มีแต่ประวัติโรงเรียนอื่นๆมากมายยกเว้นเทคนิคหาดใหญ่น้อยใจ

[สอง คลองพลา]

รุ่นพี่หรือรุ่นน้องเพื่อนๆคนไหนมีประวัติเทคนิคหาดใหญ่และรูปเก่าๆขอความกรุณาช่วยแบ่งปันแบ่งนะครับ
- เทคนิคหาดใหญ่ อิเล็กทรอนิกส์ รุ่น 42 ครับ

[เด็กป้อมหก]

สำหรับโรงแรียนนี้(ตอนนั้นยังเป็นโรงเรียน)ผมมีเกร็ดนิดหน่อย จะเอาไปเป็นสาระไม่ได้กระมังครับ คือสมัยก่อนจบม.ศ.3แล้วมีที่ให้เลือกเรียนเยอะ สอบไม่พร้อมกัน ผมเลือกสอบเข้าช่างยนต์ที่นี่เป็นที่แรก ตอนนั้นอจ.สุธน(จำนามสกุลไม่ได้)เป็นผอ. เฉพาะช่างยนต์มีนักเรียนมาสมัครราวๆ200กว่าคน รับได้50คน สอบข้อเขียนผ่านสบายมั่นใจว่าทำได้ ตอนมานั่งรอสอบสัมภาษณ์ตอนบ่าย เพราะความที่เด็กมันเยอะ(รวมแผนกอื่นๆด้วย)ที่นั่งที่ยืนก็คับแคบ ผมและเพื่อน(รวม3คน)มานั่งรอที่ม้าหินอ่อนหน้าห้องสัมภาษณ์ตั้งแต่กินข้าวเที่ยงเสร็จ เพราะกลัวว่าเมื่อถึงคิวแล้วจะพลาด ก็นั่งๆนอนๆอยู่แถวนั้น ผมเป็นคนที่อยู่นิ่งๆเหมือนรูปปั้นไม่ได้(ไฮเปอร์)นอนรอนานๆก็เซ็ง เอาปากกามาเคาะจังหวะ"จั้มบ๊ะ"กับเสาเหล็กหน้าห้องสัมภาษณ์ เด็กอื่นๆก็ร่วมแจมกันสนุกสนาน สักพักอจ.สุธนเดินผ่านมาจะเข้าห้องสัมภาษณ์แกหันหน้ามาสบตาผมแล้วยิ้ม
พอถึงคิวผมเดินเข้าห้อง ช่างบังเอิญว่าคนที่สัมภาษณ์ผมคือ"อจ.สุธน"คำถามแรก"เธอใช่มั้ยที่นอนเคาะเสาเมื่อตะกี้?" ลูกผู้ชายจากนราธิวาสตอบทันควัน "ใช่ครับ" แล้วแกก็ถามอีก2-3คำถาม
วันรุ่งขึ้นมาดูผลสอบ ปรากฏว่าเพื่อนที่มาด้วยกันสอบติด2คน ผมไม่มีชื่อ...ยังครับยังไม่จบ
หลังจากนั้นก็ไปรอสอบเข้าเทคนิคภาคใต้(พณิชการ)เพื่อนทั้ง2ก็ตามไปสอบด้วยเผืือสำรองไว้ แล้วก็สอบติดทั้ง3คน ชีวิตผ่านไปหลายปี ต่างไปประกอบอาชีพตามกำลังความรู้ ผมทำกิจการส่วนตัวเล็กๆที่สงขลา ด้วยนิสัยที่อยู่เฉยๆไม่ได้ ชอบทำอะไรก็ได้ทั้งได้ประโยชน์และทำเปล่าๆ แล้วก็ไปหัดโขกหมากรุกที่หน้าวิกคิงส์ พอฝีมือแก่กล้าพัฒนาขึ้นมาหน่อยก็ถูกประกบให้ประลองกับ"อจ.สุธน"ผมจำแกได้แม่น(ยิ่งกว่าแม่น)แต่แกคงจำไม่ได้อยู่แล้ว พอเจอกันหลายๆครั้งเริ่่มสนิทขึ้นมาหน่อย ผมจึงเท้าความหลังเรื่อง"สอบสัมภาษณ์"ในปีนั้น เหลือเชื่อครับ แกจำเหตุการณ์ได้แต่ไม่บอกว่าให้ผมตกสัมภาษณ์หรือไม่?

[สมิหลา92]

มีเรื่องเล่าบ้างไม่มากก็น้อยพอจะจำได้เมื่อทางกรมอาชีวะได้ขยายโครงการศึกษาชึ้นมาหรือที่เรียกว่าโครงการไทย-อออสเตรเลีย โรงเรียนการช่างในสมัยเป็นโรงเรียนนำร่ิองใด่จัคส่งครูไปเรียนต่อและดูงานในประเทศออสเตรเลียซึ่งที่โรงเรียนเก่าที่มันคับแคบขยายไม่ได้ต้องที่ตั้งใหม่ อาจารย์สุธนเจริญพงษ์ก็ได้เลือกพื้นที่คอหงส์ผมไม่ทราบเนื้อที่ประมาณเท่าไรเป็นที่โรงเรียนหลังจากตึกอาคารเรียน โรงฝึกงานทุกช่างเรียบร้อยก็ได้ย้ายในวันที่1กันยายน พ.ศ2512หรือ2513(ถ้าจำผิดของอภัยด้วย)วันที่1กันยายนของทุกปีถือว่าเป็นสถาปานาของโรงเรียนลูกพระวิษณุทุกท่าน จากโรงเรียนการช่างสู่เขาคอหงส์ก็เกิดขึ้นตอนนั้นเราทุกแผนกวิชารักมากไม่ว่ารุ่นพี่หรือรุ่นน้อง แต่ตอนนี้ไม่ทราบว่าตอนนี้ยังรักกันเหมืื่อนเดิมหรือเปล่ายังนึกตอนนั้นต้องโบกรถบรรทุกให้น้องๆกลับสงขลาหรือเข้าหาดใหญ่ตอนเลิกเรียนตอนเย็นกัน ถ้าที่สงขลาในตอนเช้ามารอกันหน้าวัดอุทัยโบกรถมาเรียนกันจึงมีความรักกันในรุ่นพี่และรุ่นน้องมาก อาจารย์สุธน เจริญพงษ์และอาจารย์ประสิทธิ์ พร้อมมูลดักจับเราเพราะมาสายเข้าโรงเรียนไม่ทัน ท่านยังถามว่าพ่อไม่ให้เงินมาหรือถึงได้โบกรถกันมาก็ถูกทำโทษรุ่นพี่โดนหนัก

[สมิหลา92]

จากการช่างสู่เขาคอหงส์

[สมิหลา92]

โรงเรียนเทคนิค๒๕๑๒

[สมิหลา92]

ตึกอำนวยการ

[สมิหลา92]

หน้าโรงเรียนเทคนิคสงขลา

[สมิหลา92]

อาจารย์ช่างเชื่อมและลูกศิษย์

[สมิหลา92]

     เพื่อนร่วมแผนกวิชาหลังโรงอาหาร

[บ่าวเคว็จ]

ไอหย๊ะ มีรูปรุ่นพี่รุ่นนี้ เลยนะ  แต่ว่าอยู่คนละแผนกกับผม สังเกตุรูปพระวิษณุหน้าโรงอาหาร (แต่แรก) ยังไม่มีเลยนะคับ

[เด็กป้อมหก]

แต่ตอนผมมาสมัครสอบเขาใส่ขายาวกันแล้ว ก็เพราะ"กางเกงขายาว"นี่แหละทีมีส่วนจูงใจให้อยากเรียน"อาชีวะ"แต่ต้องผิดหวังอย่างแรง เลยต้องมาหาเรียนรู้เรื่องเครื่องยนต์เอานอกโรงเรียนไว้ซ่อมรถตัวเอง
ขอบคุณพี่สมิหลา92 ที่เอารูปย้อนยุคมาให้ดู(หายาก)

[พี่แอ๊ด]

ขอบคุณสำหรับภาพหายาก ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
ประมาณปี พ.ศ.2521  วิทยาลัยเทคนิคหาดใหญ่  ได้เปิดรับนักศึกษาแผนกบัญชี
แต่เรียนได้เพียงปีเดียว  ย้ายไปร่วมกับวิทยาลัยอาชีวศึกษาสงขลา ตอนเข้าเรียนเทอมแรก
นักศึกษาชายประท้วงขอใส่กางเกงยีนเข้าห้องเรียน
     มีภาพที่ถ่ายในวิทยาลัยแห่งนี้อยู่หลายภาพ  ไม่แน่ใจว่าโดนน้ำท่วมหรือเปล่า
ภาพที่ 2 ของสมิหลา 92 ถ่ายหน้าโรงอาหาร  ซ้ายมือตอนปี พ.ศ.2521 เป็นบ้านพัก
อาจารย์ ๆ ที่พอจะจำได้คือ อาจารย์แจ่มศรี  อันตรเสน  อาจารย์อยู่แผนกพัสดุของที่นี่

[Oganoi]

ที่นี่เลยครับ ประวัติวิทยาลัย
http://www.htc.ac.th/webroot51/history.php

[สอง คลองพลา]

ขอขอบคุณพี่ๆทุกคนมากนะครับที่ทำให้ผมทราบถึงประวัติและความเป็นมาของวิทยาลัยรวมถึงได้เห็นถาพเก่าที่หายากไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานยังไงผมและเพื่อนๆก็ยังจะเก็บความรู้สึกที่ดีและรักวิทยาลัยรวมถึงอาจารย์ทุกท่านของเราเสมอตลอดไปเพราะเทคนิคสอนให้ผมรู้จักกับคำว่าเพื่อน,มิตรภาพสมัยผมกับเพื่อนทำโครงงานก็ต้องเข้าออกร้านนู้นร้านนี้เป็นประจำพวกพี่ๆดีกับผมและเพื่อนมากจนเกินคำว่าลูกค้าพอได้นั่งคุยไปสักพักจึงรู้ว่าเราเป็นพี่เป็นน้องกันทางสถาบันพี่ๆทุกคนบอกว่า"ก็เราคือเทคนิคหาดใหญ่เหมือนกันมีอะไนก็ต้องช่วยกันสิ"เมื่อได้ยินพี่ๆทุกคนพูดมาแบบนี้ยิ่งทำให้ผมกับเพื่อนภูมิใจที่เราได้เรียนเทคนิคหาดใหญ่

[กิมหยง]

ขอบคุณมากสำหรับข้อมูลครับ

อ๋า แล้วข้าพเจ้าเรียนรุ่นไหนแล้วเนี๊ย

[สมิหลา92]

น้องป้อมหกไม่ต้องน้อยใจแม้นไม่มีโอกาศได้แต่ก็ได้เรียนว.ท.ต อาจารย์สุธนท่านเป็นคนเจ้าระเบียบมากในสมัยที่ผมเรียนปี1ก็โดนท่านดุมากตอนเช้าที่หน้าโรงเรียนเก่าและที่คอหงส์ท่านถือไม้บรรทัดกับขวดโคกรู้ไหมว่าท่านเอามาทำอะไรดูความเป็นระเบียบของนักเรียนเอาขวดโคกวัดชายกางเกงขางสั้นถ้าขวดโคกเข้าได้ผ่านไปหนึ่ง่ด่าน วัดซิปกางเกงว่ายาวหรือสั้นสมัยผมตอนนั้นนิยมกางเกงเป้าตำ่ำเหมือนสมัยนี้แล้วเสื้อตัวใหญ่ เลยมีคำพูดที่ว่ากางเกงของน้องเสื้อของพี่คนโต และวัดแขนเสื้อต้องได้ตามที่กำหนดผมก็ต้องสั้น เวลาท่านอบรมหน้าเสาธงธงในตอนเช้าหลังเคารพธงชาติแล้วรับลองนึกใจมากเป็นคำอมตะสำหรับเราชาวการช่างทุกคนและทุกรุ่น สิ้นเดือนของทุกเดือนต้องพาเข้าวัดให้พระสอนอีกหนึ่งชั้น ผมยอมรับมากหลังจบการศึกษาได้ทำงานนี้คูณค่าขอาจารย์ทุกท่านที่อบรมเราให้วิชาทางด้านช่างไม่ว่าอจ.เอื้อมสอนเลข อจ.แจ้ง(กิตพงษ์)สอนกลศาสตร์อจ.สมพิศสอนวิทยาศาตร์ อจ.ศักดาหรืออ.จ เตี้ยวสอนธุรกิจเบื้องตอนหลังย้ายไปสอนที่วิทยาลัยอาชีวะ สำหรับอ.จ สุธนผมเจอบ่อยครั้งท่านไปกับญาติไปออกกำลังกานที่สนามติณฯในตอนเช้าท่านยังแข็งแรงผมเข้ากราบทุกครั้งที่บพท่าน น้องๆที่จบมาหลายปีหากมีเวลากลับไปเยี่ยมอาจารย์ถ้ารู้จักบ้านของท่านถ้าไม่รู้จักบ้านของท่านก็แล้วไป

[สมิหลา92]

ภาพหน้าเสาธงโรงเรียนการช่างขวามือของภาพ อาคารเรียนคล้ายกับตึกเค ว.ท.ต. ซ้านมือเสาธงที่ประดิษฐพระวิศณุ ด้านจะเห็นหลังคาโบสถ์วัดแหลมทรายและบ้านพักอาจารย์

[พี่แอ๊ด]

ภาพนักศึกษาบัญชีรุ่นแรกและคงเป็นรุ่นเดียวของเทคนิคหาดใหญ่
สมัยนั้นเทคนิคหาดใหญ่  เป็นวิทยาเขตที่ 1
วิทยาลัยอาชีวศึกษาสงขลา เป็นวิทยาเขตที่ 2
แต่เวลามีกิจกรรมเช่น  กีฬาสี  จะแข่งรวมกันที่ วิทยาลัยเทคนิคหาดใหญ่
หรือ  สนามกีฬาจิระนคร  หาดใหญ่
         ภาพนี้ถ่ายที่หน้าช่างเชื่อม  ประมาณปี พ.ศ.2521
มีอาจารย์ศักดา  รามศิริ  หรือ  ครูเตี้ยว  ,อาจารย์กมลทิพย์  ภาศักดิ์ อยู่ที่
จ.สงขลา   เป็นอาจารย์ที่ปรึกษา   อาจารย์สมบูรณ์  เจ้าของร้านไอติมยิว
ถ.นางงาม  สอนภาษาจีนกลาง,  อาจารย์นงเยาว์  สอนภาษาอังกฤษ

[พี่แอ๊ด]

ถ่ายหน้าโรงอาหารวิทยาลัยเทคนิคหาดใหญ่ (ตอนนั้นเรียก วิทยาเขตที่ 1)
ในวันรับใบเกรด  เทอมที่ 1  ปีที่ 1
สะพานนี้เดินไปยังบ้านพักอาจารย์

[พี่แอ๊ด]

หลังจากร่วมกิจกรรมในวันแห่เทียนพรรษา กับทางวิทยาลัยฯ
ลอดรั้วลวดหนามไปเที่ยวสวนสาธารณะหาดใหญ่

[ไข่ หลังสนาม]

เทคนิคหาดใหญ่ก็มี web เป็นของตัวเองนะครับ  ฝากผู้เกี่ยวข้องช่วย update ข้อมูลด้วยครับ
อีกอย่าง ทางวิทยาลัย ก็น่าจะงานเลี้ยงสังสรรค์ศิษย์เก่า ให้เป็นประจำทุกปีนะครับ เพื่อระดมทุนทางการศึกษาให้น้องๆ เราต่อไป  ผมอยากเห็นเทคนิคของเรา เป็นเทคนิคระดับแนวหน้าของประเทศครับ

ผม  ปวส อิเล็กทรอนิกส์ รุ่น 8

[เด็กป้อมหก]

อมตะนิรันดร์กาลที่อยู่คู่กับนักเรียนเทคนิค(อาชีวะ)คือ"ยกพวกตีกัน"ครับผม
แต่ออกตัวก่อนครับว่าผมไม่ได้เรืยนเทคนิคคอหงส์ แต่มีพรรคพวกเรียนที่นี่หลายคน และก็มีพรรคพวก(คู่กรณี)เรียนที่เกษตรรัตภูมิหลายคน 2โรงเรียนนี้ไม่ทราบเป็นไม้เบื่อไม้เมามาตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมเห็นยกพวกตีกันหลายครั้ง ขนาดเกษตรรัตภูมิเหมารถบัสมาเพื่องานนี้เลยทีเดียว ต้องรบกวนผู้อยู่ในเหตุการณ์เล่าดีกว่าครับ
ส่วนผมรู้จักหัวโจกของเกษตรรัตภูมิคนหนึ่ง ตอนนี้เป็นใหญ่อยู่แถวอิสานครับ พอได้เจอกันแล้วคุยเรื่องนักเรียนสมัยก่อนยกพวกตีกันแค่ใช้ไม้ใช้มีดไม่ถึงตาย แต่สมัยนี้ใช้ระเบิดใช้ปืนเอากันถึงตาย มันบอกว่าพอหวนคิดถึงตอนนั้นแล้ว"กูละอายมาก"