๑.เดิมทีจากเกาะยอไปบ่อยาง ใช้เรือโดยสารทั้งแบบหางยาว และแบบมีหลังคา เพราะมีการนำผลหมากรากไม้ไปขายที่บ่อยาง
๒.ท่าเรือที่บ่อยางอยู่แถวๆ คลองขวางอย่างที่กล่าว แต่มีท่าเล็ก ๆ แถว ๆ หัวแหลมฝาด (ปัจจุบันเรียกให้เป็นมงคลว่า แหลมขวัญ) สำหรับเรือหางยาว
๓. ท่าเกาะยอเดิมมีหลายท่า ส่วนใหญ่อยู่หน้าวัด เช่น วัดแหลมพ้อ วัดท้ายยอ วัดโคกเปี้ยว เป็นต้น (ผิดพลาดขออภัย)
๔. เมื่อเริ่มมีการตัดถนนบนเกาะยอ น่าจะประมาณ ก่อน พ.ศ.2527 (สะพานเริ่มสร้างปีนี้) มีผู้ต่อแพขนายนต์แบบท้องถิ่นใช้เรือหางยาวเทียบกัน ๒ ลำ เรียบไม้กระดานบนเรือพอแข็งแรงรับน้ำหนักรถกะบะนิสสัน1200ได้ คราวละ 3-4 คัน ให้บริการขนส่งคนโดยสารและรถยนต์ระหว่างแหลมฝาดไปเกาะยอ (ผมทันใช้สักครั้งสองครั้ง จำไม่ได้ เพราะสะพานยังไม่เปิดให้บริการอย่างเป็นทางการ แม้จะสร้างแล้วเสร็จแต่ไม่สมบูรณ์) จำได้ว่าท่าฝั่งเกาะยออยู่แถว ๆ โคกเปี้ยว ประมาณว่าร้านศักดิ์โภชนาประมาณนั้น
๕. คลับคล้ายคลับคลาว่าแพขนานยนต์แบบที่ผมว่านี้มีให้บริการที่ปากรออยู่ระยะหนึ่งด้วย
๖. ผิดพลาดประการใดแนะนำด้วย ขอบคุณครับ