ข่าว:

ทดลองใช้งานบอร์ดตะลุง ที่อยู่ในขั้นตอนการกู้คืนข้อมูล เบื้องต้นมีแต่กระทู้ (ข้อความ) กำลังกู้รูปภาพ ไฟล์แนบต่าง ๆ คาดว่าจะทยอยสมบูรณ์ภายในไม่ช้า

Main Menu

นอนกรนเกิดจากอะไร อันตรายแค่ไหน พร้อมสาเหตุและวิธีแก้ไขที่ได้ผล

เริ่มโดย ข่อยเอง, 11:16 น. 18 มี.ค 68

ข่อยเอง

นอนกรนเกิดจากอะไร  อันตรายแค่ไหน พร้อมสาเหตุและวิธีแก้ไขที่ได้ผล
นอนกรนเกิดจากอะไร? ใครบ้างที่มีสิทธิ์นอนกรน
 หลายคนอาจเข้าใจว่าการนอนกรนเกิดจากน้ำหนักเกินหรือภาวะอ้วนเท่านั้น แต่ในความเป็นจริง นอนกรนเกิดจากหลายปัจจัยที่มากกว่าความอ้วน เช่น โครงสร้างทางเดินหายใจ พฤติกรรมการนอน หรือปัญหาสุขภาพบางอย่าง

แม้ว่าคนที่มีน้ำหนักตัวมากจะมีโอกาสนอนกรนเกิดจากภาวะทางเดินหายใจอุดกั้นได้มากกว่า แต่ไม่ได้หมายความว่าคนผอมจะไม่สามารถนอนกรนได้ เพราะนอนกรนเกิดจากโครงสร้างของร่างกายที่แตกต่างกัน เช่น ลิ้นไก่ที่ยาวผิดปกติ เพดานอ่อนที่หย่อน หรือช่องทางเดินหายใจที่แคบ ซึ่งล้วนเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดเสียงกรนขณะหลับ

ดังนั้น ไม่ว่าคุณจะอ้วนหรือผอม ก็มีสิทธิ์นอนกรนได้ทั้งหมด หากสงสัยว่านอนกรนเกิดจากอะไร ควรสังเกตอาการร่วมอื่น ๆ และหาวิธีแก้ไขที่เหมาะสม เพื่อให้การนอนหลับมีคุณภาพมากขึ้นและลดความเสี่ยงของภาวะแทรกซ้อนในอนาคต

นอนกรนเกิดจากน้ำหนักตัวเกินมาตรฐานหรือไม่? สาเหตุและวิธีลดความเสี่ยง
 นอนกรนเกิดจากปัจจัยหลายอย่าง หนึ่งในสาเหตุหลักที่พบได้บ่อยคือภาวะน้ำหนักเกินหรืออ้วน ซึ่งมีผลโดยตรงต่อระบบทางเดินหายใจ โดยเฉพาะไขมันสะสมบริเวณลำคอและช่องท้องที่สามารถส่งผลให้การไหลเวียนของอากาศติดขัด นำไปสู่เสียงกรนระหว่างการนอนหลับ

1.นอนกรนเกิดจากน้ำหนักเกินมีผลอย่างไรต่อทางเดินหายใจ?
เมื่อร่างกายมีน้ำหนักเกินมาตรฐาน (BMI สูง) จะเกิดการสะสมของไขมันรอบลำคอ ทางเดินหายใจ และช่องท้อง ซึ่งสามารถทำให้เกิดการอุดกั้นของอากาศขณะนอนหลับ
  • นอนกรนเกิดจากไขมันสะสมบริเวณลำคอ
    • ไขมันที่สะสมรอบลำคอทำให้ช่องทางเดินหายใจแคบลง
    • ส่งผลให้การสั่นสะเทือนของเนื้อเยื่อในลำคอเพิ่มขึ้น ทำให้เกิดเสียงกรน
    • เพิ่มแรงกดที่ทำให้หายใจลำบากขึ้นขณะหลับ
  • นอนกรนเกิดจากไขมันสะสมในช่องท้อง
    • ไขมันรอบกระบังลมและปอดส่งผลให้ปอดขยายตัวได้น้อยลง
    • ลดประสิทธิภาพการรับออกซิเจน ทำให้ร่างกายพยายามหายใจแรงขึ้น ซึ่งอาจทำให้การนอนกรนรุนแรงขึ้น
  • นอนกรนเกิดจากแรงดันในทางเดินหายใจเพิ่มขึ้น
    • น้ำหนักเกินทำให้กล้ามเนื้อทางเดินหายใจทำงานหนักขึ้น
    • อาจนำไปสู่ภาวะหยุดหายใจขณะหลับ (Obstructive Sleep Apnea - OSA) ซึ่งอาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพ
2.นอนกรนเกิดจากน้ำหนักเกินเชื่อมโยงกับภาวะหยุดหายใจขณะหลับ (OSA) อย่างไร?
คนที่นอนกรนรุนแรงและมีน้ำหนักเกิน มีความเสี่ยงสูงต่อภาวะหยุดหายใจขณะหลับ (OSA) ซึ่งเป็นภาวะที่ร่างกายหยุดหายใจเป็นช่วง ๆ ระหว่างการนอนหลับ ส่งผลให้ร่างกายขาดออกซิเจน
สัญญาณเตือนของ OSA ที่อาจเกิดจากน้ำหนักเกิน
  • นอนกรนเสียงดังและมีช่วงหยุดหายใจขณะนอน
  • ตื่นกลางดึกพร้อมความรู้สึกสำลักอากาศ
  • ตื่นมาแล้วรู้สึกอ่อนเพลียหรือปวดหัว
  • ง่วงนอนผิดปกติในเวลากลางวัน ขาดสมาธิและรู้สึกเหนื่อยตลอดเวลา
หากมีอาการเหล่านี้ ควรรีบพบแพทย์เพื่อตรวจสุขภาพการนอนหลับ
3.นอนกรนเกิดจากน้ำหนักเกินสามารถลดความเสี่ยงได้อย่างไร?
1.ควบคุมน้ำหนักให้อยู่ในเกณฑ์ปกติ
  • ลดน้ำหนักลงเพียง 5-10% ของน้ำหนักตัว สามารถช่วยให้ทางเดินหายใจกว้างขึ้นและลดการนอนกรนได้
  • ลดไขมันรอบลำคอและช่องท้องเพื่อลดแรงกดทับระบบหายใจ
2.ปรับพฤติกรรมการนอน
  • นอนตะแคง แทนที่จะนอนหงาย เพื่อลดการกดทับของลิ้นและเพดานอ่อนที่อาจทำให้เกิดเสียงกรน
  • ใช้หมอนที่ช่วยหนุนศีรษะให้สูงขึ้น เพื่อช่วยเปิดทางเดินหายใจให้กว้างขึ้น
3.ออกกำลังกายเป็นประจำ
  • ออกกำลังกายอย่างน้อย 30 นาทีต่อวัน เช่น วิ่ง ปั่นจักรยาน ว่ายน้ำ
  • ฝึกกล้ามเนื้อทางเดินหายใจ เช่น การฝึกเปล่งเสียง หรือเล่นเครื่องดนตรีที่ใช้ลม เช่น ฮาร์โมนิก้า
4.หลีกเลี่ยงพฤติกรรมที่ทำให้กล้ามเนื้อผ่อนคลายมากเกินไป
  • หลีกเลี่ยงการดื่มแอลกอฮอล์และการใช้ยานอนหลับก่อนนอน เพราะอาจทำให้กล้ามเนื้อทางเดินหายใจหย่อนตัวมากขึ้น
  • หลีกเลี่ยงการกินมื้อหนักก่อนนอน เพราะอาจส่งผลต่อระบบหายใจและเพิ่มความเสี่ยงของการนอนกรน
นอนกรนเกิดจากโครงสร้างของใบหน้าและลำคอหรือไม่?
 นอนกรนเกิดจากปัจจัยหลายอย่าง หนึ่งในนั้นคือโครงสร้างของใบหน้าและลำคอที่อาจส่งผลให้ทางเดินหายใจแคบลง ซึ่งทำให้อากาศไหลเวียนติดขัดและเนื้อเยื่อบริเวณลำคอสั่นสะเทือนจนเกิดเสียงกรน
นอนกรนเกิดจากโครงสร้างใบหน้าและลำคอมีลักษณะอย่างไร?
  • เพดานอ่อนและลิ้นไก่ที่ยาวหรือหย่อนตัว
    • คนที่นอนกรนเกิดจากโครงสร้างใบหน้าและลำคอ ที่มีเพดานอ่อนยาวหรือหย่อนมากเกินไป อาจทำให้บางส่วนของทางเดินหายใจถูกปิดกั้น ส่งผลให้เกิดแรงสั่นสะเทือนของเนื้อเยื่อ
    • คนที่นอนกรนเกิดจากโครงสร้างใบหน้าและลำคอ ที่มีลิ้นไก่ยาวผิดปกติ อาจกระทบกับกระแสลมขณะหายใจ ทำให้เกิดเสียงกรนที่ดังขึ้น
  • ขนาดของลิ้นที่ใหญ่กว่าปกติ (Macroglossia)
    • คนที่นอนกรนเกิดจากโครงสร้างใบหน้าและลำคอ ที่มีลิ้นขนาดใหญ่ผิดปกติ อาจทำให้ลิ้นตกไปด้านหลังขณะนอน ส่งผลให้เกิดการอุดกั้นทางเดินหายใจ โดยเฉพาะในท่านอนหงาย
  • กรามเล็กหรือคางหดรั้ง (Retrognathia หรือ Micrognathia)
    • คนที่นอนกรนเกิดจากโครงสร้างใบหน้าและลำคอ ที่มีขากรรไกรล่างเล็กหรือถอยร่นไปด้านหลัง จะมีพื้นที่สำหรับลิ้นลดลง ซึ่งอาจทำให้ลิ้นตกไปปิดทางเดินหายใจขณะหลับ
  • ช่องคอแคบหรือผนังคอที่หนา
    • คนที่นอนกรนเกิดจากโครงสร้างใบหน้าและลำคอ ที่มีลำคอหนาหรือมีไขมันสะสมมากบริเวณลำคอ จะมีทางเดินหายใจที่แคบลง ทำให้เกิดแรงต้านของอากาศสูงขึ้น จนทำให้เกิดเสียงกรน
  • ผนังกั้นโพรงจมูกคด (Deviated Nasal Septum)
    • คนที่นอนกรนเกิดจากโครงสร้างใบหน้าและลำคอ ที่มีโครงสร้างภายในโพรงจมูกเบี่ยงเบนไปจากปกติ อาจทำให้การไหลเวียนของอากาศติดขัด ส่งผลให้ต้องหายใจทางปากมากขึ้น และเพิ่มโอกาสของการนอนกรน
  • ต่อมทอนซิลหรือต่อมอะดีนอยด์โต (พบบ่อยในเด็ก)
    • คนที่นอนกรนเกิดจากโครงสร้างใบหน้าและลำคอ ที่มีต่อมทอนซิลและอะดีนอยด์ขนาดใหญ่ อาจส่งผลให้ทางเดินหายใจอุดกั้น ทำให้เกิดการกรน และอาจเพิ่มความเสี่ยงของภาวะหยุดหายใจขณะหลับ
นอนกรนเกิดจากโครงสร้างใบหน้ากับความเสี่ยงต่อภาวะหยุดหายใจขณะหลับ (OSA)
 นอนกรนเกิดจากโครงสร้างใบหน้าและลำคอที่แคบ อาจเพิ่มความเสี่ยงต่อภาวะหยุดหายใจขณะหลับ (Obstructive Sleep Apnea - OSA) ได้มากขึ้น คนที่นอนกรนเกิดจากโครงสร้างใบหน้าที่มีความผิดปกติ เช่น เพดานอ่อนหย่อน ลิ้นขนาดใหญ่ หรือขากรรไกรล่างเล็ก อาจมีทางเดินหายใจที่อุดกั้นได้ง่าย ทำให้เกิดภาวะออกซิเจนต่ำในเลือดและส่งผลกระทบต่อสุขภาพในระยะยาว
หากมีอาการนอนกรนรุนแรงร่วมกับช่วงหยุดหายใจเป็นระยะ ๆ ควรเฝ้าระวังและหาทางแก้ไขเพื่อป้องกันผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นต่อร่างกาย
นอนกรนเกิดจากโครงสร้างใบหน้า สามารถแก้ไขได้อย่างไร?
  • นอนกรนเกิดจากโครงสร้างใบหน้าสามารถปรับพฤติกรรมการนอนเพื่อช่วยลดอาการ
    • เปลี่ยนจากการนอนหงายเป็น นอนตะแคง เพื่อลดการอุดกั้นทางเดินหายใจ
    • ใช้ หมอนที่ช่วยพยุงศีรษะ ให้อยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสม เพื่อให้ทางเดินหายใจกว้างขึ้น
  • นอนกรนเกิดจากโครงสร้างใบหน้าสามารถบรรเทาได้ด้วยการออกกำลังกายกล้ามเนื้อทางเดินหายใจ
    • ฝึก ออกกำลังกายลิ้นและกล้ามเนื้อลำคอ เช่น ออกเสียง "อา-อี-อู" เพื่อช่วยให้กล้ามเนื้อแข็งแรงขึ้น
    • เล่นเครื่องดนตรีที่ต้องใช้ลม เช่น ฮาร์โมนิก้า หรือแซ็กโซโฟน เพื่อช่วยบริหารกล้ามเนื้อทางเดินหายใจ
  • นอนกรนเกิดจากโครงสร้างใบหน้าสามารถบรรเทาได้ด้วยการใช้เครื่องมือช่วยหายใจหรืออุปกรณ์ทันตกรรม
    • ใช้ เครื่องช่วยหายใจแรงดันบวก (CPAP) สำหรับคนที่มีภาวะหยุดหายใจขณะหลับ
    • ใช้ อุปกรณ์ทันตกรรมที่ช่วยดันขากรรไกรล่างไปด้านหน้า เพื่อเปิดทางเดินหายใจ
  • นอนกรนเกิดจากโครงสร้างใบหน้าสามารถแก้ไขด้วยการรักษาทางการแพทย์หรือการผ่าตัดในกรณีที่รุนแรง
    • Uvulopalatopharyngoplasty (UPPP) ตัดลิ้นไก่และเพดานอ่อนบางส่วนเพื่อลดการสั่นสะเทือนของเนื้อเยื่อ
    • Septoplasty แก้ไขผนังกั้นโพรงจมูกคด ช่วยให้หายใจได้สะดวกขึ้น
    • Genioglossus Advancement (GA) ปรับตำแหน่งของลิ้นให้ไปด้านหน้าเพื่อลดการอุดกั้น
    • Tonsillectomy/Adenoidectomy ผ่าตัดเอาต่อมทอนซิลหรือต่อมอะดีนอยด์ออกเพื่อลดการอุดกั้นของทางเดินหายใจ
นอนกรนเกิดจากอายุที่มากขึ้นจริงหรือ? ปัจจัยที่ส่งผลต่อระบบทางเดินหายใจ
 นอนกรนเกิดจากหลายปัจจัย และหนึ่งในนั้นคืออายุที่เพิ่มขึ้น ซึ่งส่งผลให้โครงสร้างของระบบทางเดินหายใจและกล้ามเนื้อลำคอเปลี่ยนแปลงไป เมื่ออายุมากขึ้น การทำงานของกล้ามเนื้อและเนื้อเยื่อต่าง ๆ ลดประสิทธิภาพลง ทำให้เกิดการอุดกั้นของทางเดินหายใจได้ง่ายขึ้น ส่งผลให้นอนกรนรุนแรงขึ้นกว่าช่วงวัยหนุ่มสาว
ปัจจัยที่ทำให้นอนกรนเกิดจากอายุที่เพิ่มขึ้น
  • นอนกรนเกิดจากกล้ามเนื้อลำคอและเพดานอ่อนหย่อนตัวลง
    • เมื่ออายุมากขึ้น กล้ามเนื้อในลำคอสูญเสียความกระชับ ทำให้ทางเดินหายใจตีบลงขณะนอนหลับ
    • เพดานอ่อนและลิ้นไก่อาจหย่อนมากขึ้น ทำให้เกิดการสั่นสะเทือนของเนื้อเยื่อ ส่งผลให้เกิดเสียงกรน
  • นอนกรนเกิดจากความยืดหยุ่นของเนื้อเยื่อลดลง
    • โครงสร้างทางเดินหายใจสูญเสียความยืดหยุ่น ทำให้เมื่ออากาศไหลผ่าน เนื้อเยื่อจะสั่นสะเทือนได้ง่ายขึ้น
    • เป็นเหตุผลว่าทำไมนอนกรนเกิดจากอายุที่เพิ่มขึ้นมักพบได้บ่อยในผู้สูงอายุ
  • นอนกรนเกิดจากระบบประสาทและการควบคุมกล้ามเนื้อลดลง
    • การทำงานของระบบประสาทที่ควบคุมกล้ามเนื้อทางเดินหายใจเสื่อมลง ส่งผลให้กลไกการเปิด-ปิดของทางเดินหายใจลดประสิทธิภาพ
    • อาจทำให้ทางเดินหายใจปิดลงชั่วขณะ ส่งผลให้เกิดภาวะหยุดหายใจขณะหลับร่วมด้วย
  • นอนกรนเกิดจากน้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้นตามอายุ
    • เมื่ออายุมากขึ้น อัตราการเผาผลาญลดลง ทำให้ไขมันสะสมง่ายขึ้น โดยเฉพาะบริเวณรอบลำคอ
    • ไขมันที่สะสมในบริเวณนี้สามารถกดทับทางเดินหายใจ ทำให้เกิดอาการนอนกรนได้มากขึ้น
สรุปทุกเรื่องเกี่ยวกับการนอนกรนเกิดจากอะไร
 นอนกรนเกิดจากหลายปัจจัยที่ส่งผลต่อระบบทางเดินหายใจของเรา ไม่ว่าจะเป็นพฤติกรรมการใช้ชีวิต หรือโครงสร้างร่างกายที่ส่งผลให้การไหลเวียนของอากาศติดขัด เช่น นอนกรนเกิดจากการดื่มแอลกอฮอล์ นอนกรนเกิดจากการสูบบุหรี่ หรือแม้แต่นอนกรนเกิดจากน้ำหนักตัวที่เกินมาตรฐาน
แต่ไม่ว่านอนกรนเกิดจากอะไร หากเริ่มมีอาการนอนกรน ไม่ควรปล่อยทิ้งไว้ เพราะนอกจากจะทำให้คนรอบข้างได้รับผลกระทบจากเสียงกรนแล้ว ยังอาจส่งผลต่อสุขภาพของตัวเองในระยะยาว หากนอนกรนเกิดจากภาวะอุดกั้นทางเดินหายใจขณะหลับ อาจนำไปสู่ปัญหาการขาดออกซิเจน ซึ่งเสี่ยงต่อโรคหัวใจ ความดันโลหิตสูง และอาจเพิ่มความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตได้
ดังนั้น หากนอนกรนเกิดจากปัจจัยที่สามารถปรับเปลี่ยนได้ เช่น การควบคุมน้ำหนัก ลดการดื่มแอลกอฮอล์ หรือปรับพฤติกรรมการนอน ควรเริ่มต้นดูแลตัวเองตั้งแต่เนิ่น ๆ หรือหากนอนกรนเกิดจากโครงสร้างทางเดินหายใจที่ผิดปกติ ควรเข้าพบแพทย์เพื่อหาทางรักษาที่เหมาะสม เพราะการนอนกรนไม่ได้เป็นเพียงแค่ปัญหาการนอน แต่ยังเป็นสัญญาณที่บอกถึงสุขภาพที่อาจมีความเสี่ยงมากกว่าที่คิด