ปิดตำนาน โรงแรมแกรนด์ หาดใหญ่

[พี่แอ๊ด]

ก่อนที่จะโรงแรมแกรนด์   ปิดตำนาน  ขอเล่าประวัติโรงแรมแห่งนี้ 
โรงแรมแกรนต์    ถือว่าเป็นโรงแรมรุ่นบุกเบิกเมืองหาดใหญ่
เริ่มแรก   โรงแรมแห่งนี้ตั้งอยู่ถนนเพชรเกษม   ปัจจุบันคือบริเวณโรงแรม เจ บี
ในสมัยนั้น   ถนนเส้นนี้ยังมีสะพานไม้   ปัจจุบัน   คือ   ถนนจุติ
             ซ้ายมือ  คือ  เจ้าของโรงแรม  ถ่ายเมือ  พ.ศ.2509 ด้านหลัง คือ สะพานไม้
โดยต้องเดินมาจากหน้าเทศบาลเมืองหาดใหญ่

[พี่แอ๊ด]

รถตุ๊ก ๆ ในสมัยนั้น  มาคอยให้บริการแขกของโรงแรมแกรนด์   ซึ่งด้านหลังที่เห็นในภาพ
เป็นที่พักแบบบังกาโล  ถ่าย พ.ศ.2510

[พี่แอ๊ด]

ถ่ายเมื่อ พ.ศ.2509
ด้านหลัง   เป็นตึกโรงแรมแกรนด์

[พี่แอ๊ด]

ถ่าย พ.ศ.2510  ด้านข้างตึกใหญ่โรงแรมแกรนด์

[กิมหยง]

 

[Kungd4d]

  ขอบคุณมากครับพี่แอ๊ด 

[พี่แอ๊ด]

ขอบคุณมากครับพี่แอ๊ด 

อย่าเพิ่งขอบคุณตะ  ยังไม่จบ กำลังทยอยพิมพ์ 
คงนึกออกนะ ปัจจุบัน  โรงแรมแกรนด์   อยู่บนถนนธรรมนูญวิถี     
และภาพแรก  ที่เห็นเป็นสะพานไม้   คือ  ถนนจุติ  ในปัจจุบัน
เลยไปหน่อย  ที่เราเรียกว่า  สวนศิริ

[พี่แอ๊ด]

ต่อมา  กลุ่มจุติ บุญสูง  ได้เข้ามาพัฒนาที่ดินบริเวณนี้   เพื่อสร้างโรงแรม เจ บี
อาคารพาณิชย์   โรงหนัง   โรงแรมแกรนด์  ๆ ย้ายไปสร้าง ณ ที่แห่งใหม่  บนถนน
ธรรมนูญวิถี   ถนนเส้นโนราเก่า   
           ในไม่ช้า  โรงแรมแกรนด์กำลังปิดตำนาน   โรงแรมในยุคแรก ๆ ของ
หาดใหญ่อย่างถาวร
            และเป็นอีกหนึ่งโรงแรม   ที่หายไปจากนครหาดใหญ่           

[เด็กนาม่วง99]

มาขอบคุณเป็นการส่วนรวมครับ

[เด็กป้อมหก]

บริเวณสวนสิริทางเข้าอยู่ตรงข้ามเทศบาล เป็นโชว์รูมรถ"ดัทสัน"ข้างๆจะมีสะพานไม้ ข้ามแล้วจะเจอสวนผัก ในสวนผักจะมีลูกหนำทำเป็น"บ่อนกำถั่ว"เดินทะลุสวนผักไปจะเจอถนนแสงศรี จำแม่นเพราะเคยโดนนายยิกจับมาแล้ว5555

[พี่แอ๊ด]

ปัจจุบันของโรงแรมแกรนด์  ถนนธรรมนูญวิถี  (หัวมุมซ้ายมือของภาพ)
ซึ่งอีกไม่ช้า   เป็นอีกหนึ่งโรงแรมที่หายไปจากหาดใหญ่

[กิมหยง]

บริเวณสวนสิริทางเข้าอยู่ตรงข้ามเทศบาล เป็นโชว์รูมรถ"ดัทสัน"ข้างๆจะมีสะพานไม้ ข้ามแล้วจะเจอสวนผัก ในสวนผักจะมีลูกหนำทำเป็น"บ่อนกำถั่ว"เดินทะลุสวนผักไปจะเจอถนนแสงศรี จำแม่นเพราะเคยโดนนายยิกจับมาแล้ว5555

ท่านเล่าซะเห็นภาพเลย

[เด็กป้อมหก]

ถ้ากิมหยงชอบจะเล่าต่ออีกนิด ผมไม่ได้เป็นนักเล่นอะไรหรอก(กลอนพาไป)ตอนนั้นเรียนเทคนิคภาคใต้ พอเลิกเรียนต้องลงรถโพธิ์ทองหน้าโชว์รูมดัทสัน พ่อของเพื่อนเป็น"หัวเบี้ย"หรือคนคอยกินคอยจ่ายเงินในวงกำถั่ว ต้องตามมันไปเอารถเครื่องที่จอดในบ่อนแล้วขับไปส่งบ้านหรือไปเที่ยวกัน บางวันไปถึงรถไม่อยู่ต้องคอย ไอ้ตอนที่คอยนี่แหละที่ทำให้เสียคนจนได้ เพื่อนมันคอยพูดยั่วยุว่ามีคนลงทุน10บาท20บาทเล่นจนได้เป็นพันๆก็มี(ผู้ปกครองควรพิจารณาในการรับชม555) ด้วยนิสัยเป็นนักวิจัย(หรือเสือกไม่่เข้าเรื่อง)ใหม่ๆทดลอง5บาท10บาทก่อน พอได้สักนิดหน่อยวิญญาณนักพนันเข้าสิงในบัดดล "ได้แล้วจะเอาอีก" หรือพอโดนกินเข้าหน่อย"เสียแล้วจะเอาคืน" นี่แหละหัวใจการพนัน
มีอยู่วันหนึ่งตอนหัวค่ำโดนนายไล่จับ วิ่งหนีกระจายผ้าถุงปลิวกระโปรงเปิด ส่วนมากจะไปออกถนนแสงศรีกับทะลุมาทางวิกราม่าหน้าหอ ผมกับเพื่อนวิ่งหนีลงไปหลบในสระน้ำเล็กๆ แล้วลากกอผักบุ้งมาบังเวลานายส่องไฟฉายจะได้ไม่เห็น พอนายกลับก็ขึ้นมาปรากฏว่า ในน้ำนั้นมีทั้งขี้และเยี่ยวที่เจ้าของสวนผักผสมรอไว้ใช้รดน้ำผักตอนเช้า
นี่แหละการพนันไม่ได้ให้สิ่งดีๆแก่ชีวิตเลย 5555555 เลิกเถอะครับ

[กิมหยง]

การพนันมีทุกระดับ ทุกอาชีพ ได้แล้วนอนไม่หลับอยากได้อีก

พอเสีย ก็แสะแสวงหาเงินทอง เพื่อเอาคืน

นี่แหละหนาการพนัน

ส่วนตัวไม่ได้ไม่ชอบหรือเกลียดหรอกครับ
หากเป็นความสุข ที่ไม่รบกวนเบียดเบียนอะไรใคร
ก็ตามสบาย เรื่องส่วนตัวของแต่ละท่านครับ

แต่ชอบครับ ชอบที่ได้เข้ามาอ่าน
ประสบการณ์จากพี่ป้าน้าอา ที่เข้ามาร่วมแบ่งปันประสบการณ์เก่า ๆ ของเมืองหาดใหญ่
ต้องขอบคุณทุก ๆ ท่านที่มาร่วมแบ่งปันครับ

รักเมืองนี้ครับ คงรักที่สุดในโลกแหละครับ
สำหรับ "หาดใหญ่" แค่เห็นชื่อก็อุ่นใจและมีความสุขแล้วครับ

[จำได้จนบัดนี้]

สะพานไม้นั้น จำได้จนบัดนี้ เพราะตอนเด็กๆ ไปหัดว่ายน้ำที่เทศบาล ตอนกลับนั่งซ่อนท้ายรถเครื่องของพี่ชาย พาล้มที่สะพาน ขาขวาโดนท่อไอเสีย แถวน่อง จนเป็นแผลเป็นมาถึงบัดนี้ ยังจำความรู้สึกนั้นได้เลย ยาที่ทาที่แผลครั้งคือ ดาร์กี

[พี่แอ๊ด]

สะพานไม้นั้น จำได้จนบัดนี้ เพราะตอนเด็กๆ ไปหัดว่ายน้ำที่เทศบาล ตอนกลับนั่งซ่อนท้ายรถเครื่องของพี่ชาย พาล้มที่สะพาน ขาขวาโดนท่อไอเสีย แถวน่อง จนเป็นแผลเป็นมาถึงบัดนี้ ยังจำความรู้สึกนั้นได้เลย ยาที่ทาที่แผลครั้งคือ ดาร์กี

ดาร์กี้  คือ  ยาสีฟันใช่ไหม

[เคยใช้]

ถูกต้องครับ

[เด็กป้อมหก]

นอกจากดาร์กี้แล้วจะใช้ยาสีฟันยี่ห้ออะไรก็ได้ โดนไฟไหม้น้ำร้อนลวกเชื่อกันว่าช่วยได้ แต่หมอสมัยนี้ห้ามเด็ดขาด ผมไปได้ยาดีของวัดแหลมทรายเป็นยาหม่องบรรจุขวด เคล็ดขัดยอกฟกช้ำปวดเมื่อยไฟไหม้น้ำร้อนลวกมีดบาดหรือแผลสด "เหลียดเอามาทาได้เลย"(เมื่อก่อน)ยาเขาดีจริงๆ มีขายทั่วประเทศไทย ทั้งของจริงและของปลอม ที่รู้เพราะเคยไปเห็นที่ท่าพระจันทร์เมื่อหลายปีก่อนราคาขวดละ15บาท แต่ซื้อที่วัดแหลมทราย20บาท(ของปลอมถูกกว่า) ตอนหลังๆพอวัดถูกละเมิดลิขสิทธิ์ชื่อที่เคยใช้"ยาหม่องวัดแหลมทราย"กลับหมดสิทธิ์ใช้ ต้องเปลี่ยนเป็น"ทรายโอสถ" แล้วคุณภาพก็เปลี่ยนไปด้วย
ตอนนี้ใช้ของป้าหลังวัดเกาะเสือ ขวดละ40ใช้ดีครับ

[ting]

แถวๆสวนผักที่จุติมีสวนยางกันอยู่หลังโรงไม้(โรงไม้อยู่ตรงข้ามเทศบาล ถ้าจำชื่อไม่ผิดน่าจะชื่อโรงไม้ ทุ่งตำเสา)ไปเก็บลูกยางมาเล่นประจำ ยังไม่ลืมจนถึงบัดนี้    (แล้วเด็กป้อมหกอยู่ส่วนไหนของป้อมหกคับ ผมอยู่ป้อมหกกันแล อยู่มาตั้ง40 หวาปีแล้ว55555555

[Jogging run]

ยกนิ้วให้คุณแอ๊ดจริง ๆ ครับเรื่องข้อมูลและภาพถ่ายย้อนอดีต..ติดตามมาตลอด...ตอนเด็ก ๆ ก็ไปเตะบอลแถวสนามส่วนบุคคลอยู่เยื่้อง ๆ เทศบาลฯ หลังเตะบอลเสร็จก็เดินกลับบ้าน (บ้านอยู่่ถนนรัถการตรงข้ามโรงรับจำนำ) เดินมาถึงวงเวียนน้ำพุก็แวะขึ้นลูกพรวนกินซะหน่อย (ตรงสยามยามาฮ่า) ยุคนั้นมาแต่ต้นลูกพรวน...ส่วนสะพานไม้ก็เดินข้ามบ่อย ๆ  เพื่อตัดผ่านไปสวนศิิริ...อดีตที่มีแต่สิ่งดี ๆ  รถไม่มาก ยาเสพติดหายาก ไปไหนมาไหนเดินก้ันเป็นกลุ่มปลอดภัยครับ..

[คนอยู่กับแกรนด์]

  ผมคือคนหนึ่งที่พักอยุ๋ รร.แกรนด์ เจ้าของ รร.ดีมากๆๆถึงมากที่สุด ผมยังพูดเสมอว่า หากเจ๊ย้ายไปเปิดหอเช่าที่ไหนบอกผมด้วย ผมตามไปเช่าแน่นอน ผมมาอยู๋ได้เกือบปีแล้ว ตอนน้ำท่วมนี่ได้เห็นน้ำใจและความดีของคนในหอพักนี้ทุกคนครับผม ผมอยู่เช่าห้องที่นี่มานานพอควร ก็จะอยุ๋จนนาทีสุดท้ายที่ผมต้องย้ายไป ผมยังไม่เริ่มเก็บของเลย ผมรักที่นี่มากๆ ผมผูกพันมากๆด้วย มีน้าคนนึงเข้ามาอยุ๋ ได้ 5 ปีไม่เคยย้ายไปไหนเลย ตอนนี้คนด้านในเริ่มทยอยออกกันแล้ว ที่เหลือก็มีแต่คนที่อยู่ที่นี่นานๆ ยังไม่อยากไปไหน เพราะยังติดที่นี่อยู่มาก ผมยอมรับว่าผมติดที่นี่มากๆ ผมติดเสียงรถดังๆตอนดึกๆ หากไม่ได้ยินคงนอนหลับยากแล้วครับ หากผมมีเงินมาพอ ผมคิดจะซื้อที่นี่ไว้เป็นแบบนีไปตลอดกาลครับผม ไม่นานที่นี่คงเหลือเพียงแค่ คำว่า ภาพ และ ควาทรงจำ แต่ผมก็ดีใจมากๆที่ในชีวิตคนนึงคนนี้ได้มาอาศัยอยุ๋ที่แห่งความสุขแห่งนี้ จนตายผมจะไม่ลืม ต่อไปคงหมดแล้ว ภาพเจ๊มานั่งแต่งหน้าตอนสายๆ หมดแล้วเมื่อต้องยืนดูห้องตัวเองเมื่อทำกุญแจหอหาย หมดแล้วตอนบ่ายลงจากหอแล้วเจอ เจ็กใจดีคนนั้นนั่งดูแลด้านล่างอยุ๋ที่ประจำ หมดแล้ว วิวสวยๆภาพดีๆยามค่ำคืน นี่แหละที่เรียกกันว่า..ความผูกพัน

[พี่แอ๊ด]

เจ้าของภาพเป็นลูกชายโรงแรมแกรนด์ หาดใหญ่ 
คุณโยธิน  มงคลศุภวัฒน์ 
ศิษย์เก่าโรงเรียนหาดใหญ่อำนวยวิทย์, ศิษย์เก่าโรงเรียนหาดใหญ่วิทยาลัย
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์  หาดใหญ่
ปัจจุบันเป็น GM ของ MAN A สนง.ใหญ่
ฝากขอบคุณ  ผู้ใช้นามแฝง "คนอยู่กับแกรนด์"  เป็นอย่างสูง