กิมหยง - ตะลุงเว็บบอร์ด

"รู้อะไรไม่สู้รู้วิชา รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี" บทกลอนวรรคนี้คงคุ้น ๆ กันใช่มั๊ยครับ แน่นอนครับว่าการศึกษาเป็นปัจจัยหนึ่งที่สำคัญ แต่การรู้จักวิธีเอาตัวรอดก็เป็นสิ่งสำคัญในการดำรงชีวิตที่ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน และสิ่งที่ผมจะบอกให้ทราบในครั้งนี้ เป็นวิธีการเอาตัวรอดกับการบริหารเงินในยุคที่ใคร ๆ ก็บ่นกันเหลือเกินว่าข้าวของแพง เงินเดือนก็ได้นิดเดียว ชักหน้าไม่ถึงหลัง... วันนี้ผมจึงขอเสนอ "4 รู้ที่คุณคู่ควร" เพื่อขจัดปัญหาต่าง ๆ เหล่านี้ให้หมดไป

[attach=1]

รู้หา   การได้มาของรายได้หลักแต่ละคนอาจแตกต่างกันไปตามทักษะหรือความรู้ที่ตนมี แต่จะได้มาด้วย
วิธีใดอย่างน้อยต้องตั้งอยู่บนพื้นฐานของความถูกต้อง สุจริต และต้องมีความขยันอดทน นอกจากนี้เรายังสามารถหารายได้เสริมจากการทำอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ใกล้ตัว เช่น ขายของตามตลาดนัด ปลูกผักสวนครัวขาย หรือรับสอนพิเศษ
ก็สามารถทำให้รายได้รวมเพิ่มมากขึ้น

รู้เก็บ   ทุกครั้งที่มีรายได้ เราควรหักรายได้ออกเป็นส่วน ๆ เพื่อเก็บออมตามแต่วัตถุประสงค์ เช่น
เพื่อใช้ยามเกษียณ - ควรออมเข้าบัญชีเงินฝากไว้อย่างน้อยร้อยละ 10 ของรายได้
เพื่อใช้จ่ายยามฉุกเฉิน - สะสมเงินในบัญชีเงินฝากไว้ให้ได้อย่างน้อย 6 เท่าของรายจ่ายประจำเดือน
เพื่อสำรองไว้ใช้ยามฉุกเฉิน เช่น กรณีเจ็บไข้ไม่สบายหรือถูกออกจากงาน เป็นต้น
เพื่อใช้ในสิ่งที่อยากได้อยากทำ - ออมได้ตามจำนวนแล้วจึงนำมาใช้ เพื่อเลี่ยงการก่อหนี้ที่ไม่จำเป็น

รู้ใช้   การใช้จ่ายทุกครั้ง ต้องคิดให้ดีก่อนว่าสิ่งนั้นมีความจำเป็นแค่ไหน โดยถือหลักปฏิบัติง่าย ๆ ดังนี้ 
คิดก่อนซื้อ  พิจารณาถึงข้อดี / ข้อเสียของรายการซื้อนั้นๆ  เปรียบเทียบก่อนซื้อ  สำรวจราคาจากหลายแหล่งจำหน่าย เพื่อเปรียบเทียบให้ได้ราคาที่ถูกที่สุด  ไม่ใช้ก็ไม่ซื้อ  อย่าเห็นแก่ของแถม ของลดราคา หากไม่จำเป็นก็ไม่ต้องซื้อ 
ลด ละ เลิก  กับรายจ่ายที่ไม่จำเป็น เช่น บุหรี่ เหล้า หวย ซึ่งมีแต่ผลเสียมากกว่าผลดี

รู้ขยายผล   เมื่อรู้จักเก็บแล้ว ก็ควรรู้วิธีการขยายผล เพื่อทำให้เงินเก็บงอกเงย เช่น การนำเงินไปลงทุน
ในหุ้น ผลตอบแทนที่ได้รับ คือ เงินปันผล และส่วนต่างของราคาหุ้น หรือการลงทุนในอสังหาริมทรัพย์ ทองคำ เป็นต้น
ซึ่งวิธีการลงทุนเหล่านี้ต้องอาศัยความรู้ความเข้าใจ ดังนั้นหากเราไม่มีเวลาและขาดทักษะในการลงทุนเหล่านี้ กองทุนรวมก็เป็นอีกทางเลือกที่น่าสนใจ หรืออาจจะซื้อสลากออมทรัพย์ ซึ่งดอกเบี้ยรับที่ได้อาจจะน้อย แต่สามารถลุ้นรับเงินรางวัลได้ และที่สำคัญเป็นการเสี่ยงโชคที่ต้นเงินไม่สูญเหมือนลอตเตอรี่ หรือหวย

เมื่อทราบกันอย่างนี้แล้ว เราควรใช้ "4 รู้" ให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุด โดยเริ่มจากการปฏิบัติตามแนวทางข้างต้น โดยไม่ต้องรอให้เข้าสู่วัยทำงานแล้วค่อยปฏิบัติ อย่างในวัยเด็กที่รายได้ส่วนใหญ่มาจากค่าขนม ก็เริ่มจากการรู้เก็บ รู้ใช้ ไปก่อน หรือใครจะเริ่มต้นตั้งแต่วันนี้ก็ยังไม่สาย เพราะยิ่งปฏิบัติตามได้เร็วเท่าไหร่ เงินเก็บที่ออมไว้ก็จะมีมูลค่าสูงขึ้นจากจำนวนเงินที่สะสม และดอกเบี้ยเงินฝากที่งอกเงยตามระยะเวลา เป็นดอกเบี้ยทบเงินต้นเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง เพราะฉะนั้น ไม่ว่าเราจะอยู่ในช่วงวัยไหน ก็สามารถใช้ "4 รู้" กำหนดความมั่นคงทางการเงินในวันข้างหน้าได้