เสี่ยงชีวิตช่วยสังคมแต่ตัวเองกลับเป็นเช่นนี้

[จ่าหรอย]

นายศรากร วิริยะกิจรุ่งเรื่องอายุ33ปี พ่อค้าขายก๋วยเตี๋ยวอยู่ที่ปทุมธานี ยามว่างก็ช่วยสังคมเป็นตำรวจอาสา วันหนึ่งเขาช่วยตำรวจจับโจรขโมยรถยนต์ด้วยการขับรถยนต์ของตัวเองเข้าขวางรถของโจร และโดนชนจนรถเกิดความเสียหายซ่อมแซมไป"แสนสามหมื่นบาท" ได้ไปขอให้ทางตำรวจช่วยเรื่องค่าซ่อมรถ แต่ไม่มีใครสนใจดำเินินการให้ จึงปีนสะพานลอยแขวนป้ายประท้วง

[คนนอนน้อย]

.........ที่นี่ประเทศไทย

[พล.]

แล้วใครจะกล้าทำดี

[กิมซังอ๊ก]

กองทุนพลเมืองดีมีอยู่นี่ครับ ถ้าไม่ช่วยก็ยุบไปซะเถอะ

[ผู้เฒ่าเต่า]

ถ้าตายก็จะได้การเชิดชูเป็นอย่างมาก แต่ถ้าไม่เรื่องก็เงียบกริบไร้การสรรเสริญ


   สักประมาณเกือบ 2 เดือนที่ผ่านมาได้ดูข่้าวตำรวจสายตรวจพบชายต้องสงสัยยืนหน้า 7 11

จึงขอเข้าทำการตรวจค้นพอเริ่มค้นตัวก็เกิดการต่อสู้โดยคนร้ายชักปืนออกมาจากเอวแต่ตำรวจ

เห็นทันจึงได้คว้าข้อมือไว้ได้จึงเกิดการต่อสู้กันพักหนึ่ง (จากที่ได้ดูภาพประกอบอีกมือของ ตร.

นั้นจะชักปืนของตัวเองมายิง ก็ได้แต่ไม่ ผมเองขอชมถึงความกล้าเลย) จากนั้นคนร้ายเสียท่าทำ

ปืนหลุดมือโดยมาอยู่ที่มือตำรวจแทน แต่ก็ยังไม่ยอมหยุดยังขัดขืนอยู่สักพักตำรวจได้ทีจึงใช้ปืน

ที่แย่งมาได้ตีเข้าที่หัวของคนร้าย.....ถึงได้นิ่ง 

     ข่าวนี้นะครับผมไม่ยักเห็นมีใครมาเชิดชูท่านนี้เลย หรือเลื่อนตำแหน่งอะไรเลย ข่าวไปถึงไหน

ก็ไม่รู้เพราะไม่เคยเห็นข่าวอีกเลย เพราะอะไร เพราะตำรวจท่านนี้ไม่ตายเลยไร้การสรรเสริญ ทำไม

ต้องให้มีการสูญเสียก่อนถึงจะได้รับเกียรติหนอ.........แปลกแต่จริง