พระพุทธเจ้าสอนว่า อย่าเชื่อต่อๆกันมา

[สาว่าตูโดนด่าแน่]

ผมมีข้อสงสัยว่าการชิงเปรต ในงานทำบุญบรรพบุรุษนั้น เริ่มแรกเดิมที ไม่น่าจะเป็นเรื่องดี เหตุว่า น่าจะเกิดจากสิ่งของไม่เพียงพอกับจำนวนคนที่จะมารับทานจาก ผู้ที่ได้ทำบุญเสร็จแล้วจะทำทานด้วย จึงทำให้เกิดการแย่งชิงกัน(ชิงกันเหมือนเปรต) อ่านบทความที่มีผู้เขียนหลายคนเขียนถึงเรื่องทำไม่ต้องชิงเปรต   ทุกคนก็เขียนไปในทางเดียวกัน ว่ามันเป็นประเพณีเก่าแก่ การรับของที่เหลือกินจากบรรพบุรุษถือว่าดีเป็นมงคล เหมือนกับของที่รับจากพระ ฟังแล้วไม่สมเหตุผล เปรต(วิญญาณที่ยังมีกรรม และมีวิญญาณจรด้วย) กับ พระ (ถือศิล 227 ข้อ)ต่างกันสิ้นเชิง การปล่อยเลยตามเลย นานวันก็กลายเป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่คนทั่วไปไม่ใส่ใจ เมื่อมีเรื่องเกี่ยวข้องกับศาสนาก็ไม่มีผุ้ใดอยากเป็นธุระจัดการให้ไปในทางที่ถูกต้อง. คนไทยเรารับว่าเปรตคือ วิญญาณมีกรรม และเป็นที่น่ารังเกลียด  และจะสอนให้ลูกหลานทำดีจะได้ไม่ตกเป็นเปรตเมื่อเสียชีวิต  ในสังคมชาวใต้ยังเอามาใช้เป็นคำด่าทอกันทุกครัวเรือนด้วย  ผมจึงทำให้ไม่เข้าใจมาตั้งแต่เด็กๆแต่ยังหาที่มาของการชิงเปรตว่ามันมีที่มาอย่างไร เรื่องสนุกสนานกันในวัน งานทำบุญอันนี้ผมเห็นว่าดี เพราะผมก็สนุกด้วย. แต่ถ้าจะให้เชื่อว่ามีประเพณีการชิงเปรตมาตั้งแต่ครั้งกระโน้น ชิงเปรตแล้วดี เป็นมงคล อันนี้ฟังแล้วมันขัดกันระหว่างความดี กับความไม่ดี. คนเป็นๆแย่งชิงเปรต แล้วเราว่าดีอย่างนั้นหรือ  เปรตมารับทานจากผุ้มีใจบุญไม่ใช่หรือ เหตุนี้หากมีผู้ใดที่ทรงศีล หรือทรงภูมิความรู้ ช่วยอธิบายมูลเหตุจริงเป็นมาอย่างไรด้วย.  การเขียนครั้งนี้ไม่มีเจตนาในทางทำลายประเพณีอะไรทั้งนั้น แต่อยากให้ผุ้เขียนที่จะมี เล่าเรื่องที่มาของประเพณีต่างๆ ให้ถูกต้องกับความเป็นมาของการเกิด การชิงเปรตขึ้น. ยังไงๆการชิงเปรตก็ยังคงมีต่อไปอีกเป็นร้อยปี พันปี เพราะเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคนใต้ไปแล้วครับ รวมทั้งผมด้วย

[ท้าวเวชสุวรรณอวตาร]

ประเพณีระลึกจิตให้ถูก ก็เป็นกุศล ทุกอย่างเป็นกุสสโลบายให้เข้าหาธรรม โดยอาศัยประเพณีวัตถุธาตุน้ำมณต์ เครื่องลางของขลัง ปลุกเสกเพี้ยงๆ แต่อย่างมงาย ไปสนับสนุนอบายมุขเกื้อกูลอบายมุข  ให้เอียงมาทางบุญกุศลทุกอย่างดี แต่ถ้าเอียงไปทางอบายมุขคือ บาป  เฮ้อ พระยาธรรมิกราชอยู่ใส 

[puiey]

ผมมีข้อสงสัยว่าการชิงเปรต ในงานทำบุญบรรพบุรุษนั้น เริ่มแรกเดิมที ไม่น่าจะเป็นเรื่องดี เหตุว่า น่าจะเกิดจากสิ่งของไม่เพียงพอกับจำนวนคนที่จะมารับทานจาก ผู้ที่ได้ทำบุญเสร็จแล้วจะทำทานด้วย จึงทำให้เกิดการแย่งชิงกัน(ชิงกันเหมือนเปรต) อ่านบทความที่มีผู้เขียนหลายคนเขียนถึงเรื่องทำไม่ต้องชิงเปรต   ทุกคนก็เขียนไปในทางเดียวกัน ว่ามันเป็นประเพณีเก่าแก่ การรับของที่เหลือกินจากบรรพบุรุษถือว่าดีเป็นมงคล เหมือนกับของที่รับจากพระ ฟังแล้วไม่สมเหตุผล เปรต(วิญญาณที่ยังมีกรรม และมีวิญญาณจรด้วย) กับ พระ (ถือศิล 227 ข้อ)ต่างกันสิ้นเชิง การปล่อยเลยตามเลย นานวันก็กลายเป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่คนทั่วไปไม่ใส่ใจ เมื่อมีเรื่องเกี่ยวข้องกับศาสนาก็ไม่มีผุ้ใดอยากเป็นธุระจัดการให้ไปในทางที่ถูกต้อง. คนไทยเรารับว่าเปรตคือ วิญญาณมีกรรม และเป็นที่น่ารังเกลียด  และจะสอนให้ลูกหลานทำดีจะได้ไม่ตกเป็นเปรตเมื่อเสียชีวิต  ในสังคมชาวใต้ยังเอามาใช้เป็นคำด่าทอกันทุกครัวเรือนด้วย  ผมจึงทำให้ไม่เข้าใจมาตั้งแต่เด็กๆแต่ยังหาที่มาของการชิงเปรตว่ามันมีที่มาอย่างไร เรื่องสนุกสนานกันในวัน งานทำบุญอันนี้ผมเห็นว่าดี เพราะผมก็สนุกด้วย. แต่ถ้าจะให้เชื่อว่ามีประเพณีการชิงเปรตมาตั้งแต่ครั้งกระโน้น ชิงเปรตแล้วดี เป็นมงคล อันนี้ฟังแล้วมันขัดกันระหว่างความดี กับความไม่ดี. คนเป็นๆแย่งชิงเปรต แล้วเราว่าดีอย่างนั้นหรือ  เปรตมารับทานจากผุ้มีใจบุญไม่ใช่หรือ เหตุนี้หากมีผู้ใดที่ทรงศีล หรือทรงภูมิความรู้ ช่วยอธิบายมูลเหตุจริงเป็นมาอย่างไรด้วย.  การเขียนครั้งนี้ไม่มีเจตนาในทางทำลายประเพณีอะไรทั้งนั้น แต่อยากให้ผุ้เขียนที่จะมี เล่าเรื่องที่มาของประเพณีต่างๆ ให้ถูกต้องกับความเป็นมาของการเกิด การชิงเปรตขึ้น. ยังไงๆการชิงเปรตก็ยังคงมีต่อไปอีกเป็นร้อยปี พันปี เพราะเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคนใต้ไปแล้วครับ รวมทั้งผมด้วย

ผมแค่มองว่า ถ้าประเพณีใด ไม่สนับสนุนให้คนทำผิดทำชั่ว ผมว่าดีทั้งนั้นครับ เพราะข้าวของที่ไปชิงกัน ก็มาจากการทำบุญ และไม่ต้องไปขโมยใครด้วยครับ และไม่ได้มองว่าในอดีตบรรพบุรุษมุ่งหวังอะไร เพราะไม่มีใครอธิบายที่มาจริง ๆ ให้รับรู้ได้

[top7002]

มองอีก แง่มุม ผม ว่า อาหาร ขนม ที่ทำไว้บนลานเปรต ก้อ เผื่อ บรรพบุรุษที่ ตายไปแล้วเป็นเปรต ซึ่งเราไม่โร่ ว่าใครมั้ง ที่ตายแล้วไปเป็นเปรต เพราะฉะนั้น เปรตมันไม่ดีตามที่เค้าว่ามา ก้อ อย่าให้กิน เยอะ เรยให้คนไปแย่งมันซะ อีกอย่าง ปากเล็กเท่ารูเข็มกินไหรก้าม้ายด้าย คงกินได้ แค่ หนมลา ทีละเส้น อย่างอื่นเป็นอาหารผีที่ไม่ใช้เปรตนะผมคิดว่า 

[สาว่าตูโดนด่าแน่]

อ่านเจอข้อความของ
นายหัวไทร
ซดกาแฟเข้ม ถกการเมืองข้น คุยเป็นกันเอง ไม่เกรงอิทธิพล
Permalink : http://www.oknation.net/blog/naiman
วันที่ 20 ตุลาคม 2555

คัดลอกมาบางตอน สำหรับที่นี่ ...เรื่องสาเหตุที่ต้องเกิดการแย่งชิง...ก่อนงานชิงเปรตจะเริ่มขึ้น ชาวบ้านข้างวัดจะไปช่วยกัน "ทำร้านเปรต" เพื่อใช้เป็นที่วางเครื่องเซ็น ทำบุญให้บรรพบุรุษ สมัยก่อนร้านเปรตก็วางต่ำๆ แต่ช่วงหลังเอาเด็กไม่อยู่ พระสวดยังไม่ทันเสร็จ "เปรตตัวจริง" ชิงกันเสียก่อนแล้ว
   มีบางวัดแก้เผ็ดเปรตตัวจริง ด้วยการยกร้านเปรตให้สูงขึ้น เอาตั้นหมากสูงๆ 4 ต้นมาทำเป็นเสาร้านเปรต ทำให้เปรตตัวจริงขึ้นไปแย่งชิงก่อนเวลาไม่ได้ หนักกว่านั้นเคยเห็นวัดบางวัดแก้เผ็ดด้วยการนำน้ำมันเครื่องรถยนต์มาทาให้ดำไปทั้งเสาร้านเปรต....หมดสิทธิเลยครับ รูดปรี๊ด รูดปรี๊ด

[ไก่ฟักด้าม]

ในส่วนของการชิงเปรตนั้น ผมว่ามันเป็นกุศโลบายที่จะดึงให้เด็กได้มีโอกาสเข้าร่วมกิจกรรมมากว่า  ที่จะมุ่งไปในทางว่าแย่งชิงสิ่งของจากเปรต  เพราะในลำดับพิธีกรรมก็มีการอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้ผู้ล่วงลับโดยหลายทางอยู่แล้ว  ตั้งแต่การถวายพระเช้า ถวายพระเพล  หรือการตักบาตรก็ดี

อีกอย่างในเวลาชิงเปรต ส่วนใหญ่ก็จะเป็นเด้กที่จะเข้าไปแย่งกัน