รถไฟหาดใหญ่-สงขลา

[พิรียุตม์]

ต้องขอบคุณทุกท่านที่ช่วยกันขยายความคิดเพื่อฟื้นฟูระบบขนส่งหาดใหญ่-สงขลา

ผมพยายามนำเสนอเรื่องนี้มานานมาก แต่มักได้รับการตอบสนองเหมือนกับว่าประเทศนี้เกิดการเปลี่ยนแปลงไม่ได้ บ้างก็เอาเหตุเรื่องการบุกรุกมาเป็นอุปสรรค บ้างก็เอาเรื่องการเสียผลประโยชน์ของรถโพธิทองมาอธิบาย สุดท้ายคือความพยายามหาเหตุมาอธิบายความไม่เอาใจใส่ต่อการพัฒนาบริการสาธารณะให้ประชาชน

โครงการนี้สามารถดำเนินการได้โดยอบจ.สงขลาได้เลย โดยอบจ.เจรจาการฟื้นฟูกิจการกับการรถไฟ
และหากเป็นไปได้ ควรต้องขยายเส้นทางจากสถานีหาดใหญ่ไปให้ถึงสนามบิน

[d12]

เราต้องช่วยกันหาแนวร่วมเยอะๆ   การฟื้นฟูก็จะได้ผล   ยิ่งมีคนหลากหลายวงการช่วยกันผลักดันจะยิ่งดีมาก


แต่จะทำอย่างไรให้เรามีแนวร่วมเยอะ   

[Kungd4d]

 ;D :D หากว่ามีเวลาเราน่าที่จะมาเจอมาพูดคุยกันบ้าง มาวางแผนวางกลยุทธหาแนวร่วม ตอนนี้ที่เห็นๆก็มีอยู่หลายท่านแล้วล่ะครับ  :D ;D

[หม่องวิน มอไซ]

องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่เกี่ยวข้องโดยตรง นอกจาก อบจ.แล้ว
ก็คือเทศบาลของทั้ง 2 นคร
และ อปท.ระหว่างทาง คือ เทศบาลเมืองคลองแห เทศบาลตำบลน้ำน้อย เทศบาลตำบลพะวง อบต.ท่าข้าม เทศบาลตำบลเขารูปช้าง
ซึ่งน่าจะมีบทบาทเข้ามาเกี่ยวข้อง เพราะเมื่อรถไฟผ่าน ที่ดินก็ราคาดีขึ้น เป็นประโยชน์กับท้องถิ่น

แต่ อบจ.หรือผู้ว่าฯ ในฐานะที่ดูแลทั้งจังหวัด น่าจะเป็นแกนนำ เป็นประธานนะครับ
ทำอย่างไรดี
(ดูแล้ว ส.ส.สงขลา หวังพึ่งใครไม่ได้เลย ส.ส.นิพนธ์ บุญญามณี ไม่รู้ว่าไงมั่ง)

[เบื่อคนเจ้าเล่ห์]

จริง ๆ ผมว่า แต่ดเดิม เราได้วางระบบขนส่งมวลชน หาดใหญ่ สงขลา ไว้ดีแล้วละครับ  เพียงแต่ปัญหาด้านการบริหารจัดการที่ย่ำแย่ของการรถไฟเอง และส่วนหนึ่งของภาคการเมืองที่ไม่เคยได้ให้ความสนใจในเรื่องนี้ เป็นเรืองสำคัญ(แบบที่ประเทศพัฒนาเค้าทำกัน) ทำให้ของเดิม ต้องถูกยกเลิกไป   จริง ๆ ของมีอยู่เดิม ถ้าเราจะพัฒนา มันก็ดีขึ้นตามระยะเวลา  แต่เรากลับหยุดนิ่ง ทำให้ ทุกสิ่งกลายเป็นถอยกลับ ปล่อยให้ความเสียหายพอกพูน และเสียประโยชน์มากกว่าข้ออ้างเดิมที่บอกว่า ขาดทุนแยะ เพราะความเสียหายจากการบุกรุกที่ การเสื่อมและผุผังของสินทรัพย์เดิม เช่นระบบอาณัติ,ราง สะพาน รวมทั้ง สถานีรถไฟ ฯลฯ ตีเป็นมูลค่าแล้ว   น่าเสียดายมาก

ผมยังคิดเลยว่า ถ้าวันนั้น ทางรถไฟสายนี้ ยังคงมีอยู่ เราอาจมีถนนเลียบทางรถไฟไปนานแล้ว และที่สำคัญ ผมคิดว่า เผลอ ๆ  วันนี้ หาดใหญ่ – สงขลา น่าจะเป็น มหานคร (เชื่อมเมือง) กันไปแล้ว

และที่น่าสนใจก็คือ ที่ดินที่คู่ขนานไปกับทางรถไฟ ก็ไม่ต้องรกร้าง กลายเป็นที่ให้นายทุนบุกรุกเอาเปล่า ๆ และที่สำคัญ ที่ดินที่มีเจ้าของ ก็สามารถพัฒนาให้มีคุณค่าในด้านอสังหาริมทรัพย์ มากกว่านี้แยะ

ผมอยากให้ลองนึกภาพคลองวง คลองที่มีน้ำเขียวเข้มสวยงาม  ถ้าวันหนึ่งในอนาคต สองฝั่งคลองวง กลายเป็นรีสอร์ทดี ๆ สวยๆ  ด้านการท่องเที่ยวพักผ่อน เรามีสปา  มีการพัฒนาด้านการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ  (คล้าย ๆ แถวอัมพวา) หรือมีอะไรที่ชาวยุโรปอยากแวะมา พักผ่อนนอนเช่ากันเป็นแรมเดือน   และที่สำคัญ พวกเค้าสามารถมาที่นี่ โดยการนั่งรถไฟผ่านเข้ามาทาง สิงคโปร์ มาเลย์ฯ  และ ที่นี่สามารถสร้างจุดขายแบบ โฮมสเตย์ได้

โชคดีที่ สนข. ยอมรับว่า รถไฟนี่ละ คุ้มค่า  เพราะมันมีโครงเดิมอยู่แล้ว....  ผมกลับคิดในแง่บวกว่า  สิ่งที่จะพัฒนาตามมาก็คือ    “การแข่งขันด้านคุณภาพ และราคา”

แน่นอน...วันนี้ ขนส่งเจ้าเดิม อย่าง “โพธิ์ทอง” อาจต้องเตรียมที่จะหาวิธิคิดเพื่อให้ คนยังสามารถใช้บริการเค้าอย่างต่อเนื่อง ปัญหาก็คือ เค้าจะทำอย่างไร ถ้าไม่ พัฒนารถ..คน(การให้บริการ) และ ราคา(ที่จะต้องพิจารณาไม่ให้สุดโต่งไปกว่ารถไฟ)

เรื่องเหล่านี้ มันเป็นเรื่องดีแทบทั้งสิ้น .................. ว่ามั้ยครับ

[Probass]

หายไปหลายวันเลยนะครับท่าน ในกลอนคุณหลวงเห็นมีพาดพิงด้วย ว่าไม่มาแซวการเมือง

http://www.gimyong.com/webboard/index.php/topic,35187.msg106023/topicseen.html#msg106023

[เบื่อคนเจ้าเล่ห์]

หายไปหลายวันเลยนะครับท่าน ในกลอนคุณหลวงเห็นมีพาดพิงด้วย ว่าไม่มาแซวการเมือง

http://www.gimyong.com/webboard/index.php/topic,35187.msg106023/topicseen.html#msg106023

ฮ่า ๆ  คุณหลวงนี่.... ไม่ใช่ธรรมดาเขียว   เก่งมาก ;D

[คนเขารูปช้าง]

ผมเพิ่งจะได้เข้ามาอ่านเรื่องที่น่าสนใจเช่นนี้โดยตามลิ้งค์ที่ อจ. วิศวะ มอ.ท่านส่งให้ ได้ความรู้และความเป็นมาเรื่องรถไฟสาย สงขลา - หาดใหญ่
มากครับ ทั้งๆ ที่ผมเองเป็นคน อ.เมือง จ.สงขลา และได้เคยใช้บริการรถไฟสายนี้ และก็สนใจเรื่องราวในอดีตของเมืองสงขลาแต่ไม่ได้สืบค้นเรื่องราวโดยละเอียดเหมือนท่าน" หม่องวิน มอไซ" และท่านอื่นๆ ในเวปนี้และ เวป รถไฟไทยดอทคอม ขอบคุณมากๆครับ

คนเขารูปช้าง

[หม่องวิน มอไซ]

ยินดีที่ได้รู้จักครับ ท่านคนเขารูปช้าง ;D
สมัยที่รถไฟสายสงขลายังเดินรถอยู่นั้น เข้าใจว่าบริเวณเขารูปช้างยังเป็นเพียงทุ่งหญ้าและป่าเสม็ดลุ่มทะเลสาบสงขลา
วิวทิวทัศน์บริเวณนี้เวลาขึ้นไปดูบนเขารูปช้างหรือเขาสำโรง คงจะสวยงามมาก
เพราะทางรถไฟบริเวณนี้เป็นโค้งรูปตัว S
ลองหลับตานึกภาพขบวนรถไฟมีรถจักรไอน้ำทำขบวน วิ่งเข้าโค้งมากลางทุ่งสิครับ

ยุคแรก ๆ ไม่มีสถานีรถไฟอยู่แถวนี้ พอรถไฟออกจากสถานีสงขลา ก็มุ่งตรงไปสถานีน้ำกระจายเลย
แถวน้ำกระจายก็เป็นสวนมะพร้าว

ต่อมาราวปี 2510 เริ่มมีชุมชนรายทางมากขึ้น จึงเพิ่มป้ายหยุดรถไฟมากขึ้น ออกจากสงขลาก็ไปหยุดที่จุดตัดถนนไทรบุรีที่หน้าวัดอุทัย
จากนั้นก็วิ่งยาวไปที่บ้านบางดาน ซึ่งเป็นจุดตัดถนนกาญจนวนิชครับ

ในอดีต ไม่เคยมีสถานีหรือป้ายหยุดรถไฟที่เขารูปช้าง เพราะทางรถไฟอยู่ห่างจากถนนกาญจนวนิชพอสมควร
โรงเรียนฝึกหัดครูสงขลา ย้ายมาตั้งที่เขารูปช้าง พ.ศ. 2499 แล้วยกฐานะเป็น วค. ปี 2504
ส่วน วศ. (วิทยาลัยวิชาการศึกษา) เพิ่งสร้างเมื่อ พ.ศ. 2511 แล้วเป็น มศว. ปี 2517
ปัจจุบันยังมีป่าเสม็ดหลงเหลือให้เห็นอยู่เลยครับ แม้จะลดลงไปบ้างแล้ว

สำหรับการฟื้นฟูรถไฟขึ้นมาใหม่ แม้ตามโครงการจะกำหนดสถานีรายทางไว้เพียง 2 แห่ง คือ ตลาดน้ำน้อยและน้ำกระจาย
ก็ถือว่าเหมาะสมแล้ว เพื่อเป็นสถานีสับหลีก
สำหรับน้ำกระจายยังพัฒนาเป็นศูนย์กลางการคมนาคมได้อีก เพราะอยู่ใกล้ห้าแยกเกาะยอ ใกล้ทางหลวง 407,408 และ 414

บริเวณเขารูปช้างก็มีศักยภาพสูงมากในการพัฒนา เพราะเป็นเขตเทศบาล มีสถาบันการศึกษาหลายแห่ง โดยเฉพาะมหาวิทยาลัยมีถึง 2 แห่ง
เมื่อฟื้นฟูทางรถไฟแล้ว สามารถสร้างป้ายหยุดรถได้โดยไม่ต้องสิ้นเปลืองงบประมาณมาก เพราะเป็นทางรถไฟระดับดิน ไม่ใช่รถไฟยกระดับลอยฟ้าแบบ BTS จากนั้นก็สามารถเดินรถ feeder (ตุ๊กตุ๊ก สองแถว มินิบัส มอไซค์รับจ้าง ฯลฯ ได้ครับ)

[tee hatyai]

ผมก็เคยนั่งรถไฟเล่นจากหาดใหญ่ไปสงขลา ครับ เพลินดี อยากจะให้เปิดใหม่อีกครั้ง

[k_Somchai]

 :) ผมเป็นคนหนึ่งที่เคยใช้บริการรถไฟสายหาดใหญ่-สงขลา สมัยที่เรียนอยู่เทคนิคภาคใต้ตั้งแต่ปี ๒๕๑๘ และนั่งจนถึงปีที่ยกเลิกการเดินรถ

ตอนนี้เฝ้าแต่รอว่า เมื่อไหร่รถไฟสายหาดใหญ่-สงขลา จะเปิดเดินรถอีกครั้งหนึ่ง

[คนเขารูปช้าง]

  ดีใจมากครับที่ท่าน"หม่องวิน มอไซ" รีบเข้ามาตอบ  ผมเองเมื่อได้เข้ามาอ่านในเวปนี้ได้พบเรื่องราวน่าสนใจมาก และบรรยากาศการสนทนาแลก
เปลี่ยนความเห็นดีมาก ก็รีบสมัครเป็นสมาชิกทันที  เมื่อเข้าไปอ่านใน รถไฟไทยดอทคอมก็จะสมัครเป็นสมาชิกด้วยแต่เขายังไม่เปิดให้ในช่วงนี้
        ผมเองค่อนข้างมีความผูกพันกับรถไฟไทยพอสมควรครับ เริ่มตั้งแต่วัยเด็กยังเล็กๆ คุณแม่พานั่งรถไฟสาย สงขลา - หาดใหญ่ สมัยที่ยังเป็น
รถจักรไอน้ำ จากสงขลาไปชุมทางหาดใหญ่ แล้วต่อรถไฟไอน้ำอีกขบวนไปลงที่สถานี โคกโพธิ์ เพื่อไปกราบนมัสการ หลวงพ่อทวดที่ วัดช้างให้ครับ
ความจำค่อนข้างเลือนไปมากแล้ว แต่จำได้ว่าเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆ ต่อมาโตขึ้นมาหน่อยคุณพ่อซึ่งเป็นข้าราชการชั้นผู้น้อย ต้องหารายได้เสริมโดย
เข้าหุ้นกับเพื่อนรุ่นพี่ซื้อสวนมะพร้าว ทำสวนมะพร้าวเป็นรายได้เสริมไปสอย เก็บ และปอกเปลือก ส่งขายที่บ้านน้ำกระจายในวันหยุด เสาร์-อาทิตย์
ถึงตอนนี้ก็ได้นั่งรถไฟ จากสถานี สงขลา ไปลงที่ป้ายหยุดรถ น้ำกระจายบ่อยครั้ง แล้วเดินตามรางไปทางสถานี หาดใหญ่ ข้ามสะพานเตี้ยๆ  ๑ สะพาน
ก่อนลงทางซ้าย ลัดตามทางสัญจรเข้าไปในสวนมะพร้าวของพ่อ แต่ตอนนี้รถไฟได้เปลี่ยนเป็น รถจักรดีเซลไฟฟ้า ลากตู้ ๒-๓ ตู้
        เมื่อจบการศึกษาก็ได้สอบเข้าทำงานที่การรถไฟฯ ทำงานอยู่ในหน่วยซ่อมรถจักรประมาณ ๒ ปีครับ ก่อนลาออกมาทำงานเป็นลูกจ้าง บ.เอกชน
จนกระทั่งปัจจุบันนี้ ได้เข้าไปเห็นการทำงาน รับรู้ปัญหาต่างๆที่การรถไฟนประสพมาพอสมควรครับ แต่ปัจจุบันคงจะเปลี่ยนไปมากแล้ว(หมายถึงปัญหาต่างๆ ทับถมมากขึ้น)  แต่เอ.. เขียนเล่ามาเสียยาวแสดงว่าเราเองแก่แล้วจริงๆครับ

[ลูกแมวตาดำๆ]

ถึง คุณคนเขารูปช้าง     เว็บรถไฟไทยดอทคอมเปิดรับช่วงสับดาแรกของทุกเดือนครับ

ว่าแต่อยู่หมู่ไหนของเขารูปช้างครับ อยู่ในซอยสามแสนหรือป่าวครับ

ในซอยนั้นมีทางรถไฟตัดผ่าน มีสวนร่มรื่นดีครับ

[หม่องวิน มอไซ]

ขอบคุณท่าน tee hatyai พี่สมชายและท่านคนเขารูปช้างมากครับ  :)

สำหรับสะพานที่ท่านคนเขารูปช้างเล่าให้ฟัง เข้าใจว่าคือสะพานแห่งนี้ครับ เป็นสะพานข้ามคลองน้ำกระจาย เป็นสะพานไม้มีความยาว 1x20 เมตร
ตั้งอยู่ที่ กม. 947+958.00 ตามแผนที่ของกรมแผนที่ทหารครับ

[หม่องวิน มอไซ]

ภาพถ่ายทางอากาศปี 2517 ครับ


ภาพถ่ายทางอากาศ กรมแผนที่ทหาร รหัสภาพ N.S.3 M35-144 ถ่ายเมื่อ 14 ก.พ.2517

สะพานแห่งนี้ผมไม่แน่ใจว่าในปัจจุบันยังมีซากหลงเหลืออยู่หรือไม่ เพราะอยู่ในป่ารก ยังไม่มีโอกาสเดินเข้าไปดูครับ
แต่ที่แน่ ๆ คือตามโครงการระบบขนส่งมวลชนเชื่อมโยงเมืองสงขลานี้
จะสร้างเป็นสะพาน คสล. ทดแทนสะพานเดิม โดยใช้งบประมาณ 5 ล้านบาทครับ

สำหรับรถไฟไทยดอทคอม อย่างที่คุณลูกแมวตาดำ ๆ บอกครับ
เดี๋ยวหลังปีใหม่ทางทีมงานคงจะเปิดรับสมัครสมาชิกอีกครั้งครับ  :)