นายจำปาดะ กับ อดีตที่วิกหลักเมือง

[สมบัติ คลังธาร]

ในยุคที่โรงหนังหลักเมือง หรือ ที่คนรุ่นเก่าแถบนั้นเรียกว่าวิกเก้าห้อง ยังเป็นโรงหนังที่ฉายหนังใหม่ต่อจากหาดใหญ่
ในอดีต ผมเคยมาพากย์หนังที่นี่ โดยใช้ชื่อว่า มนต์เสน่ห์ ซึ่งจะเป็นหนังจีนชีวิตส่วนใหญ่ จนกระทั่ง วันเวลาผ่านไป
วิกหลักเมืองได้กลายเป็นโรงหนังฉายหนังเกรดสองและเรดอาร์2เรื่องควบ ดูไปหนังขาดไปแถมด้วยเสียงโห่ฮาลั่นโรง
ด้วยราคา5-10บาท ถูกที่สุดในประเทศไทยทีเดียวเท่านั้น โดยเฉพาะลูกค้ากลุ่มใหญ่ คือพวกเร่ือประมง โปรแกรมไหน
ตรงกัช่วงวันเรือเข้า คนดูจะแน่นขนัดเป็นปลากะป๋อง เพราะ2เรื่อง5บาทเอง ผมรู้สึกเสียกายและอาลัยสุกๆ เพราะที่นี่
เคยทำให้ผมมัรายได้จากการเอาหนังมาฉายแบ่งกับทางโรงเป็นประจำ และเป็นคนแรกที่สามารถเบิกเงินล่วงหน้าก่อน
หนังจะมาเข้าฉาย ที่ลูกชายเจ้าของโรงคือ อาตี๋ เชื่อมั่นในการทำงานของผมว่า ไม่มีเบี้ยวเอาหนังเข้าฉายตามโปรแกรม
ทันทุกร่ือง ทุกวันนี้ ผ่านมายังแถวเก้าห้อง ต้องแวะมาหาคนเก่าๆนั่งคุบและเล่าถึงอดีตของวิกหลังเมืองอย่างมีความสุข
และยังคิดถึงร้านอาหารที่อร่อยแถวเก้าห้อง นั้่นคือ ร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้โบ้ว กับ ร้าสะตู หน้าโรงหนัง ที่ผมมักจะพากย์แซวในหนังทุกเรื่องครับ สำหรับร้านสะตูยังอยู่ที่เดิม แต่ เจ้โบ้วย้ายไปอยู่หน้าโรงหนังเพรสสิเด้นส์(ปัจจุบันเป็นห้างลี)

[สมบัติ คลังธาร]

    นี่คือ อีกหนึ่งความทรงจำเกี่ยวกับโรงหนัง ที่เห็นภาพนี้คือ หน้าโรงภาพยนตร์อินทราหาดใหญ่ แต่เป็นทางเข้าโรงซึ่งเป็นซอยข้างศูนย์การค้าโอเดียน ที่ไม่สามารถเอารถเข้าไปจอดได้ ต้องจอดริมถนนเสน่หานุสรณ์ หรือไม่ก็ไปจอดใต้โรงแรมอินทรา ภาพนี้ เป็นช่วงเทศกาลตรุษจีนพอดีและเป็นหนังใหญ่ของเฉินหลง ผมมาทำงานที่นี่ นอกเหนือจากการ
พากย์ ในสังกัดแล้ว ยังทำหน้าที่เป็นฝ่ายโฆษณา หากใครเคยได้ยินเสียงรถแห่นั่นละ่ครับเสียงผมเอง ที่บางครั้ง ต้องไปนั่งพูดสดๆตระเวณทั่วเมืองหาดใหญ่ โรงภาพยนตร์แห่งนี้สร้างโดยนักธุรกิจชื่อดังที่เป็นเจ้าของโรงแรมด้วย ผมเรียกชื่อว่า
เสี่ยตงเฮงครับ โดยมีผู้เช่าโรงคือเสี่ยเม้งที่ย้ายทีมงานมาจากโรงภาพยนตร์หาดใหญ่ราม่า เป็นผู้บริหารจนกระทั่งปิดโรง
ต่อมา ได้กลายเป็นฮอลลีวู้ดดิสโกเธคในเครือโรงแรมมายเฮ้าส์
     โรงภาพยนตร์อินทราแห่งนี้ นับว่าเป็นโรงภาพยนตร์ชั้นหนึ่งในยุคนั้น ที่เจ้าโรงและผู้บริหารเป็นผู้คุมสายหนังทางภ
ไว้ในกำมือเป็นรายใหญ่ ทุกโรงในภาคใต้ต้องพึ่งพาหนังทุกเรื่องที่ดังๆและทำเงินของที่นี่ เจ้าของโรงทำงานครบสูตรที่คนในวงการยอมรับว่า ฉลาด เก่งและลูกเล่นแพรวพราวในการทำงาน และเป็นตำนานบุคคลอีกคนหนึ่งที่ วงการหนังภาคใต้ต้องพูดถึง เสี่ยเม้ง ที่มีเอกลักษณ์ที่นักธุรกิจหลยคนน่าจะศึกษาควมเป็นมา โดยเฉพาะ การเดินทางมาทำงานที่โรงหนังด้วยรถจักรยานมาเป็นเวลานานกว่า20ปี ในขณะที่เจ้าของธุรกืจดังๆในหาดใหญ่ ไปไหนต้องขี่รถเก๋ง
      และที่ตรงนี้ ในอดึตนั้นทำให้ผมได้มาใกล้ชิดและรู้จักกับนักธุรกิจหุ้นส่วนของศูนย์การค้าโอเดียน อาทิ โกเปี๊ยก คุณ
ธีรชัย เซี่ยงเห็น (เจ้าของห้างโอเชี่ยน) เฮียเพ้ง คุณสุรพล กำพลานนท์วัฒน์ คุณนฤมล อมรรัตน์วิทยา เฮียสวัสดิ์ สินธิยากร เฮียเล็ก คุณวิศิษฐ์ ชวลิตรดำรง เจ้เจ็ง คุณวิภารัตน์ แซ่โง้ว และอีกหลายคนที่จำชื่อไม่ได้ และกลุ่มบุคลเหล่านี้คือ
นักธุรกิจยุคบุกเบิกห้างเมืองหาดใหญ่ตั้งแต่ศูนยการค้า74 และแตกกลุ่มออกมาเป็นศูนย์การค้าลิโด้(ใต้โรงหนังโคลีเซี่ยม
ศูนย์การค้าอินทรา ห้างโจนาธาน(ห้างเอ็กโปร์สาย3)และศูนย์การโอเดียน จนกระทั่งเกิดเป็นห้างแห่งแรกของภาคใต้ใน
ชื่อว่า ห้างโอเชี่ยน สาย3 หาดใหญ่ ที่ห้างนี้ผมทำหน้าที่เป็นหัวหน้าฝ่ายโปรโมั่นจัดรายการสินค้าลดราคาครับ
      ขอขอบคุณ เฮียใต้หวัน ช่างเขียนป้ายภาษาจีนโรงหนังทุกโรงในหาดใหญ่ ที่เป็นเจ้าของภาพนี้ึครับ