สมาธิสั้นอาการเป็นอย่างไร ? ดีขึ้นได้หากรับมือถูกทาง

[w.cassie]

เมื่อพูดถึง "โรคสมาธิสั้น" หรือ ADHD พ่อแม่ผู้ปกครองส่วนใหญ่มักเกิดความกังวลและความไม่เข้าใจ หลายครอบครัวรู้สึกสับสนและหวาดกลัวเมื่อได้ยินชื่อโรคนี้ แต่ความจริงคือ โรคสมาธิสั้นและอาการที่เกี่ยวข้องไม่ใช่ตราบาป และไม่ได้หมายความว่าเด็กที่เป็นโรคนี้จะไร้ความสามารถเสมอไป ในทางกลับกัน เด็กที่เป็นโรคสมาธิสั้นกลับมักมีพรสวรรค์และความคิดสร้างสรรค์ที่โดดเด่น เพียงแต่ต้องการการดูแลและสนับสนุนที่แตกต่างจากเด็กทั่วไปเท่านั้น



   ความเข้าใจเบื้องต้นเกี่ยวกับโรคสมาธิสั้น
โรคสมาธิสั้น (Attention Deficit Hyperactivity Disorder: ADHD) เป็นภาวะทางประสาทพัฒนาการที่ส่งผลกระทบต่อความสามารถในการควบคุมสมาธิ การจดจ่อ และการยับยั้งชั่งใจ ซึ่งมีความซับซ้อนและส่งผลกระทบต่อชีวิตประจำวันของเด็กอย่างมาก แต่สามารถดูแลให้เด็กที่เป็นโรคสมาธิสั้นมีอาการดีขึ้นได้ หากเข้าใจและรับมืออย่างถูกวิธี

โรคสมาธิสั้นมีอาการเป็นอย่างไร ?

อาการเสี่ยงสำคัญของโรคสมาธิสั้นที่ผู้ปกครองควรสังเกตมีหลากหลายด้าน โดยอาการที่มักพบโดยทั่วไป ได้แก่

1.ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้
   เด็กที่มีแนวโน้มเป็นโรคสมาธิสั้นจะแสดงอาการผิดปกติที่สังเกตเห็นได้ด้วยตาเปล่า โดยเฉพาะความสามารถในการควบคุมตัวเอง พวกเขามักขาดความต่อเนื่องในการทำกิจกรรม เปลี่ยนหัวข้อสนทนาหรือเปลี่ยนกิจกรรมบ่อยครั้งโดยไม่มีเหตุผล หลงลืมงานหรือกิจกรรมประจำวันบ่อยครั้ง และไม่สามารถจดจ่อกับอะไรนาน ๆ ได้

2.มีอาการซนผิดปกติ
   เด็กกับความซุกซนเป็นของคู่กัน แต่หากบุตรหลานของคุณซนผิดปกติ นั่นอาจเป็นสัญญาณของโรคสมาธิสั้นได้ เช่น

• เคลื่อนไหวตลอดเวลา นั่งไม่นิ่ง
• พูดคุยหรือแทรกขณะที่ผู้อื่นกำลังสนทนา
• ขาดความอดทน ไม่สามารถรอได้
• มีปฏิกิริยาตอบสนองอย่างรวดเร็วโดยขาดการคิดไตร่ตรอง

3.มีปัญหาด้านการเรียนรู้และความสัมพันธ์
สำหรับประเด็นนี้ สัญญาณผู้ปกครองที่ควรให้ความสนใจมากเป็นพิเศษ ได้แก่ ผลการเรียนที่ต่ำลงอย่างกะทันหัน การขาดทักษะการสื่อสารที่เหมาะสม และมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคมที่ไม่ราบรื่นจนเข้าสังคมลำบาก

การวินิจฉัยและแนวทางการดูแล
การวินิจฉัยโรคสมาธิสั้นต้องกระทำโดยจิตแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ ซึ่งจะพิจารณาจากประวัติการเจ็บป่วย การสังเกตพฤติกรรม และการประเมินทางคลินิก ซึ่งอาจพิจารณารักษาด้วยวิธีที่แตกต่างกันไปตามลักษณะอาการด้วยวิธีเหล่านี้

• การบำบัดทางพฤติกรรม
• การให้คำปรึกษาแก่ครอบครัว
• การใช้ยาภายใต้การควบคุมของแพทย์
• การปรับสภาพแวดล้อมการเรียนรู้

ข้อควรระวังและคำแนะนำสำหรับผู้ปกครอง

• อย่าตัดสินหรือตำหนิเด็กโดยเด็ดขาด
• สร้างความเข้าใจและให้กำลังใจอย่างสม่ำเสมอ
• จัดสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้
• มีส่วนร่วมอย่างใกล้ชิดในกระบวนการรักษา

   รู้แล้วว่าโรคสมาธิสั้นมีอาการเป็นอย่างไร อย่าลืมหมั่นสังเกตบุตรหลานอย่างใกล้ชิด หากพบความผิดปกติ ไม่ว่าจะเป็นด้านร่างกายหรือจิตใจ แนะนำให้พาไปปรึกษากับจิตแพทย์เด็ก เพื่อตรวจวินิจฉัยและวางแผนการรักษาอย่างเหมาะสมก่อนสายเกินแก้