เปิดร้านมาปีกว่า ประสบปัญหาเด็กเสริฟเข้าออกบ่อยมาก

[ตั้งต้น]

เปิดร้านมาปีกว่า ประสบปัญหาเด็กเสริฟเข้าออกบ่อยมาก

ช่วยวิเคราะห์ปัญา/ทางแก้ให้หน่อย
หรือคำแนะนำดีไกได้คะ
จะขอบพระคุณอย่างสูง

[แฟนเก่าชื่อส้ม]

ปัญหาขาดแคลนลูกจ้างเป็นกันแทบทุกร้านละครับ
จนทุกวันนี้พม่าจองตำแหน่งนี้ซะส่วนใหญ่ ( ไม่บ่น ไม่เถียง ไม่เรื่องมาก )
หาเด็กไทยมาเป็นเด็กเสริฟดีๆสักคน ยากยิ่งกว่าหาพม่า10คนอีกครับตอนนี้
นายจ้างส่วนใหญ่สุดท้ายหาคนไทยไม่ได้ก็ต้องจ้างพม่ากันต่อไป

[นายไข่นุ้ย]

มีปัญหาอะไรกันหรือว่าเหนื่อยเกินไป 

[เด็กใต้รักจริง]

เด็กเสริฟก็แบบนี้แหละครับเข้า ๆ ออก ๆ มีเป็นพาทไทม์ด้วยช่วงปิดเทอม
ผมก็เคยเป็นเด็กเสริฟช่วงปิดเทอม หาเงินช่วงปิดเทอม ส่วนใหญ่ก็เข้า ๆ ออก ๆ แต่ก็ไม่เคยขาดนาน ๆ มีบางวันที่ขาดก็ได้โต๊ะคนละ 5-6โต๊ะ ถ้าปกติก็คนละ 2-3 โต๊ะ มีโต๊ะประมาณ 40 โต๊ะ แต่ถ้าขาดทางร้านจะขึ้นป้ายทันทีวันรุ่งขึ้นก็มีเด็กมาสมัครแล้วครับ...

[puiey]

งานเหนื่อยมาก รายได้น้อย แขกจีบติด มีปัญหากับแฟน ฝนตกหนัก เบื่องาน เป็นต้น

[นายไข่นุ้ย]

งานเหนื่อยมาก รายได้น้อย แขกจีบติด มีปัญหากับแฟน ฝนตกหนัก เบื่องาน เป็นต้น

ใช่เลย  

[Bush]

              ข้อ 1. ยังงง ๆ    ขนาดร้านอาหารตามสั่ง   ยังใช้สาวพม่าเลย  (หลายปีแล้วนะ ปัจจุบันมีเพิ่มขึ้น ๆ )

                      เกิดอะไรขึ้น.............. สงสัยอีกไม่กี่ปีพม่าได้งาน คนไทยตกงาน   

                      (์โชคสมาน รัตนอุทิศ  สาวเขมร สาวพม่า หนุ่มพม่า  เช่าบ้านอยู่แบบคนไทย เดือนละเกือบ 4 พัน

                       อยู่หลายคน  เขาบอกอยู่บ้านเขาค่าแรงสูงสุดขนาดโรงงานใหญ่ ๆ วันละ 60 บาทนี่สุดยอดแล้ว

                       มาอยู่นี่สะดวกสบายทุกอย่างได้ซัก 150 บุญโขแล้ว จริง ๆ ได้มากกว่าซะอีก)

[นายไข่นุ้ย]

              ข้อ 1. ยังงง ๆ    ขนาดร้านอาหารตามสั่ง   ยังใช้สาวพม่าเลย  (หลายปีแล้วนะ ปัจจุบันมีเพิ่มขึ้น ๆ )

                      เกิดอะไรขึ้น.............. สงสัยอีกไม่กี่ปีพม่าได้งาน คนไทยตกงาน   

ไม่แน่นา ท่านบุช   นิคมอุตสาหกรรมทวาย กำลังก่อสร้าง เสร็จเมื่อไร นางซูจีจะเอาคนพม่าในต่างแดนกลับไปทำงาน ทีนี้แหละยุ่งแน่ ประเทศไทย

[หงุมหงิม]

ปัญหาอาจจะเป็นแบบนี้ก็ได้
1.เด็กไทยรักสบาย ไม่อยากเหนื่อย งานของท่านอาจจะหนักเกินไป
2.ค่าแรงถูก ทำงานเยอะ เจ้านายขี้บ่น
ดังนั้นไม่แปลกที่แรงงานพม่าจะยึดเมืองเพราะพวกนี้ถึงบ่นเราก็ฟังเขาไม่รู้เรื่อง แถมค่าแรงถูกไม่เรื่องมาก เดี๋ยวอีกหน่อยพม่าพัฒนาเต็มที่พวกที่มีแรงงานพม่าก็ทำใจเผื่อไว้ด้วยแล้วกัน เพราะอยู่ที่ไหนก็ไม่อุ่นใจเท่าที่บ้าน ถ้าบ้านเขาพัฒนาจริงเขากลับบ้านเมืองเขาแน่

[Bush]

ไม่แน่นา ท่านบุช   นิคมอุตสาหกรรมทวาย กำลังก่อสร้าง เสร็จเมื่อไร นางซูจีจะเอาคนพม่าในต่างแดนกลับไปทำงาน ทีนี้แหละยุ่งแน่ ประเทศไทย

       ครับ ท่านไขุ่นุ้ย ยังไม่เข้าประเด็น จขกท. ภาคใต้ถ้าต้องการใช้แรงงานระดับล่าง เสิร์ฟ บริการ ทำสวน ตัดยาง  ฯลฯ

      ยังต้องมีปัญหาครับ  เหมือนเมืองนอก อเมริกา   ชอบใช้แรงงานโรบินฮู๊ด (คนต่างชาติที่ไปทำงาน ไปเรียน

      นั่นแหละ) เพราะค่าแรงถูก สั่งได้ ไม่ค่อยมีปัญหา โอ๊ย........ยังต้องคุยกันเยอะเน้อ   

[นายไข่นุ้ย]

       ครับ ท่านไขุ่นุ้ย ยังไม่เข้าประเด็น จขกท. ภาคใต้ถ้าต้องการใช้แรงงานระดับล่าง เสิร์ฟ บริการ ทำสวน ตัดยาง  ฯลฯ

      ยังต้องมีปัญหาครับ  เหมือนเมืองนอก อเมริกา   ชอบใช้แรงงานโรบินฮู๊ด (คนต่างชาติที่ไปทำงาน ไปเรียน

      นั่นแหละ) เพราะค่าแรงถูก สั่งได้ ไม่ค่อยมีปัญหา โอ๊ย........ยังต้องคุยกันเยอะเน้อ   

ขออภัยครับ ออกนอกจนได้ โยงไปนิด

[Bush]

ขออภัยครับ ออกนอกจนได้ โยงไปนิด

             หมายถึงผมเองครับ ยังไม่เข้าประเด็น 

[โอเลี้ยงยกล้อ]

คนพม่า(18-25) >> มาทำงานไทย (เด็กเสริฟ แม่บ้าน ฯลฯ) >> ค่าแรงมากกว่าทำงานบ้านตัวเอง >> คนไทยชอบเพราะไม่พูดมาก ไม่เกี่ยงงาน

คนไทย(18-25) >> ไปทำงานนอก เช่น อเมริกา(ในแบบwork&travel หรือในแบบอื่นๆ ไปเป็น เด็กเสริฟ แม่บ้าน ฯลฯ) >> ค่าแรงมากกว่าทำงานบ้านตัวเอง >> ฝรั่งชอบเพราะไม่พูดมาก ไม่เกี่ยงงาน(หรืออาจมีเกี่ยงบ้าง)

ก็เป็นคล้ายๆแบบที่ยกตัวอย่าง ฝรั่งจ้างฝรั่งเองก็ปวดหัว เพราะส่วนใหญ่เขาอ้างกฏหมายกันมากคำว่า"ขอช่วย"แทบไม่มี เขาทำงานแค่ขอบเขตหน้าที่ของเขา จ้างต่างชาติทำ ง่ายกว่าบางทีขอช่วยไม่มีเรื่องมาก

กลับกันก็เหมือนคนไทยจ้างคนไทยด้วยกันเอง เจอคนดีไม่เรื่องมากก็ดีไป แต่พอเจอแบบหัวหมอ ก็ปวดหัวเหมือนกัน....

[นกฮูกตาโต]

เป็นปัญหา ทุกกิจการครับ เด็กเสริฟ เด็กยกของ เด็กส่งของ เด็กจัดสินค้า
แรงงานนี้จะหมุนเวียนอยู่ในตลาด ออกจากที่นี่ไปอยู่ที่นั่น
เด็กเสริฟเข้าออกเป็นปัญหาปกติ แต่ถ้าพ่อครัวออก ปัญหาใหญ่ครับ

[wallop]

เคยจ้างคนมาทำงานที่ร้าน( และไม่รับแรงงานพม่า)  มีพนักงานผ่านเข้ามาทำงานประมาณ 30 คน ในรอบ 20 ปี   สุดท้ายก็คล้าย ๆ กันทุกคน และ สองคนสุดท้าย  ก่อนที่จะหันกลับมาทำกันเองไม่พึ่งลูกจ้าง  เวลาทำงาน 8.00 -17.00 น. มีพักกลางวัน  เงินเดือน 5000- 7000 บาท เงินเพิ่มพิเศษ วันละ 30-50 บาท  เบิกล่วงหน้าได้  หยุดวันอาทิตย์หนึ่งวัน ไม่มีรถใช้  นายจ้างซื้อมอเตอร์ใหม่เอี่ยมให้ผ่อน เดือนละ 1200 บาท ดอกเบี้ยไม่คิด เจ็บป่วย มีงานบุญให้ลาหยุดได้  ผ่อนรถได้ไม่ถึง 1 ปี ยืมเงิน ไป 6000 บาท ยังไม่คืน   เบิกเงินเดือน ๆ สุดท้าย แล้วหนีไปทั้งครอบครัว ยังดีทิ้งรถไว้ให้  เงินยืม 6000 หายเข้ากลีบเมฆ    คนที่ 2  ทำงานได้ 2 เดือน ขอยืมเงิน 3000 บาท เดือนที่ 3 หักเงินเดือนใช้หนี้ 1000 บาท ไม่คิดดอกเบี้ย  พอเดือนที่ 4 บอกไม่พอกิน ขอเบิกเงินเดือนพอได้รับเงินเดือนเสร็จ  รุ่งขึ้นไม่มาทำงาน เงินที่ยืมคงเหลืออีก 2000 บาท  ก็ไม่คืน  หายเข้ากลีบเมฆ อีกราย  ปัจจุึบันทำเอง 2 คนตายาย ได้เท่าไหร่ก็เท่านั้น ไม่ต้องผวาว่าตื่นเช้าขึ้น น้อง ๆ เขาจะมาช่วยเราทำงานอีกหรือไม่    ยากช่วยให้คนไทยมีงานทำ ยากช่วยคนด้อยโอกาสแต่สุดท้าย เขาทำลายโอกาสของเขาเอง  ยกเว้นมีไม่ถึง 5 รายที่ไปดี คือได้งานดีบอกลากันดี ๆ  ที่เหลือหายตัวแบบนินจา   พฤติกรรมที่พบ  ทำงานไม่พอกิน สามีว่างงาน มาทำงานเช้า เย็นขอเบิกค่าแรง  ไม่มีเงินซื้อนมให้ลูก  สามีติดยา  หนีออกจากบ้านไม่มีเงินค่าเช่าห้องมาขอทำงาน  ตัวเองทำงานแต่วันรับเงินสามีมานั่งเฝ้าคอยรับเงิน  โดนสามีซ้อมไม่กล้ามาทำงาน  แม่อยู่ต่างจังหวัดเสียชีวิตขอไปงานศพไปแล้วไปเลย ส่วนใหญ่ขอเบิกค่าแรงล่วงหน้า  ขอเบิกเงินเดือนล่วงหน้า  คนไหนอยู่นานหน่อยก็ขอยืมเงิน และสัญญาว่าให้หักเงินเดือน (มีคนเดียวที่ยืมไป 10000บาท ทำงานส่งใช้จนครบและทำ่ต่อจนครบ 3 ปี ก่อนลาออกเลยซื้อสร้อยคอทองคำให้ 1 สลึงเป็นรางวัล) นอกนั้นสะบัดก้น พร้อมเงินที่ยืมไปแทบทั้งสิ้น  แต่ส่วนใหญ่จะเป็นคนที่ไม่มีการศึกษา ก็น่าเห็นใจที่เขาเหล่านั้นคิดได้เพียงเท่านั้น 

[Probass]

สมคิด ลวางกูร เคยกล่าวไว้

สมัยเป็นเด็กวัด อดอยาก กินข้าวบูดล้างน้ำ  แย่งอาหารหมากิน ความจนทำให้อยากหนีเข้าเมือง

อาชีพแรกที่อยากไปทำคือ พนักงานเสริฟ  เพราะใช้ความรู้น้อย ยังไงก็มีข้าวกิน อย่างน้อยก็ของที่ลูกค้ากินเหลือ เสร็จแล้วนอนในร้านก็ได้ แถมได้ทิปอีก

ฉะนั้น ไม่แปลกที่ งานตำแหน่งนี้ สำหรับคนไทยจะเป็นงานชั่วคราวแรกๆ ที่คนเข้ามาหางานในเมืองเลือกทำ ก่อนจะไต่เต้าไปหางานอื่นทำ

ส่วนพม่า หรือชนกลุ่มน้อย ที่มาทำงานหาดใหญ่ เพราะข้อดีคือ มีกินฟรี  พวกนี้เลือกทำอยู่นานเก็บเงิน ส่งไปบ้าน ไม่กล้าไปเที่ยว กลัวโดนตำรวจจับ หรือ 18มงกุฎ หลอกขู่เอาเงินค่าไถ่


มุมมองนึงนะครับ

สมัยไปรับใช้ชาติ มีช่วงนึงผมโดนเรียกตัวไปทำงานที่สโมสรในค่าย(ร้านอาหาร) งานเสริฟจะเริ่มตั้งแต่ 10 โมงเช้า ถึง 4 ทุ่ม  งานดูเหมือนสบายไม่ร้อน ข้าวฟรี ลูกค้าบางคนให้เหล้า/เบียร์กิน  ถ้าไม่มีคนมาทานอาหาร ก็นั่งเล่น  แต่ช่วงเย็นตั้งแต่ 5 โมงคนจะเริ่มเยอะ เดินไปเดินมาหลายรอบเริ่มเหนื่อย และต้องรองรับอารมณ์ลูกค้า  บางโต๊ะขอนู่นขอนี่  ถ้าอะไรไม่มีไม่ได้ดั่งใจก็บ่นใส่   ถามว่าลูกค้าบ่นกับเด็กเสิร์ฟจะได้อะไร   ต้องเรียกกัปตันร้านมาคุยจึงจะถูก   

อีกอย่างนึงคือ เรื่องเวลาทำงานเพื่อนผมที่ออกไปทำงานเหมือนกัน แต่ไปทำงานที่หนักกว่าเสิร์ฟ(งานกรรมกร) ออกไปเช้า 5 โมงเย็น ก็กลับที่ตั้ง  เตะบอล อาบน้ำ กินข้าว สองทุ่มก็ได้พักผ่อน ต่างกับพวกที่ไปเสิร์ฟอาหาร
ตอนหลังผมก็เลือกไปทำงานอื่นแม้จะหนักกว่า(ทำอิฐบล๊อค) เพราะทำงานไม่กี่ชั่วโมง

[ป้อม 2]

เคยจ้างคนมาทำงานที่บ้าน นับ 30 คน ในรอบ 20 ปี   สุดท้ายก็คล้าย ๆ กันทุกคน และ สองคนสุดท้าย  ก่อนที่จะหันกลับมาทำกันเองไม่พึ่งลูกจ้าง  เวลาทำงาน 8.00 -17.00 น. มีพักกลางวัน  เงินเดือน 5000- 7000 บาท เงินเพิ่มพิเศษ วันละ 30-50 บาท  เบิกล่วงหน้าได้  หยุดวันอาทิตย์หนึ่งวัน ไม่มีรถใช้  นายจ้างซื้อมอเตอร์ใหม่เอี่ยมให้ผ่อน เดือนละ 1200 บาท ดอกเบี้ยไม่คิด เจ็บป่วย มีงานบุญให้ลาหยุดได้  ผ่อนรถได้ไม่ถึง 1 ปี ยืมเงิน ไป 6000 บาท ยังไม่คืน   เบิกเงินเดือน ๆ สุดท้าย แล้วหนีไปทั้งครอบครัว ยังดีทิ้งรถไว้ให้  เงินยืม 6000 หายเข้ากลีบเมฆ    คนที่ 2  ทำงานได้ 2 เดือน ขอยืมเงิน 3000 บาท เดือนที่ 3 หักเงินเดือนใช้หนี้ 1000 บาท ไม่คิดดอกเบี้ย  พอเดือนที่ 4 บอกไม่พอกิน ขอเบิกเงินเดือนพอได้รับเงินเดือนเสร็จ  รุ่งขึ้นไม่มาทำงาน เงินที่ยืมคงเหลืออีก 2000 บาท  ก็ไม่คืน  หายเข้ากลีบเมฆ อีกราย  ปัจจุึบันทำเอง 2 คนตายาย ได้เท่าไหร่ก็เท่านั้น ไม่ต้องผวาว่าตื่นเช้าขึ้น น้อง ๆ เขาจะมาช่วยเราทำงานอีกหรือไม่    ยากช่วยให้คนไทยมีงานทำ ยากช่วยคนด้อยโอกาสแต่สุดท้าย เขาทำลายโอกาสของเขาเอง  ยกเว้นมีไม่ถึง 5 รายที่ไปดี คือได้งานดีบอกลากันดี ๆ  ที่เหลือหายตัวแบบนินจา   พฤติกรรมที่พบ  ทำงานไม่พอกิน สามีว่างงาน มาทำงานเช้า เย็นขอเบิกค่าแรง  ไม่มีเงินซื้อนมให้ลูก  สามีติดยา  หนีออกจากบ้านไม่มีเงินค่าเช่าห้องมาขอทำงาน  ตัวเองทำงานแต่วันรับเงินสามีมานั่งเฝ้าคอยรับเงิน  โดนสามีซ้อมไม่กล้ามาทำงาน  แม่อยู่ต่างจังหวัดเสียชีวิตขอไปงานศพไปแล้วไปเลย ส่วนใหญ่ขอเบิกค่าแรงล่วงหน้า  ขอเบิกเงินเดือนล่วงหน้า  คนไหนอยู่นานหน่อยก็ขอยืมเงิน และสัญญาว่าให้หักเงินเดือน (มีคนเดียวที่ยืมไป 10000บาท ทำงานส่งใช้จนครบและทำ่ต่อจนครบ 3 ปี ก่อนลาออกเลยซื้อสร้อยคอทองคำให้ 1 สลึงเป็นรางวัล) นอกนั้นสะบัดก้น พร้อมเงินที่ยืมไปแทบทั้งสิ้น  แต่ส่วนใหญ่จะเป็นคนที่ไม่มีการศึกษา ก็น่าเห็นใจที่เขาเหล่านั้นคิดได้เพียงเท่านั้น

กระทู้เรื่องเด็กเสริฟ

[wallop]

กระทู้เรื่องเด็กเสริฟ

อีกธุรกิจหนึ่งครับ ของที่บ้านเปิดร้านขาย ไอติมเกร็ดหิมะเกาหลี เปิดมา 1 ปี 2 เดือน ก็มีปัญหาพนักงานเสริฟเข้า ๆ ออก ๆ บ่อยมากเช่น กันตอนนี้ต้องให้ลูก ๆ ไปช่วยกันทำเอง

[กุ๊กนพ]

เป็นปัญหา ทุกกิจการครับ เด็กเสริฟ เด็กยกของ เด็กส่งของ เด็กจัดสินค้า
แรงงานนี้จะหมุนเวียนอยู่ในตลาด ออกจากที่นี่ไปอยู่ที่นั่น
เด็กเสริฟเข้าออกเป็นปัญหาปกติ แต่ถ้าพ่อครัวออก ปัญหาใหญ่ครับ

ถ้าพ่อครัวออก ปิดร้านเลยครับท่าน

ที่ร้าน ผมว่างานไม่ได้หนักเลยครับ แค่บางวัน
อยู่เหมือนพี่น้อง บ่นหม้ายมีมั้ง กินอยู่ด้วยกัน

ที่ผมให้ออกคือ หลายครังลาไม่บอก ไปไหนไม่กล่าว

ปัญหาส่วนตัวรบกับผัวรบกับเมียยังมั้ง แพ็คคู่ รบกันขาดทั้งสองคน

รู้สึกเหนื่อยครับ

ปกติกเด็กเสริฟเค้าจ้างกันเท่าใดครับ

[กุ๊กนพ]

กระทู้เรื่องเด็กเสริฟ

ผมก็มีพยายามแล้วครับ เจ็บไข้ไม่บาย เมียคลอดลูก

ลายาวขอไปดูแลก็ไม่ว่า แต่สุดท้ายเหมือนเดิมครับ หาทางออกไม่ได้

ยังหาทางออกไม่เจอที

[ตั้งต้น]

โดยส่วนตัวตั้งต้น เข้าใจ 1 อย่างงาน
พนักงานเสริฟ คืองานที่ทำเพื่อรองาน หรือ ทำเพื่อหารายได้เสริมซะส่วนใหญ่

หากงานอื่นที่ดีกว่า หรือ เรียนจบ ก็จะเปลี่ยนงาน
ทุกคนทำงานหวังความเจริญก้าวหน้า แต่เสริฟจะก้าวหน้าไปก็ผู้จัดการร้าน หรืออย่างอื่น

หรือจะต้องปรับปรุงร้าน เป็นแบบรับพนักงานราย ชม.

หรือ แบบกึ่งบริการตัวเอง

ร้านอาหารที่เจอปัญหาเหมือนกัน คงต้องหาทางแก้ปัญหานี้กันทุกร้าน



ได้แก้ไขเรียงประโยคให้ใหม่แล้วครับ   ขอบคุณครับ

[ครัวน้องออม]

อ่อ แก้ไม่ยาก จับทำสัญญา ให้ค่าแรงสูง เช่น วันละ ห้าร้อย