กิมหยง - ตะลุงเว็บบอร์ด

เอารูปมาให้ดูกันก่อนครับ  เริ่มที่วัดศาลาหัวยาง

อดีต



ปัจจุบัน

เจดีย์วัดโพธิ์

อดีต



ปัจจุบัน

หอระฆังวัดกลาง

อดีต



ปัจจุบัน

จัดตั้งวิทยาลัยวิชาการศึกษาสงขลาขึ้น เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 2511 เมื่อก่อนเรียกชื่อย่อ วศ.  อยู่ติดกับ ม.ราชภัฏ เมื่อก่อนเรียก วค. เช่นกัน   สมัยเรียนที่สงขลา เวลากลับบ้านเด็กรถโพธิ์ทอง (สมัยนั้น สมัยนี้ น่าจะเป็นลุงรถแล้ว) ตะโกน บอกผู้โดยสาร  เอ้าแค่ถึง วศ.แล้ว เตรียมตัว ไอ้เราเห็นว่าเพิ่งออกจากแยกวชิรา เป็นงง ๆ สักเดี๋ยว มันบอก วัดศาลาหัวยาง ลงได้แล้ว ครับ แล้วมันก็หัวเราะ แหะๆ  และเช่นกันมุก ที่สอง ผู้โดยสารที่จะลงศาลาคุณลุงแสง เตรียมตัวครับ  โธ่..ไอ้หอกทู่ หลาลุงแสง  คนบนรถก็ครึกครื้น กันไป...แบบซิวๆ........ไม่เกี่ยวกับ ภาพ แต่เป็นอารมณ์..ขึ้นๆลงๆ..ครับ...ซื้อหนมจาก เอารองเท้าแตะร้องก้น มานั่งรอดูภาพเช่นกันครับ  เช้าๆลูกน้องบอกว่างงานจัง ตัว (แบบญี่ปุ่น)

ท่าน Anusorn_ab ถ่ายภาพแนว then and now มาได้เป๊ะ ๆ น่าทึ่งมากครับ
แม้หอระฆังวัดกลางจะผิดมุมไปนิด เป็นเพราะมีต้นไม้บัง ต้องหลบ
รอชมต่อครับ

คุณบ๋าวไช เล่าเรื่องราวในอดีตได้สนุกมากครับ เห็นภาพ
รถโพธิ์ทองจากหาดใหญ่ พอเลยหลาลุงแสงมาแล้ว ก็มักจะมีคนลงที่"หลังวัดโพธิ์" เพื่อต่อรถเข้าวชิราครับ  :)

อ้างจาก: หม่องวิน มอไซ เมื่อ 09:44 น.  19 เม.ย 53
ท่าน Anusorn_ab ถ่ายภาพแนว then and now มาได้เป๊ะ ๆ น่าทึ่งมากครับ
แม้หอระฆังวัดกลางจะผิดมุมไปนิด เป็นเพราะมีต้นไม้บัง ต้องหลบ
รอชมต่อครับ

อันที่ถ่ายได้มีเท่านี้ครับ  บางสถานที่ไม่มีอยู่แล้ว  แต่มีตำแหน่งพอสังเขบมาให้ดูแทนครับ

อ้างจาก: บ๋าวไช เมื่อ 09:35 น.  19 เม.ย 53
จัดตั้งวิทยาลัยวิชาการศึกษาสงขลาขึ้น เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 2511 เมื่อก่อนเรียกชื่อย่อ วศ.  อยู่ติดกับ ม.ราชภัฏ เมื่อก่อนเรียก วค. เช่นกัน   สมัยเรียนที่สงขลา เวลากลับบ้านเด็กรถโพธิ์ทอง (สมัยนั้น สมัยนี้ น่าจะเป็นลุงรถแล้ว) ตะโกน บอกผู้โดยสาร  เอ้าแค่ถึง วศ.แล้ว เตรียมตัว ไอ้เราเห็นว่าเพิ่งออกจากแยกวชิรา เป็นงง ๆ สักเดี๋ยว มันบอก วัดศาลาหัวยาง ลงได้แล้ว ครับ แล้วมันก็หัวเราะ แหะๆ  และเช่นกันมุก ที่สอง ผู้โดยสารที่จะลงศาลาคุณลุงแสง เตรียมตัวครับ  โธ่..ไอ้หอกทู่ หลาลุงแสง  คนบนรถก็ครึกครื้น กันไป...แบบซิวๆ........ไม่เกี่ยวกับ ภาพ แต่เป็นอารมณ์..ขึ้นๆลงๆ..ครับ...ซื้อหนมจาก เอารองเท้าแตะร้องก้น มานั่งรอดูภาพเช่นกันครับ  เช้าๆลูกน้องบอกว่างงานจัง ตัว (แบบญี่ปุ่น)

อ้างจาก: หม่องวิน มอไซ เมื่อ 09:44 น.  19 เม.ย 53
คุณบ๋าวไช เล่าเรื่องราวในอดีตได้สนุกมากครับ เห็นภาพ
รถโพธิ์ทองจากหาดใหญ่ พอเลยหลาลุงแสงมาแล้ว ก็มักจะมีคนลงที่"หลังวัดโพธิ์" เพื่อต่อรถเข้าวชิราครับ  :)

แต่ของผมเจอแบบนี้ครับ

"ใหญ่ม่าย ใหญ่ ใหญ่  ถ้าใหญ่ขึ้นมาเลย"  <<ออกแนวกวน ๆ หน่อย>>

ไอผมไม่อายครับ แต่เด็ก หญิง ๆ หน้าแดงกันเป็นแถว

มีอีก 2 รูป ที่ได้รับการบอกเล่าจาก ผู้เฒ่าผู้แก่  รอชมกันนะครับ

 )love )love )love
มีภาพวัดหัวป้อมในหรือวัดท่าทางบ้างไหม
คนแต่แรกแถวนั้นอยากเห็น.... :)

อ้างจาก: ลูกเนียง เมื่อ 12:42 น.  19 เม.ย 53
)love )love )love
มีภาพวัดหัวป้อมในหรือวัดท่าทางบ้างไหม
คนแต่แรกแถวนั้นอยากเห็น.... :)

ตามคำขอครับ รูปวัดหัวป้อมนอก (วัดท่าทาง)  จัดให้

อดีต
มองจากทางซ้าย


มองจากทางขวา


บางท่านคิดว่า  มันเป็นวัดหัวป้อมนอก (วัดท่าทาง) จริงหรือเปล่า
ผมกลับบ้านไปคราวนี้ ตั้งใจไปถ่ายรูปแค่ 3 รูปเท่านั้นครับ เพราะได้ดูจากรูปแล้วก็นึกออกว่าเป็นที่ไหน
มีอาวุธคู่กายคือ กล้องกิ้กก็อก รูปด็อกเตอร์บอม ปริ้นมา 8 รูป  รถเครื่อง ร้าย ๆ  1คัน  
แต่ด้วยความบังเอย หรือโชคดีก็ไม่รู้ หลังจากถ่ายรูป 3 รูปเสร็จแล้ว กลับมาบ้าน เจอกับแม่
แม่  :  ไปไหนมา
ผม  :  ไปถ่ายโรบเมืองเก่ามา
แม่  :  ไม่โรถ่ายทำไหร  ร้อนกะร้อน ยังอดสาไปเหลย
ผม  :  << ผมวางอาวุธคู่กาย ไว้ม้าหินอ่อนหน้าบ้าน >>  นุ้ยไปอาบน้ำก่อนแม่
พอกลับออกมาอีกที่ ก็มีคนมารุมที่ม้าหินอ่อน 5 คนแล้ว
แม่  : เอาโรบมาจากไหนโลก  <<แม่และคนอื่น ๆ ดูรูปที่ผมปริ้น>>
ผม  : อ้อ ฝรั่งเขาถ่ายไว้ ตั้งแต่ 80 ปีที่แล้ว
แม่  : นี้เบอวัดหัวป้อม หนิ   
พ่อ : พ่อจำได้ หลานี้  แต่แรกเขาเผาศพกันเทนี่  ในเมืองไม่มีเทเผา
ผม : ต้นไม้เทหลาเป็นต้นไหร
แม่ : ต้นโด (ต้นประดู่)
พ่อ : ต้นข้ามเทศ   <<ตกลงไม่รู้ต้นอะไรกันแน่>>

และผมได้ข้อมูล จาก พระมหากลาย อายุ 75 ปี ท่านจำวัดอยู่ที่ วัดกลาง ((ไปปรึกษาเรื่องบวช)) ท่านก็ยืนยันว่าเป็นวัดท่าทาง
แต่ก็จำไม่ได้ว่าต้นไม้ข้างหลา เป็นต้นอะไร

มาดูรูปปัจจุบัน

รูปนี้เป็นต้นจามจุรี  ดูแล้วอายุน่าจะเกิน 50 ปี  ไม่รู้ว่าเป็นต้นไม้ข้างหลานี้หรือปล่าว

เพื่อนสมาชิก  ช่วยดูกันหน่อย  ว่ารูปเก่าเป็นต้นไม้อะไรกันแน่ครับ

น่าสนใจมากครับ  :o
ในสมัยที่ ดร.บอมไปถ่ายภาพนั้น มีวัดอยู่ 3 วัด คือ วัดหัวป้อมใน อยู่ติด ถ.รามวิถี วัดหัวป้อมนอก อยู่ติดทางรถไฟฝั่งตะวันตก และวัดท่าทาง อยู่ติดทางรถไฟฝั่งตะวันออก
เข้าใจว่าต่อมาได้ยุบวัดหัวป้อมนอก รวมกับวัดท่าทาง และย้ายไปอยู่ฝั่งตะวันออกของทางรถไฟดังที่เห็นในปัจจุบัน
ส่วนพื้นที่ที่เป็นวัดหัวป้อมนอกเดิมนั้น ปัจจุบันกลายเป็นชุมชนครับ

ดูลักษณะภูมิประเทศแล้ว ก็ไม่มีข้อขัดแย้งอันใดที่จะบอกว่าไม่ใช่วัดท่าทางครับ
น่าเสียดายที่ในภาพของ ดร.บอม ไม่มีทางรถไฟให้เห็น มีแต่ถนนดินซึ่งไม่ทราบว่าเป็นถนนสายใด

ผมขอเอาแผนที่ปี 2478 มาลงเพื่อประกอบการพิจารณาครับ

ปัญหาประการหนึ่งที่น่าสงสัยคือ ดร.บอม อธิบายภาพนี้ว่าเป็นพิธีทางศาสนา ห่างจากสงขลาราว 8 กม. นั่นแหละครับ
ถ้าคำอธิบายภาพไม่มีอะไรผิดพลาด ดร.บอมถ่ายภาพนี้เมื่อวันที่ 3 ก.ค. 2472
ซึ่งในวันนั้นมีภาพถ่ายเหลือให้เห็นเพียง 3 ภาพเท่านั้นครับ (อีกภาพเป็นภาพคนพื้นเมืองผมหยิก)
(วัดศาลาหัวยาง ถ่ายวันที่ 4 หาดใหญ่ ถ่ายวันที่ 6 ส่วนวัดโพธิ์ หอระฆัง พระพุทธรูปในโรงธรรม เขาตังกวนถ่ายวันที่ 8 ครับ)

คุณ Anusorn_ab ครับ ผมคิดว่าต้นไม้ใกล้ หลาที่ดร.บอมถ่ายภาพพิธีงานศพมาน่าจะเป็น ต้นมะขามนะครับ

 )love )love )love
สมัยป้าลูกเนียงยังเป็นเด็กน้อย(2502-2505)
ศาลาตั้งศพในวัดหัวป้อมนอก...ด้านหลังเป็นสระน้ำมีดอกบัวเผื่อนบานอยู่เต็มไปหมด
พวกเราเด็กๆจะลงไปเก็บมาทำสร้อยคอ สร้อยข้อมือ แล้วหลอกผีกันวิ่งกันขาขวิดไปทางหน้าวัดซึ่งอยู่ริมทางรถไฟ
ข้ามทางรถไฟก็เป็นเขตวัดหัวป้อมใน....ตรงนั้นเป็นชุมชน
ศาลาเหมือนแต่บรรยากาศไม่ใช่...หรือเป็นภาพที่เก่ามากๆแล้ว...และถ้าห่างจากสงขลา8กม....ไม่ใช่วัดหัวป้อมนอกแน่นอน
...โอ้ยยยยยยมีโอกาสจะไปเดินทบทวนความหลัง........
เอ้าค้นหากันต่อไปค่าาาาาาา :-* :-* :-*

มีอีก 2 รูป ซึ่งได้ตำแหน่งมาจากคำบอกเล่าเช่นกัน
เริ่มที่ ศาลา(หลา) หลังนี้



ได้รับคำบอกเล่าจากแม่(68ปี) และยาย(76ปี)ของผม ว่าศาลานี้ชื่อ หลาจาก เป็นศาลาก่ออิฐ
หลังคามุงด้วยกระเบื่องดินเผา พื้นด้านหน้าเกือบเสมอดิน ด้านหลังสูงขึ้นเล็กน้อย ใช้ประโยชน์สำหรับพักแรม เพราะในสมัยนั้นจะใช้วิธีเดินเอา ประมาณว่าค่ำไหนนอนนั่น ด้านในมีโอ่งขนาดเล็กใส่น้ำดื่ม ให้คนทั่วไปกิน

แม่เล่าให้ฟังว่า
         ตอนนั้นแม่อายุ 7-12 ขวบ เรียนอยู่ที่ โรงเรียนเทศบาล 1 ใช้วิธีเดินจากบ้าน(ร.พ.ประสาท หลังอาคารกายภาพบำบัด) ไปโรงเรียน ซึ่งบ้านของแม่ ก๋ง เหลาม่า และญาติพี่น้อง เดิมกระจายอยู่บริเวณหลังโรงพยาบาลประสาท
ใกล้คลองสำโรง  เมื่อประมาณ 50 ปีที่แล้ว ทางโรงพยาบาลต้องการพิ้นที่บริเวณนั้น  ญาติพี่น้องอยู่ที่เดิม แต่ครอบครัวแม่ต้องย้ายไปฝั่งตรงข้ามคลองสำโรง(ซ.หอพักคุณหญิง) จนถึงปัจจุบันนี้ครับ แม่เดินโดยใช้เส้นทาง ร.พ.ประสาท -> ถ.ไทรบุรี ->วงเวียนน้ำพุ (แม่บอกไม่เห็นจะมีน้ำพุเลย)  -> ถ.ถนนนครนอก -> เลี้ยวขวาที่โรงเหล้า-> ด้านซ้ายเป็นบ้าน 8 ห้อง -> ถึง ท.1
      แม่ดูรูป แล้วบอกว่า หลานี้อยู่บริเวณ ปั้มเชลล์  ที่แม่จำได้เพราะบริเวณนั้นมีต้นมะข้าม ปลูกเรียงกันเป็นระเบียบตั้งแต่แยกเก้าเส้งจนถึงหน้าค่าย ต.ช.ด.  ตอนเดินไป ร.ร. ท 1 ระหว่างทาง ก็เก็บมะขามเปียกกินไปเรื่อย ๆ  
ซึ่งถ้าเดินเลย ต.ช.ด. ไปแล้ว จะไม่มี้ต้นมะขาม และที่จำได้ดี เพราะหลานี้ มีคนสติไม่สมประกอบ
คนหนึ่งชื่อ ไหว หรือ ไสว จะชอบมานอนที่นี้  เขาไม่ได้มีนิสัยระรานใคร เป็นคนเงียบ เงียบจนหน้ากลัว
เวลาเดินกลับบ้าน พอผ่านหลานี้ แม่จะเดินริมถนนตรงข้ามศาลานี้เลยเพราะกลัว

ตำแหน่งพอสังเขบของ หลาจาก

มองไปทางในเมือง



มองไปทางแยกเก้าเส้ง



ตำแหน่ง

......

ผมเชื่อว่า ศาลาในภาพของ ดร.บอม ตั้งอยู่ที่หน้าวัดศาลาหัวยาง ด้วยเหตุผล 3 ข้อครับ
1. แนวรั้ว ต้นมะพร้าว สอดคล้องกัน
2. มองไปเห็นป้ายระวังรถไฟ เป็นรูปเครื่องหมายคูณ
3. มองเห็นศาลาโรงธรรมอยู่ในดงไม้

สำหรับเรื่องเล่าเกี่ยวกับ"หลาจาก" ของคุณแม่และคุณยายของคุณ Anusorn_ab นั้น ผมจะลองพิสูจน์โดยใช้หลักฐานทางประวัติศาสตร์
คือแผนที่ปี 2478 ประกอบกับ Google Earth ดูนะครับ

ก่อนอื่น พิจารณาแผนที่ปี 2478 จะเห็นว่าไม่ไกลจากสามแยกสำโรง(ซ้ายสุดของแผนที่) มีศาลาอยู่ริมถนนไทรบุรี เครื่องหมายเป็นรูปสี่เหลี่ยมดำ ๆ ครับ ให้ชื่อว่า หลาจาก นะครับ

จากนั้นพิจารณาภาพถ่ายดาวเทียมใน Google Earth บริเวณปั๊มเชลล์ ที่คุณ Anusorn_ab ระบุตำแหน่งไว้