ครอบครัวหาดใหญ่แบกเป้ตะลุยญี่ปุ่น

[songon.pitt]

  http://www.chillpainai.com/scoop/1894/
หลังจากอ่านหัวข้อ"วิธีเที่ยวญี่ปุ่นด้วยงบ15,000"จบ เราก็เริ่มวางแผนการเดินทางไปตะลุยแดนปลาดิบทันที
และถ้าใครสนใจ อยากไปเดินทางตามหา "ตำรับอาหารญี่ปุ่นแท้ๆ" ภูเขาไฟฟูจิ และวัฒนธรรมชนชาติที่มีวินัย จิตใจซามุไร
ขอเชิญแพคกระเป๋าตามมาได้เลย

[songon.pitt]

การเดินทางไปญี่ปุ่น ไม่ได้ยากอย่างที่ใครจะคิดกลัว ว่าจะแพงมั้ย จะหลงมั้ย
เพราะเราถือคติที่ว่า เงินทองหมดไปก็พยายามหาใหม่ได้ อย่าเพิ่งหมดไฟที่จะเรียนรู้ประสบการณ์ และทำตามความฝัน
เราจึงศึกษาเส้นทางโลวคอส โชคดีที่เราชาวหาดใหญ่ มีสายการบินใกล้บ้านอย่าง AIR ASIA(ไม่ได้มาโฆษณา)ถึงแม้ว่าบางคนอาจจะเบื่อความจุกจิกยิบย่อยที่มันแทรกเข้ามา แต่ ลองเปิดใจดู ถ้าคุณแบกเป้ นน.ไม่เกิน 7 กก.ได้ ก็ไม่ต้องเสียค่าโหลดเพิ่ม เตรียมอาหารกินให้อิ่มท้องก่อนเดินทาง 5-6 ชม. ศึกษาเส้นทางว่าจะไปลงที่ไหน แล้วลองกด search เล่นๆในเว็บไหนก็ได้เช่น
www.jetstar.com เช่น สนใจไปดูซากุระ ช่วงปิดตรุษจีน/สงกรานต์ รูท กทม.ฟุกุโอกะ อาจจะได้โปร 5xxxบาท
www.airasia.com ในที่นี้จะมี ตย.รูท ไปกลับทาง KL ใกล้บ้านเรา ไปลงสนามบิน นาริตะ/นาโกย่า หรือ ตย.ที่เราไปมาแล้วคือ ไปทางโอซาก้า กลับทาง ฮาเนดะ ง่ายมากๆลองดูเถอะ

[songon.pitt]

นี่คือ ตย.การจองตั๋วช่วงสงกรานต์ ขนาดนี้ยังไฟล์ทละไม่ถึงหมื่นบาท
แล้วถ้าจองข้ามปีละ อาจจะได้โปร 0 บาท บวกภาษี+ค่าน้ำมันอีกไม่กี่ร้อย-พัน มันจะฟินขนาดไหน

[songon.pitt]

เราเดินทางจากหาดใหญ่ไปดอนเมือง วันแรกก็เน้นอาหารประหยัดที่สนามบินดอนเมือง
ร้านค้าสวัสดิการ สำหรับพนักงานและบุคคลทั่วไป จานละ 30-40ก็พออิ่ม ไม่ต้องไปจ่ายค่าอาหารในสนามบินแพงๆ
เตรียมขวดน้ำเปล่าๆเอาเข้าสนามบินไปก่อน แล้วไปเติมน้ำก่อนขึ้นเครื่อง พกขนมไปเป็นเสบียงเบาๆ หรือจะซื้ออาหารตามที่สายการบินมีบริการก็ตามแต่สะดวกใจ
และเมื่อไปถึงสนามบินคันไซ(โอซาก้า) เราก็วางแผนจะนอนชิลในสนามบินคืนนึงเพราะรู้มาว่านักท่องเที่ยวส่วนมากที่มาถึงไฟล์ทดึกก็ทำแบบนี้ อีกทั้งเจ้าหน้าที่สนามบินก็อำนวยความสะดวก ทั้งสงบและปลอดภัยอุ่นใจตลอดเส้นทาง

[songon.pitt]

ลองสังเกตดู ในญี่ปุ่นจะมีร้านค้าสะดวกซื้อ ทั้ง 7-11 / Family mart และที่นิยม คือ LAWSON ซึ่งมีจำหน่ายตั๋วเดินทางท่องเที่ยวต่างๆ ที่เราจะไปในญี่ปุ่น แล้วแต่ว่าเราจะเลือกแบบไหน ในแต่ละภูมิภาค
เรื่องของตั๋วเดินทางในญี่ปุ่น จะแยกรายละเอียดได้อีกเรื่องใหญ่ๆ(ขอให้ลองหาข้อมูลเกียวกับ JR Pass แต่ละประเภทและที่จำหน่ายต่างกันไปในเว็บอื่นๆ )
ส่วนในสนามบิน รับรองไม่อด และประหยัดได้ด้วยการซื้ออาหารตามร้านแบบนี้ ตกมื้อละ 100-500 เยน คือตั้งงบได้ไม่เกินมื้อละ300 บาทต่อคนก็อิ่มอร่อยได้แล้ว

[songon.pitt]

เช้าวันแรกในญี่ปุ่น 1 ม.ค. 58 เมืองโอซาก้า อากาศหนาวมาก 7 องศา มีแดด แต่ลมพัดให้ขนลุกตลอด.....
เมืองญี่ปุ่น เป็นเมืองน่ารักอย่างที่ใครหลายคนกล่าวไว้ มีวินัย สะอาด ไม่รก ไม่เยิ่นเย้อ ดูเรียบง่าย แต่ทุกอย่างใช้ประโยชน์ได้จริง ระหว่างยืนรอไฟสัญญาณให้คนข้ามถนน วันนี้ในเมืองเงียบมาก ร้านรวงส่วนใหญ่หยุดหมด ถนนโล่งไม่มีรถสักคัน แต่ชาวญี่ปุ่นก็ยืนรอจนมีสัญญาณไฟให้ข้าม..ถ้าเป็นบ้านเราจะเหลือเหรอ..
แต่ก็แอบเห็นบางมุมของสังคมครอบครัวชาวญี่ปุ่น.. ในทางลงสถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน พ่อ แม่ ลูกน้อยทารก ...พ่อเดินสะพายกระเป๋าเอกสาร แม่ต้องอุ้มลูกชายทั้งรถเข็นถูลู่ถูกัง เดินลงบันไดรถไฟฟ้า 2 ชั้น บณะที่พ่อเดินชิล ๆ อยู่ข้าง ๆ ...
ช่วงเย็นไปเดินย่านการค้านัมบะ ที่มีป้ายไฟกูลิโกะเป็นแลนด์มาร์ค อากาศเริ่มเย็นลงเรื่อย ๆ ฟ้าครึ้ม ๆ คล้ายฝนจะตก.. และ....มีละอองนำแข็งลอยลงมาบาง ๆ ...หิมะ ! คน ตจว.อย่างเราตื่นเต้นมาก พึ่งเคยเห็นตัวเป็น ๆ ที่เห็นกระบวนการเรื่มต้น จนลอยหล่นลงมาจากฟ้าครั้งแรก แต่ก็เก็บอาการ กลัวคนญี่ปุ่นจะรำคาญ ที่ไหนได้ กลับกลายว่าเขาตื่นเต้นกว่าเราอีก ก็ด้วยความที่เป็นหิมะตกครั้งแรกของปีนี้ ในเมืองนี้ ในวันปีใหม่ด้วย ถือเป็นเหตุการณ์สำคัญ.. ทุกคนถ่ายรูป อัพรูป เซลฟี่ ig Mixi  กันกระจาย.... ครอบครัวเราเลยจัดเต็มไม่มามัวเกร็งกันอีกแล้ว ถ่ายรูปกันจนตัวเปียกชุ่ม กล้องค้างเลย...

[songon.pitt]

เกือบลืมเรื่องที่พักไป ในญี่ปุ่นมีที่พักมากหลากหลายแบบ ทั้งแบบหอพักรวมถ้าใครไปคนเดียว และแบบห้องJapanese Style ไม่ต้องกังวลเรื่องการใช้ห้องน้ำรวม เพราะคนส่วนมากจะเคารพกติกา มารยาท ลองเข้าไปหาที่พักที่มีสาขาทั่วไปในญี่ปุ่น เช่น โรงแรมโตโยโก อินน์
             เคส์ เฮาส์ และ นานะ อินน์
บางแห่งเราสามารถจองผ่านเว็บ รร.ได้โดยตรง แต่ถ้าชอบแบบหาใน AGODA / Booking.com ก็มีให้เลือกมากมาย

[songon.pitt]

กระทู้นี้จะเล่าเรื่องราว.."ผิดแผน"ที่จะพิสูจน์สติสตังส์ ในการแก้ปัญหาถ้าเราไปเจออะไรที่ไม่ได้ดังใจ แต่สนุกและตื่นเต้น
************************
วันที่ 2 ม.ค.15... ..วันหลังวันปีใหม่ 1 วัน เราคิดว่าคนญี่ปุ่นคงไม่มีหยุดยาวนานเหมือนบ้านเรา..ที่ไหนได้ คนทะลักทลาย ...สถานีขนส่งเมืองเกียวโตแน่นขนัด ราวกับหมอชิต ห้องนำ้คนต่อแถวยาวเหยียดอย่างมีวินัย...ที่นี่เป็นแหล่งรวมรถไฟฟ้า รถด่วนความเร็วสูง..ชิงคันเซ็น รวมถึงรถเมล์ด้วย....
........แผนการเดินทางของเราวันนี้คือการหารถบัสเพื่อเดินทางไปดูภูเขาไฟฟูจิก่อน..ถ้าได้ตั๋วแล้วก็จะออกเที่ยวในเมืองเกียวโตฆ่าเวลาช่วงกลางวันเพื่อรอรถออกตอนค่ำจะหลับในรถวิ่งยาว ถึงเมืองที่พักชมฟูจิในตอนเช้า ประหยัดค่า รร.ไปหนึ่งคืน...
สุดท้ายเหลือเวลาจริง พอที่จะไปไหว้พระที่วัดจิ้งจอกเงินได้เพียงที่เดียว แถมคนก็แน่นเอี๊ยดแทบจะไหลไป...แต่น่าสนใจตรงที่ไม่มีปัญหาเรื่องที่จอดรถยนต์ ทุกคนมาโดยรถไฟฟ้า และใช้การเดินเท้าเข้าไปทั้งหมด...รถไม่ติด...แต่คนติด...
ไม่รู้ใครบัญญัติคำว่าผิดแผนขึ้นมา...เราเดินถาม ปชส. เจ้าหน้าที่..คนขับรถ คนญี่ปุ่นทั่วไป ทุกคนจะบอกไปคนละทิศละทาง ด้วยภาษาอังกฤษอันอ่อนด้อยของเรา เจอกับอังกฤษแบบญี่ปุ่น ก็ยาววววเลยครับ วิ่งวนอยู่ในสถานีขนส่งเกียวโตตั้งแต่เช้า จนเกือบบ่ายสอง ถึงจะได้คำตอบว่ารถเมล์ไปฟูจิ หมด! ที่ตลกร้ายกว่านั้น เคาน์เตอร์ขายตั๋วรถบัสนั้น เราเคยเข้ามาถามแล้ว แต่ห่างกันแค่คนละพาร์ทิชั่น...ไอ้เจ้าคนโน้นพอเราถามภาษาอังกฤษปั๊บ ชี้ไปข้างนอกเลย...
เอาไงละทีนี้ ที่พักจองไว้แล้วด้วย ยกเลิกก็สูญเงินเปล่า "กองคลัง"บอกว่ายังไงต้องไปให้ถึง รถอะไรก็ได้...กัดฟันถาม ปชส.ญี่ปุ่นหนุ่มรุ่นใหญ่วัยน่าจะใกล้พ่อเราแล้ว...แกหยิบเศษกระดาษมาวาดผังเส้นทางรถไฟจากเกียวโตถึงเมืองเขาฟูจิ พร้อมกำกับขบวนรถไฟ ที่เปลี่ยนขบวนรถไฟสามต่อ รถแท็กซี่หนึ่งต่อ..ให้ชื่อสายที่ต้องขึ้นให้เรียบร้อย โดยมิต้องเปิดดูคอมพ์เลย มหัศจรรย์กว่านั้นคือพอเอาโพยใบนั้นไปซื้อตั๋วรถไฟที่ห้องขาย ...กำหนด เวลาเดินทางเชื่อมต่อลงตัวเป๊ะ เผื่อช่วงเวลาเดินลากกระเป๋าไปเปลี่ยนสายได้พอดิบพอดี.....
ช่วงเดินทางสายแรกขบวนชิงคันเซ็น รถไฟความเร็วสูง รถออกสามทุ่ม พวกเราไปรอขึ้นตรงเวลา..กลัวพลาด ขึ้นไปนั่งเกือบ ๆ หัวขบวน เข้าไป ...โห ๆๆ หรูมาก เบาะปรับเอนไฟฟ้า มีโต๊ะพับข้างหน้า ปลั๊กไฟ เบาะผ้ากำมะหยี่อย่างดีอย่างดี เหมือนเครื่องบิน First class เลย...ใช้เวลาเดินทาง 5 ชั่วโมง สบายแล้วเรา... ผมขึ้นปุ๊บปรับเบาะนอนหลับเลยทันที เพราะเหนื่อยกับการวิ่งหาตั๋วมาทั้งวัน..เจ้าลูกชายเสียบปลั๊กมือถือฟังเพลง เล่นเกมส์ ยิ้มแฉ่ง...หลับไปสักครึ่ง ชม. เจ้าหน้าที่มาสะกิดผมจนตื่น..ผมมองไป เจอเจ้าลูกชาย..ถามแบบงง ๆ มีอะไรลูก..
"ชั้นนี้เป็นชั้น1 ของเราตู้เกือบท้ายสุด เป็นตู้ที่ไม่ได้จอง ไปอยู่หลัง ๆ ครับพ่อ.."
อ้าว! มีกำหนดชั้นด้วยเหรอ นึกว่าเหมือนกันหมดทุกตู้ พนง.ขายตั๋วก็ไม่บอก หรือบอกแล้วเราฟังไม่รู้เรื่องหว่า...
เข็นกระเป๋าออกไปจากตู้เงียบ ๆ สามคนพ่อ แม่ ลูก. ...คนญี่ปุ่นเขามีมารยาทจริง ๆ ไม่โวยอะไร สะกิดเบา ๆ เท่านั้นเอง...
ไปถึงขบวนท้าย ๆ ไฟสว่าง เบาะผ้าธรรมดา เก้าอี้หลังตรง ไม่มีโต๊ะ ปลั๊ก...และที่ว่าง...เราเดินวนหาที่ เต็มทุกตู้.. เห็นคนญี่ปุ่นยืนกันตรงทางเชื่อมระหว่างตู้ได้ เอาวะ..ยืนด้วย..แปลกดีที่คนญี่ปุ่นไม่มีใครนั่งบนพื้นเลย เห็นตั้งแต่ในสถานีขนส่งแล้ว ยืนกันตัวตรง... อย่างมากก็นั่งบนกระเป๋าตัวเองพวกเรา นานเข้าชักเมื่อย นั่งกองที่พื้นเลยหลับหัวพิงฝาอีกต่างหาก.....ยาวไปจนสุดทาง...
แอบฮาตรงที่รถไฟชิงคันเซ็นมีพนักงานหญิงหิ้วตระกร้าขายนำ้ดื่มรส
ต่างๆ เดินไล่ขายไปตามตู้ด้วยถ้ามีคนทูนถาดเหนียวไก่บนหัวเดินด้วย
ละก้อ...นี่ มันรถบัตเตอร์เวิร์ท - กรุงเทพ ชัด ๆ.....

[songon.pitt]

แต่อย่าเพิ่งตกใจไป ไม่มีปัญหาอะไรแก้ไขไม่ได้ ให้นึกถึงสิ่งดีๆที่รอเราอยู่ ทั้งทัศนียภาพสวยงาม ความประทับใจที่ไม่รู้เมื่อไรจะได้กลับมาเยือนอีกครั้ง แถมบางคน อาจจะมีโอกาส และระยะเวลามากกว่าครอบครัวอีกมาก ไม่ลองไม่รู้เลย

[songon.pitt]

‪#‎เก็บตกเจแปน‬ ‪#‎มองมุมเดียว‬
1. โชคดีที่ฟูจิ..รู้สึกขี้อายในวันเรากลับพอดี เพราะถ้าให้มาแก้มือใหม่ก็คงยากเหลือเกิน เว้นแต่ถูกหวยมาเลย์จั๋ง ๆ...กลับบ้านมานี่ก็ต้องมารักษาอาการบาดเจ็บจาก.....กระเป๋าฉีก...
2. คนญี่ปุ่นยังอ่านหนังสือเป็นเล่ม ๆ พอ ๆ กันกับจำนวนคนที่ก้มมองจอสมาร์ทโฟน...บนรถไฟฟ้า
3. สาวญี่ปุ่นดูสวยใสธรรมชาติ หน้าตาหมวย..คมคาย กว่าสาวเกาหลีที่ดูแข็ง ๆ หน่อย..
4. เพลงประจำรถไฟฟ้าที่ดังตอนรถกำลังจะเข้า-ออกสถานี ของแต่ละยี่ห้อจะมีทำนองต่างกัน. ...ของบริษัท JR อย่างกับเพลงกล่อมเด็กในหนังผีฝรั่ง..ยืนรอรถดึก ๆ มีขนลุก...
5. ซื้อตั๋วรถบัสกลับเมืองหลวง..โตเกียว. .ส่งภาษาไป พนักงานหน้าเครียด..อะโหน่..ซือออออส่งเสียงในคอยาวมาก. เราลุ้นแทบตายนึกว่ามีเรื่องให้ปวดหัวอีก ที่แท้ก็แค่ไม่ได้ที่นั่งติดกันทั้งสามคน...คนญี่ปุ่นทำงานจริงจังในทุก ๆ เรื่อง...ขาเข้าประเทศเขาเห็นพนักงานหญิงคอยจัดแถวเกลี่ยคนเข้าช่องตรวจพาสปอร์ต เกือบเที่ยงคืนจะขึ้นปีใหม่แล้ว เธอยังวิ่ง..ใช้คำว่าวิ่งได้เลยจริง ๆ จัดเชือกกั้น เชิญคนไปแถวซ้ายย้ายขวาไม่เหน็ดไม่เหนื่อย...
6. เจ้าหน้าที่ตม.ญี่ปุ่น พูดไทยกันได้บ้างแล้ว.
"ขอเชิญเดินไปทางซ้ายหรือทางขวาได้เลยครับ"
7. คนญี่ปุ่นยังคงดื่มหนักเช่น ที่เคยเห็นมาก่อน..ระหว่างยืนเกาะห่วงรถไฟฟ้าขบวนนึง สองหนุ่มญี่ปุ่นเดินมากระแทกแล้วยึดห่วงที่ผมยืนอยู่หันไปมองเห็นตาปรือทั้งคู่ เราเลยถอยห่าง...คนนึงได้ที่นั่งหลับในทันที....
อีกขบวนเรานั่งสุดสาย เห็นสาวสวยวัยรุ่นนอนแผ่บนเบาะ ตูดเปียก. เจ้าหน้าที่ต้องช่วยกันหามลงมานอนที่สถานีแบบไร้สติ...โทรตาม..น่าจะสามีหล่อนมา สามีเข้ามาถึงปุ๊บตบกระโหลกไปหนึ่งป๊าบตอนไร้สติ...
8. พอคนไทยเข้าญี่ปุ่นกันเยอะขึ้น เริ่มมีชื่อเสีย มีคนมาโพสบ่นให้เห็นในพันทิปบ่อย ๆ เราพยายามแอบ ๆ ทำตัวลีบ เล็ก ๆ เกรงจะทำให้คนอื่นเสียหาย เขาทำอะไรทำตามเป๊ะๆ เจ้าลูกชายก็ช่วยกำชับด้วย..เกือบจะพลาดหลายหนอยู่ตามความเคยชินเรา.....แล้วมาเจอจนได้ บนรถบัสชมรอบทะเลสาปฟูจิ สาวสวยคนไทยนางหนึ่ง นั่งเก้าอี้แถวสองตัว ตัวหนึ่งวางเป้ใบเล็ก ๆ สรุปสองที่นั่งคนเดียว..ขณะที่คนเต็มคัน จนต้องยืนด้วย.ภรรยาผมพยายามจะถ่ายรูป เราคอยห้ามปรามไว้ ช่างมันเถอะ กรรมใครกรรมมัน...
9. ได้ยินเสียงถ่ายรูปจากแถวนั่งเบาะด้านข้าง บนรถกลับเข้าเมืองโตเกียว หันไปมอง สองสาวยิ้มคิกคักกัน..เล่าให้ภรรยาฟัง เธอบอกว่าเหล่านาง ๆ คงคิดว่าพ่อของบัวขาวมาเที่ยวญี่ปุ่น...
10. ผ้าดอก ผ้าสี ฮาวาย เกาะยอเก็บไว้บ้านได้เลย ที่นี่ใส่สีเดียวเน้นทึม ๆ ดูจากยูนิโคลได้...คนญี่ปุ่นเดินมาสิบคนต้องหิ้วถุง ยูนิโคลอย่างน้อยสองคน..
11. วัดใจคนโตเกียว..แบกกระเป๋าเดินทาง 3 ใบ จะเข้าปราสาทเอโดะ ไม่อยากลากไปกลัวล้อบดพื้นเสียงดังตลอดทาง เลยตัดสินใจเอาวางไปริมทางเดินสาธารณะนอกปราสาท อารมณ์ประมาณถนนเส้นริมคูเมืองเชียงใหม่ ทิ้งไว้ 2 ชั่วโมง กลับมาตั้งอยู่ปกติสุขดี...
12. แม่บ้าน พนักงานทำความสะอาดในสนามบินหรือแหล่งท่องเที่ยวไม่ว่าประเทศไหน เป็นที่พึ่งของเราได้เสมอ...เธอ-เขาจะรู้แหล่งร้านอาหารราคาท้องถิ่น แหล่งเติมนำ้ดื่มสะอาด ๆ โดยไม่ต้องไปเสียเงินซื้อบ่อย ๆ ...

[songon.pitt]

ไม่ไปวันนี้แล้วจะไปวันไหน???มาใช้ชีวิตกับการเดินทางท่องเที่ยวกันเถอะ!!!!ไฮ้

[คุณ อั้ม]

ยอดเยี่ยมครับ น่าสนใจมากครับผม

[songon.pitt]

โอซาก้า-เกียวโต นั่งรถไฟประมาณ ครึ่ง ชม.มีสถานที่เที่ยวชมวัดสวยๆรอบเมือง ถ้ามีเวลาเพื่อไปนั่งรถไฟสายโรแมนติกสุดยอดอารมณ์ฟิน!!!!

[หาดใหญ่ใหม่]

สุดยอดมากครับการได้สัมผัสประสบการณ์แบบนี้หาไม่ง่ายเลยแค่ได้อ่านก็อินตามเลย

[bao jinda]

ผมเคยไปเมื่อปลายปี56 ไปทั้งหมด 9 วัน หมดไป สามหมื่นสอง รวมทุกอย่าง ค่ากิน ค่าเครื่อง ค่าที่พัก ค่าเข้ายูนิเวอร์ซอล เที่ยวโอซากา นารา โกเบ เกียวโต สำหรับชาวหาดใหญ่แนะนำไปขึ้นเครื่องที่ KL ครับ จะได้ราคาถูกกว่าไปขึ้นที่กรุงเทพ จากหาดใหญ่ไป Kl ผมนั่งรถบัสไปครับ ออกจากหาดใหญ่1 ทุ่ม ถึงKL ราวๆตีห้า นั่งรถต่อไปสนามบิน ขึ้นเครื่องตอน 10 โมงเช้า ค่าใช้จ่ายต่างๆเราสามารถคำนวนล่วงหน้าได้ อาศัยข้อมูลจากเว็บต่างๆที่คนมารีวิวไว้ ส่วนต่างที่จ่ายจริงไม่ต่างกันมากเท่าไหร่ครับ ส่วนผมถ้ามีโอกาศก็อยากไปอีกสักครั้งครับ แต่คงต้องเก็บตังค์อีกนานเลย555