เรื่องเรื่อยเปื่อย

[Sirithip Thongmee]

เกษตรกรในออนแทรีโออ้างว่าสัตว์ไม่สามารถคิดหรือรู้สึกได้
การทารุณสัตว์ในอุตสาหกรรมฟาร์มไม่สามารถทำให้เป็นที่สนใจได้ งานเปิดโปงสายลับจำนวนมากได้เผยให้เห็นถึงการทารุณกรรมที่น่าตกใจของวัวหมูและไก่ที่ลงเอยด้วยจานอาหารค่ำของเรา แทนที่จะยอมรับการกระทำผิดของตัวเองการตอบสนองจากอุตสาหกรรมการเกษตรที่มีอำนาจคือการล็อบบี้ให้เรียกสิ่งที่เรียกว่ากฎหมาย" ag gag" ซึ่งทำให้การถ่ายทำผิดกฎหมายและเปิดโปงความโหดร้ายตั้งแต่แรกเช่น Bill 156 ของออนตาริโอร่างกฎหมายดังกล่าวจะผิดกฎหมาย การเปิดโปงผู้แจ้งเบาะแสในฟาร์มและในโรงฆ่าสัตว์และได้รับการต่อต้านอย่างรุนแรงจากองค์กรที่สนับสนุนสัตว์กลุ่มคุ้มครองผู้บริโภคนักสิทธิเสรีภาพและนักข่าวเนื่องจากมีแนวโน้มว่าจะขัดต่อรัฐธรรมนูญ
อย่างไรก็ตามการพิจารณาทางกฎหมายเกี่ยวกับการเรียกเก็บเงินค่าปิดปากของออนตาริโอทำให้สาธารณชนได้เห็นความไม่แยแสอย่างเต็มที่ที่เกษตรกรจำนวนมากยังคงมีต่อความทุกข์ทรมานของสัตว์และการปฏิเสธวิทยาศาสตร์พื้นฐานเกี่ยวกับความสามารถทางอารมณ์และความรู้ความเข้าใจของสัตว์
Best content supported by lucabetasia.com
เว็บ  บาคาร่า อันดับหนึ่งในไทย
พิจารณาสิ่งที่ส่งมาจาก Ontario Federation of Agriculture (OFA) ซึ่งเป็นกลุ่มล็อบบี้อุตสาหกรรมฟาร์มที่มีชื่อเสียงซึ่งระบุว่าสัตว์ไม่สามารถคิดหรือรู้สึกได้:
" แนวคิดของ 'สิ่งมีชีวิต' หมายถึงสิ่งมีชีวิตที่มีอำนาจในการใช้เหตุผลและความคิด คำนี้ยังหมายถึงสิ่งมีชีวิตที่มีการรับรู้ถึงสิ่งรอบตัวซึ่งตอบสนองต่อความรู้สึกมีความคิดเชิงปัญญาและมีความสามารถในการรับรู้และสัมผัสกับชีวิตตามอัตวิสัย ความรู้สึกเป็นสภาวะส่วนตัวมีให้เฉพาะกับความรู้สึกของสัตว์เท่านั้น เนื่องจากสัตว์และมนุษย์ถูกสร้างขึ้นและทำหน้าที่แตกต่างกันจึงไม่ยุติธรรมที่จะถือว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นโดยมนุษย์เป็นสิ่งเดียวกับที่สัตว์มีประสบการณ์โดยอัตโนมัติ มนุษย์มีความสามารถในการสื่อสารประสบการณ์และสิ่งที่พวกเขารู้สึก เนื่องจากสัตว์ไม่สามารถสื่อสารกับเราได้นักเคลื่อนไหวสัตว์จึงมีข้อสันนิษฐานมากมายว่าสัตว์มีการตอบสนองทางอารมณ์และความสามารถในการให้เหตุผลและคิดในลักษณะเดียวกับที่มนุษย์ทำ เราไม่รู้ว่าสัตว์มีความสามารถในการใช้ เหตุผลและความคิดเชิงปัญญาดังนั้นเราจึงไม่สามารถระบุคุณสมบัติของการใช้ เหตุผลและความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับสัตว์ตามที่นักเคลื่อนไหวต้องการได้"
หากคุณประหลาดใจกับการปฏิเสธวิทยาศาสตร์อย่างโจ่งแจ้งนี้คุณไม่ได้อยู่คนเดียว ดร. Marc Bekoff ผู้เชี่ยวชาญด้านพฤติกรรมสัตว์เรียกว่าคำสั่ง OFA ที่ไม่มีใครรู้ต่อต้านวิทยาศาสตร์และทำให้เข้าใจผิดอย่างมาก ดังที่ดร. Bekoff อธิบายเป็นที่ชัดเจนในปี 2020 ว่าสัตว์เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีความรู้สึกและมีชีวิตที่หลากหลายและไม่มีคำถามที่สัตว์จะรู้สึกเจ็บปวดและสามารถทนทุกข์ทรมานได้ แม้ว่า OFA จะเปรียบความรู้สึกด้วยการใช้เหตุผลและความคิดเชิงปัญญา แต่ความรู้สึกคือคนที่สามารถรู้สึกได้ เช่นเดียวกับเราสัตว์รู้สึก พวกเขาพบกับความรู้สึกที่หลากหลายรวมถึงความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมาน แต่ยังรวมถึงสภาวะทางอารมณ์เชิงบวกเช่นความสุขความอยากรู้อยากเห็นและความรัก ความรู้สึกนึกคิดของสัตว์มีนัยอยู่แล้วในกฎหมายของแคนาดาที่ต่อต้านการทำให้สัตว์ต้องทนทุกข์ทรมาน นอกจากนี้ยังถูกทำให้ชัดเจนโดยเขตอำนาจศาลจำนวนมากขึ้นเช่นควิเบกซึ่งเพิ่งกำหนดสัตว์ใหม่ไม่ได้เป็นเพียงทรัพย์สิน แต่เป็น "สัตว์ที่มีความรู้สึก"
สัตว์ที่ลงเอยด้วยจานอาหารเย็นมีความรู้สึก จำไว้ว่าไม่ใช่สิ่งที่เรากิน แต่เรากินใครที่ต้องพิจารณา
แน่นอนว่าการพิจารณาว่า" ใคร" เป็นปัญหาด้านการประชาสัมพันธ์ที่ยิ่งใหญ่สำหรับอุตสาหกรรมเนื้อสัตว์เนื่องจากรูปแบบธุรกิจขึ้นอยู่กับการเพิกเฉยต่อความทุกข์ทรมานของสัตว์โดยการรวมฝูงไก่ที่เลี้ยงเพื่อเอาเนื้อเข้าไปในโกดังที่มืดและไม่มีหน้าต่าง การบรรจุไก่ไข่ลงในกรงแบตเตอรี่ขนาดเล็ก และขังแม่หมูไว้ในลังขนาดเล็กจนไม่สามารถพลิกตัวหรือเล่นกับลูกได้ ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของสัตว์ในอุตสาหกรรมเนื้อสัตว์มีโอกาสน้อยที่จะได้สัมผัสกับสภาวะทางอารมณ์ในเชิงบวกและพบกับความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมาน
น่าเสียดายที่แคนาดามีกฎหมายคุ้มครองสัตว์ที่เลวร้ายที่สุดในโลกตะวันตกและการเรียกเก็บเงินค่าปิดปากของออนตาริโอกำลังจะทำให้สถานการณ์เลวร้ายแย่ลงไปอีก รัฐบาลไม่ได้ควบคุมเงื่อนไขด้านสวัสดิภาพสัตว์ในฟาร์มและโดยทั่วไปเกษตรกรจะได้รับการยกเว้นจากกฎหมายการทารุณกรรมสัตว์ เกษตรกรมีส่วนร่วมในการปฏิบัติตามมาตรฐานที่หลากหลาย แต่เจ็บปวดโดยไม่ต้องรับโทษเช่นการหั่นจงอยปากไก่และหางหมูโดยไม่ต้องใช้ยาสลบ เพื่อให้เรื่องแย่ลงไม่มีการตรวจสอบสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับสัตว์โดยสาธารณะ แต่อุตสาหกรรมฟาร์มกลับถูกปล่อยให้เป็นกฎของตัวเอง สุนัขจิ้งจอกที่เป็นรูปเป็นร่างกำลังปกป้องเล้าไก่ตามตัวอักษร
คนส่วนใหญ่ให้ความสำคัญกับสัตว์อย่างลึกซึ้ง แต่มักไม่ทราบว่าพวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานเพียงใดในฟาร์ม เมื่อพวกเขาเรียนรู้ความจริงความไว้วางใจในอุตสาหกรรมเนื้อสัตว์ก็ลดลงและพวกเขาพิจารณาการเปลี่ยนแปลงอาหารเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดความทุกข์ทรมาน หากไม่มีผู้แจ้งเบาะแสคอยส่องแสงสว่างในที่ที่ความมืดครอบงำประชาชนก็จะขาดแหล่งข้อมูลสำคัญที่อาจกระตุ้นให้เกิดการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม