รองอธิบดีกรมควบคุมโรคชี้แจงข้อมูลที่คลาดเคลื่อนจากข้อเท็จจริง กรณีร่างพรบ.พ.ศ...

[ทีมงานบ้านเรา]

[attach=1]

นายแพทย์นพพร ชื่นกลิ่น รองอธิบดีกรมควบคุมโรค ในฐานะประธานคณะกรรมการพิจารณาปรับปรุงและจัดทำร่างกฎหมายควบคุมการบริโภคยาสูบ ชี้แจงข้อเท็จจริง กรณีดร.ฉัตรชัย ตวงรัตนพันธ์ผู้อำนวยการ สมาคมผู้ค้าปลีกไทย ซึ่งเปิดประเด็นว่าร่างพระราชบัญญัติควบคุมผลิตภัณฑ์ยาสูบ พ.ศ. .... อาจส่งผลกระทบต่อการดำเนินธุรกิจของผู้ค้าปลีก ซึ่งหลายประเด็นที่อ้างนั้น เป็นข้อมูลที่คลาดเคลื่อนจากข้อเท็จจริงอย่างยิ่งซึ่งจะสร้างความสับสนแก่สาธารณชนโดยเฉพาะผู้ประกอบธุรกิจค้าปลีก ซึ่งจะขอชี้แจงเป็นข้อๆ ดังนี้

1. การกำหนดอำนาจตามกฎหมายให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข ออกประกาศ เพิ่มเติมในการกำหนดสถานที่ห้ามขายผลิตภัณฑ์ยาสูบได้ก่อให้เกิดความไม่แน่นอน และความเสี่ยงในการดำเนินธุรกิจของผู้ค้าปลีก ปัจจุบันนี้ยาสูบสามารถขายได้ในทุกที่ เช่น โรงพยาบาล โรงเรียน ศาสนสถาน ซึ่งสถานที่เหล่านี้ ปัจจุบันแม้จะไม่ขายบุหรี่แล้ว แต่ยังไม่มีกฎหมายรองรับ ร่าง พ.ร.บ.ฉบับใหม่จึงกำหนดห้ามขายบุหรี่ในสถานที่เหล่านี้ และให้อำนาจรัฐมนตรีสามารถออกประกาศเพิ่มเติมหากมีสถานที่อื่นที่เด็ก ๆ เข้าถึงง่าย

2. กฎหมายกำหนดห้ามขายผลิตภัณฑ์ยาสูบให้กับเด็กอายุต่ำกว่า 20 ปีบริบูรณ์ แต่กลับกำหนดห้ามอนุญาตหรือยินยอมให้เด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีบริบูรณ์ขายผลิตภัณฑ์ยาสูบ เหตุผลที่กำหนดอายุของเด็กในการยินยอมให้เป็ นผู้ขายผลิตภัณฑ์ยาสูบได้ไว้ที่อายุห้ามต่ำกว่า 18 ปีบริบูรณ์ เนื่องจาก ตามพระราชบัญญัติคุ้มครองเด็ก พ.ศ. 2546อนุญาตให้เด็กอายุไม่ต ่ากว่า 18 ปี บริบูรณ์ท างานได้ ดังนั้นหากกำหนดอายุไว้ที่ 20 ปี บริบูรณ์จะขัดกับพระราชบัญญัติดังกล่าว และเกิดผลกระทบต่อเด็กหรือเยาวชนช่วงอายุ18-20 ปี ที่มีความจำเป็นต้องทำงานนอกเวลาในร้านสะดวกซื้อเพื่อหาเลี้ยงชีพได้ ซึ่งร้านดังกล่าวเป็ นสถานที่ ที่ได้รับอนุญาตให้จำหน่ายผลิตภัณฑ์ยาสูบได้2

3. การกำหนดให้ผู้ขายผลิตภัณฑ์ยาสูบ ดำเนินการขอดูบัตรประจำตัวประชาชนของผู้ซือ้บุหรี่เป็นมาตรการที่เข้มงวดเกินไป และยากต่อการปฏิบัติของผู้ขายมาตรการการขอดูบัตรประจำตัวประชาชนของผู้ซื้อบุหรี่ เฉพาะกรณีที่ผู้ซื้อเป็นเยาวชน และผู้ขายไม่แน่ใจว่าอายุผู้ซื้อบุหรี่ถึงเกณฑ์หรือไม่เท่านั้น มิได้บังคับให้ผู้ขายผลิตภัณฑ์ยาสูบต้องดำเนินการทุกครั้งที่มีการซื้อขายบุหรี่ มาตรการนี้จะเป็นประโยชน์กับผู้ค้าปลีกในการช่วยคัดกรองอายุของผู้ซื้อผลิตภัณฑ์ยาสูบ ทำให้โอกาสที่ผู้ค้าปลีกจะกระทำความผิดฐานขายผลิตภัณฑ์ยาสูบให้กับบุคคลอายุต่ำกว่า 20ปี บริบูรณ์ เกิดขึ้นได้น้อยลง

4. ร่างพระราชบัญญัติฉบับนี้ กำหนดมาตรการที่เข้มงวดถึงขนาดห้ามตั้งตู้จำหน่ายบุหรี่กล่องจำหน่ายบุหรี่โดยกำหนดให้ตู้หรือกล่องจำหน่ายบุหรี่ต้องเก็บไว้ในที่มิดชิดห้ามมิให้ผู้บริโภคเห็นทั้งที่สภาพความเป็นจริงปัจจุบันผู้ค้าปลีกได้ดำเนินการปิดตู้ที่มิดชิดอยู่แล้ว ร่างพระราชบัญญัติฉบับใหม่ กำหนดเพียง " การห้ามตั้งแสดงผลิตภัณฑ์ยาสูบ ณ จุดค้าปลีก" มิได้กำหนดห้ามการตั้งวางตู้/กล่องจำหน่ายบุหรี่ซึ่งมีการปิดมิดชิดแล้วแต่ประใด ทั้งนี้มาตรการดังกล่าวได้ปฏิบัติกันโดยเคร่งครัดอยู่แล้วตั้งแต่ปี พ.ศ. 2548 จึงไม่ใช่มาตรการใหม่แต่ประการใด แต่บริษัทบุหรี่เองอ้างว่ากฎหมายปัจจุบันเขียนไว้ไม่ชัด ทำให้มีความพยายามที่จะฝ่าฝืนกฎหมาย กฎหมายฉบับใหม่จึงเขียนไว้ให้ชัดเจน

5.การห้ามแสดงราคา ณ จุดขาย ในลักษณะจูงใจให้บริโภคผลิตภัณฑ์ยาสูบเป็นการเฉพาะจะเกิดความสับสนแก่ผู้ขาย ที่มีการจำหน่ายอยู่หลายห้อ อีกทั้งการที่ผู้ขายแสดงราคาเป็นการปฏิบัติตามกฎหมายว่าด้วยฉลากและว่าด้วยราคาสินค้า ร่างพระราชบัญญัติฯ มิได้ห้ามการแสดงราคาผลิตภัณฑ์ยาสูบ แต่ห้ามเฉพาะการแสดงราคา ณ จุดขาย ในลักษณะจูงใจให้บริโภคผลิตภัณฑ์ยาสูบเท่านั้น เช่น เขียนราคาบุหรี่บางยี่ห้อด้วยขนาดตัวเลขและสีสันเด่นเป็นพิเศษกว่ายี่ห้ออื่น ๆ เป็นต้น ในร่างพระราชบัญญัติใหม่กำหนดให้ผู้ขายผลิตภัณฑ์ยาสูบแสดงราคาผลิตภัณฑ์ยาสูบตามหลักเกณฑ์ ที่รัฐมนตรีกำหนด เพื่อให้ทุกร้านค้าปลีกปฏิบัติเหมือนกัน ซึ่งถือเป็ นมาตรการที่สอดคล้องกับพระราชบัญญัติราคาสินค้าและบริการ พ.ศ.25423

นพ.นพพร กล่าวต่อไปว่า มาตรการที่กำหนดในร่าง พ.ร.บ.ควบคุมผลิตภัณฑ์ยาสูบฉบับใหม่ ล้วนเป็นมาตรการสากลที่กำหนดอยู่ในอนุสัญญาควบคุมยาสูบฯ ที่ประเทศไทยรวมทั้ง 178 ประเทศ เป็นรัฐภาคีและเป็นมาตรการที่ประเทศต่าง ๆ เขาทำกันอยู่แล้ว เพื่อคุ้มครองเยาวชนจากการเสพติดบุหรี่ ซึ่งหากจะส่งผลกระทบต่อผู้ค่าปลีกบ้าง ก็ขอให้เห็นแก่ประโยชน์ของส่วนรวมบ้าง จึงวิงวอนให้สื่อมวลชนได้ตรวจสอบข้อเท็จจริงก่อนเสนอข่าวด้วย