กิมหยง - ตะลุงเว็บบอร์ด

วันนี้อยากจะเขียนอะไรที่กิมหยงดอทคอม เพราะไม่ได้เขียนมานานพอดู.....
แม้นบรรยากาศเวบบอร์ดกำลังจะกลายเป็นของโบราณ เพราะเพื่อน ๆ พ้องน้องพี่ เก่า ๆ เริ่มพบว่า เทรนด์ใหม่ ทั้งไลน์..facebook ดูจะรวดเร็วและอัพเดทกันแบบนาทีต่อนาที ..และในยามที่ facebook ประกาศให้บริการ facebook live นั่นหมายถึงว่าเราจะมี Broadcasting ส่วนตัวกันแบบไม่ต้องง้อสตูดิโอถ่ายทอดอย่างพวก ทีวี กันอีกต่อไป!!

แต่ผมกลับคิดว่า เวบบอร์ด มันยังคงเป็นอะไรที่ดูมั่นคง..เสถียร และที่สำคัญ มันคือ การบรรจุสาระไว้แบบที่จะกี่ปีก็ยังเปิดมาตรวจอ่าน..ตรวจดูได้ (ถ้า admin เค้าไม่ลบมันทิ้งไปซะก่อน)

ก่อนหน้านี้ ...คนหาดใหญ่หลายเริ่มเห็นปรากฏการณ์ใหม่ ๆ โดยเฉพาะบนถนนหนทางที่มีการทาสีสันฟ้าปรับเปลี่ยนโฉมถนนใหม่ โดยเพิ่มช่องทางที่เรียกว่า "แบ่งกันใช้" หรือฝรั่งเค้าเรียก "Share The Road" ออกมาให้ชัดขึ้น นัยว่าเพื่อให้มันสอดรับกับกระแสที่มีคนเริ่มหันมานิยม จักรยาน หรือ Bike Lane กันมากขึ้นทุกที

การกำหนดเส้นแบ่ง Road The Share ไม่ได้เกิดจำเพาะเมืองหาดใหญ่ แต่หลายหัวเมืองใหญ่ทั่วไปก็เริ่มทำกัน อีสานอย่างอุดรธานี นั่นก็มี Road The Share ไม่ต่างจากเรา

ผมเป็นคนหนึ่งที่ชอบปั่นจักรยาน...แต่นิยามของ การเป็น Biker ของผมเป็นเรื่องธรรมดา เพราะจักรยานเก่าคร่ำคร่าราคาไม่กี่พันบาท ไม่มีฟิกเกียร์..ไม่มีอุปกรณ์ช่วยใด ๆ เพียงแต่เป็นจักรยานเก่า ๆ ที่ผมเก็บไว้หลายสิบปี สนนราคาถ้าจะดีนิดก็คงเป็นเพราะมันเป็นแค่จักรยานโบราณ...ขี่ไปก็ได้ยินเสียง ติ๊ก ๆๆๆ ของโซ่รถ พอให้นึกถึงวันเก่า

ผมมักใช้จักรยานในวันหยุด...ออกไปซื้อของตามตลาดนัดบ้าง..ไปซื้อของร้านชำปากซอย ผมก็ใช้จักรยาน ..เพราะมันสะดวกและที่สำคัญผมคิดว่ามันก็เป็นยานพาหนะที่ผมคุ้นเคยมากว่า 40-50 ปี มาแล้ว

หลัง ๆ ผมไม่ได้เอาจักรยานออกไปไกลเกินละแวกบ้าน...เพราะปัญหาคือ    มันเสี่ยง..และอันตรายเกินไป!!

เพราะ...หาดใหญ่ ยังไม่ใช่เมืองที่เอื้อต่อ Bike Rider อย่างที่คิด... แม้นเทรนด์ของมันจะไปแล้วก็ตาม!

นิยามคำว่า Road The Share นั้นคือการสร้างค่านิยมและวัฒนธรรมเพื่อให้ทุกคนที่ใช้ยานพาหนะบนถนนนั้นตระหนักว่า ถนนเส้นนั้นคือสิทธิร่วมกันอย่างเท่าเทียมและแบ่งปัน ...

แต่เอาเข้าจริง... นิยามว่า Road The Share แบบไทย ๆ คือ ถนนทั้งเส้นเรามาแบ่งสันปันประโยชน์กันตามสบาย!!

แนวเส้นที่ตีแบ่งเลนยาวตลอดทั้งเส้น... แต่ไม่ได้มีการกำหนด เส้นจอดรถต่าง ๆ ทั้งรถยนต์หรือรถจักรยานยนต์  นั่นอาจเป็นการทำงานแบบวิศวกรรมจราจรที่ผมค่อนข้าง งง!!


การกำหนดเลน..แบ่งเส้น ต่าง ๆ จำเป็นต้องคิดและวางแผนให้ชัดว่า ส่วนไหนจะตีเส้นให้เป็นที่จอดรถ ตรงไหนจอดไม่ได้ และกำหนดให้ชัดว่า หากจอดรถคร่อมบนเส้นทางที่ไม่ใช่ที่จอดรถก็ต้องถือว่า ผิดกฏจราจร!

บนเส้นที่ตีไว้ มีรถจอดคร่อม..แถมยังมีสิ่งของวางกีดขวาง ฯลฯ เหล่านี้  ไม่ได้ตอบโจทย์ของการเอางบประมาณหลวงมาใช้ในการตีเส้นเลยแม้นแต่น้อย

เอาละ...ดูแล้วมันอาจมีผลในทางจิตวิทยาบ้าง โดยเฉพาะสำหรับท่านที่ชอบปั่นจักรยาน..เพราะดูเหมือนว่าจะมีความคืบหน้าในการเรียกร้องสิทธิของนักปั่นจักรยานปรากฏบ้างก็เท่านั้น!

แต่ความเป็นจริงก็คือ...การปั่นจักรยานบนถนนในหาดใหญ่ ยังอันตรายเกินกว่าที่จะเสี่ยง!!
และความเป็นจริงที่สำคัญกว่าคือ  หาดใหญ่ ยังไม่พร้อมที่จะใช้จักรยานในการเป็นพาหนะประจำวัน มากไปกว่า การออกกำลังสำหรับผู้นิยมบางกลุ่มเท่านัั้น!

อยากให้ลองดูสภาพของพื้นผิวถนนของหาดใหญ่ดูซิว่ามันรองรับได้ดีเพียงใด.!??   แค่คลื่นถนนแถววงเวียนน้ำพุ หรือหลุมร่องตามฝาท่อระบายน้ำ..ขับขี่ดีไม่ดีก็อาจจะทำให้ จักรยานดี ๆ ราคา 7-8 หมื่น หัวคะมำเจ็บทั้งคนพังทั้งรถเอาง่าย ๆ

ดังนั้น ... ผมอยากให้ทุกท่านได้เข้าใจคำว่า Road The Share กันให้กระจ่าง โดยเฉพาะทางเทศบาลนครหาดใหญ่, และโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ผมอยากเห็นที่สุดคือท่านสารวัตรจราจรหาดใหญ่

ท่านเชื่อมั้ยครับว่าจริงๆ  Road The Share เรามีครบถ้วนกระบวนความแล้ว และมีมานาน แต่สิ่งที่เรากลับมองไม่เห็นและไม่เคยเห็นค่าของมันเลยก็คือ   "เครื่องหมายจราจร" ไงครับ!

ผมไม่เข้าใจว่า  ทางเทศบาลฯ และท่านสารวัตรจราจรหาดใหญ่ ท่านจะเห็นตรงกันกับผมมั้ย

ผมกลับคิดว่า...หากผมเป็นนายกเทศมนตรี และผมจำเป็นต้องควักเงินจำนวนหนึ่ง เพื่อทำให้เมืองหาดใหญ่ กลายเป็นเมืองที่น่าอยู่อย่างยั่งยืน ผมจะเลือกทำอะไร ระหว่าง การเติมสีแต้มแสงไฟประดับประดาเมือง  กับความพยายามในการประสานและร่วมมือกับทุกฝ่ายโดยเฉพาะงานจราจรหาดใหญ่ และใกล้เคียง เพื่อให้เมืองหาดใหญ่เป็นเมืองที่อยู่ในสภาพเตรียมพร้อมด้านวินัย...จิตใจ...เพื่อให้หาดใหญ่ไม่กลายเป็นเมืองที่กลายเป็น "อนารยะ" สวนกระแส AEC

ผมคิดว่า ผมเลือกอย่างหลัง!!

สิ่งแรกที่ผมคิดว่า...ต้องทำ  คือการให้ความสำคัญกับ  "เครื่องหมายและเส้นจราจร" อย่างจริงจัง และเคร่งครัด  ไม่ใช่จำเพาะ เส้น Road The Share

ผมไม่แน่ใจว่า ท่านนายกไพร ท่านเคยให้ทีมงานไปทำการสำรวจกันบ้างมั้ยว่า ทุกวันนี้ มีคนใช้สะพานลอยข้ามถนนกันกี่คนต่อวัน  และที่สำคัญทีสุดก็คือ  ท่านลงเงินไปตีเส้นทางม้าลายไว้ในแต่ละที่นั้น ..เคยสำรวจมั้ยครับว่ามีคนใช้ข้ามกันกี่คนต่อวัน...กี่คนต่อปี!?

ทางม้าลายหาดใหญ่...กลายเป็น ตำนาน เพราะมันไร้ค่า....หมดความหมายไปนานแล้วครับ!

เหตุเพราะมันไม่เอื้อต่อการข้าม.....ข้ามช้าสักนิดมีสิทธิถูกด่า ...ข้ามผิดจังหวะเล่นใจไม่ถูก มีสิทธิถูกชนตาย  ...

นั่นอาจโชคดีเพราะยังมีทางม้าลาย....แต่โชคร้ายกว่า เพราะ ทางม้าลายหาดใหญ่แทบร้อยเปอร์เซนต์ กลายเป็นที่จอดมอเตอร์ไซด์เพื่อรอสัญญานไฟ

คนไทยมีอะไรที่คล้ายกันคือ.... ข้าต้องออกก่อน...ข้าเร็วกว่า...เอ็งมึงขยับนิด..ข้าขยับล้ำกว่า..ยึกยักจนแทบจะจอดรอสัญญานกันกลางสี่แยกไปแล้ว


Stop Line ที่ทั่วโลกให้ความสำคัญว่ามันคือส่วนหนึ่งของ Road The Share กลายเป็น เส้นที่ไร้ความหมายในเมืองไทย และโดยเฉพาะในหาดใหญ่!

ในการสร้างวินัยให้มนุษย์นั้น  ในบางประเทศอย่างญี่ปุ่น เค้าใช้เครื่องหมายสำคัญทางจราจรสองประเภทเพื่อให้เด็ก ๆ ได้ซึมซัมตั้งแต่เด็กคือ  ทางม้าลาย และ  เส้นหยุดรถหรือ Stop Line นี่ละครับ

เพราะใครก็ตามที่ได้รับใบขับขี่แบบสมเกียรติมักจะเข้าใจดีกว่า ..การหยุดรถตรงแนวหยุดรถนั้น  แค่ล้ำไปเหยียบเส้น บางประเทศถือว่า "ไม่ผ่าน" ด้วยซ้ำ!

แนวคิดการสร้าง Road The Share ในต่างประเทศ จะกำหนดให้หลังแนวเส้นหยุดรถคือพื้นที่รถจักรยาน และที่สำคัญเมื่อได้รับสัญญานไฟเขียว รถยนต์ที่อยู่หลังแนวจักรยาน จะต้องรอให้รถจักรยานที่อยู่ข้างหน้าเคลื่อนตัวออกไปก่อน

บ้านเรา..นำโซนนั้นมาใช้แต่ตีเครื่องหมายเป็น  มอเตอร์ไซด์ แทน เพราะเมืองไทยกับมอเตอร์ไซด์เป็นอะไรที่ขาดไม่ได้!

แนวคิดของการกำหนดพื้นที่จอดมอเตอร์ไซด์นี่คือ Road The Share ไงครับ...

แต่หาดใหญ่ .รถมอเตอร์ไซด์ไถลไปจอดเกือบจะกลางสี่แยก ที่เหลือจอดคร่อมมันบนทางม้าลาย!

ส่วนบรรดาเก๋ง..กระบะทั้งหลายก็ไม่ยอมน้อยหน้า ไล่ตามยิก ๆ มาจอดกันตรึมบนพื้นที่จอดมอเตอร์ไซด์.....

ประเทศไทยและหาดใหญ่ จึงเอวังด้านการแก้ไขปัญหาจราจร..และอิรุงตุงนังมาจนบัดนี้ไงครับ


ผมยังงงว่า.... แนวคิดดี ๆ อย่าง 5 จ. นั่นมันตายไปแล้วหรือไงครับ

จอมล้ำ...จอดซ้อน...ย้อนศร  สามเหตุนี้คือตัวการสร้างปัญหาให้ระบบจราจรไทย

เปลี่ยนวินัยจราจรหาดใหญ่ที่ได้ผลอย่างจริงจังในสามเดือน  ง่าย  ๆ ครับ ไม่ต้องคิดมาก

อย่างแรก ท่านนายกไพร ช่วยตีเส้นตีสีเครื่องหมายจราจรที่มันมองแทบไม่เห็น  กลับมาให้ชัดแจ่มทุกที่ ..แบบนี้ ส่งผลทางจิตวิทยา เพราะมันเป็นเครื่องหมายให้คนหัดละอายต่อบาป

อย่างที่สอง ท่านสารวัตรจราจร ต้องช่วยกำชับทั้งหมวดทั้งดาบ ว่าเห็นพวกชอบจอดล้ำตามไฟแดง....ก็รบกวนออกจากป้อมมาเป่าปรื้ดดดดมันข้างหู.. แล้วสอนว่าอย่างสร้างปัญหาจราจรให้คนอื่น   ทำบ่อย ๆ ทำซ้ำ ๆ  เตือนภายใน 1เดือน ที่เหลือ จับ!!  ปรับจริง  แบบนี้  เงินค่าปรับเพียบ..แถมไม่ถูกครหา  เพราะทั้งเตือนทั้งด่ากันแล้ว

นี่ไม่รวม พวกย้อนศร...จอดซ้อนแถวสายหนึ่ง(ถนนมาเฟีย)    จับพวกนี้เถอะครับ ปรับกันให้สนุก ดีกว่าไปเน้นเรื่องหมวกกันน๊อคเพียงเรื่องเดียว ....

ผมย้ำว่า ถ้าทำได้.... 3 เดือน  หาดใหญ่ "เปลี่ยน!!"  ได้จริงครับ.

อ่าน Share The Road ครับ

อ้างจาก: สอง. เมื่อ 07:43 น.  23 เม.ย 59
อ่าน Share The Road ครับ

ใช่ครับต้องเขียนและอ่านว่า Share The Road  ....

แต่ผมใช้ Road The Share เพราะหาดใหญ่เค้าใช้แบบนี้ครับ    ไม่เชื่อลองไปอ่านบนถนนดุ

อ้างจาก: Mr.No เมื่อ 12:06 น.  23 เม.ย 59
ใช่ครับต้องเขียนและอ่านว่า Share The Road  ....

แต่ผมใช้ Road The Share เพราะหาดใหญ่เค้าใช้แบบนี้ครับ    ไม่เชื่อลองไปอ่านบนถนนดุ

ด้วยความเคารพ เขียนถูกแล้วครับ อ่านตัวหนังสือที่เขียนบนถนน ให้อ่านจากคำที่เราเห็นก่อนไปเรื่อยๆครับ (อ่านจากข้างล่างขึ้นบน) จะได้ใจความ เพราะไม่อย่างนั้นต้องอ่านแล้วถอยมาเรื่อยๆ

อ้างจาก: สอง. เมื่อ 12:27 น.  23 เม.ย 59
ด้วยความเคารพ เขียนถูกแล้วครับ อ่านตัวหนังสือที่เขียนบนถนน ให้อ่านจากคำที่เราเห็นก่อนไปเรื่อยๆครับ (อ่านจากข้างล่างขึ้นบน) จะได้ใจความ เพราะไม่อย่างนั้นต้องอ่านแล้วถอยมาเรื่อยๆ

อ๋อ...ขอบพระคุณครับ ผมพึ่งเข้าใจ ว่าให้อ่านจากล่างขึ้นบน (คล้ายการอ่าน เชิญ....ร่วม...ปิด..ทอง....ฯลฯ ข้างทาง) 

เมื่อคนญี่ปุ่น ข้ามทางรถไฟ
https://www.youtube.com/watch?v=cEDk1oVaCBU

คนญี่ปุ่นไม่ชอบ "ลักไก่" ครับ 555