ข่าว:

ทดลองใช้งานบอร์ดตะลุง ที่อยู่ในขั้นตอนการกู้คืนข้อมูล เบื้องต้นมีแต่กระทู้ (ข้อความ) กำลังกู้รูปภาพ ไฟล์แนบต่าง ๆ คาดว่าจะทยอยสมบูรณ์ภายในไม่ช้า

Main Menu

เคยได้ยินเรื่อง "สวนเถ้าแก่ หยกสั้น" หรือเปล่าครับ

เริ่มโดย กิมหยง, 17:06 น. 22 ต.ค 52

กิมหยง

คนเก่าแก่เล่าให้ฟังว่าที่สงขลามีสวนเถ้าแก่หยกสั้น ด้วย

ก็อยากจะทราบว่าใครพอจะรู้จักบ้างไหมครับ
ว่าคืออะไร
สร้าง & ฟื้นฟู

ลูกแมวตาดำๆ

มีครับ ก็ตรงที่ไปสำรวจหลักเขตต์ที่ลานคนเมืองไงครับ ตั้งแต่นั้นไปทางหาดใหญ่ ถึงแยกไฟแดง

นั้นและครับ สวนเถ้าแก่ ขายของกินตอน เย็นๆค่ำๆ

ArChuRa

สวนเถ้าแก่ หยกลั้น ก็คือเมื่อก่อนที่ดิน บริเวณนั้นเป็นของ เถ้าแก่หยกลั้น ครับ

Singoraman

กิระดังได้สดับมา
๑. เถ้าแก่ "ยกสั้น" ที่ว่านั้น เป็นญาติกับเถ้าแก่ "ซีกิมหยง" ชื่อ "ซียกซัน
๒. ส่วนว่าเป็นญาติข้างไหน  ไม่ทราบได้ ต้องขอตัวช่วย
๓. สวนเถ้าแก่ยกสั้นนั้น เดิมเป็นสวนมะพร้าว
๔. พื้นที่ในปัจจุบัน ดังนี้
     ประตีนจดลานคนเมืองบ่อยาง
     ทิศหัวนอนจดปั๊มเชลล์ จรัสศรีบริการ
     ประออก จดหลังคิวรถระโนด
     ประตก จดหนุนไทรบุรี
๕. เดิมพื้นที่แห่งนี้เปนที่ ๆ หนังขายยานิยมไปฉาย ยี่เก กะยัง เล่นทีเป็นเดือน ๆ
๖.  เคยเป็นบ่อนไก่ชน บ่อนสะบ้า  สนามกร้อลอดห่วง 
๗.  หวันเย็น ๆ ถึงดึก ๆ ขายของกันเต็มแหมด ข้าวยำ กวยเตี๋ยว หนุมต่าง ๆ   
๘.     

Singoraman


ลูกแมวตาดำๆ

มาต่อดีกว่า

ของกินที่อร่อยและกินประจำก็มี ไก่กอและ อยู่หัวมุม ถนน

แล้วอีกที่ ซุปเครื่องในวัว ข้าวยำ น้ำปั่น สามร้านนี้จะอยู่ติดๆกัน

แล้วมีขนมไทย ชิ้นละ 2 บาทด้วย (ก่อนน้ำมันแพง ชิ้นละ บาท เดียว เอง)

แต่ย่านของกินตอนค่ำๆนี้ หลังๆคนมักจะไปกันที่ย่านวชิรามากกว่า

ทำให้อาจจะดูเงียบเหงากว่าเมื่อก่อนซะนิด

Singoraman

ถ้าอิกิน "โรตีสิทธิชน"
อย่าลืมเอาเวลาไปกัน
เพราะเขาต้องการเวลาจากท่าน
ที่สำคัญ เขาขายเฉพาะผู้มีบุญเท่านั้น
แล้วจิหาว่าหล่อไม่เตือน
(ใครถ่ายรูปเก่ง ๆ ถ่ายโรตีเจ้านี้มาที)

Singoraman

สาว่า ตอนนี้ ปั๊มเชลล์ จรัสศรีบริการ เปลี่ยนชื่อแล้ว
เป็น จ. ไอไหรสักอย่างนี่แหละ

Oz

 O0...แม่ข้าพเจ้า ขายข้าวหมกไก่ที่นี่แหละ ตอนนี้ก็ยังขายอยู่
      เมื่อก่อนเคยดูลิเกและงิ้วพร้อมกัน โรงเล่นก็ติดกัน เป็นอะไรที่หาดูยากมากแล้วตอนนี้

Singoraman

ถึง Oz
จำได้ว่าแต่แรก ที่หัวมุมถนนบริเวณลานคนเมืองในปัจจุบัน
เดิมเคยเห็นเสาปูนซีเมนต์ขนาดใหญ่คล้าย ๆ เสาประตูรั้ว
ปัจจุบันหาไม่แล้ว
ตรงนั้นแต่แรกมีเพิงบดน้ำแข็ง
ช่วยถามแม่ทีต่ะว่า
ไอ้เสานั้น เป็นเสาไอไหร
ขอบคุณครับ

ลูกแมวตาดำๆ

ที่ตรงนั้นฝากโยงถามไปถึงเรื่องรถไฟจากท่าเรือเข้าสถานีสงขลาด้วยครับ

HAADYAI.history

อ้างจาก: กิมหยง เมื่อ 17:06 น.  22 ต.ค 52
คนเก่าแก่เล่าให้ฟังว่าที่สงขลามีสวนเถ้าแก่หยกสั้น ด้วย

ก็อยากจะทราบว่าใครพอจะรู้จักบ้างไหมครับ
ว่าคืออะไร

ในหนังสือ สมุดภาพสงขลามหาวชิราวุธ ของคุณเอนก นาวิกมูล มีภาพคุณ หยกสินี
เข้าใจว่าคงจะเปนญาติกันกับเถ้าแก่ท่านนี้

คนหน้าสวน

ถึงผมจะไม่ได้เกิดที่นี่  แต่ที่ตรงนี้คือบ้านของโป่ และย่าผม 
เมื่อก่อนมีรางรถไฟเข้าเมืองจากท่าเรือ 
มีเพิงขูดน้ำแข็งตอนนี้ย้ายไปที่ลานแข่งนกเขาตรงข้าม ธ.ทหารไทย
เมื่อก่อนมีโรงลิเก  โรงงิ้ว  แต่ปัจจุบันไม่มีแล้ว
มีเตี๋ยวหนังหมู  ใครเคยกินบ้าง
มีเพิงขายข้าวแกงด้วย
เสาซีเมนต์ที่บางคนตอบกระทู้  น่าจะเป็นหลักของการรถไฟ
ตอนนี้เงียบมากเลย  อยากให้บรรยากาศเก่าๆ  กลับมา
คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ 

Singoraman

ก๋วยเตี๋ยวหนังหมู  ปัจจุบันคนขายเป็นรุ่นลูกแล้วครับ
เติบโตเปิดร้านเป็นทางการอยู่ถนนกำแพงเพชร
ห่างจากที่เดิมไปปละตก ประมาณ 200 เมตร
ขายดิบขายดีจนท้าวทุกวันนี้
ดูเป็นตัวอย่างของความมานะอดทน ขยันประหยัด
ได้เป็นอย่างดี
รายการ บ้านเลขที่ ๕ เคยมาชิมและแขวนป้ายให้ด้วย

ตุ้มเม้ง

ก้วยเตี๋ยวหนังหมูที่ว่า สมัยอยู่สวนเถ้าแก่ขายถ้วยละ3บาท เตี่ยกะแม่แกทำกันมือพันเป็นหนวดปลาหมึก ขยันมากๆ ลูกๆแกหลายคน ที่ขยันๆรู้สึกจะเป็นหญิงๆ ส่วนชายๆก็ทำบ้าง เกบ้าง ทำไปทะเลาะกันไปบ้าง ตอนหลังเตี่ยแกตาย เมียแกก็เลิกและไปซื้อตึกให้ลูกสาวเปิดร้านขายเครื่องเหล็กใหญ่โตอยู่ตรงหัวมุมลานคนเมืองชื่อร้าน"พรโลหะภัณฑ์"ลูกชายคนที่น่าจะเกเรที่สุด กลับเอางานเอาการสืบทอดเจตนารมณ์ของเตี่ย ขายก้วยเตี๋ยวอยู่แถวๆนั้น ก็ขายดีแม้รสชาติจะหย่อนกว่าเดิมไปบ้าง
พูดถึงก้วยเตี๋ยวหนังหมูต้องคิดถึง"โกฉ่ำ" เป็นอีกเจ้าคิดถึงทีไรแล้วประทับใจบรรยากาศสุดบรรยาย รถเข็นกับเจ้าของร้านมอซอพอๆกัน วิธีกินก็พิเรนท์สุดๆ นั่งโซ้ยกันบนขอบคูน้ำตรงนั้นแหละ นับว่าแกอยู่ยงคงกระพันมาจนทุกวันนี้ได้ ถือว่ายอดมาก เดี๋ยวนี้เขาพัฒนาแ้ล้ว มีป๋องสีเก่าๆไว้รองตูดด้วย สมัยยี่สิบกว่าปีก่อนถ้วยละ3บาท สั่งแบบแห้งเพิ่มหนังหมูอีก1บาท ได้ก้วยเตี๋ยว1ถ้วย น้ำซุปไว้ซดอีก1ถ้วย วิธีกินให้คีบลูกชิ้นทั้งหลายใส่รวมกับหนังหมูในน้ำซุป  เหลือแต่เส้นล้วนๆ กินเส้นให้หมดก่อน แล้วเอาถ้วยนั้นแหละมาปรุงน้ำจิ้มสำหรับไว้จิ้มหนังหมูและลูกชิ้นที่อยู่ในน้ำซุป เฮ้อ...อยากไปกินอีก แต่เขินจัง
อีกร้านคือโกยาว อยู่ถนนนครนอกช่วงต้นๆ ร้านนี้ก็อร่อยดี เสียดายที่คับแคบและคิวยาวไปหน่อย แต่เห็นยังขายดีอยู่

Singoraman

๑. ก๋วยเตี๋ยวหนังหมู ที่กล่าวถึง คนขายจบนิติศาสตร์รามคำแหง (ขอสงวนนาม)
๒. ก๋วยเตี๋ยวโกฉ่ำ ถือเป็นขวัญใจคนจน ของคู่บ้านคู่เมืองบ่อยางอีกเจ้า ที่ต้องอนุรักษ์ไว้
     (ลูกชายโกฉ่ำจบหมอ)
๓. ก๋วยเตี๋ยวโกยาว ถนนนครนอก เป็นสูตร "ก๋วยเตี๋ยวแคะ" เจ้าเก่าและดั้งเดิม ปัจจุบันโกยาวยังอยู่ คอยดูแลกิจการ
      และต้อนรับลูกค้าอยู่ทุกวัน ก๋วยเตี๋ยวโกยาวนี้ ปัจจุบันมี ๒ สาขา คือ เจ้าเก่าที่เดิมถนนนครนอกที่ว่านี้
     และของลูกชายคนโตของโกยาว คือ "โกแบน" เปิดที่สี่แยก ถ.รามัญตัดกับ ถ.ไทรบุรี ลูกค้าคึกคักกว่าที่เก่ามาก
     ทั้ง ๓ รายการ รักเจ้าไหน ชอบรสชาติแบบไหน เลือกชิมได้ตามอัธยาศัย

Singoraman

สำหรับ "ลักเลง" ที่เคยมี ณ สวนเถ้าแก่ฯ เท่าที่จำได้ เช่น
๑. ลิเกคณะ "จ. อมรเทพ"
๒. หนังขายยา หลายบริษัท เช่น ถ่านไฟฉายตรากบ ยาทัมใจ ไมโล อังกฤษตรางู ธ.ออมสิน อุสุมะโอสถ
๓. บ่อนไก่ชน
๔. บ่อนสะบ้า

อย่าลืม ค่ำของคืนวันนี้ พบกันที่สวนเถ้าแก่ยกสั้นนนนนนน

oliveohm

คิดถึงสวนเถ้าแก่เมื่อก่อน ตอนนี้เป็นอาคารพานิชย์เสียแล้ว

เอก มหาฯ 89

-เรื่อง ก๋วยเตี๋ยวหนังหมู  ผมเป็นเพื่อนกับลูกชายเจ้าของร้าน (เราจะเรียกชื่อมันว่า "ไอ้จุ่ง" เพราะมันแซ่ จุ่ง) เรียนอยู่มหาฯ ด้วยกัน  เราจะไปถล่มร้านมันตอนกลางคืน เพราะจะได้ก๋วยเตี๋ยวชามพิเศษที่มีคุณภาพล้วน ๆ    ไม่ว่าจะเป็นซี่โครงไก่ เนื้อติดกระดูกหมูจากหม้อน้ำซุป ของกินอีกอย่างก็คือ ไอติมสูตรเด็ด ซึ่งคนขายเป็นผู้หญิงชื่อน้องนก จะขายในระบบครอบครัวพี่น้องมาช่วยกัน
- จำได้ว่าบริเวณนั้นจะมีคนที่มีบ้านอยู่สี่ห้องสองหลัง ก็คือร้านทวียนต์ ซึ่งซ่อมมอเตอร์ไซด์  ปัจจุบันก็ยังอยู่บริเวณนั้น อีกสองห้องมักจะปิดบ้านแต่เจ้าของบ้านจะอยู่บริเวณสี่แยกถนนกำแพงเพชรตัดถนนไทรบุรี  มีรถตู้   หกล้อไว้วิ่งส่งของตามที่ต่าง ๆ บ้านสองห้องนี้ไอ้ผอมลูกเจ้าของก็คือเพื่อนกับไอ้จุ่งและผม  ซึ่งเรียนห้องเดียวกันที่มหาฯ หลังบ้านจะปลูกชมพู่เวียตนาม เป็นของฝากให้พวกผมได้กินบ่อยครั้ง  ปัจจุบันไอ้จุ่งไปได้เมียขายรถ   มอไซด์อยู่พัทยา  ส่วนร้านขายของไอ้ผอมครอบครัวย้ายไปอยู่ที่ขนส่งหาดใหญ่

หนุ่มเหลือน้อย

  เมื่อปี พศ. 2512 ผมเรียน วค.สงขลา  พักที่ซอยเตาอิฐ  กลางคืนเดินไปแลหนังกลางแปลงที่สวนเถ้าแก่...นั่งกินอ้วน (เย็นตาโฟ) ถ้วยละ 3 บาท  อร่อยมากครับ  เป็นรถเข็นขายอ้วน จำชื่อคนขายไม่ได้ 
  บางทีไปดูหนังที่ วิกสหภาพภาพยนต์  ก่อนดูหนังกินเต้าทึงหน้าวิกสหฯ หรอยมากครับ  ตอนหลังไปหากินไม่มี  สอบถามจากบุคคลข้างเคียง บอกว่ามีลูกๆ ไปเปิดร้านขายอยู่แถวถนนนางงาม  ลองตามไปกินแล้ว สู้เมื่อก่อนไม่ได้ครับ

เอก มหาฯ 89

อ้างจาก: Singoraman เมื่อ 15:34 น.  26 ต.ค 52
ถ้าอิกิน "โรตีสิทธิชน"
อย่าลืมเอาเวลาไปกัน
เพราะเขาต้องการเวลาจากท่าน
ที่สำคัญ เขาขายเฉพาะผู้มีบุญเท่านั้น
แล้วจิหาว่าหล่อไม่เตือน
(ใครถ่ายรูปเก่ง ๆ ถ่ายโรตีเจ้านี้มาที)
โรตีเจ้านี้ก็คือเด็กเสริฟร้านก๋วยเตี๋ยวหนังหมูเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน

lion_009

อ้างจาก: ลูกแมวตาดำๆ เมื่อ 12:15 น.  26 ต.ค 52
มาต่อดีกว่า

ของกินที่อร่อยและกินประจำก็มี ไก่กอและ อยู่หัวมุม ถนน

แล้วอีกที่ ซุปเครื่องในวัว ข้าวยำ น้ำปั่น สามร้านนี้จะอยู่ติดๆกัน

แล้วมีขนมไทย ชิ้นละ 2 บาทด้วย (ก่อนน้ำมันแพง ชิ้นละ บาท เดียว เอง)

แต่ย่านของกินตอนค่ำๆนี้ หลังๆคนมักจะไปกันที่ย่านวชิรามากกว่า

ทำให้อาจจะดูเงียบเหงากว่าเมื่อก่อนซะนิด

ขอเพิ่มนิดนึงครับ เมื่อก่อนเรียนสงขลา พักอยู่สงขลา
ที่สวนเถ้าแก่จะมีร้านยาดอง ตั้งอยู่เยื้องกับร้านขายไก่กอและ คนขายหวีผมเรียบแปล้ ไม่มีผมตกสักเส้น
ไปซื้อยาดองของแกบ่อย บางทีซื้อกลับ บางทีนั่งกินที่ร้าน เมาทุกที ไม่รู้ว่าหวางนี้ยังเลยม้าย