ในย่านเดียวกันเป็นหลัก อัตราค่าบริการในยุคนั้นก็สูงถึงดริงก์ละ 69 บาท กระทั่งต้องเดินออกจากบ้านลูกสาวที่เกิดกับสามีชาวอังกฤษ แล้วมาอยู่กับหลานสาวที่จังหวัดลำปาง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้รับการดูแลปล่อยให้บ้านถูกตัดน้ำตัดไฟ ฯลฯ นั้น
       
       ล่าสุดวันนี้ (3 ต.ค.) ซึ่งเป็นวันที่เจ้าหน้าที่เทศบาลตำบลพิชัย อ.เมืองลำปาง ได้นัดหมายที่จะนำยายสุภานีเข้าพักในบ้านพักผู้สูงอายุจังหวัดลำปาง ปรากฏว่าตั้งแต่เช้า ยายสุภานีได้เก็บข้าวของที่เป็นของใช้ส่วนตัว ส่วนใหญ่ก็จะเป็นพวกเสื้อผ้า-ชุดขาว ที่มีเพื่อนทราบข่าวจากสื่อมวลชนส่งเงินมาทางไปรษณีย์ให้ซื้อเตรียมจะไปบวชเพียง 2 หีบเท่านั้น
       
       โดยระหว่างที่รอเจ้าหน้าที่มารับ ยายสุภานีได้กล่าวว่า ตลอดทั้งคืนนอนไม่หลับ ก็เลยนั่งเก็บของ และยกออกมาเตรียมไว้ที่หน้าบ้านเพื่อรอเจ้าหน้าที่มารับตั้งแต่เช้า
       
       ยายสุภานียังได้กล่าวอีกว่า มาถึงเวลานี้ตนก็อยากยุติทุกอย่าง ไม่อยากออกสื่ออะไรอีกแล้ว ส่วนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็ไม่โทษลูก-หลานแต่อย่างใด เพราะก่อนหน้านั้นทั้งลูก หลานก็ดูแลตนเองด้วยดีมาตลอด มีเพียงแค่ 4-5 เดือนที่ผ่านมานี้เท่านั้นที่หลานอาจจะเข้าใจผิดในบางเรื่อง เมื่อตนเองเป็นผู้ใหญ่กว่าต้องการพูด ต้องการอธิบายให้ฟัง แต่ลูกหลานไม่ฟังก็ต้องหยุดพูด
       
       โดยเฉพาะเรื่องที่หลานสาวคนโตเข้าใจผิดว่าตนขโมยของไปขาย ตนสาบานได้ว่าไม่ได้ขโมย เมื่อได้ยินเพื่อนบ้านนินทาตนก็รู้สึกน้อยใจเป็นอย่างมาก
       
       แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ตนเห็นว่าเมื่อลูก-หลานไม่ต้องการให้อยู่ด้วยแล้ว การที่ตนตัดสินใจไปอยู่ที่บ้านพักคนชราจึงเป็นเรื่องที่ดีและสบายใจที่สุดแล้ว จะได้ไม่เป็นภาระของลูกและหลานอีกต่อไปด้วย
       
       ส่วนเรื่องอดีตในสมัยที่ตนทำธุรกิจบาร์ในย่านพัฒน์พงษ์ ตนยืนยันว่าการทำธุรกิจในสมัยนั้นเปิดเป็นผับ-บาร์ จำหน่ายเครื่องดื่ม-ฟังเพลงเท่านั้น ไม่ได้มีการให้บริการอย่างอื่นแต่อย่างใด ซึ่งตนยอมรับว่าในสมัยนั้นธุรกิจเฟื่องฟูเป็นอย่างมาก จำหน่ายเครื่องดื่มดริงก์ละ 69 บาท
       
       แต่เมื่อตนหยุดกิจการเนื่องจากลูกสาวเริ่มโต และไม่อยากให้ลูกสาวที่ตนรักมาก ตามใจมาโดยตลอด เนื่องจากคิดเสมอว่าตนเป็นคนผิดที่พาลูกมาจากพ่อของเขาจากต่างประเทศ และมาประกอบธุรกิจแบบนี้ จึงได้ให้ทุกอย่างกับลูก ตนก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่ตนเองทำให้ลูกเป็นสิ่งที่ผิด จนลูกเป็นคนเอาแต่ใจ เก็บกด ไม่ยอมคน ซึ่งนิสัยดังกล่าวก็เพราะตนเองที่ทำให้ลูกเป็นแบบนั้น ตนจึงไม่คิดโทษลูกสาวแต่อย่างใด
       
       หลังจากนั้นนางวาสนา มงคลสิทธิ์ หัวหน้าสำนักงานปลัดเทศบาลตำบลพิชัย พร้อมเจ้าหน้าที่ ได้เดินทางมาถึงจึงได้ช่วยกันยกข้าวของขึ้นรถ และเดินทางไปยังศูนย์สงเคราะห์ผู้สูงอายุจังหวัดลำปาง
       
       เมื่อไปถึง ทางเจ้าหน้าที่ได้อธิบายถึงขั้นตอนในการพักอาศัยอยู่ในศูนย์สงเคราะห์ผู้สูงอายุจังหวัดลำปางให้ได้รับทราบ ว่ากรณีของยายสุภานีเป็นการเข้าพักในกรณีฉุกเฉิน คือการอยู่ในครอบครัวแบบไม่ปกติสุข และขาดคนดูแล ซึ่งในเบื้องต้นจะเป็นการเข้าพักแบบชั่วคราวคือ 15 วันก่อน หลังจากนั้นหากยายสุภานีต้องการอยู่ต่อก็จะดำเนินเรื่องให้ แต่หากยายเห็นว่าสถานที่แห่งนี้ไม่สะดวกสบายหรือไม่สามารถดำเนินชีวิตร่วมกับคนอื่นๆ ได้ ต้องการออกหรือต้องการย้ายไปอยู่ยังศูนย์สงเคราะห์อื่น ทางหน่วยงานก็จะประสานงานให้อีกครั้ง
       
       ซึ่งในเบื้องต้นยายสุภานียินดีที่จะปฏิบัติตามกฎระเบียบของศูนย์ฯทุกอย่าง และเมื่อดูสถานที่และที่พักต่างๆ แล้ว ยายสุภานีบอกว่ารู้สึกสบายใจเป็นอย่างมาก ซึ่งที่จริงแล้วตนทำอะไรได้หลายอย่าง เมื่อเข้ามาอยู่ในศูนย์สงเคราะห์แห่งนี้แล้ว หากตนสามารถทำอะไรเพื่อช่วยเหลือคนอื่นหรือเป็นประโยชน์ต่อที่นี่ก็จะทำ

[หมั่นทำดี]

เวรกรรมมีจริง ไม่ต้องรอชาติหน้าหรอก ตอนเป็นเจ้าแม่พัฒน์พงศ์คงหากินบนความทุกข์ของหญิงสาวมามาก พอบั้นปลายของชีวิต ลูกหลานก็ไม่เหลียวแล ต้องทนรับชะตากรรมที่ก่อเอาใว้จนกว่าเวรกรรมจะหมดสิ้น นี่หละหนอ ทำกรรมดีได้ดี  ทำกรรมชั่วได้ชั่ว จำเอาใว้ทุกคน เวรกรรมมีจริง

[ไก่ฟักด้าม]

ถึงจะดีจะชั่วอย่างไรก็เป็นแม่ลูกกัน 
และต่อไปลูกของยายคนนี้ก็ต้องตกในสภาพไม่ต่างกันแน่  เพราะทำกรรมไว้กับแม่บังเกิดเกล้า

[boonthung]

ดูไว้คนชอบตามใจลูก