กิมหยง - ตะลุงเว็บบอร์ด

โดย คุณาพร http://www.siamsouth.com

เก็บเก่าเรื่องเล่าแต่แรก.........เผาผีที่ป่าช้าโคกเน่า(วัดโคกนาว)เมื่อ 70 ปีก่อน

[attach=1]
อำเภอหาดใหญ่ในสมัยเมื่อ 70 ปีก่อนนั้นยังไม่สู้เจริญมากนัก  และยังรักษาขนบทำเนียมนิยมแบบดั้งเดิมเอาไว้อย่างฝังราก  คนเฒ่าคนแก่หลายคนเล่าให้ผู้เขียนฟังว่าแต่ก่อนเรียกอำเภอหาดใหญ่ว่า  ?อำเภอเหนือ?  และยังมีป่าไม้ น้ำท่าที่บริบูรณ์มาก 

แถวห้างไดอาน่าในปัจจุบันนั้นเป็นเพียงทุ่งนาขนาดใหญ่ไปตลอดจนถึงบ้านทุ่งเสา  คุณปู่ของผู้เขียนเอง(คุณปู่ไข่  ไชยโรจน์ อายุ 93 ปี  ปัจจุบัน)ในขณะนั้นก็ไปทำไร่ไถนาอยู่ที่บ้านทุ่งเสาเป็นประจำ  บ้างก็มาดักสัตว์  ล่าสัตว์อยู่แถวๆทุ่งนา(ห้างไดอาน่า)ปรากฏมีทั้งเก้ง  กวาง  มากมายลงมาจากเขาคอหงส์  ลงมาหาแร่ธาตุ  หาอาหารในพื้นราบกิน  บางครั้งก็ช่วยกันล่าสัตว์หลายๆคน  ไล่ต้อนด้วยธนูบ้าง  ปืนบ้าง  ไล่จากแอ่งน้ำใหญ่ข้างห้างไดอาน่าในปัจจุบัน(ชาวบ้านเรียกสระของหลวงพ่อปาล  ลิ้นดำ)ทุ่งนา(ห้างไดอาน่า) 

สัตว์เหล่านั้นก็หนีไปทางวังน้ำดำ(เปิดท้ายกรีนเวย์)  ลางตัวก็หนีไปทางเนินดิน(ศูนย์หลวงประธาน)  จับได้มากบ้างน้อยบ้าง  เอามาแบ่งปันกันเป็นปกติวิถีแห่ความเอื้ออารีย์ของคนที่นี่เมื่อ 70 ปีก่อน  ชีวิตนี้มีเกิด แก่ เจ็บ และตายก็หนีไม่พ้นแน่  ประเพณีในการเผาศพ  หรือที่คนที่นี่เรียกการเผาผีนั้น  เมื่อ 70 ปีก่อนเขาทำกันเช่นไร? 

จากการสอบถามและเก็บข้อมูลจากคนเฒ่าคนแก่ในพื้นที่ที่มีอายุมากกว่า 90 ปี(ข้อมูลจากคุณปู่ไข่  และพ่อท่านแก้ว  เจ้าอาวาสวัดคลองเรียน)ว่า  หากยามใดก็ตามที่มีพิธีกรรมเกี่ยวกับการตายเกิดขึ้นในพื้นที่อำเภอเหนือ(หรือบ้านเหนือ)ชาวบ้านในอำเภอเหนือทั้งหมดจะส่งข่าวบอกกันปากต่อปาก  จนรู้กันหมดทั้งพื้นที่  โดยจะมีการลำเลียงศพเคลื่อนไปสู่เมรุเผายังป่าช้าโคกเน่า(โคกนาว)ซึ่งจัดเป็นเมรุเผาศพแบบดั้งเดิม  กล่าวคือมีเพียงการก่ออิฐฉาบปูนกั้นเพียงเล็กน้อย  ยกระดับสูงจากพื้นพอให้ใส่ฟืนข้างใต้ได้ 

โลงศพจะถูกยกขึ้นมาตั้งบนเมรุเพื่อจัดการเผาตามพิธีกรรมทางศาสนา  ชาวบ้านที่มาร่วมงาน.......จะไม่มามือเปล่านะครับ  ชาวบ้านแต่ละคนจะเดินเท้าและมือถือมีดพร้า  ขวาน  บ้างก็ถือดาบแสนคมวาววับนำพาติดไม้ติดมือมาด้วย  เปล่าครับ.......ชาวบ้านไม่ได้ถืออาวุธเหล่านี้มาเพื่อไปมีเรื่องกับใคร  แต่หากนำพามีดพร้า ขวาน  ดาบ  ไปตัดไม้เสม็ดที่มีขึ้นอย่างหนาแนนบริเวณแอ่งน้ำใหญ่หน้าป่าช้าโคกเน่า(ปัจจุบันแอ่งน้ำใหญ่ดังกล่าวอยู่ในความดูแลของ ม.อ.)นำมาทำฟืนสำหรับพิธีเผาศพ 

เมื่อชาวบ้านตัดไม้เสม็ดได้ตามที่ต้องการแล้ว(คนละ 1-2 ท่อน) จึงจะทำการลอกเอาเปลือกไม้สดนั้นออกทั้งหมด  เพราะหากใช้ไม้เสม็ดที่ยังไม่เลาะเปลือกออก  ไฟจะไม่กินเนื้อไม้  และไม่สามารถนำมาทำฟืนได้  โดยใต้เมรุเผาจะมีการนำเอาเศษยาง  หรือแผ่นยางเป็นเชื้อไฟแต่เริ่มต้น  ให้ชาวบ้านที่เข้าร่วมพิธีนำไม้เสม็ดมาใส่ใต้เมรุทีละคนๆจนหมด  จัดแจงเผาศพได้เป็นเสร็จพิธี..........ไอ้ตอนเผาศพนี่สิครับมีเรื่องเล่าสนุกๆ แต่ชวนขนหัวลุกของคนบ้านคลองเรียนเล่าเอาไว้ว่า.......

สัปเหร่อที่ได้รับมอบหมายงานเผาศพจะต้องดูแลพิธีการ  หรือกระบวนการเผาอย่างละเอียดทุกขั้นตอน  มิฉะนั้นอาจทำให้เจ้างานไม่จ่ายเงินค่าทำศพได้  ครั้งหนึ่งปรากฏว่าสัปเหร่อที่ทำหน้าที่เผา และเฝ้าศพคงดื่มเหล้ามากไปจนเมาหลับคาเมรุเผา  ครั้งไฟเริ่มมอดก็ไม่มีใครนำเอาเชื้อเพลิงมาเติมต่อ  คราวนี้แหล่ะหมาจรที่อาศัยอยู่แถวนั้นเลยขุดคุ้ย  และคาบส่วนแขนของศพที่ยังมอดไม่หมด  วิ่งพาไปยังสามแยกคลองเรียนตอนเช้าตรู่  เศษซากของศพที่หมาจรกัดแทะเหลืออยู่กลับสร้างความสยดสยองพองขนหัวให้แก่ผู้พบเจอเป็นยิ่ง(โดยเฉพาะแม่ค้าที่ต้องตื่นแต่เช้ามืด)  กลายเป็นเรื่องเล่าลือกันว่าผีที่ป่าช้าโคกเน่าเฮี๊ยนตราบปัจจุบัน



คุณาพร/27/3/52
ห้องคุยกับคุณาพร......  http://www.siamsouth.com/smf/index.php?board=11.0

[attach=2]
เมรุเผาศพในอดีตก่อปูนขึ้นมาและเว้นตรงกลางไว้ใส่ไม้ฟื้น นำโลงมาวางข้างบนเพื่อเผาศพ