กิมหยง - ตะลุงเว็บบอร์ด

อ้างจาก: Singoraman เมื่อ 12:45 น.  04 ก.พ 55
ขออภัยคุณ "ป้อม2" ครับ ผมหายไปนาน มีปัญหาสุขภาพเล็กน้อย เลยไม่ได้เข้ามา "ชักนิทาน"
เอาเรื่อง คุณป้อม 2ถามว่าอยู่สงขลา รู้จัก เพชรชมพู ตึกเหลือง ไหม?
ตอบ รู้จักครับ รู้จักบ้านแม่ตุ๊ แมเหลียว ตรอกหมาเงย ด้วยแหละ

ขอให้หายไวไวครับ จะได้อ่านเรื่องเก่าๆบ้าง
ถ้ารู้จัก...แม่ตุ๊ ก็ขอคารวะหนึ่งจอกครับ(แม่โขงห่อกระดาษแก้วครับ)

เมื่อ30กว่าปีก่อนเวลามาหาดใหญ่ถ้าไม่มารถไฟก็มากับรถโพธ์ทองจำได้ว่าถ้ามากับรถจะนั่งหลับตลอด(เพราะไกลมากตามประสาเด็ก) จะมาตื่นอีกทีก็ตรงที่โรงยางเต็กบี้(คาร์ฟูร์)สาเหตุเพราะเหม็นมาก     ห

อ้างจาก: คนสงขลา(จบประวัติศาสตร์) เมื่อ 13:46 น.  09 ก.พ 55
เมื่อ30กว่าปีก่อนเวลามาหาดใหญ่ถ้าไม่มารถไฟก็มากับรถโพธ์ทองจำได้ว่าถ้ามากับรถจะนั่งหลับตลอด(เพราะไกลมากตามประสาเด็ก) จะมาตื่นอีกทีก็ตรงที่โรงยางเต็กบี้(คาร์ฟูร์)สาเหตุเพราะเหม็นมาก     ห

พอๆกับตอนนั่งรถไฟไปกุงเทบ พอถึงราชรี บ้านโป่ง นครถม กลิ่นมาก่อนเลย ขี้หมู ป่านนี้ยังมีเหลยม้าย ไม่ได้นั่งนานแล้ว คิดถึงกลิ่นมันจัง

จำได้ว่าตอนเด็กๆ เคยได้ไปดูละครสัตว์ ยังจับภาพนักแสดงโหนตัวเหวี่ยงไปมาบนราว กับภาพเสือกระโดดลอดห่วงไฟได้ลางๆ โตมาก็สงสัยว่าทำไมหาดใหญ่มีละครสัตว์มาได้ เพิ่งถึงบางอ้อในกระทู้นี้ 

ตอนช่วงแมคโครเปิดเป็นที่ฮือฮามากๆ แถมตอนนั้นจำกัดความสูงด้วยว่าเด็กสูงไม่ถึง 130 ซม. ห้ามเข้า แทบต้องไปเขย่งอยู่ตรงมุมวัดส่วนสูงตรงทางเข้าเลย สุดท้ายก็ไม่ผ่าน ต้องไปนั่งรอเกาะกระจกอยู่ในศูนย์อาหารด้านหน้า ที่ตอนนี้เค้าทุบออกให้มีร้านขายของมาเช่าขายแทนไปแล้ว

สมัยก่อนสนามรร.เทศบาล 1 มักจะใช้เป็นที่จัดงานคอนเสิร์ตนักร้องดังๆ เคยขอพ่อไปปีนกำแพงดูเหมือนกัน 

KFC เหมือนจะมาพร้อมดังกิ้นโดนัท ไม่แน่ใจว่าที่แรกที่ไดอาน่า 1 รึเปล่า

ตามห้าง ไม่ว่าจะโอเชียน ไดอาน่า จุติ ก็จะมีห้องบอลใหญ่ๆ ไม่รู้จักกันก็เข้าไปปาบอลซัดกันในนั้น หัวเราะสนุกสนานตามประสาเด็ก

ขอแจมด้วยคนนะครับ จำได้เลาๆ
- เมื่อก่อนไม่มี swenens ถ้าอยากกินไอติม เรนโบว์ ต้องไปร้านดาวเทียม ตรงข้ามห้างโอเดี้ยน ทุกวันนี้
- เมื่อก่อนนั่งรถสองแถวจากบ้านเข้าเมืองลงสะพานลอยมาเลี้ยวซ้าย จะบอกเด็กรถว่า เลี้ยวแล้วจอด (ไม่รู้มีใครเรียกบ้าง) หรือไม่ก็เรียกหลังคิงส์ เลยมาสักพักจะลงหน้าโบสถ์คริสต์ แล้วไปซื้ออุปกรณ์การเรียน ที่ร้านไพจิตร

ปล. ผมเด็กหูแร่ มาอยู่เมืองกรุงจะยี่สิบปีแล้วครับ ไม่ค่อยได้กลับบ้าน ตอนนี้กำลังหาเรื่องกลับไปอยู่บ้าน เลยทำให้มาเจอ web นี้ โดยเฉพาะหน้าเรื่องราวสมัยแต่แรก ดูได้เป็นวันๆ เลยครับ อ่านไปยิ้มไป คิดถึงครับ