ท้องถิ่นถอยหลังแล้วประเทศจะเดินหน้าได้อย่างไร

[ฅนสองเล]

ท้องถิ่นถอยหลังแล้วประเทศจะเดินหน้าได้อย่างไร

นั่งดูการเปรียบเทียบการปกครองของประเทศไทยกับญี่ปุ่นที่มีความแตกต่างกันมากมาย ขณะที่ประเทศเจริญแล้วส่วนท้แองถิ่นเขาเติบโต เพิ่มงบ เพิ่มบทบาท เพิ่มบุคลากรเพื่อการให้บริการประชาชน

นั่งดูการเมืองท้องถิ่นมาตั้งแต่ยุคเริ่มมีอบต. เทศบาลเริ่มแพร่หลายขึ้นจากเดิมที่เคยมีแต่เมืองใหญ่ แต่วัะนนี้บอกเลยว่าการปฏิรูปท้องถิ่นกลับไปไม่ถึงไหนเลย แทนที่จะมีบทบาทมากขึ้นในฐานะหน่วยงานที่ใกล้ชิดชาวบ้านที่สุดแต่กลับกลายเป็นว่าต่องมาเป็นแค่ลูกไล่ของนายอำเภอ ของผู้ว่าฯ รอทำทำตามและแบมือของบจากส่วนกลางเพียงอย่างเดียว

ความทับซ้อนของท้องถิ่นไม่ได้รับการแก้ไขเลย มีแต่บอกว่าท้องถิ่นทุจริตมากที่สุดในแง่ของจำนวนคดีอาจใช่เพราะท้องถิ่นมีมากแต่ในแง่ของเม็ดเงินที่ทุจริตเชื่อเลยว่ามีอีกหลายหน่วยที่มากกว่าท้องถิ่น วันนี้ 1ตำบล 1ท้องถิ่นยังเกิดไม่ได้ บางตำบลยังมีกำนัน-ผู้ใหญ่บ้าน เรื่องแค่นี้ทำไมไม่กล้าทุบโต๊ะประกาศมาเลยว่าจะเอาหรือไม่เอา

ถ้าจะมีก็มีให้ทุกตำบล ถ้าไม่มีก็ไม่มีเหมือนกัน เช่นเดียวกับท้องถิ่นบอกเลยจะเอาแต่เทศบาล 1ตำบล 1เทศบาลที่ไหนเล็กไปก็ค่อยมาหลอมรวมกันทีหลัง ที่ไหนใหญ่ก็แบ่งให้ชัดว่าจะแยกหรือไม่ แค่นี้ยังทำไม่ได้ รัฐบาลนี้ได้แต่หว่านงาบผ่านกรมการปกครองมากมาย และเรียกท้แองถิ่นไปเป็นแค่ผู้ช่วยทั้งที่ท้องถิ่นใกล้ชิดชาวบ้านที่สุด

ตลาดประชารัฐ หรือนวัตวิถี เชื่อเถอะว่าไม่นานก็ไปไม่รอดเพราะงบมาจากส่วนกลาง งบก้อนโตมาถลุงพอหมดงบก็เลิกรากันไป วันนี้ท้องถิ่นจึงเป็นได้แค่เป็ด มีปีกแต่บินไม่ได้ มีเท้าแต่เดินเชื่องช้า ลงน้ำได้แต่ดำน้ำไม่เป็น ท้องถิ่นก็เช่นกันหน้าที่มีทุกอย่างขาดแต่ความเป็นเอกภาพในการทำงาน ขาดงบที่จะมาบริหารจัดการตนเอง แต่เวลาชาวบ้านเดือดร้อนท้องถิ่นนั่นแหละคือด่านแรกที่จะโดน

สรุป การปฏิรูปท้องถิ่น เป็นอีกหนึ่งสิ่งที่คาดหวังไม่ได้จากรัฐบาลชุดนี้