ข่าว:

ทดลองใช้งานบอร์ดตะลุง ที่อยู่ในขั้นตอนการกู้คืนข้อมูล เบื้องต้นมีแต่กระทู้ (ข้อความ) กำลังกู้รูปภาพ ไฟล์แนบต่าง ๆ คาดว่าจะทยอยสมบูรณ์ภายในไม่ช้า

Main Menu

อาคารอะไรสร้างคร่อมคลองขวาง เมื่อ 30 กว่าปีก่อนครับ

เริ่มโดย หม่องวิน มอไซ, 11:47 น. 26 ม.ค 53

หม่องวิน มอไซ

ผมดูภาพถ่ายทางอากาศ กรมแผนที่ทหาร วันที่ 11 มี.ค. 2517 เห็นอาคารปริศนา สร้างทับคลองขวางดังในภาพครับ
ท่านใดมีความทรงจำเกี่ยวกับอาคารนี้ ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยครับ


หม่องวิน มอไซ

พอมาดูภาพถ่ายดาวเทียม วันที่ 16 มี.ค. 2549
อาคารหายไปแล้ว กลายเป็นเหมือนหลังคาสังกะสีแบบอาคารชั่วคราว ไม่เป็นระเบียบ เข้ามาแทนที่


หม่องวิน มอไซ

และเมื่อมาดู ภาพถ่ายดาวเทียม วันที่ 3 ต.ค. 2550
กลับพบว่า ไม่มีอาคารอะไรเหลืออยู่แล้ว กลายเป็นคลองโล่ง ๆ ครับ

[attach=1]
รบกวนถามว่า บริเวณนี้มีความเป็นมาและเป็นไปอย่างไรครับ

Singoraman

เป็นร้านค้าขายผลไม้ ของปาดังประเภทของกินของใช้แบบในตลาดกิมหยง และร้านขายก๋วยเตี๋ยวอาหารตามสั่ง
ผมทันไปนั่งกินหลายครั้ง อยู่ทางปละตีนธนาคารกรุงเทพ  ปละหัวนอนสำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์

ลูกแมวตาดำๆ

ผมจำได้ เมื่อก่อนตรงนั้นเท่าที่ผมจำความได้ เป็นร้านขายผลไม้สองร้านครับ อ.เอก

แต่แม่เล่าให้ฟังว่าขายมานานตั้งแต่ผมยังไม่เกิด (เกิน 19 ปี)

ตอนนี้ร้านที่ขายนั้น ย้ายไปขายบริเวณตลาดสันติสุขสงขลา(ท่าเรือไปวัดสุวรรณคีรี)ตรงข้ามห้างลีทรัพย์สิน

หม่องวิน มอไซ

ขอบคุณอาจารย์ Singoraman และคุณลูกแมวตาดำ ๆ มาก ๆ ครับที่ช่วยทบทวนความทรงจำให้
ในหัวผมเริ่มมีความจำกลับมาบ้างแล้ว
น่าแปลกตรงที่ ตอนแรก (ภาพปี 2517) หลังคาดูดีมาก
พอมาไม่กี่ปีมานี้ กลายเป็นหลังคาไม่เป็นระเบียบ
สุดท้ายรื้อออกหมดครับ  ;D

คนเขารูปช้าง

เป็นแบบที่ อ. Singoraman และคุณ ลูกแมวตาดำๆ ว่าเลยครับ ช่วงประมาณปี ๒๕๒๘- ๒๕๓๐ ผมเคยไปทานก๋วยเตี๋ยวผัดไทย
เจ้ารถเข็นหน้าด่านศุลกากรบ่อย บ้างก็ซื้อใส่ห่อ เห็นร้านขายผลไม้ ของปาดังฯ อาหารตามสั่ง พลบค่ำเปิดไฟหลอดกลมที่แขวนอยู่สว่าง
หลายดวง จากหลังคาสังกะสีที่มีอยู่เดิมมีผ้าใบยื่นออกมา มีไม้ค้ำยันค่อนข้างรุงรัง แขวนของขายเต็มไปหมด

จาก ภาพถ่ายดาวเทียม วันที่ 3 ต.ค. 2550 ที่อ.หม่อง ฯ นำมาให้ดู กุฏิไม้เก่าแก่ริมกำแพงวัดดอนรัก (รู้สึกหลังคาเป็นกระเบื้องดินเผา
แบบเกาะยอ) ตรงข้ามร้านขายเทป ซีดี ข้างใต้โพธิ์ยังอยู่นะครับ ปัจจุบันรื้อออกสร้างแบบใหม่แล้ว ผมเคยถ่ายรูปไว้ แต่รู้สึกอยู่ใน HD
ตัวที่บ้านครับน่าจะยังค้นให้ดูไม่ได้

คนหน้าสวน

ผมขอต่อยอดนิดนะครับ  เมื่อก่อนตรงนั้นมีร้านขายผลไม้ครับ  มีด้วยกัน 2 ร้าน  ผมรู้จักกะเจ้าของ 1 ครับ  แต่เค้าเสียไปแล้วครับ อีกร้านย้ายไปขายตรงข้ามกับลีทรัพย์สินครับ

Singoraman

ถ้าจำไม่ผิด?
ร้านก๋วยเตี๋ยวและอาหารตามสั่ง ย้ายไปขายเยื้อง รร.วชิรานุกูลฯ

วีนา

ร้านก้วยเตียวเจ้าของร้านชื่อพี่นีค่ะชอบกินมากจำความได้ก็รู้จักแล้วเพราะอยู่ใกล้บ้าน ;D

หม่องวิน มอไซ

ดีใจที่หลาย ๆ ท่านมีความทรงจำเกี่ยวกับร้านค้าหน้าศุลกากรและตลาดทรัพย์สินนะครับ
ได้รวบรวมไว้ ก่อนที่เรื่องราวต่าง ๆ จะสูญหายไป

ป๋าไก่ สมาร์ทตี้-จี

 ถูกต้องตามข้อมูลที่เพื่อนๆให้มาครับ โดยตอนเด็กๆเมื่อราวสามสี่สิบปีที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสไปตรงบริเวณนั้น
และเกี่ยวข้องกับบริเวณนั้นพอสมควรครับ ซึ่งตรงนั้นถือว่าจุดศูนย์กลางทางน้ำที่เป็นชัยภูมิที่สำคัญอีกแห่งนึง เนื่อง
จากสมัยนั้นการจราจรและการเดินทางของทางบกในสงขลานั้นยังถือว่าเข้าขั้นกันดารพอสมควรครับ มีดีเฉพาะในเมืองเท่านั้น โดยในครั้งนั้น บ้านผมได้มีกิจการขายของ การส่งของไปยังเกาะยอบ้าง ละงู ของสตูลบ้าง ในสมัยนั้นก็ต้องอาศัยเรือหางยางตรงบริเวณดังกล่าวในการขนส่งสินค้า และรวมถึงประชาชนชาวสงขลาที่เดินทางไปเกาะยอหรือสถานที่ต่างๆของหัวเขาแดงต้องใช้จุดดังกล่าวเป็นจุดเดินทาง รวมถึงตัวผมด้วยที่ต้องเดินทางไปไหว้เจ้าวันเชงเม้งที่ฝั่งหัวเขาแดง ที่ต้องอาศัยเรือหางยาวตรงนั้น
   ด้วยเหตุนี้เองเมื่อมีการเดินทางก็ย่อมจะต้องมีแม่ค้าพ่อค้ามาขายของ หารายได้ซึ่งเป็นเรื่องปรกติอยู่แล้ว โดยแรกๆก็แบบมาขายแบบแขวนบนราวคานหาบมา อาทิ พวกถั่ว ขนมกินเล่น หวาก ไข่นกกระทา แต่สืบเนื่องจาก ซอยโรงน้ำแข็งข้างศุลกากรฝั่งกรมไปรษณีย์โทรเลขเริ่มมีพ่อค้าแม่ขายมาทำการวางเต้นท์ขายของและขายดีมาก เลยลุกลามมาถึงสถานที่ดังกล่าว ทำให้เกิดการค้าขายดังกล่าวขึ้นอย่างเป็นล่ำเป็นสัน เมื่อเกิดภาพถ่ายทางอากาศขึ้นก็เลยเห็นเป็นลักษณะดำๆดังกล่าว โดยปัจจุบันไม่ได้เคยสังเกตุว่ายังคงมีอยู่หรือไม่ประการใดแต่หากมองผ่านๆ น่าจะยังคงมีอยู่ครับ

เณรคิด

ในภาพถ่ายตรงที่ปักหมุดว่า  "ท่าเรือไปวัดบ่อทรัพย์"
เมื่อประมาณช่วงระหว่างปี 2511-2519 ประมาณนั้น ตรงหัวสะพานทางลงท่าเรือไปเกาะยอ
มีไอศครีมเจ้าหนึ่งอร่อยมาก (จะถีบสามล้อมาขายหรือใส่รถเข็นมาก็จำไม่ได้แล้ว)
ไอศครีมใส่ถังไม้ ใช้ไม้พายตักไอศครีมใส่ถ้วยกระเบื้องเคลือบซึ่งรองข้าวเหนียวนึ่งไว้ก่อน
เขาใช้ไม้พายปาดไอศครีมให้พูนโค้งขึ้นไปจากปากถ้วย แล้วราดหน้าด้วยนมสด

อร่อยติดใจยังนึกถึงอยู่จนทุกวันนี้   ใครเคยได้กินช่วยขยายความต่อด้วยนะครับ

Singoraman

จากที่กล่าวมาน่าจะเป็นา "ไอติมแป๊ะจิว" นะครับ