นานๆ จะไปสตูลสักที... (1)

[ทีมงานบ้านเรา]

[attach=1]

16 พฤศจิกายน 2557
บก.วานิช สุนทรนนท์ เรื่อง/รูป

หญิงสาว...

ฉันคงจะเริ่มต้นด้วยการขอโทษที่ไม่ได้บอกล่วงหน้าว่าวันหยุดวันนี้จะไปไหน
เช้าแล้ว หรือใกล้จะสายแล้วด้วยซ้ำที่เธอโทรศัพท์มาเหมือนทุกวัน ฉันจึงแกล้งถามว่า 'ทายซิ พี่อยู่ไหน...'
เธอทายยังไงก็ไม่ถูก รับรู้เพียงเสียงพูดคุยจ๊อกแจ๊กจอแจของคนที่นั่งร่วมร้านกาแฟ ซึ่งความจริงเป็นกาแฟร้านที่สองของวันนี้

จนฉันต้องบอกว่า 'พี่อยู่สตูล...'
ไม่รู้หรอกว่า เธอจะสนใจ หรือแปลกใจอย่างไร หรือไม่ แว่วเสียงหญิงสาวปลายสายเพียงว่า 'แล้วตัวเองไปทำไม...'

หญิงสาว...
จึงขอเล่าว่า ฉันออกจากบ้านตั้งแต่ตี 5 ครึ่ง ไปรับ 'โกทุม' เพื่อนร่วม 'เส้นทางจักรยาน' เพราะตั้งใจกันว่า วันนี้จะเข้าสตูล
เราออกจากย่านตาขาวท่ามสายหมอกขาวหนาทึบ มุ่งหน้าสู่ทิศใต้ จำได้ว่าต้องขับรถช้ามาก ช้าจนเหมือนจะช้ากว่าวันฝนลงหนักสักสองเท่า
โชคดีที่เป็นถนนสี่ช่องทางที่กว้างกว่าก่อนนี้ ผ่านไปไม่กี่กิโลเมตรก็หยุดรถ จอดเข้าข้างทางที่สี่แยกบ้านนา หรือตรงข้ามมัสยิดเพื่อหากาแฟเช้ารองท้องก่อนเดินทางไกล

ฉันกินกาแฟไม่เป็นสุขนัก เพราะเดินเข้าออกเพื่อถ่ายรูปหมอกมาลงเฟซบอกเล่าอีกหลายๆ คนที่ยังไม่ได้ออกจากบ้านได้รับรู้ ได้ร่วมแลเห็น
ไม่นาน, หลังกินกาแฟใส่นมร้อนๆ จนเห็นไอโผปลิวขึ้นจากแก้วแล้วเสร็จ ฉันและเพื่อนก็ออกเดินทางต่อ

หญิงสาว...
ฉันอยากจะบอกว่า รูปแรก ไม่ใช่รูปตอนที่เริ่มเดินทาง แต่เป็นรูปถนนในสวนยางแถวๆ ป่าแก่บ่อหิน ถนนสายในเขตอำเภอทุ่งหว้าของจังหวัดสตูล ที่ฉันจะเล่าละเอียดอีกทีเมื่อถึงตอนนั้น


ที่มา - เฟสบุ๊ค วานิช สุนทรนนท์