ข่าว:

ทดลองใช้งานบอร์ดตะลุง ที่อยู่ในขั้นตอนการกู้คืนข้อมูล เบื้องต้นมีแต่กระทู้ (ข้อความ) กำลังกู้รูปภาพ ไฟล์แนบต่าง ๆ คาดว่าจะทยอยสมบูรณ์ภายในไม่ช้า

Main Menu

ฉันตกแตกทุกวัน

เริ่มโดย m100_150, 17:27 น. 14 ม.ค 54

m100_150

ฉันได้พบสิ่งล้ำค่าในถ้ำที่มิดชิด
คงมีผู้นำมาซุกซ่อนเอาไว้ก่อนหน้านี้ไม่นาน
ไม่หรอก ความจริงมันเป็นเพียงข้อความหนึ่ง

คืนนี้ข้างแรม
เสี้ยวจันทร์เหมือนแหวนที่หัก
มันจะบาดนิ้วนางฉันอีกแล้ว

โดยลำพัง เฝ้ามองท้องฟ้าที่เยือกเย็น
เมฆสีดำลอยหลงไปสู่ที่นั่น
โดยลำพัง คิดถึงการเดินทางด้วยรถไฟที่กำลังจะมาเยือน
มันบดขยี้รางอันยาวไกล
และฉันเป็นรางรถไฟตลอดเส้นทางนั้น
ตอนนี้ใกล้ตีหนึ่ง วันเวลาไหลรินไม่ขาดสาย
ทุกสรรพสิ่งคือการเริ่มต้น
แต่ฉันยังวกวนเหมือนปากกาที่หมดน้ำหมึก
จะเขียนความในใจได้อย่างไร

ฉันตกแตกทุกวัน
แต่การซ่อมแซมก็มิได้เกิดขึ้น
เสียงสะอื้นของจิ้งหรีดดังแทรกผนังบ้าน
มันหวีดอยู่ใต้หมอน ใต้ที่นอน ผ้าห่ม ประตู หลังคา
ไม่มีใครเข้มแข็งพอสำหรับฉัน
ไม่มีใครเหลืออยู่ข้างๆ

และในเมื่อฉันเป็นถ้วยชามที่ชำรุดอยู่เสมอ
จะเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวที่อบอุ่นได้อย่างไร.


เนชั่นฯ ปี ๑๙ ฉบับ ๙๗๒
๑๔ ม.ค. ๒๕๕๔