ขอระบาย ความอัดอั้น นะครับ ผมเหนื่อยครับ

[ชีวิต]

ผม มีลูกคนโต เมียเก่า  อนาคตเค้าจะเป้นยังไง รักเค้าเหนือชีวิต เป็นห่วงเค้า....

ผมไปพลาดกับคนที่ผมไม่ได้รัก  มีลุก 1 คน ผมรักลูกมาก เหนือชีวิต..

ไม่กี่วัน มานี้เค้าตั้งท้องได้ 1 เดือน เป็นคนที่ 2 แล้ว ลุกของผม ทั้ง 3 คนจะมีอนาคตอย่างไร ผมเป็นทุกข์ที่สุด

ผมหาเงิน เมีย หาเงิน เงินคนละกระเป๋า เพราะ เรา เริ่มจากการที่ไม่ได้รักกัน

เงินที่ได้มาไม่พอ บ้านก้เช่า  รถ กิน เดือน นึง ก้ 25000 ผมกับเมียรวมกัน ผมทำทุกอย่างที่ได้เงินได้ 22000  ติดลบทุกเดือน มีหนี้ทุกเดือน ต่อไปผมจะต้องเป้นอย่างไร ลุกผม ถ้าผมทำงานใครจะดุเเลลุกผม หัวปี ท้ายปี  คนโตอีก

อยากจะขายอะไรที่หน้าบ้านมาเสริม แต่บ้านเช่านั่น ทำเลขายไม่ได้เลย

ที่พลาดท้อง กินยาคุมนะ แต่ท้อง ได้อย่างไร ผมเหมือนคนบ้า เกือบจะเสียสติ

ผมเครียด เมียผม ไม่เครียดเหมือนผม มีก้กิน ไม่มีก็ นั่งเล่นโทรศัพท์ ไปวันๆ ไม่เดือดร้อน  (หรืออาจจะเครียดเเต่ไม่เเสดงออก)

ผมจะต้องทำอย่างไรๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  เพื่อลูกทั้ง 3 คน ผมหาทางออกไม่เห็นเลย

มือผมสั่น ข้าวผมก้ไม่หิว วันๆนึงกินเเต่น้ำ  ผมโทรมมากๆ จากคนหน้าตาดี กลายเป็นคนละคน

นอนก้ไม่หลับ   ผมเครียดสุดๆ  แต่ผมไม่เคยคิด ค่าตัวตาย  ผมต้องพาลูกผมให้ถึงฝั่ง ผมจะลาจากโลกนี้ก้ต่อเมื่อ ผมหมดห่วงเท่านั้น   
ขอบคุร คนที่อ่านด้วยนะคับ

[ชีวิต]

ผมจะต้อง ยืนขึ้นสู้เพื่อลูก ผมจะต้อง ยืนขึ้นสู้เพื่อลูก ผมจะต้อง ยืนขึ้นสู้เพื่อลูก ผมจะต้อง ยืนขึ้นสู้เพื่อลูก ผมจะต้อง ยืนขึ้นสู้เพื่อลูก ผมจะต้อง ยืนขึ้นสู้เพื่อลูก

[สมพร หาดใหญ่]

อ่านทุกตัวอักษรนะ เห็นใจมาก ขอให้สู้ ๆ
ถ้ามีเวลาเหลือ ไปขี่มอเตอร์ไซค์รับจ้างก็ได้ วันละ 1-2 ชั่วโมงก็ยังได้ตังค์เพิ่ม
แค่ได้เพิ่มวันละ 100 ก็ไม่ติดลบแล้ว จริงมั๊ย

เมียก็คงเครียดแหละ แต่เขาฉลาด รู้ว่าเครียดไปก็เท่านั้น
ที่เห็นเล่นโทรศัพท์ อาจกำลังหาข้อมูลเพิ่มรายได้อยู่ก็ได้นะ

แต่หารายได้เพิ่มอีกเท่าไร ถ้าไม่ควบคุมรายจ่าย ก็ไม่มีทางพอ
ลองหาทางลดรายจ่าย ใช้แต่ที่จำเป็นคอขาดบาดตายจริง ๆ
ชีวิตอาจดีขึ้นทันตาเห็น เห็นผลได้ภายใน  1 เดือน

ปัญหามา ปัญญามี ===> สติ+สมอง+สองมือ

ขอเป็นกำลังให้นะ

[ชีวิต]

แม้จะร้องให้ซักเทาไหร่  จะต้องอดทนซักเท่าไหร่ จะเหนื่อย จะท้อ จะหมดหวัง กำลังใจของผมที่อยู่ได้ จนมาถึงทุกวันนี้ เพื่อลูก     ผมเหมือนตัวคนเดียว ผมพาคนเดียว  ร้องให้คนเดียว ตลอด
มีเมียเหมือนไม่มี เพราะเริ่มต้นจากการไม่ได้รักกัน จนวันนี้ก็ยังไม่รักกัน     ลูกจะเกิดมาอีก 1 คน ใครจะเลี้ยงดู คนหัวปีอีก 2 คน  เเล้วคนละเมียอีก   อยากทำงานอยู่กับบ้านเลี้ยงลูกเอง ไม่ง้อใคร  ลูกเรา เราต้องเลี้ยง  เกิดมาเเล้วเราต้องเลี้ยง เราทำเอง เราพลาดเอง เราต้องรับความจริง เราต้องรับมันดุเเลมัน  ลุกเรานี่

[เห็นใจ]

ครับ อ่านแล้วเข้าใจหัวอกเลยครับ ยิ่งเศรษฐกิจสมัยนี้ด้วย สู้ๆครับ ยังมีอีกหลายครอบครัวที่มีปัญหาคล้ายๆ กัน แต่ก็ต้องพยายามฝ่าฟันไปให้ได้  แต่ผมแปลกใจนิดนึง ไม่รักกันแต่ทำไมมีลูกด้วยกัน(ไม่ได้จับผิดนะครับ)  ถึงวันนี้ต่อให้ไม่รักกัน พ่อ แม่ก็ต้องพยามยามประคับประคองกันไปให้ได้นะครับ อย่าให้ผลกระทบไปตกกับ ลูกเลยนะครับ ไม่แน่วันข้างหน้าพวกเค้าอาจจะเป็นกำลังให้กับ พ่อ แม่ก็ได้ ขอเอาใจช่วยอีกหนึ่งคนครับ

[ยายเขียว]

ปัจจุบันคุณอยู่กับเมียที่ไม่ได้รัก แล้วลูกทั้งสามคน อยู่ด้วยกันกับคุณ  อย่างนั้นใช่ไหม

จริงๆ สองคนผัวเมียน่าจะช่วยกันคิด ช่วยกันทำ ไม่ใช่มานั่งเล่นโทรศัพท์นะ  หรือว่าเมียคุณอายุยังน้อย

คือถ้าคนที่คิดเป็น  ครอบครัวต้องร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน อ่า 

งั้นเลิกกันไปเลยดีกว่า  ถ้าเมียคุณไม่คิดจะเอาลูก 

ปัญหาทุกอย่างมีทางออกนะ  มันต้องเริ่มที่ตัวคุณก่อน  ปรับเปลี่ยนพฤติกรรม  กับการใช้จ่ายในชีิวิตประจำวัน

อันไหนที่ไม่จำเป็นค่อยๆ ตัดออก   ลองทำบัญชีรายรับ รายจ่าย ดู จะเห็นตัวเลขที่ชัดเจนขึ้น

คนทั่วไปเดี๋ยวนี้ เห็นคนอื่นมี ก็อยากมี ไม่ว่าจะเป็นบ้าน รถ โทรศัพท์ไอโฟน  ฯลฯ

เป็นกำลังใจให้นะคะ   ลองตั้งสติอย่างที่เรปบนว่า  แล้วค่อยๆแก้ไข คลี่คลายทีละอย่าง 

[ชีวิต]

ขอบคุรพี่ๆ ทุกคนคับ   
ที่เราไม่ได้รักกันเพราะ ตอนเเรกผมมีคู่รักของผมอยู่เเล้ว เเต่เค้าอยู่ไกลมาก ทางภาคเหนือ ผมมักง่าย และผมไปนอกกายนึกสนุก กับคนอื่นที่นี่ โดยที่ไม่ได้รักกันครับ เเล้วพลาด ท้องมีลูกครับ  และผมต้องรับครับเลยต้องอยู่ด้วยกัน  และ พอได้อยู่ด้วยกัน นิสัยเค้าเริ่มออกในทางที่ขี้เกียจมากๆ   ผมจึงไม่รักเค้ายิ่งไปอีก ทนอยู่ๆไป เพราะ ลูก ที่เกิดมาเเล้ว แต่เรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นอีก ไม่กี่วันนี้เค้าท้องอีก กินยาคุมนะครับ ไม่ไช่ไม่กิน ผมเลยเครียด สุด จากที่ไม่มีอะไรจะกินอยู่เเล้ว เงินที่ได้มาก้ไม่พอจ่าย ติดลบมีหนี้ทุกเดือน เเล้วมาติดลูกอีก ผมจึงห่วงอนาคตลูกๆมาก

พูดกับใครไม่ได้ ระบายกับใครไม่ได้ ผมเหมือนตัวคนเดียวจิงๆ  จึงต้องสื่อออกมาทางนี้ เพื่อหวังจะได้ ระบาย มีคนให้กำลังใจ ในกระทู้นี้ ก็ยังดี ขอบคุรอีกครั้งสำหรับทุกข้อความกำลังใจคับ

[ชีวิต]

ใช่ครับ วันๆนึง ว่างก้นอนเล่นเเต่โทรศัพท์ ตื่นก้สาย ในห้องรกมากๆ ผมเป้นคนเก็บกวาดซะมากกว่า กลางคืน ลุกร้องก้นอนหันหลังให้ลูก นานๆครั้งจะลุกขึ้นมาชงนม  ต้องใหด่า ให้ว่า ก่อน ถึงจะทำตลอด พอทำก้หน้าบ้า ทุกครั้ง  ผ้าก้เต็มตะกร้า ขนาด เอาเเค่ไส่เครื่องซักผ้านะครับ  ลูกติดผมคนโต เค้าไม่เคยถามถึงอะไรเลย นานๆครั้ง เสื้อผ้า ลุกผมเป้นคน รีดหมด บางครั้งก้ให้ผมรีดให้เสื้อผ้าเค้าด้วย  ผ้าถุง ผ้านุ่งบางครั้ง ถอดเเล้ว กองอยู่ตรงนั้นแหละ
เมื่อไม่กี่วัน ไปเอาโทรศัพท์ อิออน มาอีก ผมบอกเเล้วว่าอย่าเอา  นี่ก้จะตายอยู่เเล้ว  ยังไปแอบเอามาอีก เวลาผ่อนก้ ให้ผมช่วย ครึ่งนีง  สุดๆมั้ยละครับ ผมจะบ้าตายเลยคับ
บางที ผมอยากจะไปไหน ไกลซัก 4 5  วัน  แต่ผมก้ทำไม่ได้ 

[ชีวิต]

เอาเถอะครับ ไหนๆ ก้ไหนๆ ชีวิตเรา ชาตินี้ ยกให้ลูก  ซักวันนึง ฟ้าอาจมีตา ดลบันดาล  เพราะบุญของผมที่ผม ทำเพื่อลูก ความรักที่บริสุทธิ์ ที่ผมมีแก่ลูก  ให้ผมมีความสุข ก้ได้คับ  กำลังใจผม มีอยู่เเค่นี้แหละคับ  ขอบคุรคับ

[เข็มทิศ]

เป็นกำลังใจให่นะครับ ถึงชีวิตจะทุกข์ยากแค่ไหน เราคนเป็นพ่อก็ต้องอดทนให้ได้ ทุกปัญหาย่อมมีทางแก้ไขในทางที่ดีเสมอ
ผมเชื่ออย่างนั้น ลองคิดดูว่าจะทำงานอะไรหรือค้าขายอะไรดีไม่จำเป็นต้องขายที่หน้าบ้านเช่าก้อได้
ลองมาเช่าพื้นที่ตามตลาดนัดดูวันละไม่กี่บาท ขายผักหรือขายอะไรก้อได ที่ทำแล้วได้เงินแต่ขอใหั้เป็นงานสุจริต

[วิ่งวน]

 ชีวิตน้องน่าเห็นใจมากๆนะครับ แต่นับถือใจลูกผู้ชายมากๆ ที่รู้จักคิดและรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองได้ทำขึ้นมา นับถือจากใจจริงๆนะครับ แต่เราเป็นคนใต้น้อง เราเกิดมาพร้อมเลือดนักสู้นะคับ เราต้องสู้เพื่อคนที่เรารัก หากมองหน้าเมียแล้วไม่มีความสุขอย่ามองครับ ให้มองหน้าลูก ให้ดูแลลูก ให้ลูกยิ้มแล้วคุณจะมีแรงกายและแรงใจนะครับ สุดท้ายปลายชีวิตไม่ว่าจะอย่างไร ผมเชื่อ ว่าคุณทำได้  คุณดูแลได้ ใจเย็น มีสมาธิ ค่อยๆคิด ค่อยๆสู้ ค่อยหาทางกันไปเรื่อยๆนะครับ ผมเจอปัญหามาก็หนัก ถึงแม้มันจะคนละฝั่งกับที่คุณเจอ แต่ผมก็ยังยิ้มสู้ ใช้สมองคิด ใช้จิตสั่ง ใช้ปัญญา และที่สำคัญปรับเรื่องราวร้ายๆให้เป็นเรื่องตลก และเป็นเรื่องที่เข้าใจง่ายๆนะคับ
สุดท้ายนี้ผมแนะนำให้ฟังเพลง รอยยิ้มนักสู้ และเพลง ปล่อย ของพี่อ้น ธวัชชัย หรือไม่ก็ แสงสุดท้าย คุณจะใจเย็นแล้วคุณจะเข้าใจ ชีวิต
   อันหนทางชีวิตลิขิตยาก ทั้งลำบากลำบนแสนเหนื่อยหนา
มองไม่เห็นใครๆใจเหว่ว้า   แต่คุณค่าความเป็นคนยังสำคัญ
   เพราะชะตามองไม่เห็นเป็นอย่างไร   จึงต้องพึ่งดวงใจในตัวฉัน
แม้นเจอเรื่องเลวร้ายทั้งคืนวัน  ในทางตัน ย่อมมีแสงสว่าง กระจ่างใจ
  ผมแต่งบทกลอนนี้ให้คุณเองนะครับ สู้ๆๆๆ

[เห็นด้วยอีกเสียง]

คิดในแง่ดีไว้ครับ ยังมีคนลำบากกว่าพี่อีกเยอะ ชีวิตผมลำบากกว่าพี่มาก เกิดมาไม่มีญาติพี่น้องเลย แม่ทิ้งไป เอาเงินไปหมดเลย เหลือแต่ทิ้งสินไว้ให้พ่อ พ่อต้องลำบากมาก พี่น้องผมอายุ 13-5 ขวบ ตอนนั้น ทั้ง 5 คน
ตอนเด็กๆต้องไปเก็บขยะกินด้วยซํ้าไปครับ พ่อต้องเลี้ยงลูกคนเดียว 6 คน ยังเรียนอยู่ทั้งนั้น จนถึงทุกวันนี้ ผมก็มีโอกาสได้แบ่งเบาภาระท่านบ้าง 

ใช่ ... คนอื่นลำบากกว่า

แต่ที่แน่ๆ คุณไม่รอบคอบเรื่องวางแผนชีวิต และมีตัญหาเองต่างหากครับ...

[สามชัย]

คนจีนสอนไว้ อดทน อดทน ทนไม่ได้ ก็อดทน แล้ววันเวลาจะปรับตัวของมันเอง บางคนลูกมากคุณ รายได้น้อยกว่าคุณ ก็อยู่ได้ มันจะปรับสภาพไปเอง พอผ่านไปยี่สิบปี ลูกก็จะมาเล่าเรื่องสมัยเด็กๆ ชีวิตที่ลำบากของพ่อ แต่จำไว้สอนลูกให้ดีๆ ทำตัวให้ขยัน  ประหยัด  ใช้ความคิดแก้ปัญหาไปที่ละอย่าง ลูกจะเห็นพฤติกรรมของเรา แล้วจะซึมฃับไปในตัวของเขาเอง แล้วเขาจะเป็นกำลังช่วยคุณได้ในอนาคต  ส่วนเมียคุณก็ปล่อยวางอย่าไปเครียดกับมัน  พยายามบอกกล่าวเล่าสิบไปเรื่อยๆ แต่ไม่ใช้บ่น มองหาช่องทางปรึกษากัน เดี้ยวก็ดีเอง แต่อย่าคาดหวังอะไรมาก ทุกคนมีปัญหาทั้งนั้น แล้วแต่วาระแต่ละคน เรื่องความรัก ผมไม่รู้เจ้าของกระทู้อายุเท่าไร แต่มาบัดนี้ก็รักๆ ไปเถิด ร่วมทุกข์ร่วมสุข สนุกกว่าครับ ไม่รู้อ่านรู้เรื่องปล่าว พิมพ์ไปเรื่อย