ข่าว:

ทดลองใช้งานบอร์ดตะลุง ที่อยู่ในขั้นตอนการกู้คืนข้อมูล เบื้องต้นมีแต่กระทู้ (ข้อความ) กำลังกู้รูปภาพ ไฟล์แนบต่าง ๆ คาดว่าจะทยอยสมบูรณ์ภายในไม่ช้า

Main Menu

น่าดู..หนัง"หญิงรักหญิง"ที่ผู้ชายกำกับ คว้ารางวัลเทศกาลภาพยนตร์ฯ

เริ่มโดย itplaza, 11:15 น. 26 เม.ย 57

itplaza


Blue Is the Warmest Color คว้ารางวัลปาล์มทองคำปีล่าสุด (2013) จากเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติคานส์ โดยสิ่งที่น่าสังเกตอย่างแรกคือ กรรมการให้รางวัลเรื่องนี้ควบกันสามตำแหน่งทั้ง อับเดลลาทิฟ กีชิช ตำแหน่งผู้กำกับ (ปกติจะเป็นตำแหน่งเดียวที่ได้รับรางวัล) ส่วน อีก 2 ตำแหน่ง คือนักแสดงนำของเรื่องทั้ง อาเดล(อาเดล เอ็กซาคูปูลัส) และ เอมมา (เลอา เซย์ดู) การให้ควบแบบนี้ทำให้เห็นว่าคนสร้างสรรค์ประพันธ์งานภาพยนตร์นั่นไม่จำเป็นต้องถูกตรึงด้วยผู้กำกับเพียงคนเดียว – ตำแหน่งอื่นเช่น นักแสดงก็สามารถร่ายมนต์ปั้นแต่งผลงานเสมือนว่าขาดพวกเธอไปไม่ได้เลยเช่นกัน

แต่น่าแปลกใจอยู่เหมือนกันเพราะเหตุใดภาพยนตร์เรื่องนี้ถึงเพิ่งทลายกรอบความเป็นผู้ประพันธ์ของงานออกจากผู้กำกับได้เวลานี้ หรือเพราะการที่คณะกรรมการคัดเลือกภาพยนตร์ที่ผู้ชายทำหนังรักผู้หญิง โดยเฉพาะการมีฉากเซ็กซ์เร้าร้อนเปิดเปลือยร่างกายและจิตวิญญาณ หากแจกรางวัลโดยไร้เงาของพวกเธอนั้น อาจถูกวิพากษ์อย่างหนักหน่วงจากนักวิจารณ์สายเฟมินิสต์ได้ว่า นี่เป็นหนังที่จัดสรรความรักของเพศหญิง โดยผู้กำกับเพศชาย แถมยังถูกแจกรางวัลโดยคณะกรรมการที่เป็นผู้ชายเสียอีก

ถึงอย่างไรก็ตามข้อครหาก็ถูกทบต้นทบดอกตามมา มันเริ่มต้นที่นักแสดงนำของเรื่องทั้งสอง เริ่มแฉ ถึงความหฤโหดในการทำงานกับผู้กำกับกิชิช ทั้งทางร่างกายและจิตใจ ยิ่งทำให้หนังเรื่องนี้ถูกวิจารณ์อย่างหนักว่าเป็นหนังหนังรักสานสัมพันธ์ของเลสเบี้ยนที่ถูกกำหนดโดยมุมมองจากผู้ชาย  ยิ่งเฉพาะฉากเซ็กซ์อันเร้าร้อนด้วยแล้วที่ถูกมองว่าเป็นแฟนตาซีของเพศชายที่มีความรู้สึกนึกคิดที่เกินเลยไปจากความเป็นจริง ซึ่ง กีชิช ก็ออกมาโต้แย้งว่า เขาทำหนังรักระหว่างผู้หญิงกับผู้หญิง ไม่ได้ทำหนังรักเลสเบี้ยนแต่อย่างใด อีกทั้งแม้เขาจะเป็นเพศชายแต่เขาไม่สิทธิ์ที่จะทำหนังที่ว่าด้วยเรื่องของเพศตรงข้ามเชียวหรือ
http://www.youtube.com/watch?v=HauccYYhQk4
อย่างไรก็ตามเป็นเรื่องห้ามไม่ได้เลย หากผู้ชมที่ได้รับข่าวสารอันแดงฉ่าแบบนี้ จะมีอคติประจำใจก่อนเข้าชมหนัง (รวมถึงผู้เขียนด้วย) เพราะการที่หนังถูกตั้งประเด็นไว้ล่วงหน้าแบบนี้ มันเป็นการยากที่จะสลัดทิ้งออกไปจากใจได้ทันที จะมีเพียงอย่างเดียว คือ ให้ตัวหนังและสิ่งที่หนังต้องการสื่อได้โลดแล่นออกมาอย่างอิสรเสรีไร้ขอบเขตจำกัดใดด้วยตัวของมันเอง

ขอบคุณ postjang
ที่มา http://www.itplaza.co.th/update_details.php?type_id=7&news_id=35285&page=1